کد مطلب: 73354
تسویه حساب طلا با مس
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۶ خرداد ۱۳۸۹ ساعت ۰۲:۲۱
روزگاری در دوران حاکمیت دولت اصلاحات بر کشور، سید محمد خاتمی در اظهارنظری عجیب، سینمای آن دوران را سینمایی نجیب خواند.
این تعبیر رئیس جمهور وقت، البته با آنچه که در سینمایی که بعدها «سینمای اصلاحات» نامیده شد، در تناقض بود؛ چرا که رویکردهای فرهنگی دولت وی، سینمایی را بر جامعه متدین ایرانی تحمیل کرد که با متن زندگی، تمایلات و علاقهمندی ها، آرمانها و آرزوها، هدف و غایت، ارزشها و بینشهای مردمان این مرز و بوم نسبتی نداشت.
ترویج بیبند و باری، اباحهگری، آسودگی غربی، عیش آمریکایی و تمسخر باورها و اعتقادات دینی و جهات فکری و فرهنگی مردم جامعه انقلاب اسلامی و به ویژه اصرار بر زیر پا گذاشتن حریمها و بازتعریف روابط اجتماعی افراد بر حسب آموزههای لیبرالی، شاه بیت سینمایی است که وزرایی چونان عطاء الله مهاجرانی آن را هدایت، برنامهریزی و کارگردانی کردند.
باور فرهنگ سازان دولت اصلاحات این بود که این سینما، بازتاب تغییر جامعه ایرانی است، جامعه ای که به سرعت در حال توسعه است و شیوه و منش زندگی شهری نوینی میطلبد که الزاماً با آنچه تاکنون در شهرهای ایران گذشته است، اولاً نمیتواند و ثانیاً نباید همخوانی داشته باشد. مسئولین پاسخگویِ فرهنگِ جمهوری اسلامی ایران، اعتراض مردم و مخالفت حوزه با این سینما را با نشان دادن نمادهای تغییر جامعه که از نگاه آنان همانا تنها و تنها آمار فروش فیلمها بود، پاسخ میدادند.
اندیشه ای که سینما را مؤثر از جامعه میدانست، تأثیر سینما را بر جامعه نمیدید یا نمیخواست ببیند. شاید هم می دید و می طلبید.
با این همه، و با تمام جهتگیری ها و برنامه ریزی ها در تأیید و تشویق سینمای گیشهای، حجت، گواه و استدلال مدیران برای اختصاص بودجه دولتی به سینمای خصوصی، حمایت از سوژه ها و موضوعات اصلاح طلبانه، تأیید سبک و نوع پوشش بازیگران، تبلیغ و تشویق محتواهای ضددینی فیلمها و سادهانگاری تأثیرات مخرب این سینما بر فکر و اندیشه و منش جامعه، فقط حمایت از سینمای خصوصی بود.
اما خود سینماگران و تهیه کنندگان مدعی بودند که در عمل خصوصی سازی اتفاق نمیافتد و خواه یا ناخواه برخی اندیشه های خاص پشتیبانی میشوند.
اگرچه در این میان نمی توان ساخت آثار ارزشمند و والای سینمای ایرانی را نادیده گرفت، اما غرض این است که محوریت، اولویت و اصالت با اندیشه ها و دیدگاه هایی بود که با ایمان دینی و ارزشهای اسلامی زاویه داشت.
این روزها، فیلم «طلا و مس» آخرین و متفاوت ترین ساخته همایون اسعدی روی پرده سینماهاست.
«طلا و مس» پس از اکران در جشنواره فیلم فجر و اختصاص حمایتها و تأییدات منتقدین حتی مورد تحسین نهادهای دینی قرار گرفت.
داستان ساده زندگی طلبه شهرستانی جوانی که به شور و هوای بهره مندی از نفس و درس استاد اخلاقی به نام حاج رحیم، تهراننشینی اختیار میکند. تهران نشینی البته فراز و فرودهایی دارد؛ اما زندگی آرام و بیدردسر این طلبه زمانی دچار تغییراتی ناخواسته و تلخ میگردد که همسر شهرستانی فداکار و مهربان و بیریا و متواضع او دچار بیماری ام.اس میشود.
ناآشنایی طلبه با این مشکل حاد همزمان با ورود او به تهران، غریب بودن تنهایی او، بیمادری فرزندان معصوم او، نگرانی و اضطراب همسر جوان او برای بازگشت به خانه و ادای تکلیف مادری و همسری، تصادمها و تقارنهایی پدید میآورد که باید تصریح کرد حقاً در سینمای ایران نظیر نداشته است. البته که فیلم، ایراداتی دارد؛ از جمله نمادسازی کارگردان برای بیان برخی احساسات و تفکرات بسیار مستقیم، صریح و غیر هنرمندانه است؛ اما روایت ساده و بیغرض زندگی این خانواده آنقدر زیبا در آمده است که تماشاگر در مییابد یک بار دیدن «طلا و مس» کافی نیست.
«طلا و مس» داستان اخلاق است، داستان بندگی است.
طلبه برای کسب علم عشق از استادی به نام حاج رحیم راهی حوزه و کتابخانه میشود، اما به تعبیر حاج رحیم در سکانس نهایی فیلم، علم عشق در دفتر نباشد.
