به گزارش فارس، روزنامه عبری «هاآرتص» به‌تازگی در گزارشی به قلم «یوسی ملمن» تحلیلگر اطلاعاتی این روزنامه صهیونیستی تأکید کرد که تل‌آویو هیچ گونه گزینه نظامی علیه ایران ندارد و تنها در حال فریب مردم است.
بنا بر گزارش امروز (پنجشنبه) وبگاه فلسطینی «خبر» به نقل از هاآرتص، در بخشی از این گزارش آمده است: «حدود ۳۰ سال گذشته است و سران سیاسی و امنیتی به مردم دروغ می‌گویند. آنها توهم‌پراکنی و [ما را] گمراه می‌کنند. گویی اسرائیل عملا گزینه‌ای نظامی علیه برنامه هسته‌ای ایران دارد. واقعیت آن است که اگر اسرائیل چنین امکانی داشت، این در مراحل زمینه‌سازی [برای پروژه هسته‌ای] نمایان می‌شد. در سال ۲۰۰۸، یکی از وزیران آگاه از مسائل در کابینه امنیتی به من گفت که اسرائیل فرصت زدن سایت‌های هسته‌ای ایران را زمانی که این تأسیسات در مراحل اولیه خود قرار داشت، از دست داد. در آن زمان، جورج دبلیو بوش همچنان در کاخ سفید بود».
این روزنامه صهیونیستی اضافه می‌کند: «اگر واقعیت این بود، پس چرا شعار گزینه نظامی همواره در عنوان‌ها تکرار می‌شود؟ و عجیب‌تر آنکه چرا این شعار زمانی مطرح می‌شود که توافق هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های بزرگ پیش می‌رود؟ علت این امر سرمایه‌گذاری‌های داخلی و همچنین تمایل سیاستمداران و نظامیان به بزرگنمایی نقش خود یا قدرتمند نشان دادن خودشان است».
هاآرتص در بخش دیگری با اشاره به بزرگنمایی‌ها و اظهارات تبلیغاتی سران تل‌آویو اشاره کرد: «به عنوان مثال، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر سابق و یوسی کوهن رئیس سابق موساد هر دو اثرگذاری بر تصمیم دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا برای خروج از توافق هسته‌ای و اعمال تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران را به خود نسبت می‌دهند».
این رسانه عبری در ادامه ادعا کرد: «درست است که نتانیاهو و کوهن سعی کردند ترامپ را قانع کنند؛ اما در پایان کار، رئیس‌جمهور آمریکا بود که در کارزار انتخاباتی خود وعده خروج از توافق هسته‌ای را داد و آن هم به خاطر محاسبات خاص خودش. نمونه دیگر مئیر شمریت است که مشاور سیاسی نفتالی بنت رئیس سابق کابینه بود. او تلاش کرد که تعویق بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای را به خودش نسبت دهد از‌این‌رو ادعا می‌کرد که موفق شده جو بایدن رئیس‌جمهور [آمریکا] را مجاب کند که توافق را امضا نکند. برخی از خبرنگاران اسرائیلی نیز سخنان او را منتشر کردند؛ اما یک مشکل وجود دارد و آن این است کسانی که مانع تصمیم بازگشت به توافق هسته‌ای شدند، تصمیم‌گیرندگان در تهران بودند نه در واشنگتن».
نویسنده در بخش دیگری مدعی می‌شود: «از سال ۲۰۰۹، موساد -طبق چیزهایی که به آن نسبت داده می‌شود- ده‌ها بار در سایت‌های هسته‌ای ایران خرابکاری و دست‌کم ده دانشمند ایرانی را ترور کرد. غالب این سایت‌ها بازسازی شدند و افرادی جایگزین دانشمندان شدند که توانمندی‌هایشان دست‌کمی از دانشمندان پیشین نداشت. ترور د. محسن فخری زاده پدر برنامه هسته‌ای نظامی ایران در نوامبر سال ۲۰۲۰ عملا برنامه ایران را متوقف نکرد».
هاآرتص در بخش دیگری عنوان می‌کند: «اما برخلاف عملیات‌هایی که رآکتورهای هسته‌ای عراق و سوریه را هدف قرار داد، اسرائیل امکان واقعی برای ناکام‌سازی برنامه هسته‌ای ایران با عملیات نظامی را ندارد. ایران آموخته است و سایت‌های هسته‌ای خود را در خاک این کشور پخش کرده است. ایران ده‌ها سایت دارد که چرخه‌های این برنامه در آنها اجرا می‌شود.»
این روزنامه عبری در بخش‌های پایانی گزارش خود ضمن توصیه به سران تل‌آویو برای دست برداشتن از لاف‌زدن، اشاره می‌کند که رژیم صهیونیستی نه بمبی برای شکافت استحکامات سایت‌های هسته‌ای در اختیار دارد و نه اطلاعات دقیقی درباره سایت‌های هسته‌ای این کشور.
هاآرتص از طرف دیگر این فرض را مطرح می‌کرد که حتی اگر تل‌آویو به صورت جزئی موفق به چنین کاری شود، ایران و گروه‌های مرتبط با این کشور در منطقه این رژیم را وادار خواهند کرد تا بهای سنگینی بپردازد.
