ای جان جانان، ای مونس جان، ای جانم فدای تو که می آیی و با آمدنت همه را مسحور می کنی، ناز قدمهایت، آمدنت مبارک، قدم رنجه فرمودی، خوش آمدی ای مهدی آل طه.
این نیمه شعبان چه حال و هوایی دارد، سرشار از امید است و عشق، یکسالِ تو را می سازد. روح می دمد در جان خسته و رنجیده آدم.
سردار و سرور و سالار عشق، زاده شده در این نیمه، قرص ماه پیش تو نمایی ندارد، نورش کم فروغ است و جلوه اش کم سو، خورشید فرو ماند از جمال تو!
جشن بزرگی است، غزل خوان و پایکوبان میلاد منجی را جشن می گیریم، خود را آراسته می کنیم، هم ظاهر را هم باطن را. سرلوحه قرار می دهیم گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک را و می خوانیم:

ای زندگی تن و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
تو هستی من شدی از آنی همه من
من نیست شدم در تو از آنم همه تو

 سرمه عشق به چشمانمان می زنیم، تا عاشقانه تر ببينيم تو را هنگامی كه می‌آيی.
ای حجت حق خدا! دولت منصورت را برقرار کن که تنشه عدالتیم