روزگذشته دو فیلم هفت بهارنارنج و روایت ناتمام سیما در سالن ملت اکران شد، این در حالی بود که در پی انتقادات و برخی برخوردهای تند از سوی مدیرکل ارزیابی ارشاد، دبیر جشنواره، این جشنواره را متعلق به همه ایرانیان و خانواده سینما دانست.
هفت حاشیه ساز
پرحاشیه ترین و جنجالی ترین رویداد روز گذشته به سخنان ابوالقاسم طالبی در برنامه بهروز افخمی در شبکه نمایش برمی گردد آنجایی که گفته بود: «بعضی از زنان سلبریتی، یائسه شدن شان را هم تقصیر جمهوری اسلامی می دانند / مخالفان من خائن به وطن هستند» این سخنان طالبی و لبخند افخمی به این صحبت ها با مخالفت و واکنش گسترده کاربران، رسانه ها و نهادهای صنفی مواجه شد به طوریکه کانون کارگردان در بیانیه خود نوشت: «پخش سخنان مشمئز کننده احدی از شاغلین در سینمای ایران، آقای ابوالقاسم طالبی، در صدا و سیمائی که قرار بود دانشگاه باشد باعث تاسف و حیرت شد ؛ اگرچه سبب تعجب نبود چرا که پیش از این نیز چنین سخنان نابهنجار و نابخردانه ای را در صدا و سیمای از دست رفته دیده و شنیده بودیم. ولی آنچه از بکارگیری این الفاظ توسط مهمان برنامه ناهنجارتر و نابخردانه تر بود، سکوت همراه با خنده مجری برنامه، آقای بهروز افخمی بود.»
انتقاد دوباره از روند برگزاری و بخش بین الملل
بخش بین الملل جشنواره چهل و یکم فیلم فجر که در روزهای گذشته الف نیز بدان پرداخته شد، بار دیگر مورد توجه و انتقاد رسانه ها قرار گرفت. یکی از روزنامه ها در بخش فرهنگی هنری خود با تیتر« دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته؛ جشنواره جهانی/بین‌الملل فجر چه بود و چه شد» نوشت: متاسفانه جشنواره چهل و یکم، روزها بیشتر کانون حاشیه‌های پی در پی و جنجال و هیاهو است و به نظر می‌رسد از اصل موضوع که همان فیلم و سینماست، فاصله گرفته است. جنس جنجال‌ها و هیاهوی برخاسته از واکنش‌ها به جشنواره چهل و یکم -که از چند جهت بر آن سایه افکنده- در قیاس با همه دوره‌ها وضعیت متفاوتی به آن داده است. از تاثیر ناآرامی‌ها و اعتراض‌های سراسری اخیر گرفته که منجر به امتناع و خودداری صاحبان برخی فیلم‌ها به حضور اثرشان در جشنواره شد تا ضعف جدی در اطلاع‌رسانی دقیق درباره اتفاقات و همچنین حضور قاطع فیلم‌هایی با حمایت‌های دولتی و حکومتی، چنانکه برخی آن را «جشنواره‌ای در تسخیر فارابی، اوج و حوزه هنری» توصیف کرده‌اند؛ همه و همه باعث شد نگاه‌ها به جشنواره فیلم فجر از جنس دیگری باشد.»
از تقبیح پوراحمد تا تمجید ساراحاتمی
روزنامه کیهان در مطلبی جنجالی در باره عدم حضور کیومرث پوراحمد در جشنواره و اکران فیلم «پرونده باز است» از او نوشت: او پس از ساخت دو فیلمفارسی، بدجوری در سرازیری قرار گرفت؛ سه فیلم بعدی‌اش هم فاتحه سینمایش را خواند. از پور احمد، خاطرات «قصه‌های مجید» و فیلم‌هایی مانند «عینک» و «آلبوم تمبر» و حتی سریال «سرنخ» در ذهنمان باقی مانده، اما به نظر می‌آید آن پوراحمد بعد از دو فیلمفارسی «گل یخ» و «نوک برج» (به جز فیلم «اتوبوس شب») بدجوری در سرازیری قرار گرفت به طوری که با فیلم‌های «کفش‌هایم کو؟» و «۵۰ قدم آخر» و «تیغ و ترمه»، فاتحه سینمایش را خواند. البته برخی براین باورند که بالارفتن سن، فیلمسازان را دچار سقوط سینمایی میکند، اگر چنین باشد چگونه کوروساوای ژاپنی در ۸۰ سالگی فیلم اپیزودیک و ماندگار «رویاها» را جلوی دوربین برد و کلینت ایستوود در ۹۲ سالگی تازه‌ترین فیلمش را ساخت و بازی کرد و اسپیلبرگ امسال و در ۷۶ سالگی یکی از بهترین آثارش را تولید نمود؟ به نظر می‌آید اشکال کار جای دیگری است و خالی شدن سینمایی ربطی به سن و سال ندارد.
