کد مطلب: 88425
حقایقی از روند رسیدگی به قتل رفیق حریری
علی رجبی، 16 آذر 89
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۶ آذر ۱۳۸۹ ساعت ۰۹:۱۸
تیری میسن - مجله روسی ادانکو
در حالی که رسانه های غربی اعلام کرده اند که به زودی توسط دادگاه ویژه ای که درباره مسائل لبنان تشکیل شده است، اعلام جرم علیه حزب الله صورت خواهد گرفت، مجله روسی Odnako کل تحقیقات سازمان ملل متحد را به چالش کشید. تیری میسن در این مقاله اثبات کرد که سلاح مورد استفاده برای ترور رفیق حریری، نخست وزیر سابق لبنان در آلمان تولید شده است و Detlev Mehlis کمیسر آلمانی و اولین مسئول تیم کاوش سازمان ملل متحد برای سرپوش گذاشتن در نقش آلمان در این ترور تلاش کرده است. این اطلاعات باعث سردرگمی تیم کاوش و تغییر جریان پرونده رفیق حریری شده است.
به عقیده برخی دادگاه ویژه مسئله لبنان باید حکم خود را در مورد انحلال حزب الله، سرکوب مقاومت و ایجاد صلحی آمریکایی ابراز کند، اما به عقیده برخی دیگر دادگاه ویژه مسئله لبنان در حال تمسخر قانون و اخلال در لبنان به منظور ایجاد استعماری نوین در این کشور است.
دادگاهی که در 30 می 2007 تشکیل شد، طبق قطعنامه شماره 1757 شورای امنیت سازمان ملل متحد، وظیفه دارد عاملان ترور نخست وزیر رفیق حریری را مشخص کند. در چارچوب مناسبات سیاسی آن موقع، این دادگاه زیر نظر رئیس جمهور سوریه بشار اسد و رئیس جمهور لبنان امیل لحود فعالیت می کرد نه در زیر نظر نئومحافظه کاران حاکم در امریکا و اسرائیل. دادگاه اتهامات مطرح شده توسط شاهدان را از آنجایی که این اعترافات کذب به نظر می رسید، دنبال نمی کرد. با این روند و بدون هیچ متهم خاصی، دادگاه در حال گم شدن در پیچ و خم های بروکراسی بود که به ناگاه این پرونده دوباره به میان صحنه سیاسی آشفته خاورمیانه پرتاب شد!
در 23 می ماه سال 2009 روزنامه نگاری به نام اریک فولات در مجله آنلاین اشپیگل آلمان برای نخستین بار افشا کرد که دادستان برای تحت تعقیب قرار دادن مظنون جدید آماده شده است و آن کسی نیست جز حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان، که در تمامی تحقیقات 18 ماه گذشته، از او به عنوان فردی بیگناه یاد شده بود. این روزنامه نگار مدعی شده که هدف نهایی دادستان از این اعلام جرم، خلع سلاح نیروهای مقاومت لبنان و باز کردن راه ارتش اسرائیل برای اشغال لبنان است. اما در این گیرودار دولت آمريكا نیز به نوبه خودش قول داد كه هيچ فردي اجازه ندارد مسير عدالت بين الملل را منحرف كند.
در هر حال کیفرخواست بر علیه یک رهبر شیعه درباره ترور یک رهبر سنی همچون جرقه ای برای آغاز فتنه است. یا به عبارت دیگر آغازی بر جنگ داخلی میان مسلمانان است که باعث ایجاد دوباره خشونت و خونریزی خواهد شد.
در جریان دیدار رسمی سعد حریری نخست وزیر فعلی لبنان از مسکو در 15 و 16 نوامبر، وی گفت که بهره برداری های سیاسی از این دادگاه می تواند شعله جنگ داخلی را در این کشور دوباره روشن کند. متقابلا مدودوف رئیس جمهور روسیه نیز خواستار اجرای عدالت شد و هر گونه تلاش برای به تاخیر انداختن ، تضعیف و یا اثرگذاری بر روی حکم نهایی دادگاه را مورد نکوهش و سرزنش قرار داد. این موضع گیری روسیه ناشی از اعتماد کامل آنها به دادگاه ویژه مسائل لبنان است که البته خطرات این نوع موضع گیری توسط مجله روسی Odnako گوشزد شده است.
در واقع ، ما روند فعلی کاوش ها درباره ترور رفیق حریری را مطلوب فرض کردیم. اطلاعات جدیدی که به دست امده است، شواهد جدیدی را در مقابل ما روشن کرده است. این شواهد جدید شگفتی ما را برانگیخته که چرا هنوز در روند تحقیق به این نتایج نرسیده اند.
در تاریخ 18 اکتبر، به جهت مرعوب کردن گروه تحقیقاتی ما، روزنامه جورازالم پست طی مقاله ای، حمله ای پیشگیرانه ای را نسبت به تحقیقات گروه ما انجام داد. بر طبق این مقاله ، نویسنده روسی این مقاله متهم شد که یک میلیون دلار از ایران پول دریافت کرده تا مقاله ای در رد اتهامات حزب الله لبنان بنویسد.
کاروان رفیق حریری 14 فوریه 2005 مورد حمله قرار گرفته است و در جریان این ترور، 23 نفر کشته و نزدیک به 100 نفر زخمی شدند. گزارش مقدماتی که توسط دادگاه و پلیس لبنان و به سفارش شورای امنیت تهیه شده بود نشان داد که پلیس لبنان در برخورد با این پرونده نمی تواند حرفه ای و قابل قبول عمل کند. برای جبران این وضعیت شورای امنیت محققان خود را برای بررسی به لبنان فرستاد. در تحقیقات اولیه گفته شد که این ترور توسط ماشین ون پر از مواد منفجره صورت گرفته است.
بعد از انتشار این گزارش، به نظر می رسید که سازمان ملل در حال بررسی دقیق شواهد جنایی این پرونده است. اما با گذشت زمان فاش شد که عکس ها و فیلم های صحنه جرم هنوز دست نخورده هستند در تحقیقات تیم سازمان ملل هنوز از آنها استفاده نشده است. همچنین بر روی اجساد قربانیان هیچگونه کالبدشکافی انجام نگرفته و برای مدتی طولانی هیچگونه تلاشی برای تشخیص شیوه کار در ترور انجام نشده است. بعد از رد نظریه بمب دفن شده در زیرزمین که مطرح شده بود، آنها به سراغ نظریه ون بمب گذاری شده رفتند بدون آنکه بخواهند نقش آن را به درستی تعیین کنند. اما باز هم این فرضیه غیرمحتمل بود.
دادگاهی که در 30 می 2007 تشکیل شد، طبق قطعنامه شماره 1757 شورای امنیت سازمان ملل متحد، وظیفه دارد عاملان ترور نخست وزیر رفیق حریری را مشخص کند. در چارچوب مناسبات سیاسی آن موقع، این دادگاه زیر نظر رئیس جمهور سوریه بشار اسد و رئیس جمهور لبنان امیل لحود فعالیت می کرد نه در زیر نظر نئومحافظه کاران حاکم در امریکا و اسرائیل. دادگاه اتهامات مطرح شده توسط شاهدان را از آنجایی که این اعترافات کذب به نظر می رسید، دنبال نمی کرد. با این روند و بدون هیچ متهم خاصی، دادگاه در حال گم شدن در پیچ و خم های بروکراسی بود که به ناگاه این پرونده دوباره به میان صحنه سیاسی آشفته خاورمیانه پرتاب شد!
در 23 می ماه سال 2009 روزنامه نگاری به نام اریک فولات در مجله آنلاین اشپیگل آلمان برای نخستین بار افشا کرد که دادستان برای تحت تعقیب قرار دادن مظنون جدید آماده شده است و آن کسی نیست جز حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان، که در تمامی تحقیقات 18 ماه گذشته، از او به عنوان فردی بیگناه یاد شده بود. این روزنامه نگار مدعی شده که هدف نهایی دادستان از این اعلام جرم، خلع سلاح نیروهای مقاومت لبنان و باز کردن راه ارتش اسرائیل برای اشغال لبنان است. اما در این گیرودار دولت آمريكا نیز به نوبه خودش قول داد كه هيچ فردي اجازه ندارد مسير عدالت بين الملل را منحرف كند.
در هر حال کیفرخواست بر علیه یک رهبر شیعه درباره ترور یک رهبر سنی همچون جرقه ای برای آغاز فتنه است. یا به عبارت دیگر آغازی بر جنگ داخلی میان مسلمانان است که باعث ایجاد دوباره خشونت و خونریزی خواهد شد.
