علیرضا زاکانی، شهردار تهران خبر داده که به‌زودی به عنوان دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور آسیب‌های اجتماعی تهران منصوب میشود؛ البته با حفظ سمت! او در این خصوص گفته: « این موضوع یک محبت از سمت رئیس‌جمهور است که به شرط تصویب در هیئت دولت مسئولیتی بر عهده بنده می‌گذارد که خدمت بیشتری به کودکان خیابانی و معتادان متجاهر و آسیب‌های اجتماعی داشته باشم. این مسئولیت با حفظ سمت در شهرداری تهران قرار است پذیرفته شود والبته این مسئله به‌شرط تصویب‌شدن، تنها یک نمایندگی ویژه است.»
هر چند تجربه نشان داده که سمت‌هایی چون دستیار، مشاور و پست‌هایی این‌چنینی نه از جایگاه اجرایی قابل‌اعتنایی در همان ساختار منتصب‌کننده برخوردارند و نه اثرات خاصی دارند؛ در واقع در قامت یک جایگاه مشورتی برای سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری قابل تفسیر هستند.اما با وجود آگاهی به جایگاه نه‌چندان مهم دستیاری، وقتی پای شهردار تهران به این منصب باز میشود، مسئله قدری متفاوت است. شهردار تهران وظایفی دارد که رتق‌وفتق آنان نیازمند توجه زیاد و متمرکز است. اداره پایتخت و مشغله و دردسرهای فراوانش به‌قدری است که برخی شهرداری تهران را مقیاس کوچکی از ریاست‌‌جمهوری قلمداد می‌کنند؛ از مسائل بودجه‌ریزی، تامین مالی و پیش‌بردن پروژه‌های عمرانی پایتخت گرفته تا یافتن راه‌حلی برای گشایش معضلات شهری و ... و این مسئله نشان از دغدغه بسیار زیاد فردی است که سکان شهرداری را به عهده می‌گیرد.
حال این سوال مطرح میشود که با این حجم بالای وظایف شهردار، او چگونه میخواهد از پس مسئولیتی که در قامت «دستیاری رئیس‌جمهور در امور آسیب‌های اجتماعی» روی دوشش گذاشته شده، برآید؟ فارغ از این مسئله و دغدغه‌های کاری و چند پست داشتن زاکانی، نقش‌آفرینی در حوزه آسیب‌های اجتماعی نیازمند بهره گیری از متخصصین علوم اجتماعی از جمله پژوهشگران، مددکاران و برنامه‌ریزان اجتماعی است .
اگرچه همین عهده‌دارشدن منصب شهرداری هم به‌دلیل عدم احاطه زاکانی با معضلات شهری و همچنین عمده فعالیت‌هایی که در حوزه سیاست داشته، موجب انتقادهای بسیاری شد که می‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. در این منصب، داشتن وجهه سیاسی و رابطه متناسب با دستگاه‌ها و نهادها برای تامین بودجه، نخستین اولویت کنونی شهردار پایتخت باید باشد و در پیشبرد امور اجرایی و مسائلی که نیاز به تخصص است، حضور معاونین کاربلد راهگشاست. اما قبول منصب چنین سمتی برای زاکانی ، موجب خدشه‌دار شدن وجهه او در نزد افکار‌عمومی خواهد شد.
قطعاً این سوال مطرح میشود که چرا باید یک مسئول در چند پست و به‌صورت همزمان مشغول به کار باشد؟ شهردار تهران این نکته را مدنظر خود قرار دهد که هندوانه‌های پرتعدادی که در دستان او قرار داده شده، ممکن است بر زمین بیفتند و همه چیز را لکه دار کنند!
