چند روزی بود که برای تقویت مکالمه عربی تصمیم گرفتم از شبکه های عربی صدا و سیما استفاده کنم. افتخار کشورهای عربی مثل عراق و اردن و یمن و غیره این هست که علی رغم هجمه های فرهنگ غرب، توده های جامعه زنان انها همچنان حجاب و عبایه عربی را حفظ کرده اند و به حجاب سنتی و اصیل خود افتخار می‌کنند. برقع و چادر بلند را عیب و عار که نمی‌دانند هیچ بلکه با افتخار تمام  انرا به تن می‌کنند. 

چادر و حجاب کامل در این کشورها نه نشانه بیسوادی است و نه نشانه عقب ماندگی. بلکه بر عکس  نشانه شخصیت و احترام یک زن هست. انتظار بیننده از شبکه‌های عربی صدا و سیما – العالم و الکوثر – این بود که بدون تقلید از شبکه های تلویزیونی برخی کشورهای عربی که از زن به عنوان کالایی برای جذاب کردن شبکه استفاده میکنند به حجاب توده های مردم در کشورهای عربی اسلامی   احترام بگذارد و جوری رفتار نکند که بانوان عرب زبان خارج کشور فرهنگ حاکم بر این شبکه ها را فرهنگی غیر اسلامی تلقی کنند. 

به راستی حضور مجری خانمی که بجز روسری نمی‌توان گفت حجاب مناسبی به تن دارد چه مزیتی برای صداوسیما جمهوری اسلامی محسوب می‌شود؟ آیا این رفتار جز اینکه فرهنگ بد پوششی را ترویج می‌کند؟ وضعیت مجریان این شبکه‌ها بسیار نامناسب تر از شبکه‌های فارسی صدا و سیماست. ارایش غلیظ، لباس‌های تنگ، با رنگ‌ها و مدلهای کذایی عرق شرم را بر چهره هر مسلمان غیرتمندی می‌نشاند. مردم می‌پرسند اگر این حجاب‌ها شرعی نیست – که واقعا هم نیست – چرا از صدا و سیمای جمهوری اسلامی که یادگار هزاران شهید گلگون کفن است پخش می‌شود؟

قران کریم در ایات متعددی نسبت به حجاب زنان هشدار میدهداز جمله در ایه 33 سوره احزاب خطاب  به همسران پیامبر صلی الله علیه و اله دستور میفرماید: "  وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ   " ( ای زنان پیامبرصلی الله علیه و اله ... مانند جاهلیت نخستین تبرج و خودنمایی نداشته باشید). مفسرین ( ن ک به تفسیر نمونه) گفته اند که این ایه اختصاص به زنان پیامبر صلی الله علیه و اله ندارد بلکه اشاره به زنان پیامبر صلی الله علیه و اله برای تاکید بیشتر است. تبرج در واقع همان خودنمایی و در انظار عموم قرار گرفتن است.

به راستی هویت و اقبال مردم سایر کشورها به جمهوری اسلامی بدلیل اهتمام آن به اسلام و رعایت حدود شرعی است و هر چقدر این تفاوت پر رنگتر باشد اقبال سایر مسلمانان به صدا و سیمای برون مرزی ما بیشتر خواهد شد. اگر قرار باشد صدا و سیمای ما بجای توجه به مسائل شرعی از زن به عنوان کالایی جهت جذاب سازی برنامه ها استفاده کند – مخصوصا که جهات شرعی هم رعایت نشود – چه تفاوت ماهوی با شبکه های غیر اسلامی خواهد داشت؟  اگر قرارباشد بدلیل ترس از دست دادن مخاطب، یا انفعال در مقابل فرهنگ غرب از ارزش‌های خود دست برداریم هرگز این صدا و سیما نمیتواند رسانه جمهوری اسلامی در خارج از مرزها باشد.