بهار در بهار است...

گروه فرهنگی الف،   4020101001
بهار در بهار است...

 سالیان درازی است که طلیعه بهار برای ما ایرانیان شروع دوباره‌ای برای زیستن است. گویی این رستاخیز دوباره طبیعت و تبدیل افسردگی سرما به طراوت بهاری در جان و دل ما هم قرار است تحول و دگرگونی‌ای خلق کند. اگر جسم و ماده و طبیعتِ زندگی انسان در بهار دگرگون می‌شود، باید باطن و وجود اوهم منور به نور بهار شود.

نوروزِ طبیعت باید با نوروزِ جان که سردی غم، کینه و ناراحتی را به گرما‌بخشی محبت، مودت و مهربانی تبدیل می‌کند همراه باشد. همانطور که مامِ طبیعت انتظارِ نور خورشید بهاری را می‌کشد، ایرانیان هم در اواخر اسفندماه با ذوق و شوق گوششان تیز شده است تا آوایِ بهار را دگرباره بشنوند و به تعبیری روحی تازه کنند. 

امسال نوروز و بهار ایرانیان با بهارِ قرآن همراه شده است، «لکل شئٍ ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان». سالِ نو و بهار طبیعی مردم ایران قرار است با آغشته شدن به ایام توحیدی ماه رمضان که مخازن رحمت و لطف خدا بر بندگان باز شده است، از سرگیری زندگی را بیش از سالیان گذشته با یاد و نام خدا همراه سازند و این یادآوری مهمی است که خدا به بهترین شکل ارزانی ایرانیان کرده است. 

پيامبر اكرم (ص) در خطبه شعبانيه فضايلي را برای رمضان بر شمردند؛ از جمله اين كه مردم در ماه مبارک رمضان به مهمانی خدا دعوت شده‌اند. شب قدر در اين ماه قرار دارد و بهتر از هزار ماه است. ماه همدردی، ماهي است كه روزی بندگان مؤمن افزون مي‌شود. پاداش آنكه در اين ماه مومنی را افطار دهد، برابر با آزادكردن بنده است. 

همچنين ايشان، اين ماه را ماهي مي دانند كه اگر ارزش آن شناخته شود انسان آرزو مي‌كند تمام سال رمضان باشد؛ طبق سخن نبي مكرم اسلام (ص)، ماه رمضان، ماه بسته‌شدن درهاي جهنم، ماه گشوده‌شدن درهاي بهشت و ماه به زنجير كشيده شدن شياطين است.
به تعبیری بهترین روزهای سال در نزد خداوند، با روزهای پر طراوت و زیبایی فروردین همراه گشته‌اند تا ظاهر و باطن زندگیمان را بهاری کنند. 

سال ۱۳۶۹ که از قضا چون امروزی بهارِ طبیعت با بهارِ قرآن همراه شده بود، رهبری معظم، نکته‌ای را در این‌باره فرمودند:«اتّفاقاً بهار طبیعت، با بهار دعا و قرآن، هم‌زمان شده است. چقدر مناسب و بجاست که با تحوّل سال و با ورود در آستانه‌ ماه مبارک رمضان که ماه رحمت و مغفرت الهى است ما هم از کاستیها و کجى‌ها و زشتیها و بدیها در درون و وجود خودمان رو برگردانیم.» 

این تقارن و همراهی دو بهار فرصت مغتنمی است تا همزمان با طبیعت، خود را متحول کرده و از عنایات خاص الهی بهره‌مند شویم تا حیاتمان توأمان بهارستانی دیدنی شود.