«ناستودنی های ستودنی»
نویسنده:دکتر سید حمید آتش پور، سامیه سادات آتش پور
ناشر: قطره، چاپ اول 1400
100 صفحه، 25000 تومان
*****
من ناکاملم و کمبود دارم. دوست داشتنی نیستم. دیگران مسخره ام می کنند. کارها را نصفه و نیمه رها می کنم و اصلا نمی دانم از زندگی چه می خواهم. هر روز یک چیزی را تجربه می کنم و چندی بعد رهایش می کنم. یک آدم معمولی انعطاف ناپذیر شکست خورده پر مشکلم. کناره گیرم و زیاد سکوت می کنم. خشم، پر از خشمم. و هزاران عیب دیگر. همه اینها چقدر خوب است!
دکتر سید حمید آتش پور، روانشناس بالینی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اصفهان و سامیه سادات آتش پور، کارشناس بازی درمانی و مشاوره کودک، در 《ناستودنی های ستودنی》 از ناستودنی های ستودنی می گویند. در واقع وجوه مثبت منفی ها را بر می شمرند.
مولفین کتاب اولین ناستودنی که می ستایند، معمولی بودن است، زنده باد معمولی بودن!
"تو بزرگی! تو در حال انجام دادن بزرگترین کارها هستی! تو بی همتایی! تو بی نظیری! این نوع خودباوری های خودفریبنده می تواند به طور مسری به دیگران سرایت کند و جمعی را برای مدتی به خود مشغول سازد. حس اعتماد به نفس کاذب، بی نظیر بودن در جهان و احساس موفقیت بی بدیل و البته حس شکست ناپذیری، مجموعه احساسات، حالات و وضعیت های روان شناختی است که ممکن است در چنین جمعی رشد کند... ورود به زندگی یعنی دیدن دیگران، دیدن ضعف ها و جنبه های منفی خود، مشکلات خود و تحمل مصائب زندگی و تلاش مداوم برای حل مشکلات و در یک کلام یعنی معمولی بودن."
لحظاتی بودن با هر آنچه که هست خیلی شیرین است. در آغوش کشیدن و خیر مقدم به اضطراب به جای فرار از آن. غوطه ور شدن در دریای شرم ناکاملی ها و اشتباهات به جای ندیدن آن و در آخر همنشین بودن با غم تنهایی به جای انکار آن.
یک ناستودنی دیگر که دو نویسنده کتاب برشرمردند و من خیلی دوست داشتم «زنده باد خشم» بود: " همه ی ما اذعان داریم که خشم بخشی ضروری از زندگی است و هر گاه که دلسرد و ناامید می شویم، قادر است با قدرتی که دارد، ما را نجات دهد و نوعی آمادگی برای عمل و بروز قدرت ایجاد کند. در عین حال، همین احساس و نیروی درونی ما قادر است همه چیز را بر هم زده و سازگاری و سازمان دهی روانی-اجتماعی ما را به خطر اندازد. به نظر می رسد با بروز خشم و غافل شدن از نیروی قدرتمند آن می توانیم جنون را در افراد عادی مشاهده کنیم... تامل بر خشم قادر است ما را به سطح بالاتری از خودآگاهی سوق دهد."
«ناستودنی های ستودنی» کتابی است کم حجم، اما تعداد صفحات کمش نباید مخاطب را دچار این پیش داوری کند که با اثری کوچک روبه‌روست. نویسندگان کتاب از زبان و بیانی موجز استفاده کرده اند و در حجمی اندک مطالبی بسیار گنجانده اند. اتفاقا این شیوه کار خواننده را آسان تر ساخته و برخلاف پاره‌ای آثار که حشو و زوائد باعث خسته کردن خواننده و یا پنهان مانده معنای اصلی می شود، کوشیده اند درست سراغ اصل مطلب بروند. از این جهت می توان گفت که «ناستودنی های ستودنی» اثری است که مطالب و معنای زیادی را در دل خود جا داده است و از سوی دیگر از این حسن برخوردار است که محتوای کتاب، تالیف متخصصی است ایرانی، نه ترجمه. با توجه به خیل کتابهای ترجمه ای که در این حوزه منتشر می شوند و بسیاری نیز از آن کیفیت لازم برخوردار نیستند، همین که ناشر به متنی تالیفی توجه کرده و آن را در اختیار خوانندگان قرار داده باید بدان توجه کافی کرد. بنابراین خواندن این کتاب را به هر کسی که خواهان آن است که قدری بیشتر «خود» باشد، توصیه می شود.