به گزارش الف، عمق  فرهنگ ضد صهیونیستی در میان جوامع مسلمان شمال آفریقا و ریشه دار بودن فرهنگ مقاومت برخاسته از مبارزات ضد استعماری، باعث شده است توجه به مسئله فلسطین و گروه‌های مقاومت یکی از مهم ترین ویژگی‌های این جوامع و سیاست خارجی این کشورها باشد. با توجه به پیشگام بودن جمهوری اسلامی در مسئله محور مقاومت و اهمیت توجه به کشورهایی کـه هـمواره حامی مقاومت بوده اند، بررسی سیاست خارجی کشورهای شمال آفریقا در قبال مسئله مـقاومت به ویژه گروه‌های مقاومت فلسطینی در برابر رژیم صهیونیستی، همواره کانون توجه بوده است.

الجزایر به عنوان یکی از مهم ترین کشورهای شمال آفریقا نیز طی چند دهه گذشته همواره حامی گروه‌های مقاومت فلسطینی بوده و این امر را  در ارتباطش بـا جـمهوری اسلامی ایران و سیاست‌های منطقه ای خود نشان داده و همواره پذیرای گروه‌های مقاومت فلسطینی در خاک خود بوده است.همانطور که رئیس جمهور الجزایر 7 دسامبر در نشست مشترک مطبوعاتی خود با رئیس تشکیلات خود گردان فلسطین اعلام کرد الجزایر تصمیم گرفته است که میزبان تمام گروه‌های فلسطینی باشد.

امضای توافقنامه عادی سازی بین اسرائیل و مغرب اتفاق عجیبی نبود؛ چراکه روابط  دو طرف ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد.کافی است بدانیم در اسرائیل حدود یک میلیون یهودی شرقی مغربی الاصل زندگی می‌کنند. اما نکته شگفت‌انگیز در مورد روابط مغرب و اسرائیل پس از توافق‌نامه موسوم به « ابراهیم »، شتاب عادی‌سازی این روابط  بود که باعث شد مغرب ثابت کند که اولین کشور عربی است که آشکارا معاملات و توافق‌نامه‌های نظامی برای  مقابله با تهدیدات مشترک امضا کردند اما سوالی در این زمینه مطرح می‌شود که آیا این دو طرف تهدیدی مشترک دارند؟

رسانه‌های اسرائیلی با ربط دادن قراردادهای همکاری امنیتی و نظامی میان دو طرف با تبلیغات علیه پروژه ایران، تلاش می کنند از راهبرد «دشمن خیالی» برای انتشار دروغی مبنی بر وجود منافع مشترک امنیتی بین «اسرائیل» و مغرب سوء استفاده کنند. این بار رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا، به ویژه در شمال آفریقا،  قاره ای که در آن به پیشرفت‌های قابل توجهی مانند دست آوردن عضویت ناظر در اتحادیه آفریقا رسیده ، تلاش می‌کند.

در واقع هدف اسرائیل، الجزایر است که  موضع ضد صهیونیستی دارد و این موضوع نشان می‌دهد که این کشور   یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی طرح‌های اسرائیل در قاره آفریقا به طور کلی و شمال آفریقا به طور خاص است، زیرا الجزایر دارای قابلیت‌ها و توانایی‌ها‌ی خاصی است. این کشور دارای ارتش قوی و مجهز به تسلیحات بسیار پیشرفته مانند هواپیما‌های سوخو و سامانه‌های ضد موشکی اس ۴۰۰ پیشرفته روسی است و در سنگر مقاومت فلسطینی علیه اشغالگران اسرائیلی قرار دارد.

وزیر امور خارجه الجزایر اخیرا تأکید کرد، مسئله فلسطین نه تنها یک سیاست عقلانی است که توسط دولت دنبال می شود، بلکه بخشی جدایی ناپذیر از آگاهی و تعهد اصیل مردم الجزایر به حق ملتها برای رهایی از استعمار و اشغال خارجی است.

پیش از این نیز رئیس جمهور الجزایر سخنانی را در خصوص اقدامات خصمانه و غیرقانون رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در اراضی اشغالی مطرح کرد. وی در این زمینه از جامعه جهانی خواست تا به مسئولیت تاریخی خود در قبال سرکشی‌های رژیم صهیونیستی و نقض قوانین بین المللی توسط این رژیم، عمل کند.

رژیم صهیونیستی به خوبی  از همگرایی ایران و الجزایر خبرآگاه است. زیرا « ایمن عبدالرحمن» نخست وزیر الجزایر به نمایندگی از رئیس جمهمور کشورش به همراه هئیتی در مراسم تحلیف  « ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور ایران در تهران شرکت کرد.همچنین « رمضان لعمامره» وزیر امور خارجه الجزایر  دیداری با همتای ایرانی خود « امیر عبداللهیان» در سپتامبر گذشته داشت. حمایت الجزایر از بازگشت سوریه به اتحادیه کشورهای عربی همگرایی الجزائر به ایران را افزایش داده است.

الجزایر در حال رهبری حمله بی امان دیپلماتیک برای لغو عضویت اسرائیل به عنوان ناظر در اتحادیه آفریقاست و موفقیت بزرگی در این خصوص کسب کرده است که  ۱۴ کشور آفریقایی و در صدر آن آفریقای جنوبی تاکنون به الجزایر پیوسته اند. 

«یائیر لاپید» وزیر خارجه اسرائیل برای مقابله با موضع ضدصهیونیستی الجزائر به جنگ تبلیغاتی علیه  این کشور اقدام کرد و  از خلال کنفرانس خبری خود در رباط  و در پایان سفرش به این کشور برای ابراز نگرانی از نقش الجزایر در منطقه و نزدیک شدنش به ایران بهره برداری کرد.

آنچه را اسرائیل درک نمی‌کند آن است که الجزایر در محور مقاومت قرار دارد و هرگز آن را ترک نکرده و این گزینه درستی است، زیرا این محور، پیروزی‌های بزرگی در نوار غزه و جنوب لبنان و یمن در برابر ائتلاف اسرائیلی و آمریکایی به دست آورده و پیروزی‌های دیگر نیز نزدیک است.اگر این کشور بتواند نمایندگی محور مقاومت را به دست آورد، خیز بزرگی در کشورهای مقاومت آغاز خواهد شد و معادله جدیدی در کشورهای قاره آفریقا ایجاد می‌کند که  کلیه طرح‌ها و استراتژی رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا را تحت تاثیر قرار می‌دهد.