میتوان در متن زندگی حضور داشت و حتی کار و کاسبی کرد و اخلاق هم داشت. بنده خوب خدا هم بود.
ظرائف روابط اجتماعی درون فیلم هم در خور توجه است؛ از جمله برخورد طلبه با پرستار نامحرم یا با همسایه مزاحم.
اما از همه مهمتر و اساسی تر، «طلا و مس» داستان عشق است، داستان خانواده است.
«طلا و مس» نشان میدهد زهراسادات و سید رضا – با بازی منحصر به فرد و باورپذیر نگار جواهریان و بهروز شعیبی- چگونه برای حفظ خانواده کوچکشان میجنگند، با انواع سختیها و دشواریها همچون بیماری همسر، نگهداری فرزندان، فقر و البته تربیت دست و پنجه نرم میکنند و در نهایت، تنها و تنها به دلیل سازش و فداکاری هر دو، زندگی غمبارشان را به شادمانی حقیقی ابتدای فیلم بازمیگردانند.
این چنین عشقی با آن سوز و گداز مؤمنانه در سینمای ایران بینظیر است.
سالهاست تماشاگر در سالنهای تاریک سینما دارد عشقهای خیابانی، دروغین، غیر شرعی و غیر اخلاقی میبیند.
«طلا و مس» اگر تقدیری هم نمیشد، اگر هم سیمرغ نمیگرفت؛ با تصویر این عشق، حتی با همین کیفیتی که کامل و بیایراد نیست، در تاریخ سینمای ایران جاودانه میشد.
«طلا و مس» تفکیک عشق آسمانی و عشق زمینی را بر هم میزند و یک عشق معرفی میکند: عشق حقیقی؛ که در صحنهای با اشک ریختن سید رضا سر سجاده تجلی مییابد و در صحنهای با پاک کردن اشک زهرا سادات.
و زهرا سادات؛ اگر نگوییم این فیلم را و این داستان را و این زندگی را به تنهایی پیش ببرد و مادری و همسری را درخشنده و فروزان ترسیم کند؛ به یقین توانسته است خوشبختی یک زن ایرانی را با همه دشواریها اثبات کند. در نقطه مقابل، نقش پرستار فرهیخته بیمارستان با تیپ امروزی است که در ابتدا حتی زهراسادات را و زندگی او را و عشق او را تمسخر میکند، و معتقد است سید رضا به او جفا کرده است. اما در سکانس دیدار او از خانه محقر سید رضا و زهرا سادات، اعتراف میکند که زهرا سادات از او خوشبختتر است. خود او در زندگی خانوادگیاش دچار مشکل است و میخواهد طلاق بگیرد؛ چرا که «چیزهای کوچک» مورد اشاره زهرا سادات برای حفظ خانواده را نمیبیند و نمیتواند با این شرایط بسازد.
بر خلاف شخصیت کم نظیر زهرا سادات، نمونه شخصیت پرستار در سینمای ایران به وفور دیده میشود، از جمله در فیلمهای خانم تهمینه میلانی، و به ویژه در آخرین ساخته او یعنی «تسویه حساب». زنانی که از ناحیه مردان مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند، زنانی که مجردی زندگی میکنند، تعلقات محدودی دارند، به دنبال احقاق حق خویشند، علیه جامعه طغیان میکنند، ناراضیاند و مهمتر اینکه زنانی که مردند!
زن خوب و ایده آل فیلمهای میلانی، مادر نیست! کجا سراغ دارید خانم میلانی فیلم ساخته باشد و نقش اول زن فیلم او مادر باشد؟
مرد خوب و ایده آل فیلمهای میلانی، عاشق نیست! کجا سراغ دارید میلانی فیلم ساخته باشد و نقش اول مرد فیلم او خائن نباشد؟
در سینمای میلانی، مادری، دون شأن زن است، و وقتی همه مردها خائن، نامرد و هوسبازند، جایی برای فداکاری و همزیستی و همراهی و مهمتر از همه همسری نمیماند!
«تسویه حساب» داستان انتقام است و «طلا و مس» داستان فداکاری.
«تسویه حساب» داستان تنفر است؛ و «طلا و مس» داستان عشق.
و اصلاً میلانی بلد نیست داستان عشق بسازد، عشق از نظر او توهم است، دروغ است.
اما باید از میلانی پرسید کدام زن ایرانیتر است؛ زهرا سادات طلا و مس یا لیلای تسویه حساب؟
کدامیک خوشبتترند؟
میلانی، از برجسته ترین سینماگران اصلاحات است، همچنان هم دنبال اصلاحات است، اصلاحات رابطه زن و شوهر خانواده ایرانی. اسعدیان هم فیلم گیشهای ساخته است، اما او در «طلا و مس» دنبال گیشه نیست و میکوشد حقیقتی را بیان کند، اما در عین حال، انتقاداتی هم به رابطه زن و شوهر در همین خانواده روحانی اشاره میکند.
«طلا و مس» واقعی است و سینمای مردم است.
«تسویه حساب» دروغ است و سینمای فمینیستی ضداخلاقی مهاجرانی زده ای است که ره به جایی نمیبرد، فیلمی است در حد عقده گشاییهای فکری یک کارگردان که برای زیر 18 ساله های جامعه ایران توصیه نمیشود.
