به گزارش برنا، پرداخت دستمزد هنگفت و بی‌حساب و کتاب به برخی از بازیگران آسیبی جدی است که سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی را در مسیرهایی دچار خلل کرده است. موضوع را در گزارشی بررسی می‌کنیم.
دستمزد میلیاردی بازیگران بلای جان تهیه کنندگان
یادداشت: مجتبی احمدی – دبیر گروه فرهنگ و هنر – خبرگزاری برنا
اخیرا تعدادی از تهیه کنندگان و کارگردانان در خصوص دستمزد بازیگران در سینما گلایه هایی داشتند که این مسئله از چند منظر قابل بررسی است و می‌توان ابعاد مثبت و منفی این ماجرا را با تاثیری که بازیگران به عنوان ویترین در موفقیت یک فیلم سینمایی یا یک سریال در شبکه نمایش خانگی و حتی در یک سریال تلویزیونی دارند بررسی کرد.
با طرح این سوال که آیا حضور یک بازیگر می تواند در موفقیت های اقتصادی یک فیلم سینمایی تاثیرگذار باشد یا عاملی موثر بر دیده شدن یک سریال در انواع پلتفرم ها باشد به این نتیجه می رسیم که بله، تعدادی از بازیگران می توانند برگ برنده فیلم سینمایی و سریال شبکه نمایش خانگی باشند اما مگر چند بازیگر این توان را دارند که یک فیلم سینمایی را در گیشه به عددی متناسب با دستمزد درخواستی شان برسانند؟
دستمزدهای سه تا پنج میلیاردی برای فیلمی که کمتر از 5 میلیارد می فروشد در واقع ظلمی است که برخی از تهیه کنندگان و سرمایه گذاران ناکاربلد سینما، به اقتصاد سینما و به خصوص به هنر بازیگری در سینما روا می دارند تا به اهداف دیگری جز تعالی سینما دست پیدا کنند.
وقتی که بازیگری بعد از یک موفقیت نصفه و نیمه درخواست دستمزد یک میلیاردی از کارگردانی دارد یا بازیگری بعد از موفقیت در یک سریال مناسبتی برای هر ماه دستمزدی 500 میلیون تومانی طلب می کند و با کمی چانه زنی های مرسوم این قرارداد منعقد می شود باید گفت یک جای کار می لنگد.
در گپ و گفتی که با تهیه کنندگان مختلف داشته ایم به این نکته می رسیم که پرداخت دستمزدهای هنگفت به برخی از بازیگران نه تنها زمام امور را از دست تهیه کننده خارج می کند که روی کار دیگر عوامل یک پروژه نیز تاثیرگذار است.
امروز سینما یک بیزینس محسوب می شود و هر بیزینس قواعد خودش را دارد. هر بازیگر می تواند دستمزد مد نظر خودش را اعلام کند و انتخاب بودن یا نبودن آن هنرمند بر عهده تهیه کننده و در برخی از مواقع کارگردان پروژه است. در این شرایط باید پیگیر آن شویم که چرا یک بازیگر می تواند به دستمزدی میلیاردی فکر کند. در حالیکه حضور او در موفقیت فیلم آنقدرها هم تاثیرگذار نیست .
بارها شاهد این بوده ایم که بازیگران با توجه به جایگاه شان می توانند با یک اثر هنری شریک شوند و با این اوصاف در باخت و برد اثر شریک هستند و این گونه نیست که بیش از 70 درصد هزینه های یک پروژه به بازیگران تعلق گیرد و بیش از نیمی از این 70 درصد تنها دستمزد یک بازیگر باشد و مابقی عوامل از کارگردان و تهیه کننده و تیم تولید گرفته تا عوامل پسا تولید تنها 30 درصد از هزینه های یک پروژه را به عنوان دستمزد دریافت کنند و در نهایت اثر با شکست در گیشه مواجه شود بدیهی است که این انتخاب و تصمیم نه حرفه ای است و نه عاقلانه!
اخیرا شاهد این بوده ایم که برخی از مدیران تولید و برخی از دستیاران در برخی موارد سرمایه گذاران در این بی نظمی پرداخت نقش دارند و در واقع قواعد دیگری در پرداخت دستمزد بازیگران موثر است. اما این مسئله همه ماجرا نیست چرا که امروز نه تنها تهیه کنندگان سینما و پلتفرم های شبکه نمایش خانگی که مدیران رسانه ملی نیز روی بحث دستمزد بازیگران ستاره اشراف کامل دارند و بابت بازیگران گاه معمولی اعداد و رقم هایی عجیب و غریب مصوب می کنند.
