به گزارش فارس، رسانه‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند در کانادا، در نزدیکی یک مدرسه شبانه‌روزی بقایای مربوط به نزدیک به ۲۰۰ نفر دیگر کشف شده است.
یک گروه بومیان کانادا در غرب این کشور روز چهارشنبه اعلام کرد رادارهایی که قابلیت نفوذ به زمین را دارند موفق به کشف بقایای ۱۸۲ انسان در مدرسه شبانه‌روزی «اوگن میشن» شده‌اند. این مدرسه در نزدیکی شهر «کرنبروک» در استان بریتیش کلمبیا واقع شده است.
روزنامه گاردین نوشته برخی از اجساد در گورهایی با عمق کم که تنها به اندازه ۳ تا ۴ فوت کنده شده بودند دفن شده‌اند.
گروه «لاور کوتینای»، از گروه‌های فعال در زمینه حقوق بومیان کانادا گفته گمان می‌رود این بقایا مربوط به بومی‌های قوم «کتوناکس» بوده است.
این خبر کمتر از یک هفته بعد از کشف گور جمعی مربوط به ۷۵۱ کودک بومی در محوطه یک مدرسه شبانه روزی کاتولیک در استان «ساسکاچوان» منتشر شده است. قبل‌تر از آن، گور جمعی مربوط به بقایای اجساد ۲۵۱ کودک در بریتیش کلمبیا کشف شده بود.
جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا شامگاه جمعه بابت سیاست دیرینه دولت‌های این کشور در شکنجه و قتل کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی کاتولیک ابراز شرمساری کرد.
ترودو روز جمعه گفت: «این یک سیاست دولتی وحشتناک بود که برای چندین و چند دهه واقعیت کانادا بود و کانادایی‌ها امروز از نحوه رفتار کشورمان شرمسار و هراسانند. این سیاستی بود که کودکان را از خانه‌هایشان، اجتماعاتشان، فرهنگشان و زبانشان محروم کرد و همگون‌سازی فرهنگی را به اجبار به آنها تحمیل کرد.»
وی همچنین از کلیسای کاتولیک خواست مسئولیت خود بابت مدیریت این مدارس را بپذیرد و عذرخواهی کند. کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل هم به دنبال انتشار این خبر از دولت کانادا و واتیکان درخواست کردند که هرچه سریع‌تر تحقیقات کاملی در این خصوص انجام دهند.
پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک‌های جهان دو روز بعد از اظهارات نخست‌وزیر کانادا با مردم و بومیان این کشور ابراز همدردی کرد اما درباره نقش کلیسا در این مورد عذرخواهی نکرد. وی سپس توپ را به زمین کانادا انداخت و از مقام‌های سیاسی و رهبران مذهبی این کشور خواست که به منظور روشن شدن این موضوع با عزم و اراده با یکدیگر همکاری کنند؛ واکنشی خنثی و منفعلانه که خشم رهبران بومی و بازماندگان مدارس شبانه‌روزی کاتولیک در کانادا را در پی داشت.
در بازه زمانی ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶، حدود ۱۵۰ هزار کودک بودمی کانادایی از خانواده‌های خود به اجبار جدا شدند و به مدارس شبانه‌روزی فرستاده شدند که کلیسای کاتولیک آن را تأسیس کرده بود و هدف اصلی آن دور کردن این کودکان از جوامع بومی کانادا و جلوگیری از ترویج زبان و سنت‌های مادری و تربیت آنها به شیوه‌ای تحمیلی بود.
بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی مورد آزار جسمی و جنسی قرار می‌گرفتند و به اعتقاد بسیاری این گونه مدارس زخم‌ها و آسیب‌های ماندگاری را برجای گذاشت که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گزارش داده که کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا در گزارش سال ۲۰۱۵ خود نتیجه‌گیری کرد که آن چه در مدارس شبانه‌روزی بومی‌های کانادا رخ داده، «نسل کشی فرهنگی» بوده است.
تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد که دست‌کم سه هزار و ۲۰۰ دانش‌آموز بومی در بازه زمانی مذکور در مدارس شبانه‌روزی فوق جان خود را از دست دادند و حتی برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که آمار واقعی دانش‌آموزان بومی که جان خود را در مدارس شبانه روزی از دست داده‌اند بسیار بیشتر از رقمی است که رسماً اعلام شده و حتی در برخی موارد بیش از چهار هزار و ۱۰۰ دانش‌آموز اعلام شده است.
بر اساس این گزارش، دانش‌آموزان در مدارس شبانه‌روزی اغلب بر اثر ابتلا به بیماری‌هایی چون سل که به سرعت در مکان‌های تنگ و فشرده و غیربهداشتی گسترش پیدا می‌کند، فوت کرده‌اند و این که اکثر این کودکان دچار سوء تغذیه بوده‌اند. همچنین طبق گزارش‌ها، بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی بر اثر خودکشی، آتش‌سوزی و حوادثی مرتبط با کارهای طولانی و سخت و طاقت‌فرسا یا یخ‌زدگی در حین تلاش برای فرار از مدرسه جان خود را از دست داده‌اند.