در جریان دیدار رسمی سعد حریری نخست وزیر فعلی لبنان از مسکو در 15 و 16 نوامبر، وی گفت که بهره برداری های سیاسی از این دادگاه می تواند شعله جنگ داخلی را در این کشور دوباره روشن کند. متقابلا مدودوف رئیس جمهور روسیه نیز خواستار اجرای عدالت شد و هر گونه تلاش برای به تاخیر انداختن ، تضعیف و یا اثرگذاری بر روی حکم نهایی دادگاه را مورد نکوهش و سرزنش قرار داد. این موضع گیری روسیه ناشی از اعتماد کامل آنها به دادگاه ویژه مسائل لبنان است که البته خطرات این نوع موضع گیری توسط مجله روسی Odnako گوشزد شده است.
در واقع ، ما روند فعلی کاوش ها درباره ترور رفیق حریری را مطلوب فرض کردیم. اطلاعات جدیدی که به دست امده است، شواهد جدیدی را در مقابل ما روشن کرده است. این شواهد جدید شگفتی ما را برانگیخته که چرا هنوز در روند تحقیق به این نتایج نرسیده اند.
در تاریخ 18 اکتبر، به جهت مرعوب کردن گروه تحقیقاتی ما، روزنامه جورازالم پست طی مقاله ای، حمله ای پیشگیرانه ای را نسبت به تحقیقات گروه ما انجام داد. بر طبق این مقاله ، نویسنده روسی این مقاله متهم شد که یک میلیون دلار از ایران پول دریافت کرده تا مقاله ای در رد اتهامات حزب الله لبنان بنویسد.
کاروان رفیق حریری 14 فوریه 2005 مورد حمله قرار گرفته است و در جریان این ترور، 23 نفر کشته و نزدیک به 100 نفر زخمی شدند. گزارش مقدماتی که توسط دادگاه و پلیس لبنان و به سفارش شورای امنیت تهیه شده بود نشان داد که پلیس لبنان در برخورد با این پرونده نمی تواند حرفه ای و قابل قبول عمل کند. برای جبران این وضعیت شورای امنیت محققان خود را برای بررسی به لبنان فرستاد. در تحقیقات اولیه گفته شد که این ترور توسط ماشین ون پر از مواد منفجره صورت گرفته است.
بعد از انتشار این گزارش، به نظر می رسید که سازمان ملل در حال بررسی دقیق شواهد جنایی این پرونده است. اما با گذشت زمان فاش شد که عکس ها و فیلم های صحنه جرم هنوز دست نخورده هستند در تحقیقات تیم سازمان ملل هنوز از آنها استفاده نشده است. همچنین بر روی اجساد قربانیان هیچگونه کالبدشکافی انجام نگرفته و برای مدتی طولانی هیچگونه تلاشی برای تشخیص شیوه کار در ترور انجام نشده است. بعد از رد نظریه بمب دفن شده در زیرزمین که مطرح شده بود، آنها به سراغ نظریه ون بمب گذاری شده رفتند بدون آنکه بخواهند نقش آن را به درستی تعیین کنند. اما باز هم این فرضیه غیرمحتمل بود.
بعد از بررسی آتش نوبت به بررسی بدن هاست: تمامی بدن ها به گونه ای سوخته اند که یک طرف آنها کاملا سوخته و طرف دیر آنها در کمال تعجب دست نخورده باقی مانده است. پدیده ای شگفت آوری که به هیچوجه نمی توان توسط مواد منفجره متعارف و معمولی آن را ایجاد کرد. بنابراین تئوری که بر مبنای آن اتومبیل ون پر از TNT ، پینتریت (PETN) و هیکسوژن (RDX) بوده و این خسارت را بر جای گذاشته، زیر سوال می رود.
نکته جالب دیگر این عکس ها این است که ساعت طلای رفیق حریری [که به علت جامد بودن چگالی زیادی دارد] است، ذوب شده اما یقه پیراهن وی [که چگالی چندانی ندارد] همچون روز اول خود سالم و دست نخورده باقی مانده است!
بنابراین؛ واقعا چه اتفاقی رخ داده است؟
انفجار رخ داده ، حرارتی بسیار زیاد را در مدت زمان بسیار کوتاهی ایجاد کرده به طوریکه آن قسمت از گوشت بدن که درگیر این گرما شده به شدت سوخته [با عنصر کربن ترکیب شده] درحالیکه در قسمت زیری بدن هیچ آثاری از سوختگی وجود ندارد.
اجسام با چگالی زیاد نظیر ساعت طلایی که در دست رفیق حریری بود، با جذب گرما ذوب شده اند. در حالیکه اجسامی که چگالی حجمی کمی دارند (مانند پارچه ظریفی که یقه پیراهن رفیق حریری از آن ساخته شده) ، زمان کافی را برای جذب گرما نداشته اند و سالم و دست نخورده باقی ماندند.
علاوه بر این، ویدئوها نشان می دهد که بعضی از اعضای بدن ترورشدگان قطع شده است. اما عجیب این است که این برش ها کاملا تمیز انجام گرفته است ولی هیچ نشانه ای از استخوان خورد شده و برآمده یا گوشت پاره شده دیده نمی شود. دلیل این اتفاق این است که انفجار در لحظه ابتدایی تمامی اکسیژن منطقه و هیدرات بدن ها را مکیده است که این قضیه باعث شکنندگی بدن ها شده است.
بدن نیم سوخته رفیق حریری بعد از ترور
علاوه بر این در ساعت های بعد از انفجار، علایم بعضی بیماری های تنفسی در شاهدان انفجار دیده شد و با کمال تعجب این علایم به غلط توسط کاوشگران مربوطه، به آسیب های روانی ناشی از لحظه ترور در شاهدان تفسیر شد!
چنین مدارک و شواهدی، الفبای هر مسئله جنایی را تشکیل می دهد. با این حال شواهدی که از آنها سخن به میان آمد، توسط هیچ یک از کارشناسان حرفه ای شورای امنیت در هیچ کدام از گزارشات عنوان نشده است.
هنگامیکه ما از چند کارشناس نظامی جویا شدیم که چه مواد منفجره ای ممکن است چنین تخریب بزرگی را به بار بیاورد؛ انها به سلاح جدیدی اشاره کردند که در طول چند دهه توسعه یافته و فقط می توان ردپایی از آن را در مجلات ژورنال علمی نظامی پیدا کرد. مخلوطی از نانوتکنولوژی و علم هسته ای، می تواند موجب ساخت ماده ای شود که انفجار آن می تواند به چنین قدرت و حتی دقتی باشد که قابل تنظیم و کنترل باشد. این سلاح بدین منظور طراحی شده که بتواند در محیطی معین با دقتی نزدیک به سانتی متر تخریب داشته باشد. بر طبق اطلاعاتی که این متخصصین نظامی دادند، این سلاح همچنین می تواند اثرات دیگری را نیز برجای بگذارد از جمله ایجاد فشار بسیار قوی در سطح منطقه انفجار. این فشار سنگین چند لحظه باقی مانده و موجب می شود اشیای سنگین به طرف آسمان پرتاب شوند. که دقیقا در این انفجار نیز اتومبیل ها به سمت آسمان پرتاب شده اند.
حقیقت دیگری که وجود دارد این است که این سلاح مجهز به مقداری اورانیوم غنی شده است که در ازمایش ها می توان مقدار آن را مشخص کرد. یکی از سرنشینان ماشین های کاروان رفیق حریری، به طور اتفاقی از انفجار ، جان سالم به در برده است. وزیر سابق کابینه لبنان، باصل فلیحان؛ کسی بود که بعد از انفجار برای مداوا به بیمارستان نظامی فرانسوی برده شد. در کمال شگفتی ، پزشکان می گویند که این فرد در معرض اورانیوم غنی شده بوده است در حالیکه از این مدرک واضح در هیچ کجای پرونده ترور رفیق حریری استفاده نشده است.
این سلاح شبیه یک موشک کوچک است که نزدیک به چند ده سانتی متر طول دارد. این موشک را میتوان از یک هواپیمای بدون سرنشین شلیک کرد. در واقع شاهدان عینی حاضر در محل جرم می گویند که صدای پرواز یک هواپیما را بر فراز خود درست در لحظه وقوع انفجار شنیده اند. بازپرسان از دولت های آمریکا و اسرائیل که دائما در حال نظارت ماهواره ای بر منطقه هستند؛ درخواست کردند که تصاویر مربوط به زمان حمله را به آنها بدهند. درست در روز ترور یک فروند هواپیمای آواکس متعلق به ارتش امریکا نیز بر روی لبنان در حال پرواز بوده است. اطلاعات آن روز ، این هواپیما نیز می تواند از حضور یا عدم حضور هواپیمای بدون سرنشین در مسیر پرواز آواکس در لبنان خبر بدهد. اما واشنگتن و تل آویو که خود مُصر به انجام تحقیقات برای یافتن قاتلین رفیق حریری بودند ، از دادن این اطلاعات خودداری کردند.