بازیگری که با سابقه دو سریال ، امروز با دستمزدی میلیاردی پای برگه قرارداد را امضاء می کند طبیعی است که با یک ماه جا به جا شدن تاریخ تولید می تواند تهیه کننده را ورشکست و بدهکار نماید. در واقع می توان گفت دستمزد میلیاردی برخی از بازیگران امروزه روی کیفیت آثار نیز تاثیرگذار بوده است.
گروه تولید و تیم تهیه در این شرایط مجبور هستند با سرعت بالا و آفیش های مطول کار را پیش ببرند که از زمان مد نظر بازیگران گران خارج نشوند و طبیعتا این مسئله کار همه گروه را می تواند دچار نقاط ضعف بیشتر نماید.
اخیرا تهیه کننده سریالی از حذف تعدادی سکانس های کارش به همین دلیل صحبت می کرد که این مسئله او را با نویسندگان پروژه درگیر کرده و تهیه کننده دیگری از حذف نقش اصلی سریالش به دلیل عدم توانایی در پرداخت قسط مضاعف برای ماه جدید خبر داد.
این در حالی است که کمتر بازیگری قبول می کند در چنین شرایطی روزهای اضافی از قراردادش را سر صحنه حاضر شود در این شرایط با توجه به برآورد مشخص هزینه های یک پروژه کار دچار خلل می شود .
کارگردان مطرحی در این باره می گوید: گاهی اوقات ترجیح می دهم با یک بازیگر کار بلد تئاتری کار کنم و روی بازی او وقت بگذارم ولی به سراغ بازیگرانی که حضورشان پروژه را دچار استرس و اضطراب می کند نروم.
مدیران تولید در این باره نظرات جالبی دارند و می گویند بازیگران گران روی بحث برنامه ریزی تولید و حتی انتخاب لوکیشن ها نیز موثر هستند و در این باره مدیر تولیدی با سابقه سی ساله می گوید: از دستمزد هنگفت و میلیاردی آقای بازیگر که عبور کنیم به نکته جدیدی می رسیم که برخی از آنان حتی در انتخاب پارتنر مقابلشان نیز نظر دارند و گاهی حتی پروژه را زیر بار مالی نظراتی می برند که شاید کارگردان به آن نگاهی متفاوت دارد.
در پایان باید گفت دستمزد بازیگران به یک ساماندهی قابل احترام نیاز دارد که می بایست با دقت عمل خانواده سینما و قانونمند کردن آن رخ دهد.
پرواضح است بازیگرانی که می توانند بار یک اثر را در سریال تلویزیونی به دوش بکشند و یا در دیده شدن سریالی در شبکه نمایش خانگی یا فیلمی روی پرده سینما موثر واقع شوند دستمزدی چند برابر دارند اما بازیگرانی که تنها از طریق بار روانی شبکه های اجتماعی یا مصاحبه های مرسوم به دنبال جایگاه اجتماعی و هنری هستند نباید عاملی برای فلج شدن تولید آثار نمایشی و صدمه بر بدنه سینما و تلویزیون و ... باشند.
عبدالله علیخانی: متر و معیار فقط مختص قیمت بلیت سینماهاست
در گزارشی به تجزیه و تحلیل دستمزدهای بازیگران به عنوان عامل اصلی در دیده شدن یک اثر نمایشی و نقش مهم و بسزایی که دارند پرداخته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
انتخاب و چیدمان صحیح بازیگران یکی از نکات مهمی است که در درخشش و گیرایی یک اثر نمایشی تاثیرگذار است. بدیهی است که با این تعریف کارگردانان و تهیه‌کنندگان در سینما، تلویزیون و شبکه‌های نمایش خانگی برای جذب مخاطب بیشتر، به سراغ این عامل یاری‌دهنده‌ی فروش می‌روند که او هم در مقابل دستمزد کلانی را دریافت می‌کند. این گزاره که ارتباط دوسویه دارد و تولیدات هنری را در یکسو و هنرمند را در سویی دیگر قرار می‌دهد شاید یکی از دلایلی است که موجب شده این روزها دستمزد بازیگران چیزی بین (200 تا 400) درصد افزایش پیدا کند. عدد و رقم عجیب و غریبی که ما طی بررسی‌های میدانی و گفت‌وگو با کارگردان‌ها و تهیه‌کنندها به آن رسیده‌ایم. به همین بهانه برنا طی گزارشی مفصل صحت و سقم و دلایل این موضوع را بررسی می‌کند که از نظر می‌گذرانید.
