به گزارش ایسنا، فوربس در این باره نوشت: بزرگترین مشکل ناوگان جدید اوکراین متشکل از ۳۱ تانک M-۱ Abrams ساخت آمریکا، موتورهای توربین ۱۵۰۰ اسب بخاری این تانکها نیست، بلکه فیلترهای نصب شده در ورودی موتورها هستند. این فیلترها از ورود آلودگی و آشغال جلوگیری میکنند تا موتور ظریف اما قدرتمند M-۱ را خراب نکنند. آنها به تمیز کردن مداوم نیاز دارند.
اگر خدمه چهار نفره تانکهای آبرامز هر ۱۲ ساعت یا بیشتر از تمیز کردن فیلترهای مخزن آن غافل شوند، ممکن است آنقدر به موتور آسیب برساند که گردان چارهای جز این نداشته باشد که موتور و احتمالاً گیربکس را بیرون بیاورد و آن را برای مدتی طولانی به منظور انجام تعمیرات اساسی از ناوگان خارج کند.
این اتفاق سبب میشود تا یکی از معدود تانکهای M-۱ اوکراین از میدان نبرد حذف شود، همانطور که ممکن است یک مین یا موشک روسی چنین کاری انجام دهد. تعمیر و نگهداری عمیق آبرامزهای اوکراین در لهستان انجام میشود.
این تانکهای ۶۸ تنی که اوکراین از آنها استفاده میکند و با سرو صدای زیاد راهی این کشور شد، ماشینهایی بسیار پر مصرف هستند. اوایل سال جاری (میلادی) در هفتههای قبل از اینکه دولت «جو بایدن» رئیسجمهور ایالات متحده، تانکهای M-۱ را به اوکراین وعده دهد، بسیاری از کارشناسان و حتی برخی از مقامات اوکراین با صدای بلند نسبت به سوخت مورد نیاز تانکها ابراز نگرانی کردند.
درست است که یک M-۱ معمولاً تنها ۰.۶ مایل در هر گالن سوخت سفر میکند اما توربین آن منعطف است. ارتش ایالات متحده سوخت جت M-۱ خود را تغذیه میکند، اما ارتشهای دیگر دیزل ارزانتری را به آبرامز خود تزریق میکنند.
هیچ نشانهای مبنی بر این وجود ندارد که تعویض سوخت جت با دیزل بهطور قابل توجهی بر عملکرد M-۱ تأثیر بگذارد. بنابراین، دلایل زیادی وجود دارد که تصور شود ارتش اوکراین همه چیز را ساده نگه میدارد و آبرامز خود را با همان دیزلی که سایر تانکهای آن میسوزانند، تغذیه میکند.
بنابراین، بزگترین مشکل کار با تانکهای آبرامز که ممکن است دردسری بزرک برای سربازان اوکراینی است که روزی ۲ بار میبایست موتور آن را در دقیقه به دور بالا برسانند تا یک سیستم پالس جت را راهاندازی کنند که هوا را از مخزن خارج و گرد و غبار و زبالهها را از مشبک پشتی پرتاب می کند.
این کار، فیلترها را در طول استفاده طولانی مدت تمیز نگه میدارد. قبل از اینکه آمریکاییها در اوایل دهه ۲۰۰۰، سیستم پالس جت را به M-۱ اضافه کنند، خدمه تانکها - بهویژه آنهایی که در صحرا میجنگیدند - آشکارا از قابلیت اطمینان به وسایل نقلیه خود شکایت میکردند.
دفتر پاسخگویی دولت ایالات متحده در سال ۱۹۹۲ در این باره گزارش داد: مقامات ارتش از مشکلات مصرف سوخت بالا، پمپهای سوخت نامطمئن و مصرف شن و ماسه مطلع هستند. آنها در حال کار بر روی راهحلها هستند.
تا زمانی که خدمه تانک بهطور کامل به برنامه تمیز کردن آن، یعنی دو بار پایبند باشند، به خوبی کار میکند. حتی زمانی که به آنها شلیک میشود.
«مارک هرتلینگ» ژنرال بازنشسته ارتش ایالات متحده به روزنامه ایندیپندنت کییف گفت: همه این چیزها را میتوان به خدمه آموزش داد، اما اگر آنها مرتکب اشتباه شوند - و اشتباه هم خواهند کرد - موتور میلیون دلاری آن را که قابل تعمیر در میدان نبرد نیست، منفجر میکنند.