در کنفرانس مطبوعاتی که 10 آگوست 2010 در بیروت برگزار شد، حسن نصرالله ویدئویی را نشان داد که به گفته او توسط هواپیمای بدون سرنشین اسرائیل گرفته شده است و اکنون نیروهای حزب الله با روش های امنیتی خاصی، به این فیلم دست یافته اند. از ماه های قبل، مسیر حرکت رفیق حریری از ابتدا تا دقیقا همانجایی که در جاده مورد سوء قصد قرار گرفت، زیر ذره بین نیروهای اطلاعاتی اسرائیل بوده و تل آویو در حال نقشه برداری از منطقه ترور بوده است. یعنی همان طور که آقای نصرالله گفت، اسرائیلی ها طراحان این ترور بوده اند.
حزب الله ویدئویی را منتشر کرد که به موجب آن اسرائیل تمامی مسیر حرکت و محل وقوع ترور را از قبل زیر نظرداشته است
چه کسی موشک را شلیک کرده است؟
این دقیق جایی است که مسئله پیچیده می شود. به گفته کارشناسان نظامی تا سال 2005 میلادی [که ترور رفیق حریری اتفاق داد]، آلمان تنها کشوری بود که به این تکنولوژی نظامی دست یافته بود. بنابراین این موشک باید توسط برلین ساخته شده باشد.
از این رو ، بسیار ساده می توان فهمید که چرا دادستان سابق آلمان Detlev Mehlis (که چهره ای جنجالی در شغل خود بود) مشتاق بود به عنوان مسئول کمیسیون تحقیق سازمان ملل متحد فعالیت کند. در واقع او فردی است که از گذشته متهم به همکاری با سرویس های اطلاعاتی آلمان و ایالت متحده آمریکا بوده است. وی در بمب گذاری سال 1986 برلین آلمان ، به روشنی نقش آمریکا و اسرایل در این پرونده را انکار کرد و انگشت اتهام خود را به عنوان قاضی پرونده ، متوجه معمر قذافی، رهبر لیبی کرد که موجب شد نیروی هوایی امریکا کاخ وی را بمباران هوایی کند. در سالهای ابتدایی قرن اخیر، Detlev Mehlis به عنوان محقق در موسسه سیاست شرق نزدیک واشنگتن که اتاق فکری وابسته به لابی اسرائیلی آیپک است [the Washington Institute for Near East Policy] و همچنین موسسه رند که تینک تنکی وابسته به ارتش آمریکاست فعالیت می کرده است. تمامی این دلایل بر بی طرفی وی در پرونده رفیق حریری سایه افکنده و همین کافیست که ما بخواهیم، او از هدایت این پرونده عزل شود.
Detlev Mehlis توسط کمیسر گرهارد لمان که او نیز یک آلمانی شناخته شده به عنوان عامل اطلاعاتی آمریکاست، پشتیبانی می شود.
او به طور رسمی، به عنوان عضوی از برنامه های بوش در اروپا شناخته می شد که شامل آدم ربایی، بازداشت و شکنجه افراد در زندانهای مخفی در کشورهای اروپایی می شود. نام او در گزارش موقت شورای اروپا درباره این زندانهای مخفی ذکر شده است اما او با کمک دوستانش در پلیس آلمان و به لطف بعضی سوءاستفاده هایی قضایی توانست، خود را از این اتهام مبری کند. مهلیس و لمان منشا تبلیغ نظریه ون انفجاری در ترور رفیق حریری به منظور منحرف کردن اذهان عمومی از نقش موشک ساخته شده توسط آلمان، هستند.
نمونه هایی از محل ترور رفیق حریری برداشته شد. این نمونه ها مخلوط و سپس در سه بسته جداگانه به سه مرکز تحقیقاتی مختلف فرستاده شد. در دو مورد از این آزمایشگاه ها اثری از مواد منفجره ای در نمونه خاک یافت نشد. در نمونه سوم که توسط Detlev Mehlis و لمان آزمایش شده بود، وجود مواد منفجره گزارش شد. در اصل، اگر قرار بر اتکا بر نتایج آزمایش ها بود باید بر نتیجه ای که توسط اکثریت آزمایشگاه ها گزارش شده، اعتنا کرد. اما این چنین نشد! Detlev Mehlis و لمان ، این نتایج را نقض کردند. به نظر می رسد، آنها تنها نمونه مورد آزمایش خود را قابل اعتماد دانستند و بدینوسیله تحقیقات شورای امنیت را در مسیری غلط قرار دادند. بنابراین شواهد، ناقص بودن تحقیقات Detlev Mehlis – لمان، اثبات می شود. معاونین این دو نفر، به این نقصان اطلاعات اذعان کرده اند و آن را از درجه اعتبار ساقط دانسته اند.
دستکاری در اطلاعات، یکی از شایعترین راهها برای ارائه مدارک غلط است. ادعا می شود که پنج نفر درست در آن زمان شاهد ترور بوده اند و با دروغ پردازی زمینه را برای حمله به بشار اسد و امیل لحود فراهم کردند. دروغ پردازی ای که فقط برای شعله ور کردن آتش اختلاف میان سران بود و با دروغ پردازی وکلا ادامه یافت و با عقب نشینی دادستان پرونده تکمیل شد.
بر پایه این شهادت دروغ، مهلیس (به عنوان مامور جامعه بین الملل) افرادی را دستگیر کرد و چهار لبنانی را به مدت 4 سال زندانی کرد. وی برای پیشبرد اهداف خود، اجازه ورود به حریم خصوصی افراد را بدون اطلاع مقامات لبنانی صادر کرد و حتی چند تن از همراهان خود را نیز برای بازجویی، بازداشت کرد.
وی با کمک دستیارانش -که همگی مسلط به زیان عبری بودند [یعنی: یهودی بودند]- ، از خانواده بازداشت شدگان به دنبال سواستفاده بود. وی همچنین سعی در تخریب شخصیت همسر یکی از ژنرال ها از طریق نمایش یک عکس بود تا با این کار بتواند ثابت کند که او علاوه بر پنهان کردن نقش شوهرش در ترور رفیق حریری، به او خیانت هم کرده است.
همزمان، او برنامه مشابهی را بر روی پسر متهم اجرا کرد اما برای آنکه او را متقاعد کند که مادرش دارای مشکلات اخلاقی بوده، وضعیتی را طراحی کردند که نشان بدهد پدرش در این ترور نقش داشته است. هدف از اجرای این طرح لکه دار کردن احترام به خانواده ها بوده است.
واقعه باورنکردنی دیگری که اتفاق افتاد این بود که لمان یکی از چهار ژنرال دستگیر شده را بعد از اینکه برعلیه سوریه شهادت دروغ داد، آزاد کرد.
علاوه بر این، یورگن کین کالبل، روزنامه نگار آلمانی به جزئیات دیگری نیز اشاره کرده است. او می گوید غیر ممکن است که توانسته باشند به کاروان رفیق حریری با بمبی که بتوان از دور مورد کنترل قرار داد، حمله کرده باشند، در حالیکه این کاروان تحت تدابیر شدید امنیتی بوده است. مگر اینکه پیچیده ترین و قوی ترین سیستم اطلاعاتی جهان که در خدمت اسرائیل است ، در این قضیه سهیم باشند.
Detlev Mehlis
حتی با چشم پوشی از تمامی آنچه گفته شد، اسناد فعلی حاکی از آن است که آلمان نقش بسیار مهمی در مناسبات منطقه خاورمیانه دارد. بعد از حمله اسرائیل به لبنان در تابستان سال 2006، آنجلا مرکل صدراعظم آلمان بخشی از نیروهای نظامی این کشور را برای پیوستن به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان (UNIFIL) اعزام کرد. همچنین مقرر شد، 2400 سرباز آلمانی نیز در یک زیردریایی مستقر شوند تا از رسیدن نیرو و اسلحه کمکی به نیروهای مقاومت از طریق دریای مدیترانه جلوگیری کنند. در این گردهمایی خانم مرکل اعلام کرد که ماموریت ارتش المان در این جنگ حفاظت از موجودیت اسرائیل است که البته این سخنان خانم مرکل با اعتراض بعضی افسران ارتش آلمان مواجه شد. این افسران طی نامه هایی از مرکل خواستند تا آنها را از اعزام به اسرائیل معاف کند چرا که آنها برای دفاع از میهن خود یعنی آلمان به خدمت ارتش درآمده اند نه برای دفاع از کشورهای دیگر.