امروز هدایت و تدبیر سینما در دست دولتی است که میخواهد عدالت را حتی به سینما بازگرداند. بازگشت عدالت به سینما یعنی تلاش برای تحقق سینمایی که دروغ نمیگوید، از مردم و برای مردم، از دین و برای دین، از اخلاق و برای اخلاق، از عشق و برای عشق، از اسلام و برای اسلام فیلم میسازد.
این سینما باید با اندیشه و فکر مسی غرب تسویه حساب کند و اندیشه و فکر طلایی اسلام را تصویر کند.
این تعبیر رئیس جمهور وقت، البته با آنچه که در سینمایی که بعدها «سینمای اصلاحات» نامیده شد، در تناقض بود؛ چرا که رویکردهای فرهنگی دولت وی، سینمایی را بر جامعه متدین ایرانی تحمیل کرد که با متن زندگی، تمایلات و علاقهمندی ها، آرمانها و آرزوها، هدف و غایت، ارزشها و بینشهای مردمان این مرز و بوم نسبتی نداشت.
ترویج بیبند و باری، اباحهگری، آسودگی غربی، عیش آمریکایی و تمسخر باورها و اعتقادات دینی و جهات فکری و فرهنگی مردم جامعه انقلاب اسلامی و به ویژه اصرار بر زیر پا گذاشتن حریمها و بازتعریف روابط اجتماعی افراد بر حسب آموزههای لیبرالی، شاه بیت سینمایی است که وزرایی چونان عطاء الله مهاجرانی آن را هدایت، برنامهریزی و کارگردانی کردند.
باور فرهنگ سازان دولت اصلاحات این بود که این سینما، بازتاب تغییر جامعه ایرانی است، جامعه ای که به سرعت در حال توسعه است و شیوه و منش زندگی شهری نوینی میطلبد که الزاماً با آنچه تاکنون در شهرهای ایران گذشته است، اولاً نمیتواند و ثانیاً نباید همخوانی داشته باشد. مسئولین پاسخگویِ فرهنگِ جمهوری اسلامی ایران، اعتراض مردم و مخالفت حوزه با این سینما را با نشان دادن نمادهای تغییر جامعه که از نگاه آنان همانا تنها و تنها آمار فروش فیلمها بود، پاسخ میدادند.
اندیشه ای که سینما را مؤثر از جامعه میدانست، تأثیر سینما را بر جامعه نمیدید یا نمیخواست ببیند. شاید هم می دید و می طلبید.
با این همه، و با تمام جهتگیری ها و برنامه ریزی ها در تأیید و تشویق سینمای گیشهای، حجت، گواه و استدلال مدیران برای اختصاص بودجه دولتی به سینمای خصوصی، حمایت از سوژه ها و موضوعات اصلاح طلبانه، تأیید سبک و نوع پوشش بازیگران، تبلیغ و تشویق محتواهای ضددینی فیلمها و سادهانگاری تأثیرات مخرب این سینما بر فکر و اندیشه و منش جامعه، فقط حمایت از سینمای خصوصی بود.
اما خود سینماگران و تهیه کنندگان مدعی بودند که در عمل خصوصی سازی اتفاق نمیافتد و خواه یا ناخواه برخی اندیشه های خاص پشتیبانی میشوند.
اگرچه در این میان نمی توان ساخت آثار ارزشمند و والای سینمای ایرانی را نادیده گرفت، اما غرض این است که محوریت، اولویت و اصالت با اندیشه ها و دیدگاه هایی بود که با ایمان دینی و ارزشهای اسلامی زاویه داشت.
این روزها، فیلم «طلا و مس» آخرین و متفاوت ترین ساخته همایون اسعدی روی پرده سینماهاست.
«طلا و مس» پس از اکران در جشنواره فیلم فجر و اختصاص حمایتها و تأییدات منتقدین حتی مورد تحسین نهادهای دینی قرار گرفت.
داستان ساده زندگی طلبه شهرستانی جوانی که به شور و هوای بهره مندی از نفس و درس استاد اخلاقی به نام حاج رحیم، تهراننشینی اختیار میکند. تهران نشینی البته فراز و فرودهایی دارد؛ اما زندگی آرام و بیدردسر این طلبه زمانی دچار تغییراتی ناخواسته و تلخ میگردد که همسر شهرستانی فداکار و مهربان و بیریا و متواضع او دچار بیماری ام.اس میشود.
ناآشنایی طلبه با این مشکل حاد همزمان با ورود او به تهران، غریب بودن تنهایی او، بیمادری فرزندان معصوم او، نگرانی و اضطراب همسر جوان او برای بازگشت به خانه و ادای تکلیف مادری و همسری، تصادمها و تقارنهایی پدید میآورد که باید تصریح کرد حقاً در سینمای ایران نظیر نداشته است. البته که فیلم، ایراداتی دارد؛ از جمله نمادسازی کارگردان برای بیان برخی احساسات و تفکرات بسیار مستقیم، صریح و غیر هنرمندانه است؛ اما روایت ساده و بیغرض زندگی این خانواده آنقدر زیبا در آمده است که تماشاگر در مییابد یک بار دیدن «طلا و مس» کافی نیست.
«طلا و مس» داستان اخلاق است، داستان بندگی است.
طلبه برای کسب علم عشق از استادی به نام حاج رحیم راهی حوزه و کتابخانه میشود، اما به تعبیر حاج رحیم در سکانس نهایی فیلم، علم عشق در دفتر نباشد.
