بیانیه اعلام حضور میرحسین موسوی در انتخابات

داخلی

صفحه سیاسی

آرشيو يادداشت

نظر منتشر شده

۱۵۴

توصيه به ديگران

کد مطلب: 42368

بیانیه اعلام حضور میرحسین موسوی در انتخابات

تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۰ اسفند ۱۳۸۷ ساعت ۱۳:۴۴

میر حسین موسوی با صدور بیانیه ای نامزدی خود برای انتخابات ریاست جمهوری را اعلام و تاکید کرد که از قانون شکنی و انکار خرد جمعی به بهانه گشودگی در مقابل انتظار مستضعفان و بازگشت به ارزشها احساس خطر می کند.

به گزارش الف، متن بیانیه به این شرح است: انتخابات ریاست جمهوری که بزرگترین جشنوارۀ جمهوریت در نظام ماست نزدیک می‌شود. در آستانۀ این رویداد سرنوشت‌ساز جای آن است که هر جان شیفتۀ عدالت و آزادی و استقلال و توسعه که به تحقق این آرمان‌ها در چارچوب جمهوری اسلامی فکر می‌کند به وظائف و تعهدات خود از نو بیندیشد و با هدف استقرار یک جامعه ارزشی مبتنی بر آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) و متکی بر اندیشه‌های حضرت امام خمینی مسئولیت خویش را بازشناسی کند.

برمردم شریف ایران پوشیده نیست که اینجانب طی ماههای گذشته با کمک وهمفکری آنان درتکاپوی این جستجو بوده‌ام؛ وضعیت کشور، انتخاب‌های پیش‌رو، حوادث ممکن، ظرفیت‌های موجود و بسیاری نکات خرد و کلان دیگر را مورد دقت قرار دادم و هر چه پیشتر رفتم همان دلایل و عواملی که در وهله‌های گذشته به عدم حضور در صحنۀ انتخابات فرا می‌خواندند بیشتر مرا متقاعد کردند که این زمان زمانی دیگر است و حضور را ایجاب می‌کند.

اینک نه از روی خودپسندی تا ارزش‌ها و ارجمندی‌های همگنان را نادیده بگیرم، و نه از سر تجاهل تا مشکلات پیش رو را ناچیز و بضاعت اندکم را کافی از توکل به خداوند بدانم ، بلکه به امید ادای وظیفه قصد خویش را برای نامزد شدن در دورۀ دهم از انتخابات ریاست جمهوری اعلام می‌نمایم.

مستضعفان این مطمئن‌ترین پایگاه برای ارزش‌های برآمده از انقلاب اسلامی و آماده‌ترین قشر برای اصلاحگری و پایبندترین پشتوانه برای اصول و اصول‌گرایی صبورانه به‌گوشند که آیا فرزندان مصدرنشین‌شان همچنان به جایگاه عزیز آنان اقرار می‌کنند و بر وظایف تخطی‌ناپذیرشان در حمایت از منافع محرومین اصرار می‌کنند.

معنای این انتظار را چگونه لمس کرده‌ است کسی که نداند در سفره‌های کوچک آنان اولی‌تر از نان اعتنای صادقانه به ارزش‌هایی است که جان جوانانشان را خرج آن کرده‌اند؟ این اولویتی است که چشمه‌های برکت را از زمین می‌جوشاند.

تنها نمونه‌ای از این جوشش دست‌آوردهای برگشت‌ناپذیر جوانان دانشمند ما در زمینه انرژی هسته‌ای است. اگر سرهای آنان در مقابل اجنبی خم بود و یا احساس می‌کردند که آزادی گفتن و شنیدن و انتخاب کردن ندارند هرگز چنین جوشش‌هایی از آنان سر نمی‌زد. ما این کامیابی‌ها را با هزینه‌ کردن بودجه‌های نجومی به دست نیاورده‌ایم، بلکه ارزش‌ها هستند که چنین میوه داده‌اند و برکت آفریده‌اند.

به‌ویژه جا دارد که ارزش آزادی در این عصر مورد توجه چندین‌باره قرار گیرد. این آرمانی است که خرازی‌ها و باقری‌ها و باکری ها در پای آن جان داده‌اند، زیرا اگر آنان و یارانشان نمی‌ایستادند از جمله نخستین نعمت‌هایی که از ما سلب می‌شد آزادی بود.