17 و 18 ژانویه 2008 نیز جلسه ای مشترک میان هیات دولت آلمان و اسرائیل برگزار شد که در تقویت روابط آلمان با اسرائیل نقش مهمی داشت. در این جلسه برنامه های مشترک زیادی از قبیل برنامه های نظامی تصویب شد. بنابراین مطمئنا، برنامه های نظامی مخفیانه ای میان ارتش اسرائیل و ارتش آلمان در جریان است.
تحقیقات انجام شده توسط مهلیس به صورت مسخره ای حاصل از شهادت های دروغ و بازداشت غیرقانونی چهار ژنرال لبنانی است. به طوریکه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ، کارگروهی را برای رسیدگی به این بازداشت های غیرقانونی تشکیل داده است. این تحریف حقیقت مایه ننگی برای دادگاه ویژه مسائل لبنان است و به طور قطع متهم کردن امیل لحود و بشار اسد در این پرونده برای آن است که دوباره آتش جنگ را در لبنان شعله ور کنند.
در روند دادگاه اکنون به وضوح می توان فهمید که Detlev Mehlis درصدد است تا با استفاده از شهادت های دروغ، پای حزب الله لبنان و در ادامه سایر گروه های مقاومت را نیز به این ترور باز کند.
در این شرایط دادگاه از وظیفه خود شانه خالی کرده است. از سویی ، با اینکه دادگاه باید به اتهام شاهدان دروغین بپردازد ولی به علت آنکه احتمالا در این پرونده ممکن است به بازداشت دادستان پرونده رفیق حریری یعنی Detlev Mehlis بیانجامد از پی گیری این موضوع خودداری کرد. با تمامی این تفاسیر دادگاهی که قرار بود خود به پرونده ترور رفیق حریری رسیدگی کند اکنون باید به دنبال اثبات مشروعیت خود در دادرسی به این پرونده باشد.
کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد نیز نمی خواست که دستگاه قضایی لبنان بر روند پرونده اعمال نفوذ کند. به همین منظور نیمی از اعضای این دادگاه را کسانی تشکیل می دهند که ملیتی غیرلبنانی دارند. به طور دقیقتری باید گفت که توافقی با دولت لبنان به سرپرستی فواد سینیوره انجام گرفت که در آن زمان جانشین حریری شده بود؛ اما این توافقنامه هیچ گاه توسط مجلس و یا رئیس جمهور لبنان تایید و تصویب نشد. از این رو، این توافق کاملا یکجانبه توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد (قطعنامه 1757 30 مه 2007). به همین دلیل، نتیجه نهایی این توافق کاملا شکننده و منفعلانه بود.
همان طور که توسط کوفی عنان اشاره شد، سازمان ملل با تمام صلاحیتی که دارد تاکنون چنین دادگاهی را تشکیل نداده بود: "این دادگاه نه زیرمجموعه ای از سازمان ملل است و نه زیرمجموعه از نهادهای قانونی لبنانی، بلکه نهادی است میان سازمان ملل و دولت لبنان"
پس با توجه به اصل تفکیک قوا و استقلال قوه قضائیه در لبنان، دادگاه ویژه مسائل لبنان را نمی توان دادگاهی واقعی دانست بلکه فقط میتوان جایگاه آن را به عنوان یک کمیسیون مشترک انضباطی در چارچوب اهداف مشترک سازمان ملل و دولت لبنان دانست. که این خود باعث ایجاد سوءظن در رای نهایی این دادگاه خواهد شد.
همچنین سوء ظن ها نسبت به آنتونیو کاسیس مسئول دادگاه ویژه افزایش یافته است. این حقوقدان بین المللی، رئیس دادگاه جنایی سرکردگان یوگوسلاوی سابق (ICTY) بود. او به عنوان یکی از حامیان سرسخت یهودیان در دنیا شناخته می شود. وی جایزه "الی ویزل" اسرائیل را نیز دریافته کرده است. با اینکه انتظار می رفت او پس از آنکه اسناد پرواز هواپیماهای جاسوسی اسرائیل توسط حسن نصرالله فاش شد از سمت خود استعفا بدهد این کار را نکرد.
پرونده کاری این قاضی ایتالیایی در پرده ای از ابهام است. او در سال 2005 در جریان مذاکرات بارسلون که بین دولت های عضو اتحادیه اروپا و همسایگان دریای مدیترانه برگزار شد، تعریف جدید از تروریسم ارائه داد، که مورد اعتراض همگان قرار گرفت. به گفته وی، تروریسم فقط شامل گروه های خودسر می شود و ارتباطی با دولت ها ندارد و نمی توان از اقدامات دولت ها به عنوان تروریسم یاد کرد.
روشی که دادگاه ویژه برای جمع آوری اطلاعات استفاده می کند دقیقا مشابه با روش جمع آوری اطلاعات توسط Detlev Mehlis است. بازپرسان دادگاه ویژه مسائل لبنان (STL) اسناد زیادی را از دانشجویان لبنانی، گروه های اجتماعی مستقل و ذینفعان این پرونده جمع آوری کرده اند. در 27 اکتبر در غیاب نمایندگان قضایی لبنان در STL، آنها حتی سعی کردند به اطلاعات خصوصی و پزشکی اعضای حزب الله لبنان و همسران آنها دست پیدا کنند. واضح است که این جمع آوری اطلاعات هیچ ربطی به پرونده ترور رفیق حریری ندارد و این اطلاعات صرفا برای این جمع آوری شده که در اختیار مقامات اسرائیل قرار بگیرد.
نکته جالب دیگر این است که تمامی این انحرافات در مسیر تحقیق سال 2007 توسط رئیس جمهور پوتین، پیش بینی شده بود. وی STL و روندی که در پیش گرفته را غیرشفاف می دانست در همین حال، ویتالی چارکین سفیر روسیه نیز ضمن اشاره به نقاط ضعف سیستم قضایی این پرونده ، روند دادگاه را زیر سوال برد و گفت: "طبق بند هفت اساسنامه شورای امنیت، هیچ ارگان بین الملی نمی تواند از اعمال زور و فشار استفاده کند. این در حالی است که دادگاه به جای آنکه به سمت ایجاد صلح و آشتی در لبنان برود به دنبال ایجاد شکاف در فضای سیاسی لبنان است." در نهایت این موضع گیری ها شد که روسیه نیز همچون دیگر قدرت بزرگ دیگر جهان ، چین؛ به قطعنامه 1757 رای منفی داد و آن را رد کرد.
در انتها باید گفت که حقیقت همچون روز روشن است. بر طبق ویدئوهای منتشر شده، موشکی که با آن به کاروان رفیق حریری حمله شد، توسط آلمانی ها ساخته شده و توسط هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی شلیک شده است.
مرتبط: ویدیو/ راز - ترور حریری، در جست و جوی حقیقت
در حالی که رسانه های غربی اعلام کرده اند که به زودی توسط دادگاه ویژه ای که درباره مسائل لبنان تشکیل شده است، اعلام جرم علیه حزب الله صورت خواهد گرفت، مجله روسی Odnako کل تحقیقات سازمان ملل متحد را به چالش کشید. تیری میسن در این مقاله اثبات کرد که سلاح مورد استفاده برای ترور رفیق حریری، نخست وزیر سابق لبنان در آلمان تولید شده است و Detlev Mehlis کمیسر آلمانی و اولین مسئول تیم کاوش سازمان ملل متحد برای سرپوش گذاشتن در نقش آلمان در این ترور تلاش کرده است. این اطلاعات باعث سردرگمی تیم کاوش و تغییر جریان پرونده رفیق حریری شده است.
به عقیده برخی دادگاه ویژه مسئله لبنان باید حکم خود را در مورد انحلال حزب الله، سرکوب مقاومت و ایجاد صلحی آمریکایی ابراز کند، اما به عقیده برخی دیگر دادگاه ویژه مسئله لبنان در حال تمسخر قانون و اخلال در لبنان به منظور ایجاد استعماری نوین در این کشور است.
