به گزارش مهر به نقل از اشپیگل، هانس ماگنوس انتسنزبرگر نویسنده، منتقد فرهنگی، مترجم و ناشر که در دهه ۱۹۶۰ به شهرت رسیده و هرگز دست از نوشتن برنداشت پنجشنبه در ۹۳ سالگی درگذشت.
انتسنزبرگر که متولد باواریای آلمان بود یکی از مهمترین روشنفکران این کشور محسوب میشد و در ۶۰ سال آثاری متفکرانه، شاعرانه و بسیار پیچیده را به جهان ادبی ارایه کرده بود. وی در کنار گونترگراس ومارتین والسر، سه قدرت ادبی آلمان پس از جنگ را تشکیل میداد.
وی در سال ۱۹۴۹ تحصیلاتش را در رشته ادبیات آغاز کرد و سال ۱۹۵۵ دکتری خود را در رشته فلسفه اخذ کرد. وی از همان زمان به عضویت «گروه ۴۷» درآمد که به مدت ۲۰ سال حلقهای از نویسندگان افسانهای را گرد هم آورده بود تا به تجدید حیات ادبیات آلمانی بپردازد. آلمان خیلی زود برای انتسنزبرگر کوچک شد و او به آمریکا، مکزیک، نروژ و ایتالیا سفر کرد و سالها در سفر زیست. یکی از این سفرها به کوبا بود که به اظهارنظرهای تند و صریح او در نقد جوامع سرمایهداری منجر شد.
اینچهره فرهنگی در عرصههای مختلف ادبی از شعر گرفته تا رسالهنویسی، از نمایشنامهنویسی گرفته تا رمان و برنامههای رادیویی و ویراستاری فعال بود و با «دفاع از گرگها در برابر برهها» اولین کتاب شعرش در سال ۱۹۵۷ شور و هیجانی برانگیخت. این مجموعه تلاشی برای جایگزین کردن ادبیات اگزیستانسیالیستی سنگین پس از جنگ با شعری سبک و کنایهآمیز بود.
وی سهسال بعد، خانه نشر «سورکمپ» را بناکرد و در کسوت یک ناشر به کار پرداخت. وی سال ۱۹۶۳ جایزه گئورگ بوشنر را دریافت کرد و پس از آن جوایز متعددی به کارنامهاش افزوده شد. این نویسنده سال ۱۹۶۵ مجله فرهنگی «کورسبوخ» را تاسیس کرد که به مرجعی روشنفکری برای دانشجویان انقلابی بدل شد که سال ۱۹۶۸ به خیابانها آمدند.
تنها رمانی که هانس ماگنوس انتسنزبرگر منتشر کرد با عنوان «تابستان کوتاه هرج و مرج: زندگی و مرگ بوئناونتورا دوروتی» سال ۱۹۷۹ منتشر شد و سال بعد مجله ادبی دیگری را منتشر کرد که تنها ۲ سال به فعالیت پرداخت. وی نویسنده مقالههای متعددی هم بود که مجموعه جستارهای «سیاست و جنایت»، «اکسیر دانش»، «آخ، اروپا! حقایقی از هفت سرزمین»، «گفتگو میان نامیرایان، زندگان و مردگان» از جمله آنها هستند. او با انتشار «غوغا» در سال ۲۰۱۴ اولین کتاب خود با ویژگی تاحدودی زندگینامه را منتشر و اعتراف کرد نشان دادن زوایای مختلف روحیاش در برابر مردم برایش راحت نیست.
این نویسنده یک بار در دهه ۷۰ و یک بار هم در دهه ۸۰ به ایران سفر کرده بود. کتاب «در بهار جاودانه نسیان»، «استنطاق در هاوانا»، «آوازی برای آنها که میدانند»، «در ستایش بیسوادی» و «شیطونک سرزمین اعداد» از جمله آثاری وی است که به فارسی ترجمه و منتشر شده است.