میتوان در متن زندگی حضور داشت و حتی کار و کاسبی کرد و اخلاق هم داشت. بنده خوب خدا هم بود.
ظرائف روابط اجتماعی درون فیلم هم در خور توجه است؛ از جمله برخورد طلبه با پرستار نامحرم یا با همسایه مزاحم.
اما از همه مهمتر و اساسی تر، «طلا و مس» داستان عشق است، داستان خانواده است.
«طلا و مس» نشان میدهد زهراسادات و سید رضا – با بازی منحصر به فرد و باورپذیر نگار جواهریان و بهروز شعیبی- چگونه برای حفظ خانواده کوچکشان میجنگند، با انواع سختیها و دشواریها همچون بیماری همسر، نگهداری فرزندان، فقر و البته تربیت دست و پنجه نرم میکنند و در نهایت، تنها و تنها به دلیل سازش و فداکاری هر دو، زندگی غمبارشان را به شادمانی حقیقی ابتدای فیلم بازمیگردانند.
این چنین عشقی با آن سوز و گداز مؤمنانه در سینمای ایران بینظیر است.
سالهاست تماشاگر در سالنهای تاریک سینما دارد عشقهای خیابانی، دروغین، غیر شرعی و غیر اخلاقی میبیند.
«طلا و مس» اگر تقدیری هم نمیشد، اگر هم سیمرغ نمیگرفت؛ با تصویر این عشق، حتی با همین کیفیتی که کامل و بیایراد نیست، در تاریخ سینمای ایران جاودانه میشد.
«طلا و مس» تفکیک عشق آسمانی و عشق زمینی را بر هم میزند و یک عشق معرفی میکند: عشق حقیقی؛ که در صحنهای با اشک ریختن سید رضا سر سجاده تجلی مییابد و در صحنهای با پاک کردن اشک زهرا سادات.
و زهرا سادات؛ اگر نگوییم این فیلم را و این داستان را و این زندگی را به تنهایی پیش ببرد و مادری و همسری را درخشنده و فروزان ترسیم کند؛ به یقین توانسته است خوشبختی یک زن ایرانی را با همه دشواریها اثبات کند. در نقطه مقابل، نقش پرستار فرهیخته بیمارستان با تیپ امروزی است که در ابتدا حتی زهراسادات را و زندگی او را و عشق او را تمسخر میکند، و معتقد است سید رضا به او جفا کرده است. اما در سکانس دیدار او از خانه محقر سید رضا و زهرا سادات، اعتراف میکند که زهرا سادات از او خوشبختتر است. خود او در زندگی خانوادگیاش دچار مشکل است و میخواهد طلاق بگیرد؛ چرا که «چیزهای کوچک» مورد اشاره زهرا سادات برای حفظ خانواده را نمیبیند و نمیتواند با این شرایط بسازد.
بر خلاف شخصیت کم نظیر زهرا سادات، نمونه شخصیت پرستار در سینمای ایران به وفور دیده میشود، از جمله در فیلمهای خانم تهمینه میلانی، و به ویژه در آخرین ساخته او یعنی «تسویه حساب». زنانی که از ناحیه مردان مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند، زنانی که مجردی زندگی میکنند، تعلقات محدودی دارند، به دنبال احقاق حق خویشند، علیه جامعه طغیان میکنند، ناراضیاند و مهمتر اینکه زنانی که مردند!
زن خوب و ایده آل فیلمهای میلانی، مادر نیست! کجا سراغ دارید خانم میلانی فیلم ساخته باشد و نقش اول زن فیلم او مادر باشد؟
مرد خوب و ایده آل فیلمهای میلانی، عاشق نیست! کجا سراغ دارید میلانی فیلم ساخته باشد و نقش اول مرد فیلم او خائن نباشد؟
در سینمای میلانی، مادری، دون شأن زن است، و وقتی همه مردها خائن، نامرد و هوسبازند، جایی برای فداکاری و همزیستی و همراهی و مهمتر از همه همسری نمیماند!
«تسویه حساب» داستان انتقام است و «طلا و مس» داستان فداکاری.
«تسویه حساب» داستان تنفر است؛ و «طلا و مس» داستان عشق.
و اصلاً میلانی بلد نیست داستان عشق بسازد، عشق از نظر او توهم است، دروغ است.
اما باید از میلانی پرسید کدام زن ایرانیتر است؛ زهرا سادات طلا و مس یا لیلای تسویه حساب؟
کدامیک خوشبتترند؟
میلانی، از برجسته ترین سینماگران اصلاحات است، همچنان هم دنبال اصلاحات است، اصلاحات رابطه زن و شوهر خانواده ایرانی. اسعدیان هم فیلم گیشهای ساخته است، اما او در «طلا و مس» دنبال گیشه نیست و میکوشد حقیقتی را بیان کند، اما در عین حال، انتقاداتی هم به رابطه زن و شوهر در همین خانواده روحانی اشاره میکند.
«طلا و مس» واقعی است و سینمای مردم است.
«تسویه حساب» دروغ است و سینمای فمینیستی ضداخلاقی مهاجرانی زده ای است که ره به جایی نمیبرد، فیلمی است در حد عقده گشاییهای فکری یک کارگردان که برای زیر 18 ساله های جامعه ایران توصیه نمیشود.
