موضوع مذاكره با آمريكا بيش از 40 سال است در دستور كار ديپلماسي خارجي كشور است. مقوله دفاع و مقاومت هم در دستور كار نظام و ديپلماسي خارجي است. آيا دوقطبي مذاكره و مقاومت يك دوقطبي حقيقي است؟! يك جناح سياسي در انتخابات 96 و 92 با طرح انحرافي اين دو قطبي و هدايت افكار عمومي توانست به قوه اجرايي كشور راه يابد. و با عمده كردن مذاكره و ادعاي اين‌كه رقباي ما نمي توانند مذاكره كنند پاي پيماني را امضا كردند كه جز خسارت محض براي ملت ايران دستاوردي نداشته است.

با آن‌كه رئيس ديپلماسي كشور مدعي بود كه بيش از 30 سال در آمريكا زندگي كرده است حوصله نكرده است يك‌بار قوانين و رفتار اين كشور را مطالعه كند و ببيند ما به چه پديده اي در آن سوي ميز مذاكره روبه‌رو هستيم! قانون اختيارات اقتصادي در شرايط اضطراري به رئيس جمهور آمريكا اختيار داده است كه زير همه قول و قرارهاي خود با هر كشور و هر ملتي بزند . در كارنامه رؤساي جمهور آمريكا ده‌ها قرارداد و معاهده بين‌المللي وجود دارد كه يك طرف قرارداد خودش بوده به هم زده است و ابايي هم از اعلام آن ندارد.

در مصاف با ايران اولين قراردادي كه زدند زيرتعهد خود، همين قرارداد الجزاير بود كه در جريان اشغال لانه جاسوسي با آن‌ها بسته شد و طرف قرارداد هم در دولت وقت بهزاد نبوي بود كه تا كنون حاضر نشده است به سوالات و ابهامات اجراي اين قرارداد كه يك سويه از طرف آمريكا نقض شده و ميلياردها دلار از سرمايه‌هاي مردم به اين بهانه درآمريكا غارت شده را پاسخگو باشد.

خوب با اين حساب آیا اصلا با آمريكا مي شود مذاكره كرد. وقتي طرف مقابل به هيچ تعهدي پايبند نيست آيا اصلا صلاحيت گفت‌وگو دارد؟

پاسخ اين سوال منفي نيست. مذاكره با آمريكا آن‌هم با ديپلمات‌هاي «خوش‌باور» ، «عدم آشنا به حقوق بين‌الملل» ، «ديپلمات‌هايي كه با لبخندهاي دشمن روبه‌رو شدند و آن‌ها را دوست چندساله خود مي‌دانند» ممنوع است و قطعا خسارت محض به دنبال دارد.

سؤال اين است اگر مذاكره معقول است چگونه بايد مذاكره كرد؟ پاسخ روشن است اول بدانيم با «دشمن» داريم مذاكره مي‌كنيم. دشمني كه دستانش تا مرفق به خون صدها و هزاران ايراني آلوده است. دشمني كه با تحريم‌ها بيش از هزار ميليارد دلار به ملت ايران آسيب زده و با پررويي و قلدري پول‌هاي ايران را در بانك‌هاي خود و بانك‌هاي جهاني بلوكه كرده است.

لبخند زدن با اين جماعت خونخوار ، غارتگر روي ميز مذاكره حكايت از آن دارد كه نمي‌دانيم راجع به چه چيز مذاكره مي‌كنيم؟! 

اما فرمول مذاكره! فرمول و نحوه مذاكره مشخص است هرنوع تعهدي كه دشمن در مذاكرات قبول كرده اول او عمل بايد کند بعد طرف ايراني آنهم پس از راستي‌آزمايي!!

قرار بود در قرارداد الجزاير اول آمريكايي‌ها به تعهد خود عمل كنند . تحريم‌ها را بردارند، پول‌هاي بلوكه شده را آزاد كنند و روابط به حال عادي برگردد بعد ما گروگان‌ها را آزاد كنيم. اما متاسفانه قبل از اینکه آنها به تعهد خود عمل کنند  ما گروگان‌ها را آزاد كرديم آن‌ها به هيچ تعهدي عمل نكردند و ما را در كريدورهاي دادگاه لاهه مدام بالاو پايين بردند و مرتب عليه ما حكم گرفتند!!