ما را چه می‌شود که به کمترین بهانه خانۀ آرزوهای همت را خراب می‌کنیم تا به جایش برج‌هایی از جاه‌طلبی خود بسازیم؟ باید بدانیم که گشودگی در مقابل انتظار مستضعفان و بازگشت به ارزشها هرگز کوشش برای یافتن راه حل هایی که به نیرومند شدن اقتصاد کشور بیانجامد ، فضای کسب و کار را رونق دهد و از نیروهای مولد و تولید ملی حمایت همه جانبه کند از اهمیت نخواهد انداخت.

شاید کسانی تصور کنند عجله برای عملی کردن چنین نیت خیری استفاده از هر شیوه‌ای را مباح می‌کند، ولو این که شامل قانون ‌شکنی‌های گسترده باشد. این کار صرفا نقض عهد با ملت نیست بلکه انکار خرد جمعی است. اینجانب صراحتا اعلام خطر می‌کنم که تداوم چنین رویه‌ای به آشفتگی‌های لاعلاج در نظام مدیریتی منجر می‌شود، تا جائی که یک روز در کشور سنگی بر روی سنگ نماند. آیا فرصت هایی که تبعیت از قانون در اختیار قرار می‌دهد پیش از این مستهلک شده است که دست به این بازی خطرناک می‌زنیم؟

قانون اساسی ما برای رسیدن به همین اهداف دارای ظرفیت‌های عظیمی است که همچنان می‌توانند به فعلیت برسند. به ویژه راهبردهای ارزشمندی که اصل‌های 43 و 44 از این میثاق ملی را شکل داده‌اند نیاز به توجه بیش از پیش دارند و ما موظفیم منابع کمیاب موجود را با تخصیص حداکثری در جهت تحقق هرچه کاملتر آنها به کار بندیم و از هدر دادن این منابع در خدمت منافع کوتاه مدت و اغراض سیاسی کم بها جلوگیری کنیم .

اینجانب ادعا نمی‌کنم که اهداف پیش رو به صرف انتخاب یک شخص قابل دستیابی است، بلکه خواست عمومی برای تجدید نظر در سیاست‌ها و گسترش گفتمان انقلاب اسلامی و تکیه بر ارزش‌های بنیادین زائیده از آن در سطح عموم است که می‌تواند ضامن چنین تحولی باشد. حتی در آن صورت نیز نباید منتظر معجزه بود. به یاد داشته باشیم که یک قدم پیشرفت که واقعا محقق شود بر آرزوهای درازی که جامه عمل نمی پوشند برتری دارد.

به زودی شور مبارزات انتخاباتی فراگیر می‌شود و درحرارت آن هر شخص و گروه جرعه‌هایی از آنچه که هست را به مردم می‌چشاند و نمونه‌ای از دولتی که برقرار خواهد کرد را در معرض دیدگان بینا قرار می‌دهد. شاید نتوان یک انتخابات جدی را در فضایی خالی از خرده‌گیری، به ویژه نسبت به دولتی که حاکم است در نظر آورد. با این همه لازم است که احترام دولت قانونی جمهوری اسلامی به دقت رعایت شود و انتقادات به صورت روشنگرانه، مستدل، دلسوزانه و نه با قصد فریب ارائه گردد.

در جریان فعالیت‌های انتخاباتی، ستاد اینجانب حق چاپ و تکثیر عکس مرا نخواهد داشت و از علاقمندانی که ممکن است به صورت خودجوش وارد صحنۀ تبلیغات شوند نیز انتظار دارم که به این خواستۀ خدمتگزار خود توجه کنند. از نظر من نوشته سادۀ یک شهروند علاقمند به سرنوشت کشور در پشت شیشۀ مغازه‌اش دلنشین‌ترین و موثرترین الگوی تبلیغاتی است.

این نه بدان معناست که استفاده ازتصویر را الزاما مسرفانه و یا فریبکارانه بدانم، بلکه می‌خواهم ازکارهایی که شایعه شیوعشان را درفصول انتخابات شنیده‌ام، وامیدوارم هرگز واقع نشده باشند، به اکیدترین وجهی پیشگیری کنم.

هرگونه عمل خلاف اخلاق حضور و نشاط مردم را در صحنۀ انتخابات خدشه‌دار می‌کند. چنانچه نام اینجانب در معرض اسائه قرار بگیرد انتظار از علاقمندان و حامیان سکوت است، چه رسد به آن که خدای‌ناکرده خود مرتکب هتک حرمت و بی‌ادبی نسبت به کسی شوند و نوشته یا گفتۀ ناحقی را اشاعه دهند.