امروز هدایت و تدبیر سینما در دست دولتی است که میخواهد عدالت را حتی به سینما بازگرداند. بازگشت عدالت به سینما یعنی تلاش برای تحقق سینمایی که دروغ نمیگوید، از مردم و برای مردم، از دین و برای دین، از اخلاق و برای اخلاق، از عشق و برای عشق، از اسلام و برای اسلام فیلم میسازد.
این سینما باید با اندیشه و فکر مسی غرب تسویه حساب کند و اندیشه و فکر طلایی اسلام را تصویر کند.
حسام
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۰۴:۳۲:۵۲
چیه حالا یه فیلم خوب ساخته شد فکر کردید دیگه همه چی درست شد، با یک گل که بهار نمیشه
حالا مهاجرانی و اصلاحات که تموم شدن اما چرا در زمان آقای صفار هرندی فیلم خوب ساخته نمیشد؟ (317806)
حالا مهاجرانی و اصلاحات که تموم شدن اما چرا در زمان آقای صفار هرندی فیلم خوب ساخته نمیشد؟ (317806)
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۲:۳۰:۴۹
آزادی بیانه، هر کی میخواد هر چی میتونه بسازه.
بیخود گیر ندید. (317300)
بیخود گیر ندید. (317300)
ایران من
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۳:۰۴:۰۷
خانم میلانی کلا به دنبال بیان مطلبی نیست
من چند فیلم از ایشان دیدم در این فیلم ها با انتخاب هنر پیشه های مخصوص سینما که دارای یک سری خصوصیات جالب ظاهری هستند ( گاهی اوقات بازی خوبی به نمایش نمی گذارند )به دنبال مطرح شدن اسم و بردن گیشه های سینما است واصلا به فکر بیان مطلبی نیست که حالا شما از فیلمش را با بقیه فیلم ها مقایسه می کنید این طور فیلم ها اصلا قابل مقایسه حتی با همدیگر هم نیستند (317317)
من چند فیلم از ایشان دیدم در این فیلم ها با انتخاب هنر پیشه های مخصوص سینما که دارای یک سری خصوصیات جالب ظاهری هستند ( گاهی اوقات بازی خوبی به نمایش نمی گذارند )به دنبال مطرح شدن اسم و بردن گیشه های سینما است واصلا به فکر بیان مطلبی نیست که حالا شما از فیلمش را با بقیه فیلم ها مقایسه می کنید این طور فیلم ها اصلا قابل مقایسه حتی با همدیگر هم نیستند (317317)
iranman1359
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۳:۲۹:۴۲
آزادی بیانه، هر کی میخواد هر چی میتونه بسازه.
بیخود گیر ندید.
دوست عزیز چیزی که شما به آن میگید گیر دادن نقد کردن است نه گیر دادن اگر نقد کردن وجود نداشته باشد که پیشرفتی نیست (317333)
بیخود گیر ندید.
دوست عزیز چیزی که شما به آن میگید گیر دادن نقد کردن است نه گیر دادن اگر نقد کردن وجود نداشته باشد که پیشرفتی نیست (317333)
هادی
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۳:۵۷:۱۷
متاسفانه در کشور ما کار از کار که گذشت این دفعه تصمیم به برطرف کردن مشکل می کنند. امثال خانم میلانی از پیروان گروهک نا هنجار فمنیسم هستند . وقتی اعضای این گروهک جای مردان و زنان را در کشور عوض کردند آنزمان مسوولان به فکر مستحکم نمودن خانواده می افتند. آن زمان به فکر برخورد با این گروهک می افتند. اکثر اعضای این گروهک زنان مطلقه هستند که دارای مشکلات روحی بسیاری بوده و برای تخلیه این مشکلات به مبارزه با جنس مخالف برخواستند.
در اصل گروهک فمنیسم زن بودن را ناقص بودن می دانند و برای کامل شدن مرد شدن را سرلوحه کار خود قرار می دهند.
در نقطه مقابل مردان ناقص بودن خود را قبول دارند و با درک عمیق از اصل خلقت خود با ازدواج نمودن نقص خلفت خود را جبران می کنند همانگونه که زنان واقعی نقص خود را بدینوسیله برطرف می کنند.
باید جلوی رواج فرهنگ ناهنجار فمنیسمی گرفته شود و مجوز فیلمسازی از این گونه افراد گرفته شود
رسانه های تصویری بعد از بدحجاب نمودن دختران و زنان ما، ترویج بی احترامی به پدر و مادر، ترویج زندگیهای اشرافی، ترویج اسراف و در کل ترویج بی دینی از طریق فیلمها و سریالها تصمیم به جمع آوری اعضا برای این گروهک ناهنجار فمنیسم نموده اند. (317353)
در اصل گروهک فمنیسم زن بودن را ناقص بودن می دانند و برای کامل شدن مرد شدن را سرلوحه کار خود قرار می دهند.
در نقطه مقابل مردان ناقص بودن خود را قبول دارند و با درک عمیق از اصل خلقت خود با ازدواج نمودن نقص خلفت خود را جبران می کنند همانگونه که زنان واقعی نقص خود را بدینوسیله برطرف می کنند.
