به گزارش الف؛ سردار "امیر علی حاجی زاده" فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تازگی در موضع گیری از دستیابی ایران به موشک های بالستیک هایپرسونیک پیشرفته که توانایی نفوذ به تمامی سامانه های دفاعی را دارند، خبر داده است. مساله ای که در نوع خود با واکنش های مختلف و گسترده منطقه‌ای و بین المللی همراه شده است. 

در این راستا، رسانه های غربی و متحدان منطقه ای آن ها همچون دیگر رویکردهای خود در گذشته، اصلِ موضوع را زیر سوال برده و در این رابطه تردیدافکنی کرده اند و سعی نموده اند این مساله را صرفا به مثابه یک موضوع تبلیغاتی که از سوی ایران اعلام شده، نزد مخاطبان خود تصویرسازی کنند. 

رویکردی که پیش از این در مورد پهپادهای ایرانی و توانمندی های عملیاتی و میدانی آن ها نیز مطرح شده بود و بعدها با اثبات کارآمدیِ آن ها، موجب عقب نشینی تریبون های رسمی سیاسی و رسانه ای غربی شد. با این همه، بر پایه موضع گیری اخیر سردار حاجی زاده، ایران اکنون به باشگاه محدود کشورهایی پیوسته که از موشک‌های هایپرسونیک برخوردار هستند( پیش از این صرفا کشورهای روسیه، چین و آمریکا از این تسلیحات برخوردار بوده اند). 

موشک های هایپرسونیک با سرعتی معادلِ 5 تا 25 برابر سرعت صوت حرکت می کنند و در مدت یک ثانیه قادر به طی کردن 2 تا 8 کیلومتر هستند. بدون تردیدی تسلط هر کشوری به این قبیل تسلیحات دست برتر را برای آن در بسیاری از معادلات میدانی به همراه خواهد داشت و البته می تواند عقبه و پشتوانه مناسبی را نیز جهت پیشبرد دستورکارهای سیاسی یک کشور در عرصه بین المللی فراهم کند. 

از این رو،  به نظر می رسد که دستیابی ایران به فناوری ساخت موشک های هایپرسونیک، حامل چهار پیام عمده و محوری است. 

1: اراده جدی ایران در زمینه توسعه توانمندی های نظامی خود

یکی از مهمترین پیام های موضع گیری اخیر سردار حاجی زاده مبنی بر دستیابی مبنی بر دستیابی ایران به موشک های هایپرسونیک، اراده جدی ایران جهت توسعه توانمندی های نظامی خود در هر شرایطی است. در واقع، دیدگاه راهبردی نظامیِ ایران این است که تقویت بنیان های امنیت ملی کشور جز با پیشرفت های متداوم و فتح قله های جدید در عرصه توانمندی های نظامی-دفاعی میسر نیست و در همین چهارچوب، دستیابی ایران به موشک های پیشرفته هایپرسونیک نمودی عینی از قطار توسعه توانمندی های کشورمان است که بدون هرگونه مکثی در حال حرکت است. 

مساله و رویکردی که به ویژه با توجه به قدرت گیری مجدد افرادی نظیر "بنیامین نتانیاهو" در اراضی اشغالی و یا طرح برخی تهدیداتی تازه در منطقه قفقاز جنوبی و حاشیه خلیج فارس علیه کشورمان از سوی جمهوری آذربایجان و برخی کشورهای عربی، حامل تبعات و پیامدهای جدی تری نیز می شود و توان بازدارندگی کشورمان را تا حد زیادی در مواجهه با تهدیدات تازه تقویت خواهد کرد. 

2: کسب پیشرفت در بحبوحه تشدید تحریکات خارجی علیه ایران

یکی دیگر از پیام های موفقیت اخیر ایران در دستیابی به موشک های پیشرفته هایپرسونیک، معطوف به دولت‌ها و رسانه های غربی است که در روزهای اخیر تلاش های گسترده ای را جهت دامن زدن بر تنش ها و اغتشاشات در داخل ایران داشته اند. 

در واقع، ایران با این موفقیت تاکید کرده که قطار پیشرفت های این کشور با توجه به تشدید خصومت های دشمنان علیه آن، با سرعتی بیشتر نسبت به گذشته در حال حرکتِ رو به جلو است و قرار نیست ایران روند موفقیت ها و پیشرفت هایش را در واکنش به جوسازی های دولت ها و جریان های رسانه‌ای غربی متوقف کند. اقدامی که در بحبوحه تلاش های گسترده مخصوصا رسانه های غربی جهت القای موقعیت و موضع ضعف به کشورمان، تحرکی رو به جلو بود و ضربه ای قابل توجه را به آن ها وارد کرده است. 

3: تقویت موضع و جایگاه محور مقاومت در منطقه خاورمیانه

موفقیت اخیر ایران در دستیابی به موشک های هایپرسونیک، پیام های قابل تاملی را نیز برای محور مقاومت در منطقه به همراه داشته است. در این چهارچوب، روحیه کلیِ محور مذکور نیز با توجه به پیشرفت های قابل توجه نظامی و دفاعی ایران تقویت شده و آن ها ارتقای جایگاه ایران را تا حد زیادی به مثابه یک تحرک مثبت و فعال جهت پیشبرد دستورکارها و سیاست هایی می دانند که جریان های سیاسی و رسانه ای غربی سال هاست با هزینه کردِ میلیارد ها دلار پول و اقدامات میدانی نتوانسته اند مانع از عملیاتی شدن آن ها شوند. 

در واقع با تشدید جبهه بندی های منطقه ای، محور مقاومت بیش از هر زمان دیگری نیاز به پیشرفت ها و تقویت توانمندی های خود دارد که در این رابطه، کسب موفقیت های تازه از سوی ایران در قالب مسائل دفاعی و نظامی، موجب تقویت روحیه گروه ها و کشورهای عضو محور مذکور و در عین حال، ناامیدی جبهه مقابلِ آن‌ها خواهد شد. 

4: توسعه همکاری های راهبردی ایران با محور قدرت های شرقی

در نهایت باید گفت که دستیابی ایران به موشک های هایپرسونیک در نوع خود، حامل پیام های مختلفی در مورد اوج گیری همکاری های امنیتی-دفاعی میان ایران با قدرت های مهم شرقی نظیر چین و روسیه نیز است. در واقع، در جهان پساجنگ اوکراین و با تقویت مرزبندی ها و جبهه بندی های جهانی، ایران توانسته همکارهای خوبی را با قدرت های شرقی در زمینه های راهبردی به ویَژه حوزه مسائل دفاعی و نظامی تعریف کند که به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگران، موفقیت اخیر ایران در دستیابی به موشک های هایپرسونیک نیز بی ارتباط به تقویت پیوندهای راهبردی تهران با مسکو و پکن نبوده است. همکاری هایی که به نظر می رسد در ادامه راه بیش از پیش تقویت خواهند شد و می توانند به نحو موثرتری منافع ملی کشورمان را در برابر قدرت های غربی حفظ کنند. قدرت هایی که پیشتر در تاریخ ایران نشان داده‌اند همواره تعامل و ارتباط با ایران را صرفا به مثابه موقعیت و فرصتی جهت ضربه زدن به منافع کشورمان و نَه حل مشکلاتشان با ایران ارزیابی می کنند.