به گزارش الف "پیتر نیکولاس" خبرنگار حوزه کاخ سفید "نشریه آتلانتیک" در گزارشی، به سرنوشت برخی از اعضای سابق دولت ترامپ پرداخته و از آن ها این سوال را پرسیده که آیا براستی ارزشش را داشت که با دولت ترامپ همکاری کنند؟ وی در این رابطه می نویسد: 

«افرادی که با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا همکاری می کنند، به طور معمول به دو سرنوشت دچار می شوند: یا آن میزان وفاداری که ترامپ توقع دارد را، نشان نمی دهند و سپس توسط او اخراج می شوند. و یا بدتر از این، آن ها اخراج نمی شوند و طوفان تنش ها و جنجال ها را تحمل می کنند و خود را تا جای ممکن به یکی از منافق ترین روسای جمهورِ کل تاریخ آمریکا نزدیک می کنند. بدون تردید هرکس که با ترامپ در داخل و یا خارج از دولت آمریکا همکاری کرده، این مساله را به خوبی می داند. همه آن ها به خوبی می دانستند که با یک فرد شرور و ماجراجو همکاری می کردند.

در این چهارچوب، من با تعدادی از مقام های دولت ترامپ که توسط وی از کار برکنار شده یا خود از سِمتشان کناره گیری کرده‌اند، صحبت کرده و این سوال را از آن ها پرسیده ام: آیا ارزشش را داشت که با ترامپ و دولت وی همکاری کنند؟ اغلب آن ها نوعی عدم اطمینان را در پاسخ های خود داشتند و سعی می کردند به نوعی اقدام خود را به خدمت به منافع ملی آمریکا، مرتبط سازند.
 
باید گفت که بسیاری از جمهوریخواهان از کار با دولت ترامپ خودداری کرده اند. با این حال، آن‌هایی هم که با وی همکاری داشته اند، به طرق مختلف سعی کرده اند تا اقدامشان را توجیه کنند. همواره یک افسانه قوی و البته واهی در مورد ریاست‌جمهوری آمریکا وجود داشته است: بسیاری از افراد، دفتر بیضی شکل کاخ سفید را محلی می دانند که در آن پیروزی در جنگ های مختلفی کسب می شود و اقتصادی های جهانی نجات پیدا می کنند. اینکه صاحب یکچنین کرسی(کرسی ریاست جمهوری آمریکا)، به یک نفر پیشنهاد کاری ارائه کند، واقعا هیجان برانگیز است و نمی توان جهت عدم پذیرش آن، مقاومت کرد. 

"جان کِلی" رئیس کارکنان کاخ سفید که در نوع خود، فردی بوده که بیشترین زمان را در سمتِ مذکور خدمت کرده می‌گوید: "بخش اعظم افرادی که در کاخ سفید در دوره ترامپ خدمت کرده اند، انسان های محترمی بودند که هر چه می‌توانستند جهت خدمت به ملت آمریکا انجام دادند. آن ها بدون تردید به خاطر همکاری با دولت ترامپ و خدمت به کشوراشان، در آینده هزینه ای سنگین خواهند پرداخت". جان کلی در اظهارنظر خود، دقیقا بحث "خدمت به ملت آمریکا"را برای مشروعیت بخشی به پاسخش استفاده می کند. امری که لزوما تناسبی با واقعیت ها ندارد(چه بسیار زمان‌هایی که همکاری با دولت ترامپ، به ضرر منافع ملی آمریکا بوده است). 

جان کِلی در ادامه سخنان خود می گوید: "جو و چهارچوب فضای کار(اشاره به دولت آمریکا)، در اغلب شرایط توسط رئیس، تعیین می شود. تا زمانیکه می شد جو کاری در دوره ترامپ را تحمل کرد، افراد سرکار می ماندند". این سخنان جان کِلی است که خود به دلیل اختلاف عمیق با ترامپ، اخراج شد.  

