تسنیم نوشت: در ایام ۱۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ حوادث بسیار مهمی در کشور اتفاق افتاد که تمرکز آن در مدرسه رفاه و علوی بود، جائی که امام خمینی در آن مستقر بود و آخرین تصمیم‌گیری‌ها برای سرنگونی رژیم پهلوی در آنجا اتخاذ می‌شد.
مرحوم سیدرضا نیری از مبارزان انقلابی و از اعضای کمیته استقبال امام خمینی در کتاب خاطرات خود که با عنوان "نیم‌قرن خدمت" توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، در خاطراتی از حوادث آن روز‌ها سخن می‌گوید.
خنثی‌سازی بمب ساعتی
سیدرضا نیری می‌گوید: در روز‌های انقلاب، مدرسه رفاه تبدیل به انبار اسلحه شده بود و تمام اسلحه‌هایی را که از پادگان‌های فتح شده ضبط می‌کردند به آنجــــا می‌آوردند. در آنجا معجونی از مین ضدنفر، ضدتانک، نارنجک، مواد منفجره، آرپی‌جی و انواع اسلحه وجود داشت. یک روز برادرزاده‌ام پیش من آمد و گفت: «عمو از زیر مهمات صدای ساعت می‌آید!» ما بچه‌های نیروی هوایی را مطلع کردیم، آن‌ها آمدند و بعد از کنار زدن اسلحه‌ها و مهمات، یک بمب ساعتی را کشف کردند که اگر منفجر می‌شد، مدرسه رفاه، علوی و تمام ساختمان‌های اطراف را به طور کامل ویران می‌کرد.
واکنش امام خمینی به جلیقه ضدگلوله!
نیری هم‌چنین تعریف می‌کند: قبل از ورود امام به مدرسه رفاه شهید عراقی یک جلیقه ضدگلوله، حوله دست و صورت و یک حوله حمام به من داد که به محضر امام تقدیم کنم. وقتی آن‌ها را در سینی گذاشتم و نزد حضرت امام بردم، ایشان نگاهی کردند و پرسیدند: «آقا این چیست؟» عرض کردم: آقا این حوله دست و صورت است، این هم حوله حمام است. سپس نگاهی به جلیقه انداختند و پرسیدند: «این چیست؟» گفتم: «این جلیقه است». پرسیدند: «برای چه کاری است؟» عرض کردم: برای محافظت از شما و ضدگلوله است. ایشان تبسمی کردند و حوله کوچک را برداشتند و حوله حمام و جلیقه را به من دادند و گفتند: «این‌ها را بردار، من به آن‌ها احتیاج ندارم».