عبدالله علیخانی، تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی«مستانه»، «خالتور»،«آب نبات چوبی»و... درخصوص افزایش(200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی) می‌گوید : شرایط عادی در سینمای ما حاکم نیست. متاسفانه تهیه‌کننده‌های حرفه‌ای کنار کشیده‌اند و یکسری تهیه‌کننده‌های دولتی برای پولشویی وارد سینما شده‌اند. این بین عده‌ای از تهیه‌کننده‌ها هم حق‌العمل کار می‌کنند که در قید و بند این اعداد و ارقام نیستند. مثلا به بازیگری که تا دیروز پانصد میلیون دستمزدش بوده به یکباره یک میلیارد و خورده‌ای پول می‌دهند و به بازگشت سرمایه فکر نمی‌کنند.
او در ادامه بیان کرد: این وضعیت شرایطی را در سینمای ایران به وجود آورده است که هر شخصی که صبح بیدار می‌شود با متر و معیار و اندازه خودش پیش می‌رود. عده‌ای از بازیگران روی خودشان عدد و رقم‌های نجومی می‌گذارند؛ اگر بتوانند که چه عالی می‌گیرند اگر هم نتوانند به دروغ می‌گویند ما این عدد را گرفته‌ایم تا دهان به دهان بچرخد. پس تا این شرایط بر سینمای ایران حاکم است این روند مسموم و دستمزدهای عجیب و غریب ادامه دارد.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که چرا این افزایش دستمزد به دیگر عوامل نرسیده است توضیح داد: دلیلش این است که بقیه‌ی عوامل اسم و رسمی ندارند. مخاطب وقتی می‌خواهد فیلمی را در سینما ببیند با گریمور، فیلمبردار، طراح صحنه و... کاری ندارد. فقط نام هنرپیشه است که یک فیلم را مطرح می‌کند. حالا اگر کسی اهل سینما باشد ممکن است به نام کارگردان هم توجه کند بقیه عوامل برای تماشاچی هیچ تفاوتی ندارند. برای همین است که دستمزد بازیگران تصاعدی و دستمزد دیگر عوامل پلکانی بالا می‌رود.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «زندگی خصوصی» در خصوص میزان هزینه برای ساخت تولیدات سینمایی بیان کرد: هزینه‌ها هر روز و هر ثانیه متغیر است. برای مثال اگر بخواهیم برای عوامل فیلم غذا بخریم چلوکبابی که تا دیروز پُرسی صد هزار تومان بوده در عرض یک شب پرسی صد و بیست هزار تومان می‌شود. در واقع می‌خواهم بگویم به همین راحتی همه چیز تغییر می‌کند و هیچ اندازه‌ای هم وجود ندارد. در این مملکت فقط یکجا متر و معیار دقیق وجود دارد آن هم بلیت سینماست. یعنی وقتی گفتند بلیت سینما ۴۵ هزار تومان است دیگر نمی‌توانید بیشتر و بالاتر از این عدد بفروشید.
او در پایان گفت: در این شرایط بد اقتصادی با وجود این تورم چطور می‌توانیم به یک هنرپیشه بگوییم این عدد و رقم که می‌گیری زیاد است؟ چطور جرأت می‌کنیم بگوییم از شش فیلمی که بازی کردی پنج تایش ضرر داده است؟ در کل از حدود ۷۰ فیلمی که در طول سال ساخته می‌شود فقط پنج_شش فیلم بازگشت سرمایه دارند که این وضعیت دردناک است.
