به گزارش فارس، پرفسور جلال‌الدین رحمت، رهبر شیعیان اندونزی و موسس سازمان اهل بیت علیهم‌السلام در این کشور، روز گذشته در سن ۷۲ سالگی و بر اثر ابتلاء به بیماری کرونا به دیار حق شتافت.

پرفسور جلال الدین رحمت، موسس سازمان اهل بیت اندونزی و دلباخته امامین انقلاب، دوشنبه ۲۷ بهمن ۹۹ به دیار حق شتافت. شخصیت بی‌بدیلی که تشرف میلیون‌ها تن از مرد و زن اندونزیایی به مکتب حقه تشیع، پس از انقلاب، مرهون زحمات مستمر و خالصانه آن مرد الهی بوده است.

حجت‌الله ابراهیمیان، رایزن فرهنگی سابق جمهوری اسلامی ایران در اندونزی درباره او گفت: مرحوم دکتر جلال، زمانی که در خارج از کشور برای تحصیل، زندگی می‌کرد با مطالعه و فحص و جستجو، مسیر اهل بیت علیهم السلام و مکتب امام را انتخاب کرد و خود بارها می‌گفت در کنار مطالعه کتب دانشمندان شیعه، شیفته مرحوم امام خمینی شدم؛ لذا این مسیر را انتخاب کردم. اگر در اندونزی قبل از انقلاب به تعداد انگشتان، شیعه اثنا عشری داشتیم و امروزه میلیون‌ها فرد مفتخرند به پیروی از مکتب اهل بیت علیهم السلام، این نیست مگر به خاطر تلاش این مرد بزرگ. شیعیان امروز اندونزی وامدار این شخصیت الهی اند.

ابراهیمیان افزود: عکس بزرگ مرحوم امام «ره» و مقام معظم رهبری «حفظه الله» در منزل دکتر جلال در جاکارتا، برای هر ایرانی و خارجی که به خدمتشان می‌رسید، قابل تحسین بود؛ چرا که ورد زبان دکتر جلال این بود: «سیدنا القائد در قلب من است.»

وی گفت: دکتر جلال با نگاه تشکیلاتی‌اش، سازمان اهل بیت اندونزی را تاسیس کرد و با تاسیس نمایندگی در استان‌های اندونزی سهم بسزایی در ترویج مکتب اهل بیت علیهم السلام داشت. همچنین کتر جلال با تاسیس مجتمع آموزشی شهید مطهری که به عنوان یکی از مدارس بسیار مهم آموزشی در اندونزی مطرح است، قصد ترویج مکتب امامین انقلاب در قالب رسمی آموزشی را داشت که بحمدلله این مهم توسط فرزند لایق و قابلش، جناب آقای دکتر مفتاح رحمت در حال انجام است.

رایزن سابق کشورمان در اندونزی خاطرنشان کرد: دکتر جلال، شخصیتی است که وقتی انحرافی را از یکی از نزدیکان خود می‌بیند که با خط مشی ترسیم شده از سوی نظام عزیز ما سازگاری ندارد و تذکری به او داده می‌شود، با جان و دل می‌پذیرد و ابراز می‌دارد به خاطر سیدنا القائد، (امام المسلمین آیت‌الله خامنه‌ای)، حاضرم هر کاری را انجام دهم.

ابراهیمیان با ذکر خاطره‌ای از مرحوم جلال‌الدین رحمت اضافه کرد: در جلسه دو نفره حقیر در منزل ایشان (از ۱۰ شب تا ۲ بامداد) و آگاهی بخشی نسبت به مواظبت بر رسوخ تشیع انگلیسی در اندونزی، بلافاصله «سمعا و طاعه» گفت و کاری کرد کارستان؛ کار بزرگ او را بعید بود دیگران انجام دهند؛ اما با بصیرتش، تبعیت از امام المسلمین را به نحو شایسته به انجام رساند. دکتر جلال حقیقتا زبان گویای اسلام در اندونزی بود.

وی اظهار داشت: سِحر کلام او نبی‌گونه بود.آن چنان در سخنرانی‌هایش به زبان اندونزیایی در جان و قلب مردم جای می‌گرفت که نمونه نداشت. جامع اضداد بود در سخن. در یک آن، هنگام سخنرانی‌اش، خنده‌های مردم از حالت عادی هم می‌گذشت و در همان لحظه، آنگاه که از کرامت مولای ما امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام سخن می‌گفت یا از مصائب سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌گفت، همه، با تمام وجود اشک می‌ریختند.

ابراهیمیان ادامه داد: دکتر جلال بین علم و عمل حاکمیتی جمع کرد؛ آنگاه که می‌توانست فقط به عنوان یک استاد دانشگاه و یک مبلغ، انجام وظیفه کند، اما مسیر دیگری را نیز انتخاب کرد و پا را فراتر گذاشت و در صحنه حاکمیت در اندونزی در پارلمان، نقش کلیدی ایفا کرد. برخی از طرح‌ها و لوایح که با قدرت زر و زور تندروها و سلفی‌ها، در صورت تصویب در پارلمان، علیه شیعیان تمام می‌شد، این «جلال» بود که مانع تصویب می‌شد و همان کلام سحرگونه‌اش در پارلمان، مسیر را به سمت اسلام ناب و نه افراطی، هدایت می‌کرد.

وی با ابراز تأسف از درگذشت رهبر شیعیان اندونزی گفت: بدون شک، امروز روز جشن تکفیری‌ها در منطقه جنوب شرق آسیاست؛ اما از روح بلند امام‌ هادی علیه السلام، استمداد می‌کنیم این عزیز ما را با مولایش امیرالمومنین علی ابن ابیطالب «علیه السلام» محشور فرماید و به فرزند نازنین، فاضل و بابصیرتش جناب آقای دکتر مفتاح، توفیق عنایت کند که راه پدر را ادامه دهند.