به گزارش ایسنا، در فوتبال ایران سابقه نداشت یک مربی این همه سال روی نیمکت ایران بنشیند و رکورد تعداد بازیهای تیم ملی با این مربی سه رقمی شود. تا پیش از کیروش، برانکو در دو مقطع ۵۲ حضور روی نیمکت ایران داشت و محمد مایلکی کهن با ۳۸ و علی پروین با ۳۴ حضور به عنوان سرمربی رکورددار حضور روی نیمکت لرزان تیم ملی ایران بودند.
پس حداقل باید قبول کرد کیروش یک ویژگی خاصی داشت که نزدیک به یک دهه سرمربی ایران بود و در دو مقطع ۱۰۶ حضور روی نیمکت ایران را تجربه کرد.
دوران حضور کی روش در تیم ملی ایران از سال ۲۰۱۱ و روزهای تلخی شروع شد که فوتبال ایران به تازگی شانس حضور در جام جهانی آفریقای جنوبی و قهرمانی در جام ملتها را از دست داده بود. ناکامی بزرگ در دور انتخابی و شکست برابر عربستان در خانه و نتیجه نگرفتن علی دایی و افشین قطبی سبب شد تا فوتبال ایران روی به یک مربی خارجی بیاورد تا از این شرایط خارج شود.
در حالی که بحث حضور یک مربی بیناللملی برای تحقق رویای صعود دوباره به جام جهانی در فوتبال ایران داغ بود، کارلوس کی روش پرتغالی به فوتبال ایران آمد و هدایت ایران را بر عهده گرفت. کارلوس کی روش پس از ماهها مذاکره با فدراسیون فوتبال ایران در دفتر سازمان ترتبیت بدنی قرارداد ۳.۵ ساله بست.
آغاز مربیگری با قهرمانی جام جهانی جوانان
کیروش کار مربیگری خود را با تیم جوانان پرتغال آغاز کرد و نسلی طلایی را برای پرتغال ساخت که در دنیای فوتبال ستارگان بزرگی شدند، بازیکنانی چون فیگو، روی کاستا، فرناندو کوتو بعدها فوتبالیستهای شاخصی شدند. او پس از دو سال حضور روی نیمکت پرتغال این تیم را به مقصد اسپورتینگ ترک کرد تا سرمربی این تیم مطرح پرتغالی شود. کیروش در مدت دو سال حضور روی نیمکت اسپورتینگ به افتخاراتی دست یافت و بازهم بازیکنانی به دنیای فوتبال معرفی کرد؛ بازیکنانی چون استانکوویچ و پائولو سوزا.
مقصد بعدی کارلوس نیویورک و تیم ردبول آمریکا بود. او سپس به آسیا آمد و هدایت تیم ناگویا ژاپن را در سال ۱۹۹۶ به خدمت گرفت اما ناگویا هم مثل ردبول حضوری یکساله برای کی روش به همراه داشت.
او در آسیا ماند و هدایت تیم ملی امارات را هم به مدت یکسال بر عهده گرفت. او در ادامه فعالیت خود، به آفریقای جنوبی رفت و توانست این تیم را به جام جهانی ۲۰۰۲ ببرد ولی برکنار شد و در این جام حضور نداشت.
کیروش در تئاتر رویاها و رئال مادرید
او به عنوان دستیار در کنار فرگوسن کارش را با منچستر یونایتد شروع کرد . پس از یکسال حضور در کنار فرگوسن مربیگری رئال مادرید به او پیشنهاد شد و در سال ۲۰۰۳ هدایت کهکشانی ها را برعهده گرفت و در این تیم به موفقیت نرسید. بازگشت دوباره به اولدترافورد و کار با فرگوسن او را در سایه قرار داد ولی بارها فرگوسن لب به تمجید از او باز کرد و کار کی روش را میستود. سال ۲۰۰۸ سال خداحافظی از یونایتد بود تا دوباره بر روی نیمکت تیم ملی پرتغال تکیه بزند. او پرتغال را به جام جهانی ۲۰۱۰ برد اما در جام جهانی ناموفق بود.
حضور در ایران برای صعود به جام جهانی ۲۰۱۴
کیروش در ادامه سرمربی تیم ملی ایران شد و در دوره نحست در دو دوره ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ روی نیمکت ایران بود و در ادامه راهی کلمبیا و مصر شد و نتوانست با این دو تیم به جام جهانی برسد. مربی پرتغالی در ادامه هدایت ایران را در جام جهانی بر عهده گرفت ولی نتوانست به دور دوم برسد و اکنون صحبت از حضور او در تیم ملی قطر است.
کارلوس کی روش در دو مقطع هدایت ایران را بر عهده داشت و در مجموع در ۱۰۶ بازی به ۶۳ برد، ۲۸ مساوی و ۱۵ باخت رسید.
تلخ و شیرینهای کی روش روی نیمکت ایران
کره جنوبی صفر - ایران یک؛ سلام به بهشت از جهنم کره
ملی پوشان ایران با یک نمایش منطقی و به دور از احساس توانستند با نتیجه یک بر صفر حسرتی را که چهار سال پیش در کره در دل ایرانیها مانده بود، در همین کشور به اشک شوق تبدیل کنند. ایران در رقابت های مقدماتی با ۵ پیروزی، یک تساوی و دو شکست با ۱۶ امتیاز به عنوان تیم نخست گروه خود راهی جام جهانی شد. نکته جالب کسب ۹ امتیاز از این شانزده امتیاز در سه بازی آخر بود. جایی که امیدها بسیار کم شده بود.
تیم ملی در این بازی با ترکیب رحمان احمدی، سید جلال حسینی، پژمان منتظری، امیرحسین صادقی، هاشم بیکزاده، جواد نکونام، آندرانیک تیموریان، مجتبی جباری، مسعود شجاعی و رضا قوچاننژاد وارد میدان شد و به یک روز شیرین برای فوتبال ایران تبدیل شد.