علاقمندان مطمئن باشند اگر مواردی رخ دهد که بر حسب موازین اخلاقی و قانونی نیاز به پیگیری داشته باشد ستاد به وظیفۀ خود در این زمینه عمل می‌کند. همچنین از همۀ عزیزان و دوستان تقاضا دارم به هیچ‌وجه از امکانات و اموال عمومی، چه به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم، در امور انتخاباتی استفاده نکنند.

و سرانجام وحدت؛ حل مسائل بزرگ نه فقط نیاز به همفکری همه اندیشه‌ها و گفتمان‌ها ، که به وحدت و انسجام تمامی نیروهای توانمند کشور نیز نیازمند است. امیدوارم با پختگی و حکمتی که در دلسوزان وجود دارد بتوانیم سرانجام به این هر دو ضرورت پاسخی درخور بدهیم.

برای مردم ایران آرزوی بهروزی می‌کنم و از ایزد منان تقاضا دارم به بهترین وعده‌هایی که به برترین بندگان خویش داده است در مورد این ملت بزرگوار وفا کند، که پیامبرانش گفته‌اند: فمن تبعنی فانه منی.

محسن صانعی

۱۳۸۷-۱۲-۲۰ ۱۴:۰۸:۰۷

سلام،
سلام بر سیدحسین موسوی، نخست‏وزیر دوران 8سال دفاع مقدس. خوش آمدید.
آمدی، جانم به‏قربانت. ولی حالا! چرا؟ سالهاست چشم به انتظار شما بودیم. خرداد 76 را یادتان هست؟ اما سید محمد هم بسیار تلاش کرد. اگر شما نباشید، او هنوز تکیه‏گاه است. اوست که شایستگی نمایش اخلاق نبوی را دارد. و شایستگی رهبری اندیشمندان خداترس و مومنی که دیدگاه‏های ظاهری و خشن از دین را بر نمی‏تابند و یاران دین را در لباس اندیشه و گفتار و کردار نیک به‏صلاح می‏دانند. «ادفع بالتی هی احسن». یا «قولوا للناس حسنا»
راستی، شما وقتی نخست‏وزیر بودید، من دانش‏آموز بودم. جنگ در جریان بود و همه‏ی توان خود را برای حفظ روحیه‏ی مردم، در حالیکه خزانه خالی بود، انجام دادید.
سید عزیز، اکنون نیز پس از نفت 140دلاری، در حالیکه سخن از نفت 500دلاری تا 2 یا 3ماه آینده را می‏راندیم، قیمت نفت کاهش یافته، دیواره‏های اقتصادی پولادی‏ترین اسطوره‏های صنعت، اقتصاد و بالتبع به‏زودی اجتماعی و فرهنگی جهان، روزهای مجهول و مضطربی را در پیش روی خواهد داشت.
خزانه را کاملا پاک کردیم (به قول کاریکاتوری که جدی‏ترین نشریه طنز پس از انقلاب -گل‏آقای کیومرث صابری فومنی- را به تعطیلی کشاند) و اکنون نوبت شماست تا آنچنان که وعده داده‏اند، بیایید و کشور را با نفت 5دلاری اداره فرمایید.
یادمان هست که ایثارگر بوده‏اید. یادمان هست که استاد \"طاهری\" نامی در سال 68مشهد مقدس می‏گفت: «موسوی را به خاطر اقتصاد کوپنی باید بدون محاکمه دار زد!» و من که هنوز سبیل و ریش روییده‏ای نداشتم و دانشجویی را با دانش‏آموزی مرزی نمی‏شناختم، از جای برخواستم و گفتم: «همه می‏دانیم که اگر مردم پشتیبانی اقتصادی نمی‏شدند، با وجود بازار سیاه و دشمنان منافق نفوذی، اکنون مردم ما از درون آسیب دیده‏بودند، علاوه بر آن امام راحل ( که چندماه پیش از این ماجرا فوت کرده‏بودند) بر امور کشور ناظر و بسیار دقیق بودند. حتی برخی اصرار بر عزل نخست‏وزیر یا برخورد را داشتند. اما امام در آن هنگام پای دفاع از عملکرد میرحسین باقی ماند.» این سخن استاد را ناراحت کرد و گفت: «بیشتر می‏گرفتی! اما 13 داده‏ام تا یادت بماند!» اما امروز اگر استاد طاهری از این دیار خاکی رخت بر بسته، خدایش بیامرزاد و وسعت روزیش دهاد. اما اگر در قید حیات هستند، برایشان آرزوی تندرستی و سلامت دارم و می‏گویم: « استاد، با اجازه شما تمام قد از میرحسین دفاع خواهم کرد. اگرچه قدبلند نیستم!»
شاد باشید و تندرست. (108381)