دادگاهی که در 30 می 2007 تشکیل شد، طبق قطعنامه شماره 1757 شورای امنیت سازمان ملل متحد، وظیفه دارد عاملان ترور نخست وزیر رفیق حریری را مشخص کند. در چارچوب مناسبات سیاسی آن موقع، این دادگاه زیر نظر رئیس جمهور سوریه بشار اسد و رئیس جمهور لبنان امیل لحود فعالیت می کرد نه در زیر نظر نئومحافظه کاران حاکم در امریکا و اسرائیل. دادگاه اتهامات مطرح شده توسط شاهدان را از آنجایی که این اعترافات کذب به نظر می رسید، دنبال نمی کرد. با این روند و بدون هیچ متهم خاصی، دادگاه در حال گم شدن در پیچ و خم های بروکراسی بود که به ناگاه این پرونده دوباره به میان صحنه سیاسی آشفته خاورمیانه پرتاب شد!
در 23 می ماه سال 2009 روزنامه نگاری به نام اریک فولات در مجله آنلاین اشپیگل آلمان برای نخستین بار افشا کرد که دادستان برای تحت تعقیب قرار دادن مظنون جدید آماده شده است و آن کسی نیست جز حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان، که در تمامی تحقیقات 18 ماه گذشته، از او به عنوان فردی بیگناه یاد شده بود. این روزنامه نگار مدعی شده که هدف نهایی دادستان از این اعلام جرم، خلع سلاح نیروهای مقاومت لبنان و باز کردن راه ارتش اسرائیل برای اشغال لبنان است. اما در این گیرودار دولت آمريكا نیز به نوبه خودش قول داد كه هيچ فردي اجازه ندارد مسير عدالت بين الملل را منحرف كند.
در هر حال کیفرخواست بر علیه یک رهبر شیعه درباره ترور یک رهبر سنی همچون جرقه ای برای آغاز فتنه است. یا به عبارت دیگر آغازی بر جنگ داخلی میان مسلمانان است که باعث ایجاد دوباره خشونت و خونریزی خواهد شد.
در جریان دیدار رسمی سعد حریری نخست وزیر فعلی لبنان از مسکو در 15 و 16 نوامبر، وی گفت که بهره برداری های سیاسی از این دادگاه می تواند شعله جنگ داخلی را در این کشور دوباره روشن کند. متقابلا مدودوف رئیس جمهور روسیه نیز خواستار اجرای عدالت شد و هر گونه تلاش برای به تاخیر انداختن ، تضعیف و یا اثرگذاری بر روی حکم نهایی دادگاه را مورد نکوهش و سرزنش قرار داد. این موضع گیری روسیه ناشی از اعتماد کامل آنها به دادگاه ویژه مسائل لبنان است که البته خطرات این نوع موضع گیری توسط مجله روسی Odnako گوشزد شده است.
در واقع ، ما روند فعلی کاوش ها درباره ترور رفیق حریری را مطلوب فرض کردیم. اطلاعات جدیدی که به دست امده است، شواهد جدیدی را در مقابل ما روشن کرده است. این شواهد جدید شگفتی ما را برانگیخته که چرا هنوز در روند تحقیق به این نتایج نرسیده اند.
در تاریخ 18 اکتبر، به جهت مرعوب کردن گروه تحقیقاتی ما، روزنامه جورازالم پست طی مقاله ای، حمله ای پیشگیرانه ای را نسبت به تحقیقات گروه ما انجام داد. بر طبق این مقاله ، نویسنده روسی این مقاله متهم شد که یک میلیون دلار از ایران پول دریافت کرده تا مقاله ای در رد اتهامات حزب الله لبنان بنویسد.
کاروان رفیق حریری 14 فوریه 2005 مورد حمله قرار گرفته است و در جریان این ترور، 23 نفر کشته و نزدیک به 100 نفر زخمی شدند. گزارش مقدماتی که توسط دادگاه و پلیس لبنان و به سفارش شورای امنیت تهیه شده بود نشان داد که پلیس لبنان در برخورد با این پرونده نمی تواند حرفه ای و قابل قبول عمل کند. برای جبران این وضعیت شورای امنیت محققان خود را برای بررسی به لبنان فرستاد. در تحقیقات اولیه گفته شد که این ترور توسط ماشین ون پر از مواد منفجره صورت گرفته است.
بعد از انتشار این گزارش، به نظر می رسید که سازمان ملل در حال بررسی دقیق شواهد جنایی این پرونده است. اما با گذشت زمان فاش شد که عکس ها و فیلم های صحنه جرم هنوز دست نخورده هستند در تحقیقات تیم سازمان ملل هنوز از آنها استفاده نشده است. همچنین بر روی اجساد قربانیان هیچگونه کالبدشکافی انجام نگرفته و برای مدتی طولانی هیچگونه تلاشی برای تشخیص شیوه کار در ترور انجام نشده است. بعد از رد نظریه بمب دفن شده در زیرزمین که مطرح شده بود، آنها به سراغ نظریه ون بمب گذاری شده رفتند بدون آنکه بخواهند نقش آن را به درستی تعیین کنند. اما باز هم این فرضیه غیرمحتمل بود.
دادگاهی که در 30 می 2007 تشکیل شد، طبق قطعنامه شماره 1757 شورای امنیت سازمان ملل متحد، وظیفه دارد عاملان ترور نخست وزیر رفیق حریری را مشخص کند. در چارچوب مناسبات سیاسی آن موقع، این دادگاه زیر نظر رئیس جمهور سوریه بشار اسد و رئیس جمهور لبنان امیل لحود فعالیت می کرد نه در زیر نظر نئومحافظه کاران حاکم در امریکا و اسرائیل. دادگاه اتهامات مطرح شده توسط شاهدان را از آنجایی که این اعترافات کذب به نظر می رسید، دنبال نمی کرد. با این روند و بدون هیچ متهم خاصی، دادگاه در حال گم شدن در پیچ و خم های بروکراسی بود که به ناگاه این پرونده دوباره به میان صحنه سیاسی آشفته خاورمیانه پرتاب شد!
در 23 می ماه سال 2009 روزنامه نگاری به نام اریک فولات در مجله آنلاین اشپیگل آلمان برای نخستین بار افشا کرد که دادستان برای تحت تعقیب قرار دادن مظنون جدید آماده شده است و آن کسی نیست جز حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان، که در تمامی تحقیقات 18 ماه گذشته، از او به عنوان فردی بیگناه یاد شده بود. این روزنامه نگار مدعی شده که هدف نهایی دادستان از این اعلام جرم، خلع سلاح نیروهای مقاومت لبنان و باز کردن راه ارتش اسرائیل برای اشغال لبنان است. اما در این گیرودار دولت آمريكا نیز به نوبه خودش قول داد كه هيچ فردي اجازه ندارد مسير عدالت بين الملل را منحرف كند.
در هر حال کیفرخواست بر علیه یک رهبر شیعه درباره ترور یک رهبر سنی همچون جرقه ای برای آغاز فتنه است. یا به عبارت دیگر آغازی بر جنگ داخلی میان مسلمانان است که باعث ایجاد دوباره خشونت و خونریزی خواهد شد.
در جریان دیدار رسمی سعد حریری نخست وزیر فعلی لبنان از مسکو در 15 و 16 نوامبر، وی گفت که بهره برداری های سیاسی از این دادگاه می تواند شعله جنگ داخلی را در این کشور دوباره روشن کند. متقابلا مدودوف رئیس جمهور روسیه نیز خواستار اجرای عدالت شد و هر گونه تلاش برای به تاخیر انداختن ، تضعیف و یا اثرگذاری بر روی حکم نهایی دادگاه را مورد نکوهش و سرزنش قرار داد. این موضع گیری روسیه ناشی از اعتماد کامل آنها به دادگاه ویژه مسائل لبنان است که البته خطرات این نوع موضع گیری توسط مجله روسی Odnako گوشزد شده است.
در واقع ، ما روند فعلی کاوش ها درباره ترور رفیق حریری را مطلوب فرض کردیم. اطلاعات جدیدی که به دست امده است، شواهد جدیدی را در مقابل ما روشن کرده است. این شواهد جدید شگفتی ما را برانگیخته که چرا هنوز در روند تحقیق به این نتایج نرسیده اند.
در تاریخ 18 اکتبر، به جهت مرعوب کردن گروه تحقیقاتی ما، روزنامه جورازالم پست طی مقاله ای، حمله ای پیشگیرانه ای را نسبت به تحقیقات گروه ما انجام داد. بر طبق این مقاله ، نویسنده روسی این مقاله متهم شد که یک میلیون دلار از ایران پول دریافت کرده تا مقاله ای در رد اتهامات حزب الله لبنان بنویسد.