سبط احمدی: پول بادآورده، دستمزد بادآورده می‌دهد
در گزارشی به تجزیه و تحلیل دستمزدهای بازیگران به عنوان عامل اصلی در دیده شدن یک اثر نمایشی و نقش مهم و بسزایی که دارند پرداخته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
انتخاب و چیدمان صحیح بازیگران یکی از نکات مهمی است که در درخشش و گیرایی یک اثر نمایشی تاثیرگذار است. بدیهی است که با این تعریف کارگردانان و تهیه‌کنندگان در سینما، تلویزیون و شبکه‌های نمایش خانگی برای جذب مخاطب بیشتر، به سراغ این عامل یاری‌دهنده‌ی فروش می‌روند که او هم در مقابل دستمزد کلانی را دریافت می‌کند. این گزاره که ارتباط دوسویه دارد و تولیدات هنری را در یکسو و هنرمند را در سویی دیگر قرار می‌دهد شاید یکی از دلایلی است که موجب شده این روزها دستمزد بازیگران چیزی بین (200 تا 400) درصد افزایش پیدا کند. عدد و رقم عجیب و غریبی که ما طی بررسی‌های میدانی و گفت‌وگو با کارگردان‌ها و تهیه‌کنندها به آن رسیده‌ایم. به همین بهانه برنا طی گزارشی مفصل صحت و سقم و دلایل این موضوع را بررسی می‌کند که از نظر می‌گذرانید.
علیرضا سبط احمدی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در خصوص افزایش (200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی) می‌گوید: در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که خرج زندگی برای همه گران شده است. بازیگران به دلیل اینکه ویترین یک اثر هستند و می‌توانند مخاطب را به گیشه بکشانند دستمزدهای بالاتری دریافت می‌کنند. البته این دستمزدهای بالا صرفا برای تعداد معدودی از بازیگران که در کم و کیف فروش تاثیرگذارند مصداق دارد.
او ادامه داد: از نگاه من دلیل این امر سیاست‌های اشتباه و پول‌های بی‌حساب و کتابی است که وارد چرخه‌ی تولید می‌شوند. این پول‌های بادآورده بدون هیچ چشمداشتی به برخی بازیگران پرداخت می‌شود و بی‌خود و بی‌جهت قراداد یک هنرپیشه را بالا برده و روی همان عدد ثابت نگه می‌دارند.
تهیه‌کننده «زمانی برای دوست داشتن» عنوان کرد: ما این اواخر فیلم‌های سینمایی یا سریال‌هایی در شبکه نمایش خانگی داشته‌ایم که حدود بیست_سی میلیارد تومان برای ساخت آن هزینه کرده‌اند اما آیا نصف سرمایه‌ای که برای ساخت این آثار هزینه شده برمی‌گردد؟ جواب کاملا واضح است. پس چرا این آثار را می‌سازند؟ چرا وقتی یک پروژه تمام نشده سراغ پروژه‌ی بعدی می‌روند؟ این پول‌ها از کجا آمده‌اند. کسی که پولش را با حساب و کتاب در آورده باشد به همین راحتی روی آن کبریت نمی‌کشد. بنابراین پول بادآورده، دستمزد بادآورده هم می‌دهد.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که چرا این افزایش دستمزد به دیگر عوامل تعلق نمی‌گیرد توضیح داد: عوامل پشت صحنه به راحتی می‌توانند جایگزین شوند به همین دلیل دستمزد بسیاری نمی‌گیرند اما وجود بازیگران چهره و مطرح در یک اثر هنری به منزله‌ی یک ویترین خوب برای فیلم محسوب می‌شود. بنابراین فیلمسازان و تهیه‌کنندگان سعی می‌کنند چیدمان ویترینشان خوب باشد که طبیعتا این ویترین خوب برایشان گران تمام می‌شود.
او ادامه داد: البته تفاوت دستمزد بازیگران در همه جای دنیا وجود دارد اما به دلیل اختلاف طبقاتی و عدم توزیع ثروت در جامعه‌ی ما این امر نمود بیشتری دارد.
تهیه‌کننده سریال «خوب، بد، زشت» در خصوص میزان هزینه برای ساخت تولیدات سینمایی و تلویزیونی بیان کرد: دستمزد تمام عوامل فیلم یک طرف، دستمزد دو سه بازیگر اصلی فیلم یک طرف دیگر قرار می‌گیرد. می‌دانیم که برای ساخت یک اثر سینمایی حداقل حدود ۱۰_۱۲ میلیارد سرمایه لازم است اما آیا سینمای ما گنجایش فروش عددی چند برابر این را دارد؟ اگر کمی اندیشه داشته باشیم همه‌چیز کاملا مشخص است. عده‌ای با دو عکس یادگاری راضی می‌شوند یک صفر جلوی درآمد بازیگران بگذارند و این حاتم بخشی‌ها کار ما را سخت‌تر می‌کند چرا که آن بازیگر دیگر راضی نمی‌شود با پول کم در کار ما نقش‌آفرینی کند.
