کد مطلب: 45546
اقتصاددانان به چه درد میخورند؟
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ ساعت ۰۹:۲۶
چرا اقتصاددانان در پیش‌بینی بحران اقتصادی در جهان ناکام بودند و چرا با این حال کمک آنها هنوز هم برای برای بهبودی شرایط اقتصادی حیاتی و سرنوشت ساز است؟
اکثر اقتصادانان در پیش‌بینی بدترین بحران اقتصادی در جهان از دهه 1930 ناکام بوده‌اند. در حال حاضر آنها نمی‌توانند در نحوه حل‌وفصل و رهایی جهان از این بحران به توافق برسند. بنابراین مردم این سوال را مطرح می‌کنند که: پس وجود اقتصاددانان چه فایده‌ای دارد؟
اخیرا در جایی مطلبی را خواندم که نوشته بود: چه اتفاقاتی رخ داده که اقتصاددانان نتوانستند بحران مالی دنیا را پیش‌بینی کنند. خوب آنها نتوانستند و پدر و مادر من هم که هیچ اطلاعاتی در امور اقتصاد ندارند، هم نتوانستند. پس چه فرقی میان اقتصاددانان و پدر و مادر بی اطلاع من وجود دارد.
این مطلب ادامه می‌داد: اگر شما یک اقتصاددان باشید و نتوانید حوادث و اتفاقات اقتصادی آینده را تا حدودی پیش‌بینی کنید، باید به طور جدی در اعتبار آموخته‌هایتان شک کنید و بهتر است بروید کاری ارزشمند برای جامعه همچون چیدن سبزیجات انجام بدهید.
اما بیایید صادق باشیم. نمی‌توان از اقتصاددانان جهان انتظار داشت که آینده را به طور دقیق پیش‌بینی کنند. دنیا پیچیده‌تر از آن است که بتوان حوادث آینده را پیش‌بینی کرد. اما اقتصاددانان می‌بایست حداقل توانایی دادن هشدار نسبت به خطرات پیش روی جوامع را داشته باشند و یا حتی زمانیکه اتفاقات ناگوار رخ می‌دهد، بدانند که برای رهایی از آنها چه باید کرد.
مردم به دقت به اظهارنظرها و عملکرد اقتصاددانان در این برهه زمانی بسیار توجه دارند چون اقتصاددانان گفته‌اند که می‌دانند چگونه از تکرار «رکود اقتصادی بزرگ» جلوگیری کنند. اما هفت دهه پس از رکود بزرگ، اقتصاددانان هنوز در آموخته‌های خود اجماع نظر ندارند.
نسیم نیکلاسی طالب یک کارشناس امور اقتصادی در این رابطه می‌گوید: باید جامعه‌ای بسازیم که به پیش‌بینی‌های اقتصاددانان نامعقول نیاز نداشته باشد. ویا پاول ویلمت یک کارشناس امور مالی نیز معتقد است: الگوها و مدل‌های اعلام شده از سوی اقتصاددانان افتضاح هستند. اقتصاددانان کاملا فراموش کرده‌اند که تا چه حد عامل بشر در جهان مهم به شمار می‌رود.
برای رهایی از این شرایط نابسامان اقتصادی و حصول این اطمینان که بار دیگر این بحران به وجود نخواهد آمد، لازم است که بهترین اندیشه و تامل را در مورد نسل بشر انجام داد و اینجاست که به یاد می‌آوریم، اقتصاددانان بزرگ، آنهایی که در امور چرخش تجارت و رشد اقتصادی متخصص هستند، پیشتر اقدامات مثبت انجام داده‌اند. برای نمونه تحقیقات انجام شده در دهه70 به خیلی از کشورها برای متوقف کردن تورم شدید با تاکید بر اهمیت داشتن یک بانک مرکزی مستقل و قوی کمک کرد.
راجر ای.آی فارمر از دانشگاه کالیفرنیا معتقد است: زمان آن فرا رسیده که ایده‌های اقتصادی جدیدی مطرح شود، بیشتر از آنچه که در دهه30 و70 عنوان شده بود.
حتی اگر هم در مورد اعتبار و ارزش اقتصاددانان تردید وجود دارد، غیرممکن است که آنها را به حساب نیاورد.
به هر ایده‌ای که که برای مقابله با بحران اقتصادی فکر می‌کنید، براساس حدسیات و مفروضاتی است که یا از آکادمی‌های اقتصادی برآمده و یا از سوی اقتصاددانان مطرح شده.