باید جلوی رواج فرهنگ ناهنجار فمنیسمی گرفته شود و مجوز فیلمسازی از این گونه افراد گرفته شود
رسانه های تصویری بعد از بدحجاب نمودن دختران و زنان ما، ترویج بی احترامی به پدر و مادر، ترویج زندگیهای اشرافی، ترویج اسراف و در کل ترویج بی دینی از طریق فیلمها و سریالها تصمیم به جمع آوری اعضا برای این گروهک ناهنجار فمنیسم نموده اند. (317353)
سیاوش
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۴:۱۵:۱۶
همینطوری اتفاقی این فیلم مجوزش رو تو دولت اصلاحات نگرفته؟ (317363)
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۴:۴۷:۵۷
دوست عزیز و هرکسی میتونه نقد و تحلیل بکنه. انصافا که نقد به جا و درستی بود. برای سینمای خودمون متاسفم که پر شده از مردها و زنهائی که به هم خیانت میکنند، دروغ میگن، در حق هم کوچکترین گذشتی نمیکنند و اخلاق و ارزشهای ایرانی اسلامی در اونها گم شده. متاسفم برای کارگردانهائی که الگوی خودشون را از فیلمهای هالیوودی میگیرن و دستان های اصیل ایرانی در فیلمهای اونها جائی ندارد (317384)
محمد
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۴:۵۰:۴۳
تحلیل جالبی بود. ممنون از اینکه اینگونه فیلم های خوب رو به مردم معرفی میکنید. اینقدر سینمای ما پر شده از فیلم های مبتذل که اگر یه نفر یه فیلم واقعی بسازه همه تعجب میکنند (317386)
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۵:۰۶:۱۵
اين ديگه چه تحليليه؟ ميخوايين خانم ميلاني رو بكوبيد؟ خب جامعه از افراد گوناگون تشكيل شده. همه كه مثل هم نيستند (317390)
امید
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۵:۳۵:۴۲
نویسنده آسمون ریسمون بافته که میلانی رو به اصلاحات نسبت بده اما یادش رفته به این نکته اشاره کنه این فیلم اون دوره ساخته شده اما اجازه پخش رو در دولت اصول گرا گرفته یعنی این دولت با پخش و مطالب ان مشکلی نداره از نقد طلا و مس لذت بردم یا علی (317407)
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۶:۵۷:۱۳
باسلام
بنده هم با اين تحليل موافقم. زنان ما در بيشتر موارد نجيبانه رفتار مي كنند والبته بايد كسي هم باشد كه برخي از معضلات كشور را به تصوير بكشد . بالاخره ما زنان ناراضي از وضعيتشان داريم يا نه؟ زناني كه بنا بر دلايلي مجرد زندگي مي كنند داريم يا خير؟ شايد بهتر است بگوييم جاي فيلم هايي مثل طلا و مس تا به حال خالي بوده و فيلم هايي مثل فيلم هاي خانم ميلاني نبايد درصد بزرگي از فيلمهاي مربوط به زنان را به خود اختصاص دهند. اين همان نكته اي بود كه به نظر حقير از نگاه متوليان فرهنگ كشور در دوره اصلاحات مغفول مانده بود. يك نكته ديگر در مورد اين نقد دارم و آن اينكه ناقد محترم در جايي گفته \"همسر شهرستاني، فداكار ، بيريا و... \" در حالي كه در تهران هم زنان نجيب و فداكار بسيارند و البته در شهرستان ها و حتي روستاها هم زنان نابخرد و ناسازگار وجود دارند.اميدوارم اين روحيه تهران ستيزي و شهرستاني ستايانه مدير سايت درست شود. (317445)
بنده هم با اين تحليل موافقم. زنان ما در بيشتر موارد نجيبانه رفتار مي كنند والبته بايد كسي هم باشد كه برخي از معضلات كشور را به تصوير بكشد . بالاخره ما زنان ناراضي از وضعيتشان داريم يا نه؟ زناني كه بنا بر دلايلي مجرد زندگي مي كنند داريم يا خير؟ شايد بهتر است بگوييم جاي فيلم هايي مثل طلا و مس تا به حال خالي بوده و فيلم هايي مثل فيلم هاي خانم ميلاني نبايد درصد بزرگي از فيلمهاي مربوط به زنان را به خود اختصاص دهند. اين همان نكته اي بود كه به نظر حقير از نگاه متوليان فرهنگ كشور در دوره اصلاحات مغفول مانده بود. يك نكته ديگر در مورد اين نقد دارم و آن اينكه ناقد محترم در جايي گفته \"همسر شهرستاني، فداكار ، بيريا و... \" در حالي كه در تهران هم زنان نجيب و فداكار بسيارند و البته در شهرستان ها و حتي روستاها هم زنان نابخرد و ناسازگار وجود دارند.اميدوارم اين روحيه تهران ستيزي و شهرستاني ستايانه مدير سايت درست شود. (317445)
مسعود
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۱۷:۴۳:۱۴
من هم معتقدم سینمای دوران اصلاحات دوران طلایی سینمای ایران بوده است. من معتقد نیستم چون یک فیلم حقایق تلخ اجتماعی یا حتی سیاسی و فرهنگی کشور و بعضی از معضلات اجتماعی کشور ما نظیر مزاحمتهای خیابانی .آرزوها و آمال جوانان دختران و پسران .محدودیتهای سختگیرانه و بعضا غیر قانونی و غیر شرعی فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و .... .اعتیاد .فریبکاری با نام دین و .... را به تصویر می کشد پس فیلم بد یا حتی مبتذلی عنوان شود.