احمد زالی: برآوردهایی که برای ساخت آثار تلویزیونی می‌شود اغلب غیر واقعی است
در گزارشی به تجزیه و تحلیل دستمزدهای بازیگران به عنوان عامل اصلی در دیده شدن یک اثر نمایشی و نقش مهم و بسزایی که دارند پرداخته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
انتخاب و چیدمان صحیح بازیگران یکی از نکات مهمی است که در درخشش و گیرایی یک اثر نمایشی تاثیرگذار است. بدیهی است که با این تعریف کارگردانان و تهیه‌کنندگان در سینما، تلویزیون و شبکه‌های نمایش خانگی برای جذب مخاطب بیشتر،به سراغ این عامل یاری‌دهنده‌ی فروش می‌روند که او هم در مقابل دستمزد کلانی را دریافت می‌کند. این گزاره که ارتباط دوسویه دارد و تولیدات هنری را در یکسو و هنرمند را در سویی دیگر قرار می‌دهد شاید یکی از دلایلی است که موجب شده این روزها دستمزد بازیگران چیزی بین (200 تا 400) درصد افزایش پیدا کند. عدد و رقم عجیب و غریبی که ما طی بررسی‌های میدانی و گفت‌وگو با کارگردان‌ها و تهیه‌کنندها به آن رسیده‌ایم. به همین بهانه برنا طی گزارشی مفصل صحت و سقم و دلایل این موضوع را بررسی می‌کند که از نظر می‌گذرانید.
احمد زالی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در خصوص افزایش (200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی) می‌گوید: این قضیه واقعیت دارد حتی در شبکه‌های نمایش خانگی اعداد و ارقام بسیار بالاتر از این حرف‌هاست.
او ادامه می‌دهد: البته نباید یک بعدی به قضیه نگاه کرد. در سینما و شبکه‌های نمایش خانگی اوضاع متفاوت است. از آنجایی که میزان فروش یک اثر را مخاطب مشخص می‌کند پس دستمزد بازیگر بر مبنای میزان فروش پرداخت می‌شود که هیچ ایرادی ندارد. این قضیه در سینمای تجاری دنیا امر بسیار عادی محسوب می‌شود. یعنی اگر بازیگر بیشتر بفروشد دستمزدش بیشتر می‌شود و اگر کمتر بفروشد دستمزد کمتری را در یافت می‌کند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که چرا این افزایش دستمزد به دیگر عوامل نرسیده است توضیح داد: اتفاقا دستمزد تمام عوامل در رسانه ملی و سینما بسیار بالا رفته است. از نویسنده گرفته تا بچه‌های فیلمبردار، چهره‌پرداز و سایر عواملی که پشت دوربین کار می‌کنند دریافتی‌شان افزایش قابل توجهی داشته است که این موضوع بر هیچ‌کس پوشیده نیست.
تهیه‌کننده سریال «خوشنام» در خصوص میزان هزینه برای ساخت تولیدات تلویزیونی بیان کرد: تمام برآوردهایی که برای ساخت آثار تلویزیونی می‌شود اغلب غیر واقعی است و با هزینه‌های موجود منطبق نیست. به هر حال تلویزیون رسانه‌ای است که بودجه‌ی محدودی دارد بنابراین نمی‌توان دستمزد بازیگر را مانند سایر رسانه‌ها پرداخت کرد. دستمزد بازیگر مانند سایر عوامل درصدی از مقدار قرداد بسته شده است.
زالی با اشاره به تفاوت دستمزد اهالی هنر و تاثیرگذاری این مسئله در کیفیت آثار هنری عنوان کرد: دستمزدی که به بازیگران رسانه ملی پرداخت می‌شود دستمزدی نیست که به بازیگران شبکه‌های نمایش خانگی و پلتفرم‌ها پرداخت می‌شود. طبیعتا این امر ارتباط مستقیمی با کیفیت اثر دارد. به طبع عوامل متخصص‌تر و حرفه‌ای‌تر به واسطه‌ی پرداخت پول بیشتر جذب شبکه‌های نمایش خانگی می‌شوند و ما مجبوریم از عوامل دست دو یا دسته سه برای تولیدات تلویزیون استفاده کنیم.
