روزنامه کیهان نوشت: حسن روحانی در دیدار وزیران و معاونان دولت سابق گفت: من بر مبنای تکلیف و وظیفه در انتخابات ثبت‌نام کردم. شخصا معتقدم نباید انقلاب و نظام را رها کنیم. هیچ راهی هم جز صندوق رای نداریم.
وی با بیان اینکه می‌دانم به حرکت درآوردن جامعه از سال ۹۲ سخت‌تر است، اظهار داشت: در سال ۹۲ هم ابتدا فضای انتخابات خیلی سرد بود. یعنی آنچه در ۹۸ و ۱۴۰۰ عمل کردند، بنا بود ابتدا در ۹۲ انجام دهند که موفق نشدند. رد صلاحیت آقای‌هاشمی هم در آن سال یأس را بیشتر کرد. عده زیادی می‌گفتند فایده ندارد و نمی‌شود کاری کرد. به‌هرحال ۹۲ عده‌ای به صحنه آمدند و تلاش کردند، مردم هم به صحنه آمدند و انتخابات پرشوری برگزار شد. سال ۹۶ هم که بسیار پرشور و رقابتی بود؛ تا رسیدیم به سال ۹۸ و ۱۴۰۰ که دیدیم کاری کردند که شرکت‌کننده بسیار کم شد. ظاهراً بعد از ۹۸ فکر کردند که آب از سرشان گذشته و مهم نیست شرکت‌کننده کم باشد یا زیاد. کار خودشان را شدیدتر در ۱۴۰۰ انجام دادند. هدف آن‌ها اینست که اصلاح‌طلبان و اعتدالیون قهر کنند و همه کنار بروند و انتخابات را حتی با شرکت ۳۰ درصد هم که شده برگزار کنند.
وی افزود: بعضی از این‌هایی که الان حاکم هستند را می‌شناسم که نه در انقلاب بودند و نه در جنگ و نه غصه‌ای برای کشور دارند. خوشحال می‌شوند که امثال ما و افکار ما کلاً مأیوس شویم و رها کنیم و بگوییم که کاری نمی‌شود کرد. اگر این شعار در ذهن مردم حاکم شود که کاری نمی‌شود کرد چه خواهد شد؟ آیا واقعاً به پایان خط رسیده‌ایم؟ من قبول ندارم که الان پایان خط است. ممکن است خدای ناکرده در آینده به این نقطه برسیم ولی امروز به پایان خط نرسیده‌ایم. باید همه توان‌مان را به کار بگیریم برای اینکه جامعه را به حرکت دربیاوریم. تلاش کنیم گرچه بسیار سخت است.
روحانی در ادامه گفت: ما نزد خداوند و مردم و انقلاب و این نظام مسئولیم. چه پاسخی داریم اگر ما هم رها کنیم و برویم کنار؟ ما که در یک انتخابات امکان شرکت داریم، از ترس اینکه صلاحیت ما را رد کنند یا مردم پای صندوق نروند و رأی ندهند برویم خانه بنشینیم، آیا درست است؟ این کار چه خاصیتی دارد؟
روحانی افزود: همه ما وظیفه داریم اگر می‌توانیم هر چند نفر که ممکن است را به صندوق رأی دعوت کنیم. برای مجلس شورای اسلامی شاید بشود لیستی برای تهران و شهرهای دیگر ارائه کرد. لیستی که قابل قبول باشد. این وابسته به این است که ببینیم در نهایت در موضوع صلاحیت‌ها چه می‌کنند، آیا بر توصیه مقام معظم رهبری عمل می‌کنند یا نه؟ اگر شورای نگهبان کار هیئت‌های اجرائی را تا حدی جبران کند ممکن است بشود فضا را مقداری گرم کرد و لیستی برای تهران و شهرستان‌ها ارائه کرد. اگر در مجلس شورای اسلامی بتوان ۷۰ نفر یا حتی ۵۰ نماینده داشت، از هیچ که بهتر است.
درباره سخنان آقای روحانی باید گفت کسی که بعد از (آبان) سال 1398، آب از سرش گذشت، خود آقای روحانی بود؛ آنجا که بعد از چهار سال نمایش ثابت نگه داشتن قیمت بنزین، ناگهان قیمت را سه برابر کرد و بعد هم با پوزخند گفت خود من هم صبح جمعه باخبر شدم. حذف بی‌سرو صدای یارانه 20 قلم کالا از 24 قلم کالای وارداتی، خالی کرن خزانه و ثبت تورم 60 درصدی در کنار سیاسی کاری و بی‌تدبیری و آویزان شدن از جنازه برجام، موجب شد محبوبیت وی در نظرسنجی‌های دولتی به زیر شش درصد برسد.
آقای روحانی با آن کارنامه فاجعه بار اصرار دارد نقش منحصر به فرد مدیریت خود و دولتش در دلسرد کردن مردم را کتمان کند و تقصیر را در دو انتخابات قبلی به گردن شورای نگهبان بیندازد. و حال آن که در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری، مدعیان اعتدال و اصلاحات چند برابر نیاز نامزد داشتند، اما نتوانستند اعتماد مردم را جلب کنند.