خوب یک فیلم وقتی مفید است که دربردارنده یک مفهوم اخلاقی یا بیان کننده یک واقعیت اجتماعی چه مثبت یا منفی باشد !
به نظر من به جای این تحلیلهای برگرفته از گرایشهای سیاسی و دور از واقعیت باید به دنبال این برویم که چرا بعضی از فیلمها بیش از حد مقبول جامعه واقع می شوند و سالهای سال سر زبانها هستند؟
چرا یک فیلمی که یک واقعیت تلخ اجتماعی را بیان می کند بسیار مورد علاقه و استقبال جامعه قرار می گیرد؟ (317490)
خوب یک فیلم وقتی مفید است که دربردارنده یک مفهوم اخلاقی یا بیان کننده یک واقعیت اجتماعی چه مثبت یا منفی باشد !
به نظر من به جای این تحلیلهای برگرفته از گرایشهای سیاسی و دور از واقعیت باید به دنبال این برویم که چرا بعضی از فیلمها بیش از حد مقبول جامعه واقع می شوند و سالهای سال سر زبانها هستند؟
چرا یک فیلمی که یک واقعیت تلخ اجتماعی را بیان می کند بسیار مورد علاقه و استقبال جامعه قرار می گیرد؟ (317490)
ایران
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۰۰:۴۷:۵۷
میشه پس بگید اگه فیلم ها نشون دهنده آمال و درخواست مردم بوده چرا انقدر بازدید از سینماها کم شد؟
چرا هیچ خانواده ای جرات نمی کنه بره سینما...!؟ (317605)
چرا هیچ خانواده ای جرات نمی کنه بره سینما...!؟ (317605)
دانشجو
۱۳۸۹-۰۳-۰۶ ۲۰:۲۹:۱۳
طلا و مس یکی از زیباترین فیلم هایی که من تو سینما دیدم و خیلی نکات آموزنده ای داره که نسل من (دهه 60) می شنیدند ولی نمی تونستند تصور و باور کنند (317542)
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۰۹:۱۳:۲۵
میشه بگید آژانس شیشه ای -زیر نور ماه و..... کی ساخته شد (317647)
الهام
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۱۴:۱۹:۲۴
سلام.نوع نگاه منتقد اصلاا درست نیست.من هر دو فیلم را دیدم و از هر دو لذت بردم.هم آدمهای تسویه حساب در جامعه دیده میشوند هم زنان از نوع زهرا سادات.در فیلم میلانی مادری هم هست که به خاطر مشکلات در سن کم مجبور به ازدواج میشود و بخاطر بچه ایکه هرگز ندیدش گریه میکنه(بهاره افشاری).سینما در دوران اصلاحات تحولی رو به جلو داشت. به نظر شما مردانی از نوع آنچه در تسویه حساب دیدیم در جامعه وجود ندارند؟؟؟ (317696)
amir
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۱۵:۳۱:۱۱
اینو فراموش نکنیم که ساخته هر کارگردان به نوعی منعکس کننده ذهنیت و طرز تفکر اوست. (317712)
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۱۶:۵۹:۰۳
تهمينه ميلاني يكي از كارگردانهاي خوب و با سواد كشور است و تا حالا هر چي ساخته بجا بوده (317724)
محمد
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۱۷:۵۶:۱۴
واقعا نقد بسیار سطح پایینی بود
خب هر فیلمسازی در تیپ خودش فیلم می سازد و معمولا افراد مطلع از آن تیپ، آن را نقد می کنند. در حالی که شما به طور کل تیپ را نقد کردید !! مثل این است که بگوییم فیلم های ترسناک بد هستند چون فداکاری، عشق و ... در آن ها وجود ندارد !
چه بلایی بر سر الف آمده که مدتی است تحلیل های بسیار سطح پایینی در آن به وفور یافت می شود ؟ (317736)
خب هر فیلمسازی در تیپ خودش فیلم می سازد و معمولا افراد مطلع از آن تیپ، آن را نقد می کنند. در حالی که شما به طور کل تیپ را نقد کردید !! مثل این است که بگوییم فیلم های ترسناک بد هستند چون فداکاری، عشق و ... در آن ها وجود ندارد !
چه بلایی بر سر الف آمده که مدتی است تحلیل های بسیار سطح پایینی در آن به وفور یافت می شود ؟ (317736)
۱۳۸۹-۰۳-۰۷ ۲۰:۰۹:۰۳
فیلم طلا و مس واقعا عالی است. و هیچ کدام از این کارگردانهای به اصطلاح روشنفکر به گر پایش نمی رسند. (317756)
سارا
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۰۹:۰۲:۰۳
من هر دو فیلم را دیدم ، نقد بسیار بجا و عالی بود ، متاسفانه سینما پر شده از فیلم های فمنیستی (دختران انتظار، تسویه حساب و ...)باید فیلم ها اینگونه نقد شوند و اطلاع رسانی گسترده ای در این زمینه بشه تا جوانان پاک ما در دام این عقاید(فمنیسمی) نامطلوب و زد دینی نیافتند!به نظر من اینگونه فیلم ساختن (طلا و مس)بهترین راه مقابله با این جریان فکری است! (317826)
واقع بین
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۰۹:۳۱:۰۰
تفکرات سازنده یک فیلم یک روی سکه است، و حمایتهای نهادهای برکار از نوع تفکر ارائه شده در فیلم روی دیگر سکه.