امیر سمواتی: دستمزد برخی از بازیگران زیر میزی پرداخت می‌شود
در گزارشی به تجزیه و تحلیل دستمزدهای بازیگران به عنوان عامل اصلی در دیده شدن یک اثر نمایشی و نقش مهم و بسزایی که دارند پرداخته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
انتخاب و چیدمان صحیح بازیگران یکی از نکات مهمی است که در درخشش و گیرایی یک اثر نمایشی تاثیرگذار است. بدیهی است که با این تعریف کارگردانان و تهیه‌کنندگان در سینما، تلویزیون و شبکه‌های نمایش خانگی برای جذب مخاطب بیشتر، به سراغ این عامل یاری‌دهنده‌ی فروش می‌روند که او هم در مقابل دستمزد کلانی را دریافت می‌کند. این گزاره که ارتباط دوسویه دارد و تولیدات هنری را در یکسو و هنرمند را در سویی دیگر قرار می‌دهد شاید یکی از دلایلی است که موجب شده این روزها دستمزد بازیگران چیزی بین (200 تا 400) درصد افزایش پیدا کند. عدد و رقم عجیب و غریبی که ما طی بررسی‌های میدانی و گفت‌وگو با کارگردان‌ها و تهیه‌کنندها به آن رسیده‌ایم. به همین بهانه برنا طی گزارشی مفصل صحت و سقم و دلایل این موضوع را بررسی می‌کند که از نظر می‌گذرانید.
امیر سمواتی تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی «دربند»، «ساکن طبقه وسط»، «کوچه ملی» در خصوص افزایش (200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی)می‌گوید: این قضیه حقیقت دارد. علاوه بر دستمزد بالای برخی از بازیگران، هزینه‌های دیگری مانند: حمل و نقل، پذیرایی، اسکان و... به فیلمسازها تحمیل می‌شود که همه‌ی این هزینه‌ها ساخت یک اثر سینمایی را دشوارتر از پیش کرده است.
او با اشاره به این اعداد و ارقام ادامه داد: عده‌ای از بازیگران می‌گویند این اعداد و ارقام حق ماست چرا که برنج، گوشت و... گران شده است. من با افاضه فضل‌های این دسته از بازیگران که گوش فلک را کر کرده است کاری ندارم. معتقدم که مشکل اصلی بین خانه سینما و وزارت ارشاد است. خانه سینما در خصوص تمام مسائل کاملا رها شده و منفعل عمل می‌کند. حالا این انفعال از کجا نشات می‌گیرد مشخص نیست. در مقابل وزارت ارشاد هم بسیار عجولانه برخورد می‌کند و بخشنامه‌هایی می‌دهد که عطف به ماسبق نمی‌شود. برای مثال فیلمسازی ۲ سال پیش برای فیلمی پروانه ساخت گرفته است حالا امروز برای ۲ سال پیش محکوم می‌شود. متاسفانه این موضوع در خصوص ممنوع‌الکاری برخی از بازیگران هم صادق است.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی « کافه ترانزیت» در پاسخ به این پرسش که چرا این افزایش دستمزد به دیگر عوامل تعلق نمی‌گیرد توضیح داد: این افزایش دستمزد فقط شامل بازیگران نیست. ما سه پارامتر اصلی داریم. خانه سینما، وزارت ارشاد و سینماها. سینمادارها به عنوان سرگروه موظفند آثاری که ساخته می‌شود را عرضه کنند، خانه سینما وظیفه‌اش کنترل اصناف و در مقابل وزارت ارشاد وظیفه‌اش نظارت قوانین است. اما هیچ کدام از این نهادها وظایف خودشان را به درستی انجام نمی‌دهند. برای مثال اگر شما بهترین فیلم را هم بسازید اما بازیگر چهره نداشته باشید سینما فیلم شما را اکران نمی‌کند. این کنترل از عمق باید اتفاق بیفتد تا این وارفتگی که امروز در خصوص آن صحبت می‌کنیم از بین برود. چرا وقتی فیلمی در اکران عمومی موفق عمل نمی‌کند و فروش خوبی ندارد مجدد به بازیگران همان فیلم‌ها عدد و رقم‌های بالا داده می‌شود؟ ما که عطش فیلمسازی نداریم. تا زمانی که این سه پارامتر با هم هماهنگ نباشند ما مشکلات بسیاری خواهیم داشت.