در همين قرارداد برجام اول ما به تعهد خود عمل كرديم و طرف مقابل به هيچ يك از تعهدات خود عمل نكرد و بعد هم در زمان اوباما آن‌ها از برجام خارج شدند و ترامپ رئيس جمهور بعدي جشن پاره كردن برجام را بر اساس همان اختيارات قانوني خود برگزار كرد.

تصويب قانون راهبردي لغو تحريم‌ها و استيفاي حقوق ملت در مجلس آن‌هم براساس همين برجامي كه خود آقايان رفتند امضا كردند كركره مذاكره را پايين نكشيده است.

بلكه باب ديپلماسي را باز كرده است كه مي‌گويد اول آمريكا تعهد خود را عمل كند، بعد ما راستي‌آزمايي كنيم بعد هم اگر تعهدي داريم عمل كنيم. اين مصوبه مثل روز روشن است كه منافع ملي را تأمين مي‌كند. اما رئيس جمهور بي‌هيچ دليلي همان روز اول عدم رضايت خود را از تصويب چنين قانوني اعلام كرد! چرا؟ براي اين‌كه آن‌ها از مذاكرات و ديپلماسي همين را مي‌دانند كه تاكنون عمل كردند!

صورت خواسته ملت و شرايط ما كه در عالي‌ترين مرجع تصميم‌گيري نظام يعني شورايعالي امنيت ملي گرفته شده و متضمن منافع اصيل ملت است روشن است. لذا رفتن به وين آن‌هم در شرايطي كه طرف اصلي مذاكره در پشت ميز نيست و نمي‌تواند باشد چه معنا دارد؟ مقاومت يكي از دوگانه دوقطبي فريب‌آميز مذاكره – مقاومت نيست. آن‌ها كه مقاومت را تخطئه مي كنند دنبال فروش منافع ملت ايران به ثمن بخس هستند مقاومت آورده اصلي ما در مذاكرات است.شرط لازم براي هر گفت‌وگوي نتيجه‌بخش است.

آمريكا دنبال خريد زمان در مذاكرات است. اين‌كه چرا مي‌خواهد زمان بخرد را ديپلمات‌هاي ما بايد بفهمند. آمريكا و رژيم صهيونيستي در زمين و هوا و دريا كم آورده‌اند استخوان ناتو زير پنجه‌هاي نيرومند جوانان ما در نبردهاي سنگين با داعش و جنگ‌هاي 33 روزه، 55 روزه، 8 روزه و ... شكسته است آمريكا دارد بساط خود را از افغانستان به عنوان يك سيبل ثابت تك‌تيراندازها و حملات مجاهدين جمع مي كند و به زودي همين اتفاق در عراق و سوريه هم خواهد افتاد.

آمريكا دنبال عملياتي كردن جنگ رواني درحوزه سياست ، جنگ اقتصادي در حوزه اقتصاد كشور ، تهاجم و شبيخون فرهنگي در حوزه فرهنگ در کشور ما است. آمريكا نياز به زمان و فرسايشي كردن مذاكرات دارد. 8 سال انديشه مذاكره با آمريكا بر در و ديوار و كريدورهاي وزارت خارجه ما سايه انداخت هرچه جلوتر رفتند كمتر نتيجه گرفتند و حاضر نيستند اعتراف كنند در اين مدت سر كار بودند. چون با دادن انبوهي از امتيازات به آمريكا حتي نتوانستند يك امتياز بگيرند!

طرح مطالبات حقيقي مردم در منطق مصوبه مجلس خودنوعي راهگشايي در مذاكره است. چون همه مطالبات ملت ايران از طرف آمريكايي روشن است، ابهامي در آن نيست. همه تحريم‌ها در هر بسته‌بندي بايد برداشته شود. همين الان! نه روي كاغذ بلكه در عمل نه به صورت موقت بلكه دائم! اين يك حرف حساب و منطق درست براي تأمين منافع ملت ايران است. چرا رفتار دولت در 2 ماه مانده به پايان كار خود طوري است كه با اين امر و تصميم بديهي سنگ‌اندازي مي كند. مردم مي گويند وقتي خواسته ما روشن است ديپلمات هاي ما دروين براي تبيين چه خواسته‌اي رفته‌اند؟! مردم مي‌گويند؛ اين‌همه حرف طي 8 سال زديد در زير سقف‌هاي مذاكره و حاضر نشديد چهار كلمه آن‌را از محرمانه بودن درآوريد بس نيست! پس كي وقت عمل طرف مقابل مي‌رسد؟ مردم مي گويند اصلا شما چطور شروط مجلس و شورايعالي امنيت ملي و رهبري را زير پا گذاشتيد و قبل از اين‌كه طرف مقابل به تعهدات خود عمل كند، يكسويه به همه تعهدات را با وارد كردن ميلياردها دلار خسارت عمل كرديد؟ اين رفتار شما طرف مقابل را پررو كرد و اجازه به دشمن داد در موضع «طلب‌كاري» ظاهر شود؟