پیش از بحران اقتصادی به نظر می‌رسید که اقتصاددانان ممکن است اختلاف‌نظر میان یکدیگر را حل‌وفصل کرده باشند. در همین رابطه پال کروگمن پیشتر در یکی از کتابهای خود عنوان کرده بود: راز آشکار اقتصادانان برجسته مدرن این است که تا چه حد آنها طی سال گذشته به اجماع نظر میان یکدیگر رسیده‌اند.
بارزترین انتقادی که متوجه اقتصاددانان برجسته در جهان است این می‌باشد که تقریبا همه آنها به رغم بروز یکسری نشانه‌های هشداردهنده، در پیش‌بینی رکود اقتصادی در جهان ناکام بودند.
پس چه باید کرد؟ زمانیکه این بحران به پایان رسید، دستور کار بعدی اقتصاددانان برجسته باید اقدامات در راستای کمک به اقتصادهای جهان باشد تا از این پس اقتصادهای دنیا با ثبات‌تر و قوی‌تر عمل کنند.
اکثر اقتصادانان در پیش‌بینی بدترین بحران اقتصادی در جهان از دهه 1930 ناکام بوده‌اند. در حال حاضر آنها نمی‌توانند در نحوه حل‌وفصل و رهایی جهان از این بحران به توافق برسند. بنابراین مردم این سوال را مطرح می‌کنند که: پس وجود اقتصاددانان چه فایده‌ای دارد؟
اخیرا در جایی مطلبی را خواندم که نوشته بود: چه اتفاقاتی رخ داده که اقتصاددانان نتوانستند بحران مالی دنیا را پیش‌بینی کنند. خوب آنها نتوانستند و پدر و مادر من هم که هیچ اطلاعاتی در امور اقتصاد ندارند، هم نتوانستند. پس چه فرقی میان اقتصاددانان و پدر و مادر بی اطلاع من وجود دارد.
این مطلب ادامه می‌داد: اگر شما یک اقتصاددان باشید و نتوانید حوادث و اتفاقات اقتصادی آینده را تا حدودی پیش‌بینی کنید، باید به طور جدی در اعتبار آموخته‌هایتان شک کنید و بهتر است بروید کاری ارزشمند برای جامعه همچون چیدن سبزیجات انجام بدهید.
اما بیایید صادق باشیم. نمی‌توان از اقتصاددانان جهان انتظار داشت که آینده را به طور دقیق پیش‌بینی کنند. دنیا پیچیده‌تر از آن است که بتوان حوادث آینده را پیش‌بینی کرد. اما اقتصاددانان می‌بایست حداقل توانایی دادن هشدار نسبت به خطرات پیش روی جوامع را داشته باشند و یا حتی زمانیکه اتفاقات ناگوار رخ می‌دهد، بدانند که برای رهایی از آنها چه باید کرد.
مردم به دقت به اظهارنظرها و عملکرد اقتصاددانان در این برهه زمانی بسیار توجه دارند چون اقتصاددانان گفته‌اند که می‌دانند چگونه از تکرار «رکود اقتصادی بزرگ» جلوگیری کنند. اما هفت دهه پس از رکود بزرگ، اقتصاددانان هنوز در آموخته‌های خود اجماع نظر ندارند.
نسیم نیکلاسی طالب یک کارشناس امور اقتصادی در این رابطه می‌گوید: باید جامعه‌ای بسازیم که به پیش‌بینی‌های اقتصاددانان نامعقول نیاز نداشته باشد. ویا پاول ویلمت یک کارشناس امور مالی نیز معتقد است: الگوها و مدل‌های اعلام شده از سوی اقتصاددانان افتضاح هستند. اقتصاددانان کاملا فراموش کرده‌اند که تا چه حد عامل بشر در جهان مهم به شمار می‌رود.
برای رهایی از این شرایط نابسامان اقتصادی و حصول این اطمینان که بار دیگر این بحران به وجود نخواهد آمد، لازم است که بهترین اندیشه و تامل را در مورد نسل بشر انجام داد و اینجاست که به یاد می‌آوریم، اقتصاددانان بزرگ، آنهایی که در امور چرخش تجارت و رشد اقتصادی متخصص هستند، پیشتر اقدامات مثبت انجام داده‌اند. برای نمونه تحقیقات انجام شده در دهه70 به خیلی از کشورها برای متوقف کردن تورم شدید با تاکید بر اهمیت داشتن یک بانک مرکزی مستقل و قوی کمک کرد.
