پرویز پرستویی با سرعت تمام در سراشیبی جوزدگی قدم برمی‌دارد؛ به زمین و زمان تاخته و به‌قدری تندروی می‌کند که تمیز درست از غلط برایش ناممکن میشود. او به هر مسئله‌ای چنگ زده و آن را دستمایه حملات سیاسی خود قرار می‌دهد و خروجی این اقدام چیزی نیست جز تنزل شان و جایگاه او.
اگر چه این خط مشی یک اپیدمی در جامعه هنری است اما وقتی این سطحی‌نگری از سوی شخصیتی پرویز پرستویی ظهور و بروز می‌کند باید نگران بود؛ نگرانی هنرمندی که سکانس‌های حماسی‌اش در خاطرمان نقش بسته؛ نگران فردی که دلبستگی و تعهد او به وطن اظهرمن‌الشمس است؛ نگران اویی که راوی حماسه دلیر مردان دفاع مقدس بود و امروز ناخواسته در حال پشت پا زدن به گذشته خود است.
نه اینکه انتقادهای سیاسی او محل بحث باشد بلکه دغدغه اصلی، افتادن پرستویی به ورطه قشری‌نگری است. وقتی نقدهایش بر مباحث کذایی یا برداشت‌های خطا بنا میشود، هم شخصیت او زیر سوال می‌‌رود و هم اصل و اساس نقدش – که شاید محلی از اعراب داشته باشد – زیر سوال خواهد رفت.
هر چند که در سال‌های اخیر توصیه‌های مشفقانه‌ای به او برای پرهیز از این ظاهربینی شده اما در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد! پرستویی امروز، همان چهره چند سال پیش است و به شکل مشابهی رفتار می‌کند. او اخیراً در واکنش به توییت یکی از مجریان تلویزیون درباره مرحوم فردوس کاویانی، به‌شکل پرخاشگرانه‌ای رفتار و حملات تندی علیه این مجری ترتیب داده؛ بدون اینکه برداشت صحیحی از فحوای کلام آن مجری داشته باشد.
از شکل بیان پرستویی اینگونه برداشت میشود که صرفاً برای او گوینده اظهارات مهم بوده نه مضمون آن؛ اظهاراتی که از آن بوی توهین به مشام نمی‌رسد و از قضا حامل دعای خیر و طلب آمرزشی است که شاید می‌توانست به شکل بهتری بیان شود اما در میان سیاسی‌کاری‌ها و برداشت‌های مغرضانه سمت و سوی اصلی آن گم شده است. انگار پرویز پرستویی از این ماجرا بهانه‌ای برای هجمه به کلیت صدا و سیما پیدا کرده و با چشم بسته و زبانی تند، لطف خود را به سازمان و مجری مذکور ابراز کرده؛ بدون اینکه اساساً متوجه ماهیت سخنان مناقشه‌برانگیز شده باشد.
نوع کنش‌ورزی پرویز پرستویی در جهتی است که شاید در کوتاه‌مدت، ارضاکننده بخشی از افکار‌عمومی باشد اما در بلندمدت، به ضرر او تمام خواهد شد. جامعه می‌فهمد که بخش قابل توجهی از این تعرضات کلامی یا انتقادات مطروحه این هنرمند، یا ریشه در واقعیت ندارد یا در جهت مقاصد سیاسی به‌کار گرفته شده و این برای وجهه این هنرمند کارکشته و دلسوز، ناپسند است.