شما گفتيد رقباي ما بلد نيستند مذاكره كنند . سؤال اين است شما مذاكره‌كردن را بلد بوديد چطور متن برجام را نخوانديد ببينيد مسئله «لغو تحريم‌ها»ست يا «تعليق تحريم‌ها» ؟! تازه همين تعليق روی کاغذ، هم هيچ‌گاه اتفاق نيفتاد!

آقاي رئيس جمهور جناب آقاي وزير خارجه اجازه دهيد مصوبه مجلس اجرا شود و نمايندگان ملت سر دشمن را با لغو همه تحريم‌ها بدون هيچ بهانه به سنگ بكوبند.

مردم نيك مي‌دانند محصول ديپلماسي 8 ساله دولت حتي بازگشت به نقطه صفر نيست.

چون اگر صفر بود، ملت متحمل اين‌همه خسارات در حوزه هسته‌اي و كاهش 6 برابري ارزش پول ملي و تورم 400 و 500 درصدي بسياري اقلام و كالاها نمي‌شدند.

رئيس جمهور عوض اين‌كه نوك تيز حملات خود را به سمت دشمن اصلي بگيرد كه با بدعهدي و بهانه‌جوئيهاي مضحك زير همه قول و قرارهاي خود زده هنوز به كساني حمله مي كند كه مشفقانه به او مي‌گفتند برادر اين شيوه و طريق مذاكره با دشمن نتيجه‌بخش نيست!

حال كار به چنين مقطعي رسيده است همان‌ها كه دولت را به اين مهلكه ديپلماتيك انداخته اند مي‌گويند: «ما سايه جنگ را از سر كشور دفع كرديم.» كدام سايه جنگ؟! آمريكا و رژيم صهيونيستي حال ندارد دماغ خود را بالا بكشند! شما سايه جنگ را ازسر آمريكا و رژيم صهيونيستي با برجام برداشتيد. كافي است گزارش اوباما و جان‌كري را پس از امضاي برجام به كنگره گوش كنيد ببينيد چه كساني سايه جنگ را از چه كشوري برداشتند؟!

همين جماعت كه امروز در مركز «ناسا» جمع شدند مي‌خواهند در انتخابات فيل هوا كنند مي‌گويند؛

«ما اقتصاد را از قعر دره نجات داديم»، « ما اجازه نداديم تورم ونزوئلايي شود» كدام دره؟ كدام تورم ونزوئلايي؟ چرا به شعور مردم اهانت مي كنيد و آن را ناديده مي‌گيريد؟ چرا صادقانه اعتراف نمي‌كنيد مملكت را «چند» تحويل گرفتید و الان «چند» داريد تحويل مي‌دهيد؟!

چرا از بدعهدي آمريكا در مذاكره عبرت نمي‌گيريد و در مورد شيوه‌هاي جديد استيفاي حقوق ملت عقل ديپلماتيك خود را به كار نمي‌بريد؟ چرا مي‌خواهيد ملت از يك سوراخ ده بار گزيده شود؟!

هزار راه نرفته براي رفع تحريم‌ها و دفع تهديدات دشمن وجود دارد. دولت در اين 8 سال به آن اعتنايي نكرده است فقط يك راه بلد است! آن‌هم مذاكره؟ 8 سال است پشت درهاي بسته در لوزان ، ژنو ، وين مذاكره مي‌كنید هيچ چيز به دست نياورده اید و حاضر نيستید از آن عبرت بگيرید.

تا كي بايد امتياز نقد بدهيم و تعهد نسيه آن‌هم روي كاغذ بگيريم؟!

از همه مهم‌تر مقامات فعلي آمريكا همين تعهد نسيه را هم نمي‌دهند و شما اخبار آن را سانسور می کنید؟!

نام اين نوع ديپلماسي چيست؟ شما در مذاكرات منافع و مصالح چه دولتي را نمايندگي مي كنيد.

ما اكنون چند سال است از معقوله مذاكرات عبور كرديم در مرحله اجراي تعهدات طرف مقابل راستي‌آزمايي هستيم. چرا دستگاه ديپلماسي كشور خود را در اين وادي نمي بيند.