راجر ای.آی فارمر از دانشگاه کالیفرنیا معتقد است: زمان آن فرا رسیده که ایده‌های اقتصادی جدیدی مطرح شود، بیشتر از آنچه که در دهه30 و70 عنوان شده بود.
حتی اگر هم در مورد اعتبار و ارزش اقتصاددانان تردید وجود دارد، غیرممکن است که آنها را به حساب نیاورد.
به هر ایده‌ای که که برای مقابله با بحران اقتصادی فکر می‌کنید، براساس حدسیات و مفروضاتی است که یا از آکادمی‌های اقتصادی برآمده و یا از سوی اقتصاددانان مطرح شده.
پیش از بحران اقتصادی به نظر می‌رسید که اقتصاددانان ممکن است اختلاف‌نظر میان یکدیگر را حل‌وفصل کرده باشند. در همین رابطه پال کروگمن پیشتر در یکی از کتابهای خود عنوان کرده بود: راز آشکار اقتصادانان برجسته مدرن این است که تا چه حد آنها طی سال گذشته به اجماع نظر میان یکدیگر رسیده‌اند.
بارزترین انتقادی که متوجه اقتصاددانان برجسته در جهان است این می‌باشد که تقریبا همه آنها به رغم بروز یکسری نشانه‌های هشداردهنده، در پیش‌بینی رکود اقتصادی در جهان ناکام بودند.
پس چه باید کرد؟ زمانیکه این بحران به پایان رسید، دستور کار بعدی اقتصاددانان برجسته باید اقدامات در راستای کمک به اقتصادهای جهان باشد تا از این پس اقتصادهای دنیا با ثبات‌تر و قوی‌تر عمل کنند.
fereydoon
۱۳۸۸-۰۲-۲۱ ۱۱:۱۳:۰۸
لابد این ضرب المثل را شنیده اید که یارو از هول حلیم در دیگ افتاد وقتی درامد سرشاری باشد چنان چشمهارا میگیرد که همه کور میشوند وهرکس قوانین علم اقتصاد را پیش بکشد متهم به فناتیک بودن خواهد شد نئوکانها معتقد هستند که باید همه چیز ازاد باشد و مردم را تشویق بمصرف نمود بهترین راه حل خودش پیدا خواهد شد یعنی مردم بیکار میشوند مجبور میشوند بهرکاری مشغول شوند و دستمزد بخور نمیری بگیرند و شاخ سندیکاها شکسته میشود (120091)
اقتصاد خوانده
۱۳۸۸-۰۲-۲۱ ۱۱:۵۷:۵۶
سلام - من فكر مي كنم جواب اين بحث روشن است و آن ريشه در اختلافات فرهنگي كشورها دارد . علوم اجتماعي علوم رفتاري و غير دقيقه هستند .رفتار انسانها متاثر از عوامل متعددي من الجمله اعتقادات مذهبي ، فرهنگ و تمدن پيشنيان جامعه خود ، جغرافياي اقتصادي و ... است لذا طبيعي است در بسياري از موارد نوع واكنش و رفتارها در مورد موضوعاتي خاص در كشورهاي مختلف متفاوت از هم باشند . بر همين اساس است كه تئوريهاي اقتصادي ممكن است در برخي شرايط زماني و كشوري خاص جوابگو باشد و در برخي موارد جوابگو نباشد . اما آنچه بطور يقين مي توان از آن صحبت كرد اين است كه كشورهايي كه از وضعيت نسبتا مشابهي از لحاظ فرهنگي و اقتصادي برخوردار هستند واكنش هاي نزديك به همي را در برخورد با مسائل اقتصادي نشان مي دهند . (120104)
۱۳۸۸-۰۲-۲۱ ۱۷:۱۴:۰۲
قرار نیست اقتصاد دانها چیزی رو پیش بینی کنن
وظیفه اونا اینه که راه برون رفت از بحران رو نشون بدن
به قدری مسایل پشت پرده و انگیزه های سیاستمدارا و...
پیچیده است که ممکنه این بحرانها ربطی به اقتصاد نداشته باشه و فقط بهش آسیب بزنه (120217)
وظیفه اونا اینه که راه برون رفت از بحران رو نشون بدن
به قدری مسایل پشت پرده و انگیزه های سیاستمدارا و...