آرژانتین یک - ایران صفر؛ شیرینترین شکست
از وقتی که مشخص شد قرار است در جام جهانی مقابل لیونل مسی بازی کنیم، شور و شوق عجیبی در فوتبال ایران ایجاد شد و شاگردان کیروش در این دیدار به دیدار آلبی سلسته رفت و نمایش خوب و قابل قبولی ارائه داد. نتیجهای که می توانست بهتر از این هم شود ولی این بازی و این باخت مثل یک برد بود و خیلیها به تمجید از عملکرد ایران پرداختند. تیم ملی در دقایق تلفشده دروازه خود را توسط لیونل مسی باز شده دید.
عراق ۳ - ایران ۳؛ پنالتیهای حسرت بار
یکی از تلخترین شکستهای فوتبال ایران، اخراج عجیب و پرحرف و حدیث مهرداد پولادی باعث شد ایران در دیدار برابر عراق به مشکل بخورد ولی وقتی ملیپوشان دوبار بازی عقب افتاده برابر عراق را به تساوی کشاندند، امیدواری زیادی بود تا این بار بتوانیم از سد عراق بگذریم و راهی نیمه نهایی شویم ولی در این دیدار ایران در ضربات پنالتی کم آورد و احسان حاجصفی و وحید امیری پنالتیهای خود را از دست دادند و ایران حذف شد.
ایران یک - مراکش صفر؛ طعم پیروزی بعد از دو دهه
خیلی از جوانهای ایرانی تجربه برد در جام جهانی را نچشیده بودند. آخرین بار سال ۹۸ بود که ایران توانسته بود در جام جهانی برنده شود و این بار فوتبال ایران بعد از سالها توانست در بالاترین عرصه پیروزی را به دست بیاورد و برنده شود. بعد از دو دهه ایران توانست در روسیه شروعی بزرگ داشته باشد. هر چند ایران باز هم در دور گروهی حذف شد ولی نمیتوان از نمایش خوب ایران در دیدار برابر اسپانیا و پرتغال نیز به سادگی گذشت ولی قاب تاریخی و شاید یک نقطه عطف بزرگ کارنامه کیروش را بتوان این پیروزی دانست.
ایران یک - پرتغال یک؛ توقف قهرمان اروپا و حذف تلخ
تیم ملی ایران که با پیروزی مقابل مراکش و شکست خفیف مقابل اسپانیا به صعود به مرحله بعد امیدوار شده بود، پای به میدان مسابقه مقابل پرتغال گذاشت. تیم ملی برای صعود به مرحله بعد نیاز به برد داشت اما این اتفاق با تساوی یک بر یک محقق نشد. با این حال تساوی برابر قهرمان اروپا در دیداری که علیرضا بیرانوند توانست پنالتی رونالدو را مهار کند و در دقایق پایانی هم مهدی طارمی میتوانست گل سرنوشتساز ایران برای صعود به مرحله بعد را به ثمر برساند، یک دیدار خاطرهانگیز را از اذهان مردم ایران ثبت کرده است.
ایران صفر - ژاپن ۳؛ اشتباههای بچهگانه و فرو ریختن شیرازه تیم
نمایش خوب ایران در جام جهانی خیلیها را امیدوار کرده بود که تیم ملیدر جام ملتهای ۲۰۱۹ قهرمان میشود. شروع خوب ایران در دور گروهی نیز و در ادامه برد قاطع برابر چین خیلیها را به این دوره امیدوار کرده بود. همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه یک اشتباه بزرگ از خط دفاعی ایران باعث شد تا دروازه ایران باز شود و در ادامه شیرازه تیم بپاشد و ایران در کمال ناباوری با سه گل در این دیدار شکست بخورد. این پایان اولین دوره کیروش در فوتبال ایران بود.
ایران ۲ - انگلیس ۶؛ پوکرفیس!
نمایش خوب ایران با هدایت کی روش خصوصا برابر تیمهای بزرگ باعث امیدواری خیلیها شده بود و حداقل باخت آبرومندانه در دیدار با انگلیس را پیش بینی میکردیم. از همان ابتدا که ضربه مگوایر به دیرک دروازه ایران خورد و علیرضا بیرانوند مصدوم شد، معلوم بود روز عجیبی قرار است در دوحه رخ دهد. دریافت ۶ گل از انگلیس روز تلخی را برای ایران رقم زد که کمتر کسی پیشبینی میکرد. این شکست سنگین باعث شد هواداران فوتبال ایران بهت زده شوند و در اصطلاح چهره پوکرفیس به خود بگیرند.
ایران 2 - ولز صفر؛ اژدها کُشی
شکست سنگین مقابل انگلیس، شوکی کم سابقه به فوتبال ایران بود اما تیم ملی در عین ناباوری، از زمین بلند شد و در یک بازی دراماتیک و بسیار زیبا توانست ولز را با دو گل دیرهنگام در ورزشگاه احمد بن علی دوحه مقهور توانایی خود کند و یک برد شیرین را در جام جهانی رقم بزند؛ بردی که نظیر آن را در تاریخ فوتبال ایران نداشتیم و هیچ گاه با اختلاف دو گل به پیروزی نرسیده بودیم. شوت روزبه چشمی از پشت محوطه جریمه، پایان تمام انتقادها به تصمیمهای کیروش در بازی نخست با انگلیس بود و همه چشم انتظار اولین صعود به مرحله بعد بودند.
ایران هر چند توانست برابر ولز پیروز شود ولی در بازی سوم به آمریکا باخت و این پایان کار حضور کیروش در فوتبال ایران بود.