"گاه مصداق اسلام ، رفتن به مسجد است و حرم وزیارت وگاه ترک آن . مهم تسلیم بودن ، نسبت به امر الهی است "

 مرکز رسیدگی به امور مساجد، در خصوص فعالیت مساجد در ایام پیش رو بیانیه ای به شرح زیر صادر کرده است :

بسمه تعالی

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

إذا نَزَلَتِ العاهاتُ وَالآفاتُ عوفِيَ أهلُ المَساجِد.

هر گاه آسيب ها و آفت ها فرود آيند ، مسجديان در امان اند .(الجعفريّات: ص 39)

درب مساجد در اول وقت شرعی جهت اقامه نماز باز است.
در صورت اقامه نماز جماعت، رعایت کلیه دستورالعمل‌های بهداشتی وزارت بهداشت و توصیه‌نامه بهداشتی مرکز رسیدگی به امور مساجد الزامی است.

توصیه می‌شود مساجدی که از امکانات بهداشتی لازم برخوردارند، نماز جماعت را در اقل وقت (حتی الامکان بدون انجام مستحبات) برگزار نمایند.

بر خود فرض می‌دانیم از زحمات کلیه پزشکان، پرستاران و مراقبین سلامت جامعه که در این ایام تلاش وافری دارند قدردانی و تشکر نماییم.

مساجد و ائمه محترم جماعات همیاران شما در حوزه سلامت هستند.

 *مرکز رسیدگی به امور مساجد*

حاشیه 
روایت بالای دستورالعمل امور مساجد ، ناظر به کسانی است که  در زمانی که منع شرعی در کار نیست به مسجد رفت وآمد دارند و اهل مسجد خوانده میشوند و چنانچه از روایت بر میاید از آفات به صورت نسبی در امانند .

اما زمانی که به حکم عقل و شرع و نظر کارشناسان امر ، هر گونه تجمعی ( چه نماز فرادی خوانده شود وچه جماعت) ممکن است به در خطر افتادن نفوس وانتشار ویروس منحوس کرونا بیانجامد همان نماز که تا پیش از این در مسجد مستحب بود حال ممکن است باطل باشد . (اگر اطبا نماز در مساجد ولو به باشرایط فوق که در دستورالعمل امور مساجد آمده را نهی نمایند) .

در دستور العمل فوق آمده با رعایت تمام اصول بهداشتی درب مساجد برای انجام فریضه نماز باز باشد اما:

نکته اول : عملی شدن دستور العمل فوق ناممکن است چرا که وجدان ما حاکم است بر اینکه بعضی معتقد به مراعات نیستند ، نه ماسک میزنند ونه دستکش می پوشند و نه ....و در صورت باز بودن درب مسجد ، نمیتوان آنها را از ورود به مسجد وانجام نماز منع نمود. 

لذا باز بودن مسجد در اوقات نماز به احتمال قریب به یقین در شرائط فعلی ، سلامت نماز گزاران را با خطر مواجه مینماید .

نکته دوم :مناسک از قبیل نماز وروزه ...در ادیان ، برای ایجاد ملکه تسلیم بودن نسبت به اوامر الهی جعل شده است وقتی شخص سر برخاک می‌ساید یعنی انانیت ومنیت وخواست خود را درقبال خواست حضرت حق به خاک افکنده خود را تسلیم امر ونهی الهی قرار میدهد .

لذا اصرار بر اموری نظیر لمس ضریح وبوسیدن آن و توقف در حرم اهل بیت در زمانی که فقها امت آن را منافی آموزه های اهل بیت میخوانند وهمچنین جمعه وجماعت ویا نماز در میان جمع و درمسجد در صورتیکه مورد نهی کارشناسان متعهد ومتدین قرار گرفته باشد ، به معنی خارج شدن از ولایت اهل بیت است و وارد شدن در ولایت وامارتِ نفس اماره .

 مهمترین دلیل تقلید درمسائل شرعی از مراجع وفقها ، عبارت است از دلیل عقل وبناء عقلا بر ضرورت رجوع غیر کارشناس وغیرعالم به عالم وکارشناس .

 لذا تمامی مردم در مسئله ضرورت رجوع به مرجع که کارشناس دین است و منجر به تقلید میشود بایست به حکم عقل خود اجتهاد نموده و عمل نمایند . سپس به اقتضای عقل از فقیه در مسائل فقهی تقلید نمایند .(1)

وقتی وزیر بهداشت بعنوان کارشناس امر ، تشخیص میدهد بایست تجمعات غیر واجب وغیر ضرور تعطیل شود تا امکان انتشار ویروس خطرناک کرونا به حداقل برسد همه فقها بر خود لازم میدانند ، در امری که کارشناس نیستند از کارشناس تبعیت نموده و مقلدین خود را بدان فراخوانند یعنی عین تصمیم وزیری که خِبره وموثق است .

در این میان اعلان ستاد نماز جمعه قم مبنی بر برگزاری نمازجمعه با مراعات مسائل بهداشتی ویا ادامه تجمعات در مزارهای متبرک البته با مراعات مسائل بهداشتی وحتی استمرار نماز جماعت در مساجد یا اصرار بر برقراری مسجد که منجر به توقف در مکان عمومی میشود در شهرهایی که کرونا در انها مشاهده شده و رو به تزاید است در حقیقت اجتهاد در مقابل نص است وخلاف دلیل عقل وبناء عقلاء ، چنانچه گذشت .

از طرف دیگر به حکم عقل وشرع دفع ضرر جانی ازخود ودیگران واجب است و ارتکاب عملی که سبب ضرر جانی میشود حرام .

  لذا هرگاه اطبا وکارشناسان موثق اجتماع ، مردم را در شرائط فعلی توام با احتمال عقلائی ومُعتَدٌ به (احتمالی که عقلا به آن ترتیب اثر میدهند) ضرر جدی برجان وسلامت بدانند . آن اجتماع حرام میشود و چون نهی در عبادات دراین صورت موجب بطلان عبادت است آن زیارت ونماز جمعه وجماعت که خلاف نظر الزامی کارشناسان امر است باطل خواهد بود .

شهید مطهری در تبیین آیه شریفه "ان الدین عندالله الاسلام " به تحقیق که دین در نزد خدااسلام (تسلیم شدن) است میفرمایند:

از نظر قرآن همه آن چه وجود داشته و پیامبران عرضه كرده‏ اند، دین بوده ، نه ادیان، كه نام آن " اسلام" است. البته مقصود این نیست كه در همه دوره‏ ها دین خدا با این نام خوانده می‏شد، بلكه مقصود این است كه حقیقت دین، دارای ماهیت تسلیم و عبد محض بودن در برابر خدا است كه بهترین معرف آن لفظ « اسلام» است. (مرتضی مطهری، وحی و نبوت، ص 165)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1) مسئله شرعی فوق اولین مسئله شرعی در تمام رساله های توضیح المسائل است