تقریبا اغلب افرادی که من (نویسنده مقاله: پیتر نیکولاس) با آن ها صحبت کردم بر یک نکته تاکید داشتند: "ما به یک فرد خدمت نکردیم. ما به کشور آمریکا خدمت می کردیم". این در حالی است که ترامپ هواره منافع شخصی خود را در قالب منافع ملی آمریکا جلوه می داد. حتی "تی کاب" که در مقام وکیل ارشد کاخ سفید در موضوع تحقیقات رابرت مولر (در بحث دخالت روسیه در انتخابت 2016 آمریکا)عمل می کرد، اقدامات خود در چهارچوب دولت ترامپ را خدمت به منافع ملی آمریکا ارزیابی می کند. این در حالی است که خدمت به ترامپ جهت فرار از رسوایی هایش، به هیچ عنوان نباید به عنوان دفاع از منافع آمریکا ارزیابی شود. 

برخی مسوولان ارشد دیگر در دولت ترامپ نیز اینگونه استدلال می کنند که بایکوت کردن دولت ترامپ، حاملِ خطری به مراتب بزرگتر به منافع ملی آمریکا است. در این زمینه، حتی جان بولتون هم از اینکه در دولت ترامپ کار کرده پشیمان نیست. بولتون همان کسی است که ابتدا به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ وارد دولت آمریکا شد و سپس پس از اختلاف نظر با او، اخراج شد و اکنون، یکی از دوآتشه ترین منتقدان ترامپ است. بولتون به نوعی خود را یک سنگر در برابر یک رئیس جمهور بی ادب و بی قاعده نظیر ترامپ می دید. بولتون در موضع گیری به من گفته است: "زمانیکه ترامپ قدرت را به دست گرفت، چندان آماده نبود و بدون تردید وقتی در تاریخ 20 ژانویه سال آتی میلادی از قدرت کناره گیری کند، آماده تر و با تجربه تر است. کار در مورد مسائل مهم امنیت ملی، با توجه به رویکردهای ترامپ، واقعا از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. دوره ترامپ را باید به نوعی دوره یِ کنترل آسیب ها دانست". 

"اندرو مک کیب" از مقام های ارشد سابق در اف بی آی که در تحقیقات رابرت مولر نیز شرکت داشته می گوید: "انگیزه‌های متفاوتی برای افراد وجود دارند که در دولت فردی نظیر ترامپ خدمت کنند. این مساله تا حد زیادی پیچیده است. با این حال نباید فراموش کرد که همکاری با کاخ سفید و شخص رئیس جمهور آمریکا، حتی اگر این رئیس جمهور، فردی بی‌منطق و بی قاعده نظیر دونالد ترامپ باشد، به اندازه کافی برای افراد مختلف، کشش و جاذبه دارد".  

هیچکس الا افرادی که با ترامپ، رابطه خونیِ نزدیک دارند، نمی تواند کاملا به ترامپ وفادار باشد. "برَد پارسکیل" مدیر کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ در سال 2020، جزو افرادی بود که بسیاری وی را از نزدیکان دونالد ترامپ می دانستند و حتی وی به نوعی به یک سلبریتی در دولت ترامپ تبدیل شده بود. با این حال، ترامپ در برکنار کردن وی پس از شکست از بایدن، تردید به خود راه نداد و او عملا از دایره افراد نزدیک به ترامپ حذف شد. یک فرد نزدیک به پارسکیل به من گفت که حتی نزدیکان وی به دلیل اقداماتی که او در راستای منافع ترامپ انجام می داد، با پارسکیل رابطه خوبی نداشتند. وی فکر می کرد که ترامپ در هر حالتی به او وفادار است اما اینگونه نشد و او خیلی راحت پارسکیل را حذف کرد. اکنون باید پارسکیل به مردم آمریکا جواب دهد که چرا در سال 2016 به ترامپ کمک کرده تا رئیس جمهور آمریکا شود. 

