خبرآنلاین نوشت: «برای نخستین بار در طول تاریخ بلدیه داده‌های بزرگترین پیمایش شهری منتشر شد. این پیمایش در سال ۹۵ با بیش از ۴۵ هزار نمونه آماری در ۳۵۴ محله تهران، در راستای سنجش و ارزیابی کیفیت زندگی در کلانشهر تهران انجام شد که برای اولین بار داده‌های این پیمایش منتشر شده است. این نظرسنجی با کمک دانشگاه تهران و به سفارش معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران بوده که در ۱۰ فصل از جمله احساس تعلق، امکانات و خدمات محله، جابه‌جایی و معابر محله، بهداشت و محیط زیست محله، روابط اجتماعی، مشارکت اجتماعی محلات و … انجام شده است.
محبوب‌ترین محلات تهران
یکی از شاخص‌های مهم در طرح رصد کیفیت زندگی در شهر تهران، احساس تعلق افراد به محله است؛ چراکه هر چه احساس تعلق بالاتر باشد، مدیریت شهری در اجرای برنامه‌های ارتقای کیفیت زندگی موفق‌تر خواهد بود، زیرا همراهی و همکاری ساکنان را پشتوانه اقدامات خود دارد که بر اساس این پیمایش میزان علاقه به محله در تمام مناطق ۲۲گانه تهران بالاتر از سطح متوسط است اما در مناطق ۶، ۳ و ۲ علاقه به محلات در بالاترین سطح است اما در مناطق ۱۵، ۱۸ و ۱۰ میزان علاقه کم است.
ساکنان منطقه ۱۵ در حالی کمترین سطح علاقه به محله خود نسبت به سایر مناطق را دارند که در برخی محلات آن همچون ولیعصر، مسعودیه، رضویه و … میزان علاقه به محله کمتر از حد متوسط است و این در حالی است که در مقابل بیشترین علاقه به محلات در محله تهرانپارس، سازمان آب، دیلمان، اکباتان و شهرک قدس مشاهده شد.
لذت‌پذیرترین محلات تهران کدامند؟
بنا بر داده‌های منتشر شده پیمایش ارزیابی کیفیت زندگی در کلانشهر تهران، اغلب شهروندان تهرانی در پاسخ به این سوال که چقدر از زندگی در محله‌تان لذت می‌برید، رضایتمندی مردم بالاتر از حد میانگین بود اما در مجموع ساکنان مناطق نیمه شمالی تهران بیشتر از زندگی در محله‌شان لذت می‌برند که بر این اساس مناطق ۶، ۲ و ۵ بالاترین نمره و مناطق ۱۵، ۱۷ و ۱۸ کمترین لذت را از محل زندگی خود می‌برند.
به استناد داده‌های این پیمایش با این که منطقه ۵ جز محلات محبوب است اما در این میان محلات نفت، باغ فیض و کن در ردیف محلات با نمره بسیار پایین از حد میانگین قرار داشتند.
در بخش لذت‌پذیر بودن محله، محلات دیلمان، شهرک قدس، اکباتان، اختیاریه و سازمان آب بیشترین نمره را در شاخص لذت بردن از زندگی در محله کسب کردند و محلات پامنار، هرندی و طیب نیز نمره کم از ساکنانش در این بخش دریافت کردند.
بیشترین تمایل به ترک محله در مناطق مرکزی شهر
در شاخص احتمال ترک محله نیز بررسی‌ها نشان می‌دهد که ساکنان مناطق مرکزی تهران همچون مناطق ۱۰، ۷ و ۹ بیشتر از سایر مناطق ابراز تمایل به ترک محله‌شان در آینده را داشتند و در مقابل ساکنان مناطق ۶، ۵ و ۱ کمترین میزان تمایل به ترک محله خود را داشتند.
بر این اساس بیشترین میزان تمایل به ترک محله، مربوط به محلات سلامت، سلسبیل جنوبی، شمیران نو، کارون جنوبی و امامزاده یحیی است و در مقابل کمترین تمایل به ترک محله مربوط به ساکنان محله سنایی، مجیدیه، عباسی، تهرانپارس و فروزش است.
علاقه خاص ساکنان منطقه ۱۶ ،۱۹ و ۲۰ به تهران
بنا بر پیمایشی که توسط مرکز مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در سال ۹۵، انجام شده و برای اولین بار داده‌های آن منتشر شده است آمده که بیشترین علاقه به زندگی در شهر تهران به مناطق ۱۶، ۲۰ و ۱۹ تعلق دارد؛ در حالی که ساکنان مناطق ۶، ۷ و ۱ کمترین علاقه به شهر تهران را دارند.
بر این اساس شهروندان محلات تهرانپارس، نبی اکرم، جنت آباد مرکزی، سلیمانی - تیموری، اسدی بیشترین علاقمندی به تهران را ثبت کردند و کمترین نمره به علاقه به زندگی در شهر تهران را نیز محلات دانشگاه شریف، توحید، خواجه نصیر، مدائن و ولی آباد ثبت کرده‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از محلات منطقه یک مانند ازگل، اوین، اراج، درکه، حکمت، نفت، محمودیه و دربند در جمع ۳۰ محله انتهایی فهرست علاقه به شهر تهران برای زندگی قرار دارند.
شاخص احساس تعلق به محله بر اساس ترکیب خطی نمره سه گویه علاقه به زندگی در محله، لذت بردن از زندگی در محله و احتمال ترک محله ساخته شده است که بر اساس آن میانگین شاخص تعلق به محله برای کل شهر تهران ۶۱ از ۱۰۰ است که بالاتر از حد متوسط بوده است که تحلیل داده‌ها نشان داده است که محلات ۶، ۱ و ۵ بالاترین حس تعلق و مناطق ۱۵، ۱۰ و ۱۸ کمترین حس تعلق به محلات خود را دارند.