به گزارش الف، "گلیعاد آردان" نماینده رژیم اشغالگر قدس در سازمان ملل متحد به تازگی در اقدامی عجیب و توهین آمیز به ملت های مختلف جهان، در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و به نشانه اعتراض به گزارش شورای حقوق بشر این سازمان که از رویه های مجرمانه اسرائیل علیه فلسطینی ها انتقاد می‌کرد، اقدام به پاره کردن متن گزارش مذکور نموده و ضمن مغرضانه خواندن این نوع از گزارش ها، آن ها را به مثابه نمودی از تفکرات "ضدیهودی" در جهان ارزیابی کرده است. 

با این حال، این اقدام سفیر رژیم صهیوینستی، ابعاد و جنبه های قابل توجهی دارد که پرداختن به آن ها مخصوصا در برهه زمانی کنونی کاملا ضروری است. 

*صهیونیست ها و بهره برداری مکرر از ادعایِ انجام حملات ضدیهودی علیه اسرائیل

مقام های رژیم صهیونیستی در سطوح مختلف تاکنون بارها و بارها انتقادات جامعه بین المللی علیه خود در مسائل و موضوعات مختلف مخصوصا در مورد رویه های مجرمانه شان را به وجود احساسات ضدیهودی در جهان ربط داده اند و سعی کرده اند از این طریق، ماهیت اصلی اقدامات نابجای خود را تا جای ممکن پنهان کنند. این در حالی است که حتی بسیاری از خاخام های یهودی نیز هرگونه ارتباط میان دین یهود و رویه های رژیم اسرائیل را مردود دانست اند و سعی کرده اند میان این دو تفاوت قائل شوند. در این رابطه حتی جنبش هایی نیز میان یهودیان و چهره های مذهبی ساکن در اراضی اشغالی شکل گرفته تا هرگونه همسان پنداری یهودیت با صهیونیسمِ اسرائیلی را زیر سوال ببرند و آن را رد کنند. 

از این منظر، اقدام گستاخانه اخیر گلیعاد آردان نیز بایستی در همین راستا تحلیل شود و تاکید وی بر مغرضانه و ضدیهودی خواندن گزارش جنایات اسرائیل علیه ملت فلسطین هم در راستای رویه های تکراری رژیم اسرائیل جهت مخفی کردن اقدامات مجرمانه خود و در عین حال منحرف کردن افکار عمومی(و مظلوم نمایی از اسرائیل) و فرافکنی در مورد ظلمی است که اسرائیل بر فلسطینی ها اعمال می کند. از این رو، این سناریو را باید یک سناریو تکراریِ صهیوینستی ارزیابی کرد که این بار از سوی گلیعاد آردان بکار گرفته شده است. 

*رژیم صهیونیستی و انکار واقعیت های روشن و واضح 

نگاهی گذرا به متن گزارش شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که اشاره به رویه های ظالمانه اسرائیل علیه فلسطینی ها دارد نشان می دهد که این گزارش، چندان هم به مسائل پنهانی و پیچیده ای اشاره نکرده که افکار عمومی در مورد آن ها شک و شبهه ای در ذهن داشته باشند و اکنون سفیر اسرائیل بخواهد بر مغرضانه بودن این گزارش تاکید کند. 

به عنوان مثال، گزارش شورای حقوق بشر سازمان ملل به این نکته اشاره کرده که در جریان آخرین حمله اسرائیل به نوار غزه، 260 فلسطینی کشته شده اند که در میان آن ها 67 کودک، 40 زن، و 16 فرد سالخورده حضور داشته است. این گزارش صراحتا از کشتار افراد بیگناه و غیرنظامی از سوی اسرائیل انتقاد کرده است. این گزارش همچنین حملات اسرائیل به مراکزی نظیر بیمارستان ها و خانه های مسکونی را نیز محکوم کرده و از اسرائیل خواسته تا به: محاصره غیرانسانی نوار غزه و شهرک سازی در کرانه باختری و به طور خاص منطقه قدس شرقی، پایان دهد. تمامی آنچه در این گزارش از رویه های مجرمانه اسرائیل آمده، سال هاست که از سوی رسانه های منصف بین‌الملی به افکار عمومی بازتاب داده شده و تردیدی در مورد وقوع آن ها وجود ندارد. 

با این حال، اعتراض عجیب و گستاخانه اخیر سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل به گزارش شورای حقوق بشر نشان داد که اسرائیل حتی واقعیت هایی که همچون روز روشن هستند را نیز نمی پذیرد و با قلدری، بر آن است تا واقعیاتِ تحریف شده را به افکار عمومی بین الملی عرضه کند. عجیب اینکه سفیر اسرائیلی حتی در این محاسبه خود به این نکته توجه نکرده که اقدام عجیب و غریب وی در پاره کردن متن گزارش حقق بشری سازمان ملل متحد، خود سندی بر مجرم بودن و عادی بودن رویه های مجرمانه در میان مسوولان صهیونیست علیه ملت فلسطین است. 

*اسرائیل و تکیه گسترده به لابی گری بین المللی 

یکی دیگر از پیام های پنهان اقدام گستاخانه سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد، اشاره به این مساله بوده که صهیونیست ها از لابی های قدرتمندی در جهان(مخصوصا در آمریکا) برخوردارند و یک مقام اسرائیلی می‌تواند به راحتی دست به یک اقدام گستاخانه بزند و با کوچکترین اعتراضی نیز رو به رو نشود. در واقع، آنچه گلیعاد آردان اخیرا از خود نشان داد حاکی از این بود که ژست های مقام های اسرائیلی و ادعاهای مختلف آن ها مبنی بر احترام به اصول و قواعد بین المللی و همچنین گرداندن انگشت اتهام به سمت کشورهایی نظیر ایران به مثابه بازیگرانی به اصطلاح نابهنجار در عرصه بین المللی، از هیچ پشتوانه ای برخوردرا نیست و هر زمان که شرایط بر وفق مراد صهیونیست ها و لابی های آن ها نباشد، ماهیت حقیقی آن ها در پیِ ابراز عصبانیتشان به وضوح آشکار می گردد. 

زمانی "آریل شارون" وزیر جنگ و نخست وزیر سابق رژیم صهیونستی که از وی با عنوان "قصاب صبرا و شتیل"ا نیز یاد می شود در موضع گیری گفته بود: "اگر مردم آمریکا بدانند که تا چه اندازه لابی های اسرائیلی در کشورشان قدرت و نفوذ دارند، بدون تردید علیه رهبران خود قیام خواهند کرد". همین نفوذِ مفسدانه صهیونیست ها در کشورهای مختلف جهان و استفاده آن ها از راهبردهای مختلف جهت گرفتار کردن کشورهای گوناگون در تله‌های نفوذ خود، موجب شده تا اکنون نماینده صهیوینست بدون هرگونه ترس از عواقب اقدام مجرمانه خود و رژیم متبوعش، پشت تریبون سازمان ملل حاضر شود و به جامعه بین المللی بی احترامی کند. عجیب آنکه کشورهای اروپایی و آمریکا نیز به این رویه مجرمانه کوچکترین واکنشی نشان نداده اند و یا شاید در هراس از نشان دادنِ هرگونه واکنش هستند.