به نحو مشابهی، "آلن درشوویتز" استاد حقوق دانشگاه هاروارد که در جریان دادگاه استیضاح ترامپ به نفع وی صحبت می کرد نیز اکنون باید پاسخگو باشد که چرا آبروی خود را خرج ترامپ کرده و از یکچنین انسان خطاکاری حمایت کرده است. حتی درشوویتز به من گفت که نامه هایی به دستش رسیده که در آن گفته شده که اگر می خواهد دخترش شغلی در آینده بتواند کسب کند، باید فامیلی خود را تغییر دهد  تا به خاطر کار پدرش در حمایت از ترامپ، آسیب نبیند. درشوویتز می گوید: "من به خاطر اینکه از دونالد ترامپ حمایت کردم، حداقل 10 پوند از وزن خود را به دلیل آنچه رژیم‌غذایی ترامپ می خوانم، از دست داده ام. هیچکس، دیگر مرا برای صرف شام و دورهمی دعوت نمی کند". 

من به عنوان یک خبرنگار، پرسشی که عنوان این مقاله به آن اختصاص دارد را به نحو دیگری از خود می پرسم: آیا ارزشش را داشت که من به عنوان خبرنگار حوزه کاخ سفید نشریه آتلانتیک، وقت زیادی را صرف نوشتن و تحلیل در مورد دونالد‌ترامپ بکنم؟ سال 2018، من و همکارانم در نشریه وال استریت ژورنال، با ترامپ در کاخ سفید مصاحبه کردیم. شاید شما بپرسید خوب، چه چیزی بد پیش رفت؟ در پاسخ باید بگویم ما در آن جلسه صدای ترامپ را ضبط کردیم و خودمان مرتب از صحبت هایش یادداشت برداری می کردیم. ترامپ در بخشی از سخنانش گفت: "من احتمالا روابط نزدیک و بسیار خوبی با "کیم جونگ اون" رهبر کره شمالی خواهم داشت". 

روز بعد، ما از کاخ سفید شنیدیم که: "ترامپ یکچنین صحبتی را انجام نداده است". مسوولان کاخ سفید قضیه را انکار و گفتند که منظور رئیس جمهور این بوده که آمریکا و کره شمالی احتمالا در آینده، روابط نزدیکی خواهند داشت. ما بارها و بارها به صدای ضبط شده ترامپ گوش کردیم. ما این مساله را قویا رد کرده و بر روایت خود پافشاری کردیم. ما حتی صوتِ رئیس جمهور را در جریان مصاحبه پخش کردیم. کاخ سفید هم اقدام مشابهی را انجام داد و یک صدای عجیب و غریب و بی کیفیت را پخش کرد. خنده دار آنکه در این زمان، روابط آمریکا و کره شمالی، کاملا روی هوا رفته بود. 

بدون تردید آنچه در دوره ترامپ به عنوان یک خبرنگار تجربه کردم، کاملا طاقت فرسا و آزاردهنده بود. با این حال، من همواره این سوال را در ذهن داشتم که آیا دموکراسی آمریکایی از زیر دستان ترامپ جان سالم به در می برد یا خیر؟ من رسالت خود را در انتقاد از ترامپ و مقابله با رویه های عجیب و غریب او دیدم. من در پاسخ به این پرسش که آیا نوشتن گزارش های مختلف از سوی من به عنوان خبرنگار ارشد نشریه آتلانتیک در مورد ترامپ ارزشش را داشت یا خیر می گویم: "بله. برای حراست از آمریکا در برابر ترامپ، من به رسالت خود عمل کردم".  

***نویسنده: پیتر نیکولاس، وی نویسنده و تحلیلگر ارشد آتلانتیک است. 
*لینک: https://www.theatlantic.com/politics/archive/2020/12/trumps-ex-staffers-have-no-regretseven-ones-he-fired/617418/