پیچیده است که ممکنه این بحرانها ربطی به اقتصاد نداشته باشه و فقط بهش آسیب بزنه (120217)
فرهود
۱۳۸۸-۰۲-۲۱ ۱۷:۲۲:۳۳
به درد کشیدن بارهای سنگین میخورند البته لاکن (120224)
انوشیروان
۱۳۸۸-۰۲-۲۲ ۰۰:۵۷:۳۹
مشکل اقتصاد دانان غربی آنست که نمی توانند پدر و مادر واقعی خود را پیدا کنند تا از آنها پیش بینی اوضاع اقتصادی را جویا شوند . آقای پیتر کوی اتفاقأ ریشه بحران اقتصادی در غرب قابل پیش بینی بود ماجرا از حمله به مرکز تجارت جهانی شروع شد و اعراب پولدار به دلیل نا امنی بعد از حمله سرمایه های خود را از آمریکا خارج کردند و بانک های آمریکایی برای جبران این سرمایه ها به اقتصاد آمریکا پول تزریق کرد و حباب بزرگ را ایجاد نمود تا اینکه روزی حباب سوراخ شد و هنوز هم نتوانسته اند آنرا ترمیم کنند . (120355)
۱۳۸۸-۰۲-۲۲ ۰۱:۰۲:۳۵
این یعنی چه
یعنی پدر مادر بدرد نمیخورند
انصافا آسیب اجتماعی این اخبار اقتصادی زیاد است
غیر قابل تحمل :دی (120356)
یعنی پدر مادر بدرد نمیخورند
انصافا آسیب اجتماعی این اخبار اقتصادی زیاد است
غیر قابل تحمل :دی (120356)
اقتصاددان
۱۳۸۸-۰۲-۲۲ ۰۳:۱۰:۵۳
از دید آقای احمدی نژاد بدرد لای جرز میخورند. کم مانده بود که فتوی دهد نظر اقتصادی دادن حرام است. (120374)
كريم فيض الهي وحيد
۱۳۸۸-۰۲-۲۲ ۰۸:۲۱:۰۹
البته در اينكه بسياري از اقتصاددانان نتوانستند بحران اقتصادي جهاني را پيش بيني كنند شكي نيست ولي حداقل يكنفر از اقتصاددانها با دقتي مثال زدني بحران جهاني را پيش بيني كرده وعلل آنرا برشمرده بود كه به Dr.Doom معروف است.
نوريل روبيني بعنوان استاد علوم اقتصاد در دانشگاه نيويورک پس از ارائه پشگوئيهائي درمورد فروپاشي اقتصاد جهاني که بنحو اسرارآميزي دقيق و عاري از خطا بودند، به دكتر دووم(بدشگون)معروف گرديد.جالبتر اينكه قبل از فرارسيدن بحران نظريات وي محمل خوانده ميشد و حتي وي را در يكي از سخنرانيهايش هو!كردند!
روبينی اسم مستعار خود را پس از شرکت در نشست صندوق بين المللي پول(MF) در سپتامبر 2006 تحت عنوان دکتر دووم بدست آورد.
روبيني در ميان جمعي از همکاران اقتصاددان خود اظهار داشت که يک بحران دوره اي در راه است و يکي از همين روزها همزمان با اوج گرفتن قيمت نفت، وضعيت خراب مسکن اقتصاد ايالات متحده را برباد خواهد داد. مصرف کنندگان از خريد خودداري خواهند کرد و کشور در يک رکورد عميق فرو خواهد رفت.
فرضيه هاي روبيني را زير سوال بردند و اظهار داشتند که فرضيات او براساس الگوهاي رياضي ارائه نشده اند و در نتيجه هشدارها و پيش بيني هاي او را ناديده گرفتند. در واقع و در ابتدا اينگونه بنظر رسيد که روبيني اشتباه مي کند. خبري از فروپاشي نبود. حتي تا اواخر سال 2007، چشم انداز مالي و اقتصادي وضعيت ناخوشايندي پيدا کرده ، اما مصيبت بار نبود.
سپس در فوريه 2008، روبيني تيتر مقاله ارائه شده در سایت خود را اينگونه قرار داد: \"خطر روز افزون يک فروپاشي سازمان يافته مالي: دوازده قدم تا ابتلا به مصيبت مالي باقي مانده است.\"
اين مقاله به تفصيل نشان داد که چگونه فروپاشي بازار مسکن منجر به بروز ضرر و زيان عظيمي در نظام مالي و بويژه در ابزاری مي شود که براي ايمن سازي وام ها مورد استفاده قرار مي گيرند. در اين مقاله اخطار داده شده بود که احتمال به ورشکستگی کشيده شدن يک بانک ملي هم وجود دارد و همزمان با ريشه دارتر شدن اين مشکل، بانکهاي سرمايه گذاري و صندوقهاي سرمايه گذاري تاميني نيز ممکن است دچار اضمحلال گردند...