از سوی دیگر نقش آفرینی سارا حاتمی بازیگر فیلم کت چرمی که پیش تر نیز در سریال زخم کاری حضور داشت، مورد توجه برخی سینمانویسان قرار گرفت. یک پیج خبری با تیتر « ماتیلدا وارد می‌شود» در تمجید از حاتمی نوشت: « اکران "کت چرمی" برای حاضرین در سالن یک سوپرایز ویژه داشت. جواد عزتی مهم ترین بازیگر «کت چرمی» است؛ اما بهترین بازیگر این فیلم قطعا سارا حاتمی است. از لحظه ورود به داستان تا پایان، کیفیت بازی اش را حفظ کرد و توانست مخاطب را با خود همراه کند. نئشگی همراه با قدبازی های دهه هشتادی یک دختر نوجوان، خشم و نفرت و گریه های بدون ادا و اصول و باورپذیر، او را خیلی زود در فهرست نامزدهای احتمالی سیمرغ نقش مکمل زن قرار داد. فیلم از جهاتی شبیه به لئون است. این را در نمایی از خانه عیسی فرهمند (جواد عزتی) که تلویزیون در حال نمایش لئون است هم می شود فهمید.»
بازخورد دو فیلم «هفت بهار نارنج» و «روایت ناتمام سیما»
در سانس اول روز ششم، فیلم هفت بهار نارنج به کارگردانی فرشاد گل سفیدی در پردیس سینمای ملت به نمایش درآمد. فیلم نخست گل سفیدی فیلم شخصی، مینیمال و لوباجت است که احوالات یک مرد مسن و عاشقانه‌های او را به تصویر می‌کشد. حضور علی نصیریان در فیلم برگ برنده و کنجکاوبرانگیز بود اما بازخوردهای اولیه منتقدان از فیلم، نشان دهنده فیلم اولی متوسط با مخاطب خاص است که بیشتر برای حضور در جشنواره ها ساخته شده و نمی توان به فروش آن در گیشه سینماها امیدوار بود.
فیلم دوم این روز، روایت ناتمام سیما از علیرضا صمدی کارکردان فیلم صحنه زنی بود که با وجود انتقاد برخی سینمانویسان، طرفداران و علاقه مندانی نیز داشت. حضور حامد کمیلی، مهران احمدی و آزاد صمدی باعث شده که جنبه های تجاری فیلم تاحد زیادی حفظ شود اما نکته حایز اهمیت درباره فیلم که در نشست خبری آن نیز مطرح شد، علاقه صمدی برای قصه گویی و تمرین او برای دراماتیزه کردن معضلات اجتماعی و موقعیت های انسانی است. صمدی تا میانه داستان توانست کشش و جاذبه خوبی برای فیلمش به وجود آورد اما حجم داستانک ها و کاراکترهای اضافی و پرداخت آنها باعث شد که فیلم روایت ناتمام سیما فیلمی کشدار شود که در برخی اوقات ملال آور شده هرچند با تدوین دوباره شاید بتواند ریتم کند و سکانس ها و شخصیت های اضافی را از فیلم حذف و نمایشی مخاطب پسندتر ارائه داد.
مجتبی امینی: جشنواره فیلم متعلق به همه ایرانیان
روز گذشته روح الله سهرابی معاون نظارت ارزشیابی سازمان سینمایی در یادداشتی سینماگرانی که امسال در جشنواره فجر حضور پیدا نکردند را تهدید به ممنوع الکاری کرد و نوشت تحریم کنندگان دیگر نباید فیلم بسازند و بازی کنند. حال مجتبی امینی دبیر جشنواره فیلم فجر در واکنش به این اظهارات در یادداشتی تاکید کرد که ایران و جشنواره فجر متعلق به همه است. در بخش‌هایی از یادداشت دبیر جشنواره فجر آمده: «جشنواره فیلم فجر، متعلق به یک تفکر نبوده و نیست، ریشه‌های این درخت تناور در خاک سرزمینی هنرخیز و شاخه‌هایش در آسمان آبی فرهنگی هزاران ساله و سرچشمه خلاقیت و جسارت است. ده روز برگزاری جشنواره، تمرینی است برای تحمل و مدارا. برای مشق شنیدن، درک رقابت حرفهای و انعکاسی از روح جامعه‌ای زنده و پویا که چندصدایی است و تکثر و تضارب آرا در آن مشهود است.»