کاروان رفیق حریری 14 فوریه 2005 مورد حمله قرار گرفته است و در جریان این ترور، 23 نفر کشته و نزدیک به 100 نفر زخمی شدند. گزارش مقدماتی که توسط دادگاه و پلیس لبنان و به سفارش شورای امنیت تهیه شده بود نشان داد که پلیس لبنان در برخورد با این پرونده نمی تواند حرفه ای و قابل قبول عمل کند. برای جبران این وضعیت شورای امنیت محققان خود را برای بررسی به لبنان فرستاد. در تحقیقات اولیه گفته شد که این ترور توسط ماشین ون پر از مواد منفجره صورت گرفته است.
بعد از انتشار این گزارش، به نظر می رسید که سازمان ملل در حال بررسی دقیق شواهد جنایی این پرونده است. اما با گذشت زمان فاش شد که عکس ها و فیلم های صحنه جرم هنوز دست نخورده هستند در تحقیقات تیم سازمان ملل هنوز از آنها استفاده نشده است. همچنین بر روی اجساد قربانیان هیچگونه کالبدشکافی انجام نگرفته و برای مدتی طولانی هیچگونه تلاشی برای تشخیص شیوه کار در ترور انجام نشده است. بعد از رد نظریه بمب دفن شده در زیرزمین که مطرح شده بود، آنها به سراغ نظریه ون بمب گذاری شده رفتند بدون آنکه بخواهند نقش آن را به درستی تعیین کنند. اما باز هم این فرضیه غیرمحتمل بود.
بعد از بررسی آتش نوبت به بررسی بدن هاست: تمامی بدن ها به گونه ای سوخته اند که یک طرف آنها کاملا سوخته و طرف دیر آنها در کمال تعجب دست نخورده باقی مانده است. پدیده ای شگفت آوری که به هیچوجه نمی توان توسط مواد منفجره متعارف و معمولی آن را ایجاد کرد. بنابراین تئوری که بر مبنای آن اتومبیل ون پر از TNT ، پینتریت (PETN) و هیکسوژن (RDX) بوده و این خسارت را بر جای گذاشته، زیر سوال می رود.
نکته جالب دیگر این عکس ها این است که ساعت طلای رفیق حریری [که به علت جامد بودن چگالی زیادی دارد] است، ذوب شده اما یقه پیراهن وی [که چگالی چندانی ندارد] همچون روز اول خود سالم و دست نخورده باقی مانده است!
بنابراین؛ واقعا چه اتفاقی رخ داده است؟
انفجار رخ داده ، حرارتی بسیار زیاد را در مدت زمان بسیار کوتاهی ایجاد کرده به طوریکه آن قسمت از گوشت بدن که درگیر این گرما شده به شدت سوخته [با عنصر کربن ترکیب شده] درحالیکه در قسمت زیری بدن هیچ آثاری از سوختگی وجود ندارد.
اجسام با چگالی زیاد نظیر ساعت طلایی که در دست رفیق حریری بود، با جذب گرما ذوب شده اند. در حالیکه اجسامی که چگالی حجمی کمی دارند (مانند پارچه ظریفی که یقه پیراهن رفیق حریری از آن ساخته شده) ، زمان کافی را برای جذب گرما نداشته اند و سالم و دست نخورده باقی ماندند.
علاوه بر این، ویدئوها نشان می دهد که بعضی از اعضای بدن ترورشدگان قطع شده است. اما عجیب این است که این برش ها کاملا تمیز انجام گرفته است ولی هیچ نشانه ای از استخوان خورد شده و برآمده یا گوشت پاره شده دیده نمی شود. دلیل این اتفاق این است که انفجار در لحظه ابتدایی تمامی اکسیژن منطقه و هیدرات بدن ها را مکیده است که این قضیه باعث شکنندگی بدن ها شده است.
بدن نیم سوخته رفیق حریری بعد از ترور
علاوه بر این در ساعت های بعد از انفجار، علایم بعضی بیماری های تنفسی در شاهدان انفجار دیده شد و با کمال تعجب این علایم به غلط توسط کاوشگران مربوطه، به آسیب های روانی ناشی از لحظه ترور در شاهدان تفسیر شد!
چنین مدارک و شواهدی، الفبای هر مسئله جنایی را تشکیل می دهد. با این حال شواهدی که از آنها سخن به میان آمد، توسط هیچ یک از کارشناسان حرفه ای شورای امنیت در هیچ کدام از گزارشات عنوان نشده است.
هنگامیکه ما از چند کارشناس نظامی جویا شدیم که چه مواد منفجره ای ممکن است چنین تخریب بزرگی را به بار بیاورد؛ انها به سلاح جدیدی اشاره کردند که در طول چند دهه توسعه یافته و فقط می توان ردپایی از آن را در مجلات ژورنال علمی نظامی پیدا کرد. مخلوطی از نانوتکنولوژی و علم هسته ای، می تواند موجب ساخت ماده ای شود که انفجار آن می تواند به چنین قدرت و حتی دقتی باشد که قابل تنظیم و کنترل باشد. این سلاح بدین منظور طراحی شده که بتواند در محیطی معین با دقتی نزدیک به سانتی متر تخریب داشته باشد. بر طبق اطلاعاتی که این متخصصین نظامی دادند، این سلاح همچنین می تواند اثرات دیگری را نیز برجای بگذارد از جمله ایجاد فشار بسیار قوی در سطح منطقه انفجار. این فشار سنگین چند لحظه باقی مانده و موجب می شود اشیای سنگین به طرف آسمان پرتاب شوند. که دقیقا در این انفجار نیز اتومبیل ها به سمت آسمان پرتاب شده اند.
حقیقت دیگری که وجود دارد این است که این سلاح مجهز به مقداری اورانیوم غنی شده است که در ازمایش ها می توان مقدار آن را مشخص کرد. یکی از سرنشینان ماشین های کاروان رفیق حریری، به طور اتفاقی از انفجار ، جان سالم به در برده است. وزیر سابق کابینه لبنان، باصل فلیحان؛ کسی بود که بعد از انفجار برای مداوا به بیمارستان نظامی فرانسوی برده شد. در کمال شگفتی ، پزشکان می گویند که این فرد در معرض اورانیوم غنی شده بوده است در حالیکه از این مدرک واضح در هیچ کجای پرونده ترور رفیق حریری استفاده نشده است.
این سلاح شبیه یک موشک کوچک است که نزدیک به چند ده سانتی متر طول دارد. این موشک را میتوان از یک هواپیمای بدون سرنشین شلیک کرد. در واقع شاهدان عینی حاضر در محل جرم می گویند که صدای پرواز یک هواپیما را بر فراز خود درست در لحظه وقوع انفجار شنیده اند. بازپرسان از دولت های آمریکا و اسرائیل که دائما در حال نظارت ماهواره ای بر منطقه هستند؛ درخواست کردند که تصاویر مربوط به زمان حمله را به آنها بدهند. درست در روز ترور یک فروند هواپیمای آواکس متعلق به ارتش امریکا نیز بر روی لبنان در حال پرواز بوده است. اطلاعات آن روز ، این هواپیما نیز می تواند از حضور یا عدم حضور هواپیمای بدون سرنشین در مسیر پرواز آواکس در لبنان خبر بدهد. اما واشنگتن و تل آویو که خود مُصر به انجام تحقیقات برای یافتن قاتلین رفیق حریری بودند ، از دادن این اطلاعات خودداری کردند.
در کنفرانس مطبوعاتی که 10 آگوست 2010 در بیروت برگزار شد، حسن نصرالله ویدئویی را نشان داد که به گفته او توسط هواپیمای بدون سرنشین اسرائیل گرفته شده است و اکنون نیروهای حزب الله با روش های امنیتی خاصی، به این فیلم دست یافته اند. از ماه های قبل، مسیر حرکت رفیق حریری از ابتدا تا دقیقا همانجایی که در جاده مورد سوء قصد قرار گرفت، زیر ذره بین نیروهای اطلاعاتی اسرائیل بوده و تل آویو در حال نقشه برداری از منطقه ترور بوده است. یعنی همان طور که آقای نصرالله گفت، اسرائیلی ها طراحان این ترور بوده اند.
حزب الله ویدئویی را منتشر کرد که به موجب آن اسرائیل تمامی مسیر حرکت و محل وقوع ترور را از قبل زیر نظرداشته است
چه کسی موشک را شلیک کرده است؟
این دقیق جایی است که مسئله پیچیده می شود. به گفته کارشناسان نظامی تا سال 2005 میلادی [که ترور رفیق حریری اتفاق داد]، آلمان تنها کشوری بود که به این تکنولوژی نظامی دست یافته بود. بنابراین این موشک باید توسط برلین ساخته شده باشد.