در پايان بايد اشاره كنم (البته اگر اشتباه نكرده باشم)كه سايت الف در مورد ايشان مطلب نوشته بود. (120404)
نوريل روبيني بعنوان استاد علوم اقتصاد در دانشگاه نيويورک پس از ارائه پشگوئيهائي درمورد فروپاشي اقتصاد جهاني که بنحو اسرارآميزي دقيق و عاري از خطا بودند، به دكتر دووم(بدشگون)معروف گرديد.جالبتر اينكه قبل از فرارسيدن بحران نظريات وي محمل خوانده ميشد و حتي وي را در يكي از سخنرانيهايش هو!كردند!
روبينی اسم مستعار خود را پس از شرکت در نشست صندوق بين المللي پول(MF) در سپتامبر 2006 تحت عنوان دکتر دووم بدست آورد.
روبيني در ميان جمعي از همکاران اقتصاددان خود اظهار داشت که يک بحران دوره اي در راه است و يکي از همين روزها همزمان با اوج گرفتن قيمت نفت، وضعيت خراب مسکن اقتصاد ايالات متحده را برباد خواهد داد. مصرف کنندگان از خريد خودداري خواهند کرد و کشور در يک رکورد عميق فرو خواهد رفت.
فرضيه هاي روبيني را زير سوال بردند و اظهار داشتند که فرضيات او براساس الگوهاي رياضي ارائه نشده اند و در نتيجه هشدارها و پيش بيني هاي او را ناديده گرفتند. در واقع و در ابتدا اينگونه بنظر رسيد که روبيني اشتباه مي کند. خبري از فروپاشي نبود. حتي تا اواخر سال 2007، چشم انداز مالي و اقتصادي وضعيت ناخوشايندي پيدا کرده ، اما مصيبت بار نبود.
سپس در فوريه 2008، روبيني تيتر مقاله ارائه شده در سایت خود را اينگونه قرار داد: \"خطر روز افزون يک فروپاشي سازمان يافته مالي: دوازده قدم تا ابتلا به مصيبت مالي باقي مانده است.\"
اين مقاله به تفصيل نشان داد که چگونه فروپاشي بازار مسکن منجر به بروز ضرر و زيان عظيمي در نظام مالي و بويژه در ابزاری مي شود که براي ايمن سازي وام ها مورد استفاده قرار مي گيرند. در اين مقاله اخطار داده شده بود که احتمال به ورشکستگی کشيده شدن يک بانک ملي هم وجود دارد و همزمان با ريشه دارتر شدن اين مشکل، بانکهاي سرمايه گذاري و صندوقهاي سرمايه گذاري تاميني نيز ممکن است دچار اضمحلال گردند...
در پايان بايد اشاره كنم (البته اگر اشتباه نكرده باشم)كه سايت الف در مورد ايشان مطلب نوشته بود. (120404)
۱۳۸۸-۰۲-۲۲ ۰۸:۴۷:۴۸
باید دید چقدر به حرف اقتصاد دانان گوش کرده اند.
لابینی اقتصاددانی بود که دقیقا این موضوع را پیش بینی کرد و در مجلع تایم شماره قبل جزو 100 چهره برتر سال بود
حقیقت اینست که نه در ایران بلکه در جهان نظر اقتصاددانان توسط سیاسیون مطابق مصالح سیاسیون تفسیر می شود و آن چیزی که آنها دوست دارند منعکس می شود
مگر در ایران همه پیش بینی های نامه های اقتصاد دانان درست در نیامد ؟ (120411)
لابینی اقتصاددانی بود که دقیقا این موضوع را پیش بینی کرد و در مجلع تایم شماره قبل جزو 100 چهره برتر سال بود
حقیقت اینست که نه در ایران بلکه در جهان نظر اقتصاددانان توسط سیاسیون مطابق مصالح سیاسیون تفسیر می شود و آن چیزی که آنها دوست دارند منعکس می شود
مگر در ایران همه پیش بینی های نامه های اقتصاد دانان درست در نیامد ؟ (120411)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
