۱ – اختلال و اضطراب را نمی‌سازند

طبق پروژه مردان خوب ایالات متحده، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که مبتلایان به اختلال اضطراب در حال ساختن آن هستند، زیرا این چیزی نیست که آن‌ها بتوانند به طور مشخص تشخیص دهند.

اختلال اضطراب چیزی نیست که دیده شود. بیشتر مردم برای گذراندن روز تلاش می‌کنند، معمولا این افراد سعی می‌کنند به هر حال روز را پشت سر بگذارند و سریع به خانه برسند.

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی آن را برای فرار از اموری، چون کار کردن ایجاد می‌کنند، در حالی که اکثر افراد مبتلا به اضطراب واقعا از آن رنج می‌برند. از آنجایی که شما نمی‌توانید احساسات دیگران را احساس کنید، نباید آن‌ها را بر اساس رفتار ظاهری، قضاوت کنید. در عوض سعی کنید این واقعیت را درک کنید که معمولاً داستان متفاوتی در درون آن‌ها در جریان است.

۲- فقط زمانی مضطرب می‌شوید که چیزی در ذهنتان باشد

یک تصور غلط بسیار رایج در مورد اختلالات اضطرابی وجود دارد که فقط وقتی چیزی در ذهن شماست، بسیار مضطرب می‌شوید.

این درست نیست. بسیاری از افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند، بیشتر از یک فرد معمولی احساس اضطراب می‌کنند، حتی اگر هیچ چیز خاصی برای نگرانی نداشته باشند. آن‌ها گریزی از اضطراب ندارند.

۳- اضطراب خود به خود برطرف می‌شود

تصور غلط دیگر این است که اختلالات اضطرابی خود به خود از بین می‌روند. اغلب، اختلال اضطراب یک بیماری مزمن خواهد بود که می‌توان آن را کاهش داد، اما بسیاری از افرادی که از آن رنج می‌برند و مادام العمر آن را خواهند داشت.

۴- دارو تنها راه درمان اختلالات اضطرابی است

در حالی که دارو‌ها می‌توانند در درمان اضطراب مداوم بسیار موثر باشند، این تنها راه مقابله با علائم نیست. شما می‌توانید دارو‌ها را با درمان شناختی رفتاری و همچنین سایر روش‌های درمانی فردی ترکیب کنید تا شانس موفقیت خود را در بلند افزایش دهید.

وب سایت Banyan Mental Health می‌گوید که درمان شناختی رفتاری می‌تواند برای برخی از افراد مبتلا به اضطراب موثرتر از دارو باشد.

۵- درمان اضطراب باید بر علت اصلی اختلال تمرکز کند

یکی از افسانه‌های دیگری که در مورد اضطراب زیاد می‌شنویم این است که درمان باید فقط بر روی علت اصلی اضطراب تمرکز کند. مهم است که دلیل اضطراب خود را بیابید، این ممکن است در واقع ریشه در مشکلات دوران کودکی شما داشته باشد، اما نه همیشه.

با این حال، درمان در حال حاضر نیز موثر است و به بیماران یاد می‌دهد که چگونه افکار و احساسات خود را مدیریت کنند. در اضطراب درمانی، یاد می‌گیرید که چگونه با افکار منفی مبارزه کنید تا علائم اضطراب را به طور روزانه کاهش دهید.

۶- استرس کمتر اضطراب را درمان می‌کند

از میان تمام افسانه‌هایی که درباره اضطراب وجود دارد، بزرگترین افسانه این است که حذف استرس از زندگی، اضطراب شما را به طور کامل از بین می‌برد. داشتن سبک زندگی کم استرس به شما کمک می‌کند تا علائم خود را درمان کنید، اما این به طور جادویی بیماری روانی شما را درمان نمی‌کند.

برخلاف تصور رایج، اختلالات اضطرابی ناشی از استرس نیست و شما باید تحت درمان موثری قرار بگیرید تا یاد بگیرید چگونه علائم را به درستی مدیریت کنید، یادگیری نحوه تغییر الگو‌های فکری می‌تواند بسیار قدرتمند و تاثیرگذار باشد.

۷ - حملات اضطراب می‌تواند باعث غش شود

هنگامی که دچار حمله اضطرابی می‌شوید، ممکن است احساس سرگیجه شدید داشته باشید و یا شروع به تند نفس کشیدن کنید. این افزایش فشار خون باعث غش نمی‌شود، در واقع برعکس آن چیزی است که باعث از دست دادن هوشیاری فرد می‌شود.

۸- شما نیازی به کمک ندارید. با گذشت زمان به تنهایی بر اضطراب غلبه می‌کنید

در میان بسیاری از افسانه‌های رایج در مورد اختلالات اضطرابی، این ممکن است یکی از جدی‌ترین افسانه‌ها باشد. بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که اضطراب آن‌ها به مرور زمان بهبود می‌یابد و نیازی به درمان حرفه‌ای ندارند. در حالی که برخی از مردم فکر می‌کنند ورزش، تغذیه صحیح و اجتناب از کافئین برای مبارزه با اضطراب کافی است، بهبود چندانی نخواهید دید.

در واقع، تنها حدود یک سوم افراد مبتلا به اضطراب واقعا به دنبال درمان می‌روند، حتی اگر درمان مؤثر نشان داده شده باشد.

۹- برای متوقف کردن احساس اضطراب باید افکار مزاحم خود را سرکوب کنید

در حالی که این تکنیک ممکن است به کاهش موقت اضطراب شما کمک کند، ممکن است در دراز مدت اضطراب شما را افزایش دهد و این احتمال وجود دارد که این افکار فروخورده قوی‌تر و مکررتر برگردند.

هنگامی که فرد دچار حمله اضطرابی می‌شود، ممکن است احساس سرگیجه بسیار زیادی ایجاد شود و ممکن است آن شخص شروع به تنفس سریع کند.

۱۰- افراد مضطرب اجتماعی نیستند

بسیاری از مردم بر این باورند که مبتلایان به اختلال اضطراب ضد اجتماعی هستند. زیرا آن‌ها به سادگی نمی‌توانند با افراد دیگر تعامل داشته باشند.

این درست نیست؛ بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی به سختی حضور در گروه را بسیار دشوار می‌دانند و ممکن است برای شروع گفتگو با افراد دیگر دچار مشکل شوند.

در واقعیت، بسیاری از موقعیت‌های زندگی مانند مدرسه، دانشگاه و کار غیرقابل اجتناب هستند. افراد زیادی هستند که از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند و در عین حال هر روز با مردم ارتباط برقرار می‌کنند.

اغلب شما حتی نمی‌دانید که آن‌ها دارای اختلال اضطرابی هستند، زیرا در وادار کردن خود به رفتار عادی با دیگران مهارت دارند.