به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، بر اساس یک پژوهش جدید که توسط پژوهشگرانی از چندین دانشگاه انجام شده است، سطح پروتئینی به نام TLR2 در تومورها می‌تواند نشان دهد که آیا بیمار پس از تشخیص سرطان ریه زنده می‌ماند یا خیر.

پژوهشگران دانشگاه ادینبرو (Edinburgh)، کالج دانشگاهی لندن، دانشگاه کانتابریا (Cantabria) در اسپانیا، شورای پژوهش‌های ملی اسپانیا و کلینیک مایو (Mayo) در ایالات متحده، یک ترکیب دارویی را که پروتئین TLR2 را در موش‌ها فعال می‌کند، آزمایش کردند و دریافتند که می‌تواند سرعت رشد بیماری را در مراحل اولیه کاهش دهد.

کنترل برخی از مکانیسم‌های دفاعی بدن

گروه پژوهشی کشف کردند که پروتئین TLR2 به تنظیم برخی از مکانیسم‌های دفاعی بدن هنگام جهش‌های سرطانی در سلول‌ها کمک می‌کند.

پروتئین TLR2 با پیری یا سالخوردگی بیولوژیکی نیز مرتبط است که نشان‌دهنده فرآیندی است که در آن سلول‌ها رشد نمی‌کنند و طیف وسیعی از مواد شیمیایی و پروتئین‌های دیگر را ترشح می‌کنند که به عنوان زنگ خطر و مانع در برابر سرطان عمل می‌کنند. سلول‌های پیر در تومورهای اولیه ریه وجود دارند، اما در سرطان‌های مرحله پایانی ناپدید می‌شوند که نشان می‌دهد، پیری سلولی می‌تواند پیشرفت سرطان را متوقف کند.

گروه پژوهشی پس از اطمینان از اهمیت پروتئین TLR2، از داده‌های نمونه‌های تومور انسانی استفاده کردند. آنها در نهایت مشاهده کردند، افرادی که سطوح بالاتری از پروتئین TLR2 در مراحل اولیه سرطان ریه را دارند، در مقایسه با افرادی که سطوح پایین‌تری دارند، نرخ بقای بالاتری را نشان می‌دهند.

این تیم پژوهشی سپس دارویی را آزمایش کردند که نشان داده شده بود TLR2 را در مدل موش مبتلا به سرطان ریه فعال می‌کند. در نهایت، پژوهشگران دریافتند که این دارو رشد تومورهای ریه را کند می‌کند.

دکتر فریزر میلار (Fraser Millar) مدرس بالینی پزشکی تنفسی در دانشگاه ادینبرو می‌گوید: فکر می‌کنم این نتایج واقعاً هیجان‌انگیز هستند. اطلاعات کمی در مورد بیولوژی سرطان ریه در مرحله اولیه وجود دارد و با درک بیشتر این فرآیند، یک درمان جدید احتمالی برای این بیماری ویرانگر شناسایی کرده‌ایم. این پروژه ارزش تحقیقات علوم پایه و چگونگی تبدیل آن به درمان‌های جدید برای بیماران را برجسته می‌کند.

هموار شدن مسیر برای پژوهش‌های بیشتر

پژوهشگران امیدوارند که این اکتشاف‌ها به پژوهش‌ها در مورد پیری و ترکیبات مرتبط با آن که به عنوان یک ابزار غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان ریه شناخته می‌شوند، تشویق کند.

این گروه پژوهشی خاطر نشان می‌کند که برای تعیین اینکه آیا این دارو در افراد مفید واقع می‌شود، پژوهش‌های بیشتری مانند آزمایش‌های بالینی مورد نیاز است.

نتایج این پژوهش در مجله Cell Reports منتشر شده است.