سمواتی با اشاره به تفاوت دستمزد اهالی هنر و تاثیرگذاری این مسئله در کیفیت آثار هنری گفت: برخی از بازیگران با انصاف هستند و به هر قیمتی به دنبال پول‌های کلان نمی‌گردند. در مقابل عده‌ای هم می‌گویند پای قرارداد انقدر بنویسید اما بقیه‌اش را زیر میزی پرداخت کنید. همین مسائل موجب می‌شود که کیفیت تولیدات سینمایی پایین بیاید و این باعث ساخت فیلم‌های لاغری می‌شود که مخاطب دوست ندارد. چرا که بخشی از شکوه و عظمت سینما به حضور سوپراستارها برمی‌گردد.
او با اشاره به قوانین جدید برای دریافت مجوز موسیقی متن و تیتراژ فیلم‌ها توضیح داد: این روزها برای دریافت مجوز موسیقی فیلم‌ها با مشکل بزرگی مواجه شده‌ایم. وزارت ارشاد می‌گوید هر شخصی می‌خواهد پروانه‌ی نمایش بگیرد باید از شورای موسیقی اجازه بگیرد. اگر قانون به این شکل است چرا روز اولی که پروانه ساخت می‌دادید این موضوع را مطرح نکردید؟ حالا بعد از ۲ سال این قضیه را می‌گویید؟ این عدم انسجام بین وزارت ارشاد و خانه سینما مشکلات زیادی را برای همه‌ی ما به بار آورده است.
این تهیه‌کننده با اشاره به وظایف خانه سینما و عدم کنترلش در صنوف مختلف عنوان کرد: همه‌ی این مشکلات بر گردن خانه سینماست، چرا که هیچ چیز را کنترل نمی‌کند. ما جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران را داریم اما در این صنف یکی قانون می‌زند، یکی تنبک و دیگری گیتار. کسانی هم که به عنوان شورای عالی آن بالا نشسته‌اند بده بستان دارند و بر اساس مراوده‌های اشکال‌داری پیش می‌روند که این کار وضعیت سینما را بر هم می‌ریزد. بارها شاهد این بوده‌ایم که با یک تلفن پروانه‌ی ساخت یک فیلم را داده‌اند.
او ادامه داد: من به عنوان «امیر سمواتی» نمی‌توانم هم فیلم بسازم، هم پخش کنم، هم عضو شورای صنفی نمایش و هم شورای عالی باشم. این کارها به جز انحصار و رانت چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
سمواتی در خصوص توقیف فیلم « برادران لیلا» اظهار داشت: اگر وزارت ارشاد از قبل ابلاغ کرده بود که فیلم بدون پروانه نمایش نباید در جشنواره‌های خارجی حضور داشته باشد و تهیه‌کننده این کار را با وجود اطلاع قبلی انجام داده باشد حق با وزارت ارشاد است، اما اگر غیر این است حق با تهیه‌کننده و کارگردان فیلم «برادران لیلا» است. آیین‌نامه‌ها و قوانین جدید باید ضمیمه شوند تا فیلم‌ها با این مسائل مواجه نشوند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «دربند» در پایان عنوان کرد: از وقتی که «محمد خزاعی» آمده شرایط خیلی بهتر شده است. همه‌ی ما شاهد تلاش ایشان برای بهبود اوضاع هستیم اما متاسفانه این تلاش آنچنان که باید و شاید کارساز نبوده است. برای مثال بنیاد فارابی را در نظر بگیرید هیچ تفاوتی با قبل از دوران آقای خزاعی نکرده است. همچنان همان افراد سر همان صندلی‌ها نشسته‌اند. باید یک تفاوت ماهوی بین دولت آقای رئیسی با آقای روحانی باشد که متاسفانه نیست. وقتی بدنه همان است چیزی دگرگون نمی‌شود. من معتقدم این فضا تا از قدرت یکسری اشخاص خارج نشود تغییری نخواهد کرد.