از این رو ، بسیار ساده می توان فهمید که چرا دادستان سابق آلمان Detlev Mehlis (که چهره ای جنجالی در شغل خود بود) مشتاق بود به عنوان مسئول کمیسیون تحقیق سازمان ملل متحد فعالیت کند. در واقع او فردی است که از گذشته متهم به همکاری با سرویس های اطلاعاتی آلمان و ایالت متحده آمریکا بوده است. وی در بمب گذاری سال 1986 برلین آلمان ، به روشنی نقش آمریکا و اسرایل در این پرونده را انکار کرد و انگشت اتهام خود را به عنوان قاضی پرونده ، متوجه معمر قذافی، رهبر لیبی کرد که موجب شد نیروی هوایی امریکا کاخ وی را بمباران هوایی کند. در سالهای ابتدایی قرن اخیر، Detlev Mehlis به عنوان محقق در موسسه سیاست شرق نزدیک واشنگتن که اتاق فکری وابسته به لابی اسرائیلی آیپک است [the Washington Institute for Near East Policy] و همچنین موسسه رند که تینک تنکی وابسته به ارتش آمریکاست فعالیت می کرده است. تمامی این دلایل بر بی طرفی وی در پرونده رفیق حریری سایه افکنده و همین کافیست که ما بخواهیم، او از هدایت این پرونده عزل شود.
Detlev Mehlis توسط کمیسر گرهارد لمان که او نیز یک آلمانی شناخته شده به عنوان عامل اطلاعاتی آمریکاست، پشتیبانی می شود.
او به طور رسمی، به عنوان عضوی از برنامه های بوش در اروپا شناخته می شد که شامل آدم ربایی، بازداشت و شکنجه افراد در زندانهای مخفی در کشورهای اروپایی می شود. نام او در گزارش موقت شورای اروپا درباره این زندانهای مخفی ذکر شده است اما او با کمک دوستانش در پلیس آلمان و به لطف بعضی سوءاستفاده هایی قضایی توانست، خود را از این اتهام مبری کند. مهلیس و لمان منشا تبلیغ نظریه ون انفجاری در ترور رفیق حریری به منظور منحرف کردن اذهان عمومی از نقش موشک ساخته شده توسط آلمان، هستند.
نمونه هایی از محل ترور رفیق حریری برداشته شد. این نمونه ها مخلوط و سپس در سه بسته جداگانه به سه مرکز تحقیقاتی مختلف فرستاده شد. در دو مورد از این آزمایشگاه ها اثری از مواد منفجره ای در نمونه خاک یافت نشد. در نمونه سوم که توسط Detlev Mehlis و لمان آزمایش شده بود، وجود مواد منفجره گزارش شد. در اصل، اگر قرار بر اتکا بر نتایج آزمایش ها بود باید بر نتیجه ای که توسط اکثریت آزمایشگاه ها گزارش شده، اعتنا کرد. اما این چنین نشد! Detlev Mehlis و لمان ، این نتایج را نقض کردند. به نظر می رسد، آنها تنها نمونه مورد آزمایش خود را قابل اعتماد دانستند و بدینوسیله تحقیقات شورای امنیت را در مسیری غلط قرار دادند. بنابراین شواهد، ناقص بودن تحقیقات Detlev Mehlis – لمان، اثبات می شود. معاونین این دو نفر، به این نقصان اطلاعات اذعان کرده اند و آن را از درجه اعتبار ساقط دانسته اند.
دستکاری در اطلاعات، یکی از شایعترین راهها برای ارائه مدارک غلط است. ادعا می شود که پنج نفر درست در آن زمان شاهد ترور بوده اند و با دروغ پردازی زمینه را برای حمله به بشار اسد و امیل لحود فراهم کردند. دروغ پردازی ای که فقط برای شعله ور کردن آتش اختلاف میان سران بود و با دروغ پردازی وکلا ادامه یافت و با عقب نشینی دادستان پرونده تکمیل شد.
بر پایه این شهادت دروغ، مهلیس (به عنوان مامور جامعه بین الملل) افرادی را دستگیر کرد و چهار لبنانی را به مدت 4 سال زندانی کرد. وی برای پیشبرد اهداف خود، اجازه ورود به حریم خصوصی افراد را بدون اطلاع مقامات لبنانی صادر کرد و حتی چند تن از همراهان خود را نیز برای بازجویی، بازداشت کرد.
وی با کمک دستیارانش -که همگی مسلط به زیان عبری بودند [یعنی: یهودی بودند]- ، از خانواده بازداشت شدگان به دنبال سواستفاده بود. وی همچنین سعی در تخریب شخصیت همسر یکی از ژنرال ها از طریق نمایش یک عکس بود تا با این کار بتواند ثابت کند که او علاوه بر پنهان کردن نقش شوهرش در ترور رفیق حریری، به او خیانت هم کرده است.
همزمان، او برنامه مشابهی را بر روی پسر متهم اجرا کرد اما برای آنکه او را متقاعد کند که مادرش دارای مشکلات اخلاقی بوده، وضعیتی را طراحی کردند که نشان بدهد پدرش در این ترور نقش داشته است. هدف از اجرای این طرح لکه دار کردن احترام به خانواده ها بوده است.
واقعه باورنکردنی دیگری که اتفاق افتاد این بود که لمان یکی از چهار ژنرال دستگیر شده را بعد از اینکه برعلیه سوریه شهادت دروغ داد، آزاد کرد.
علاوه بر این، یورگن کین کالبل، روزنامه نگار آلمانی به جزئیات دیگری نیز اشاره کرده است. او می گوید غیر ممکن است که توانسته باشند به کاروان رفیق حریری با بمبی که بتوان از دور مورد کنترل قرار داد، حمله کرده باشند، در حالیکه این کاروان تحت تدابیر شدید امنیتی بوده است. مگر اینکه پیچیده ترین و قوی ترین سیستم اطلاعاتی جهان که در خدمت اسرائیل است ، در این قضیه سهیم باشند.
Detlev Mehlis
حتی با چشم پوشی از تمامی آنچه گفته شد، اسناد فعلی حاکی از آن است که آلمان نقش بسیار مهمی در مناسبات منطقه خاورمیانه دارد. بعد از حمله اسرائیل به لبنان در تابستان سال 2006، آنجلا مرکل صدراعظم آلمان بخشی از نیروهای نظامی این کشور را برای پیوستن به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان (UNIFIL) اعزام کرد. همچنین مقرر شد، 2400 سرباز آلمانی نیز در یک زیردریایی مستقر شوند تا از رسیدن نیرو و اسلحه کمکی به نیروهای مقاومت از طریق دریای مدیترانه جلوگیری کنند. در این گردهمایی خانم مرکل اعلام کرد که ماموریت ارتش المان در این جنگ حفاظت از موجودیت اسرائیل است که البته این سخنان خانم مرکل با اعتراض بعضی افسران ارتش آلمان مواجه شد. این افسران طی نامه هایی از مرکل خواستند تا آنها را از اعزام به اسرائیل معاف کند چرا که آنها برای دفاع از میهن خود یعنی آلمان به خدمت ارتش درآمده اند نه برای دفاع از کشورهای دیگر.
17 و 18 ژانویه 2008 نیز جلسه ای مشترک میان هیات دولت آلمان و اسرائیل برگزار شد که در تقویت روابط آلمان با اسرائیل نقش مهمی داشت. در این جلسه برنامه های مشترک زیادی از قبیل برنامه های نظامی تصویب شد. بنابراین مطمئنا، برنامه های نظامی مخفیانه ای میان ارتش اسرائیل و ارتش آلمان در جریان است.
تحقیقات انجام شده توسط مهلیس به صورت مسخره ای حاصل از شهادت های دروغ و بازداشت غیرقانونی چهار ژنرال لبنانی است. به طوریکه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ، کارگروهی را برای رسیدگی به این بازداشت های غیرقانونی تشکیل داده است. این تحریف حقیقت مایه ننگی برای دادگاه ویژه مسائل لبنان است و به طور قطع متهم کردن امیل لحود و بشار اسد در این پرونده برای آن است که دوباره آتش جنگ را در لبنان شعله ور کنند.
در روند دادگاه اکنون به وضوح می توان فهمید که Detlev Mehlis درصدد است تا با استفاده از شهادت های دروغ، پای حزب الله لبنان و در ادامه سایر گروه های مقاومت را نیز به این ترور باز کند.
در این شرایط دادگاه از وظیفه خود شانه خالی کرده است. از سویی ، با اینکه دادگاه باید به اتهام شاهدان دروغین بپردازد ولی به علت آنکه احتمالا در این پرونده ممکن است به بازداشت دادستان پرونده رفیق حریری یعنی Detlev Mehlis بیانجامد از پی گیری این موضوع خودداری کرد. با تمامی این تفاسیر دادگاهی که قرار بود خود به پرونده ترور رفیق حریری رسیدگی کند اکنون باید به دنبال اثبات مشروعیت خود در دادرسی به این پرونده باشد.
کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد نیز نمی خواست که دستگاه قضایی لبنان بر روند پرونده اعمال نفوذ کند. به همین منظور نیمی از اعضای این دادگاه را کسانی تشکیل می دهند که ملیتی غیرلبنانی دارند. به طور دقیقتری باید گفت که توافقی با دولت لبنان به سرپرستی فواد سینیوره انجام گرفت که در آن زمان جانشین حریری شده بود؛ اما این توافقنامه هیچ گاه توسط مجلس و یا رئیس جمهور لبنان تایید و تصویب نشد. از این رو، این توافق کاملا یکجانبه توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد (قطعنامه 1757 30 مه 2007). به همین دلیل، نتیجه نهایی این توافق کاملا شکننده و منفعلانه بود.
همان طور که توسط کوفی عنان اشاره شد، سازمان ملل با تمام صلاحیتی که دارد تاکنون چنین دادگاهی را تشکیل نداده بود: "این دادگاه نه زیرمجموعه ای از سازمان ملل است و نه زیرمجموعه از نهادهای قانونی لبنانی، بلکه نهادی است میان سازمان ملل و دولت لبنان"
پس با توجه به اصل تفکیک قوا و استقلال قوه قضائیه در لبنان، دادگاه ویژه مسائل لبنان را نمی توان دادگاهی واقعی دانست بلکه فقط میتوان جایگاه آن را به عنوان یک کمیسیون مشترک انضباطی در چارچوب اهداف مشترک سازمان ملل و دولت لبنان دانست. که این خود باعث ایجاد سوءظن در رای نهایی این دادگاه خواهد شد.
همچنین سوء ظن ها نسبت به آنتونیو کاسیس مسئول دادگاه ویژه افزایش یافته است. این حقوقدان بین المللی، رئیس دادگاه جنایی سرکردگان یوگوسلاوی سابق (ICTY) بود. او به عنوان یکی از حامیان سرسخت یهودیان در دنیا شناخته می شود. وی جایزه "الی ویزل" اسرائیل را نیز دریافته کرده است. با اینکه انتظار می رفت او پس از آنکه اسناد پرواز هواپیماهای جاسوسی اسرائیل توسط حسن نصرالله فاش شد از سمت خود استعفا بدهد این کار را نکرد.
پرونده کاری این قاضی ایتالیایی در پرده ای از ابهام است. او در سال 2005 در جریان مذاکرات بارسلون که بین دولت های عضو اتحادیه اروپا و همسایگان دریای مدیترانه برگزار شد، تعریف جدید از تروریسم ارائه داد، که مورد اعتراض همگان قرار گرفت. به گفته وی، تروریسم فقط شامل گروه های خودسر می شود و ارتباطی با دولت ها ندارد و نمی توان از اقدامات دولت ها به عنوان تروریسم یاد کرد.
روشی که دادگاه ویژه برای جمع آوری اطلاعات استفاده می کند دقیقا مشابه با روش جمع آوری اطلاعات توسط Detlev Mehlis است. بازپرسان دادگاه ویژه مسائل لبنان (STL) اسناد زیادی را از دانشجویان لبنانی، گروه های اجتماعی مستقل و ذینفعان این پرونده جمع آوری کرده اند. در 27 اکتبر در غیاب نمایندگان قضایی لبنان در STL، آنها حتی سعی کردند به اطلاعات خصوصی و پزشکی اعضای حزب الله لبنان و همسران آنها دست پیدا کنند. واضح است که این جمع آوری اطلاعات هیچ ربطی به پرونده ترور رفیق حریری ندارد و این اطلاعات صرفا برای این جمع آوری شده که در اختیار مقامات اسرائیل قرار بگیرد.
نکته جالب دیگر این است که تمامی این انحرافات در مسیر تحقیق سال 2007 توسط رئیس جمهور پوتین، پیش بینی شده بود. وی STL و روندی که در پیش گرفته را غیرشفاف می دانست در همین حال، ویتالی چارکین سفیر روسیه نیز ضمن اشاره به نقاط ضعف سیستم قضایی این پرونده ، روند دادگاه را زیر سوال برد و گفت: "طبق بند هفت اساسنامه شورای امنیت، هیچ ارگان بین الملی نمی تواند از اعمال زور و فشار استفاده کند. این در حالی است که دادگاه به جای آنکه به سمت ایجاد صلح و آشتی در لبنان برود به دنبال ایجاد شکاف در فضای سیاسی لبنان است." در نهایت این موضع گیری ها شد که روسیه نیز همچون دیگر قدرت بزرگ دیگر جهان ، چین؛ به قطعنامه 1757 رای منفی داد و آن را رد کرد.
در انتها باید گفت که حقیقت همچون روز روشن است. بر طبق ویدئوهای منتشر شده، موشکی که با آن به کاروان رفیق حریری حمله شد، توسط آلمانی ها ساخته شده و توسط هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی شلیک شده است.
مرتبط: ویدیو/ راز - ترور حریری، در جست و جوی حقیقت
۱۳۸۹-۰۹-۱۶ ۱۱:۲۷:۰۹
من فکر کنم علاوه بر ترور رفیق حریری که معلوم شد با موشک بوده باید به ترورهای دیگکه این چند ساله هم دوباره نگاهی کرد، مخصوصا ترور خانم بی نظیر بوتو در پاکستان! (375737)
۱۳۸۹-۰۹-۱۶ ۱۲:۰۵:۲۹
امروز برای افکار عمومی دنیا هم کم کم دارد آشکار می شود که اسراییل یک غده سرطانی است (375758)
۱۳۸۹-۰۹-۱۶ ۱۲:۵۵:۱۱
شرکت بنز آلمانی است
+
موشک آلمانی بوده است
+
ملیس آلمانی است
+
ملیس در آلمان خوش نام نیست
+
ملیس در پرونده های قبلی خود به نفع آمریکا مدارک را نادیده میگرفته و آدرس غلط میداده است
+
اسرائیل مسیر حرکت را فیلم برداری میکرده است
+
گروه تحقیق به مدارک توجهی نکرده است
+
آمریکا و اسرائیل در حال جو سازی هستند
+
آمریکا و اسرائیل دایه دلسوز تر از مادر شده اند
+
انگشت اتهام بسوی سوریه رفت و سوریه خویش تن دار بود
+
انگشت اتهام بسوی حزب الله رفت
+
آمریکا و اسرائیل به نفاق فکر میکنند
-----------------------------------------
توطئه واضح است
دست آلمان هم به اندازه اسرائیل و آمریکا آلوده است (375807)
+
موشک آلمانی بوده است
+
ملیس آلمانی است
+
ملیس در آلمان خوش نام نیست
+
ملیس در پرونده های قبلی خود به نفع آمریکا مدارک را نادیده میگرفته و آدرس غلط میداده است
+
اسرائیل مسیر حرکت را فیلم برداری میکرده است
+
گروه تحقیق به مدارک توجهی نکرده است
+
آمریکا و اسرائیل در حال جو سازی هستند
+
آمریکا و اسرائیل دایه دلسوز تر از مادر شده اند
+
انگشت اتهام بسوی سوریه رفت و سوریه خویش تن دار بود
+
انگشت اتهام بسوی حزب الله رفت
+
آمریکا و اسرائیل به نفاق فکر میکنند
-----------------------------------------
توطئه واضح است
دست آلمان هم به اندازه اسرائیل و آمریکا آلوده است (375807)
۱۳۸۹-۰۹-۱۶ ۱۳:۴۵:۴۳
امیدوارم کار این اسراییلی ها هرچه زودتر یکسره شود. (375803)
bardia
۱۳۸۹-۰۹-۱۶ ۱۹:۲۱:۱۵
Man chand rooz pish yek maghaleh khandam neveshteh shodeh tavasote yek nevisandeh Fransavi ishan neveshteh bood,Moshake Almani bodeh chon Alman tanha keshvari hast ke an moshak ra dareh,Havapaymaye bedoene sarneshine Israili va tahte farmandari Amrikaiha,va agar Israel va Amerika rast megand chera film anmogheh ra be dadgah nemidand?pas chizi baraye panhan kardan darand.Ba in kar Amrika talash mekoneh ta Hezbollah ra ghatel alam koneh va Hezbollah ra khale selah koneh,ta Iran ra az ghodrat bendazeh. (376194)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