علیرغم تمام ضعفهایی که دولت فعلی دارد همینکه به این نوع تفکر شرقی میدان داده میشود و حمایت میشود جای تقدیر است.
بالخره تعدادی زیادی از اهالی سینما اقتصادی فکر میکنند و بیشتر از مضمون، به گیشه و ذائقه مخاطب نگاه میکنند. لذا اگر متوجه شدند ذائقه و حمایت برای اینگونه فیلمها مناسب است این مسیر را طی میکنند.
ضمن اینکه افراد معتقد تکنیکی هم تکثیر یافته اند و دست تهیه کنندگان برای انتخاب تیم همراه با تفکر همراه با سوپه بازتر شده است. (317839)
علیرغم تمام ضعفهایی که دولت فعلی دارد همینکه به این نوع تفکر شرقی میدان داده میشود و حمایت میشود جای تقدیر است.
بالخره تعدادی زیادی از اهالی سینما اقتصادی فکر میکنند و بیشتر از مضمون، به گیشه و ذائقه مخاطب نگاه میکنند. لذا اگر متوجه شدند ذائقه و حمایت برای اینگونه فیلمها مناسب است این مسیر را طی میکنند.
ضمن اینکه افراد معتقد تکنیکی هم تکثیر یافته اند و دست تهیه کنندگان برای انتخاب تیم همراه با تفکر همراه با سوپه بازتر شده است. (317839)
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۰۹:۳۱:۴۵
معلوم نیست این یک نقد هنری است یا نقد سیاسی. به نظر من نویسنده دیدگاه مغرضانه ای داشته است. حتمن فیلم های چهارچنگولی، زندگی شیرین و ... همه مربوط به دوره اصلاحاته . (317842)
ناشناس 4
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۱۲:۱۷:۰۳
ما دیدیم فیلمی که خانم میلانی نقش اولش رو یک مادر قرار داده، شما اگه ندیدی برو ببین لطفا \" واکنش پنجم\" (317908)
ایرانی اسلامی
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۱۲:۲۸:۱۶
اول سلام. بعد تحلیل درست بود. اما واقعا چقدر سینما بیچاره است تا فیلم فاخر مثل طلا ومس یا درباره الی ساخه میشه همه در بوق وکرنا میکنن. شما که میگین سینمای اصلاحات اینقدر نازل است,پس چرا سینمای این 5 ساله رانمیگین.مثلا الان متدینین با سینما ارتباط برقرار کردن؟چرا به جناب ده نمکی اشاره نمیکنین که تمام ارزش هاو قداست جنگ وبچه های جنگ با ایول, ایول یا واویلا لیلی از بین بردن (317913)
۱۳۸۹-۰۳-۰۸ ۱۲:۲۹:۴۷
بد نیست سری به دادگاه های خانواده بزنید. به نظرم تمام حرف خانم میلانی قوانینی یک جانبه ما به نفع اقایان است .و خانم ها برای گرفتن یک حق شان باید از چندین حقشان بگذرند. (317915)
نسل سومي
۱۳۸۹-۰۳-۰۹ ۰۸:۰۸:۱۲
عجب تيتري !
البته هنوز فيلم طلا و مس را نديده ام اما تسويه حساب حسابي حالمان را گرفت . (318231)
البته هنوز فيلم طلا و مس را نديده ام اما تسويه حساب حسابي حالمان را گرفت . (318231)
ايمان
۱۳۸۹-۰۳-۰۹ ۰۹:۰۵:۱۹
واقعا متاسفم .متاسفم ،يعني نمي تونين يه فيلم نقد كنين بدن اينكه وارد سياست بشين؟؟؟؟د بسه ديگه.دارين همه چيز و خراب مي كنين. (318253)
ابالفضل
۱۳۸۹-۰۳-۰۹ ۱۰:۲۷:۵۰
نوشتت بسیار جالب بود اخه بچه مومنای این مملکت عمری دارن فریاد میزنن که سینمای ما ضد فرهنگ اسلامی و ایرانی ایست بسیار بسیار بسیار خوشحالم که فیلمی ساخته شده که نشون دهنده فرهنگ موفق دینی و خوشبختی انسان به شرط عمل صالح ،تقوا،صبر هست و در قرن 21 کمال انسان وجود داره (318288)
۱۳۸۹-۰۳-۰۹ ۱۵:۴۳:۱۸
شما ظاهرا فیلم واکنش پنجم را ندیده ای. شخصیت اول این فیلم یک مادر است که به دنبال نجات فرزندانش است (318441)
۱۳۸۹-۰۳-۱۰ ۱۳:۵۶:۱۶
سینمای ایران در دوران اصلاحات مخاطب عام و خانواده پسند را از دست داد و مخاطب خاص بخصوص جوانان را جذب کرد و شروع به آموزش روشنفکری بدون دین و حتی تمسخر نمادها و رفتارهای دینی کرد این دوره را میتوان به دوره کتابهای صادق هدایت در ادبیات تشبیه کرد که بی رحمانه با توهین و تمسخر و سیاه نمایی به جنگ با مذهب رفت (318777)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
