جوان آنلاین: در حالی که قرار بود قانون رتبه‌بندی به حل مشکلات معلمان کمک کند، اما حالا باری بر مشکلات بسیاری از آن‌ها اضافه کرده است. براساس ماده۴ این قانون، باید رتبه‌بندی برای تمامی معلمان انجام شود، اما نومعلمان ورودی آزمون استخدامی سال جاری هنوز رتبه‌بندی نشده‌اند و به همین دلیل حقوق ماهانه‌شان کمتر از ۷ میلیون تومان است. 
 
قانون رتبه‌بندی قدمتی بیش از ۱۰ سال دارد. معلمان امید داشتند با اجرای این قانون وضعیت جایگاه و دستمزدشان روزبه‌روز بهتر و بهتر شود، اما متأسفانه سهم تعداد زیادی از آن‌ها از رتبه‌بندی، صفر شده است، چراکه فاقد رتبه هستند. متأسفانه پیگیری این معلمان تا به امروز از اداره آموزش‌و‌پرورش منطقه شان نیز بی‌فایده و بی‌نتیجه بوده است. 
 
 حقوق کمتر می‌گیرم، چون سامانه باز نشد!
آقای یگانه که یک نومعلم است در رابطه با نداشتن رتبه خود می‌گوید: «من از مهرماه سال ۱۴۰۱ وارد شغل معلمی شده‌ام، از آنجا که آن موقع نمی‌توانستم مدرکی را در آیتم تجربه بارگذاری کنم، امتیاز این بخش را از دست دادم، اما قرار بود مهرماه ۱۴۰۲ سامانه برای من و امثال من باز شود تا این آیتم را هم اضافه کنم، اما هنوز سامانه را باز نکرده‌اند. هر بار هم به اداره رفته‌ام و سؤال پرسیده‌ام، به من گفته‌اند هنوز بخشنامه‌ای در این زمینه برای‌شان نیامده است.» او ادامه می‌دهد: «سال گذشته همزمان با شروع به کارم، آموزش‌و‌پرورش اعلام کرده بود یک سال به ما مهلت جمع‌آوری مدارک می‌دهد. حالا بیش از یک سال می‌گذرد، اما هیچ رتبه‌ای برایم اعمال نشده است.» این نومعلم اظهار می‌دارد: «اگر اجازه بارگذاری مدارک مرتبط با آیتم تجربه را می‌دادند، حقوقم حدود ۳ میلیون تومان افزایش پیدا می‌کرد، اما متأسفانه نه اعتراض در سامانه و نه پیگیری‌های این موضوع از اداره آموزش‌و‌پرورش منطقه‌مان به نتیجه نرسید.»
یکی دیگر از نومعلمان نیز آقای احمدی است که درباره این موضوع می‌گوید: «اداره کل آموزش‌و‌پرورش شهرمان می‌گوید هنوز مجوز صدور رتبه‌بندی برای نومعلمان صادر نشده است. آنطور که معلوم است این کار باید از سمت وزارت آموزش‌و‌پرورش انجام شود، اما چرا تا امروز انجام نشده است را کسی نمی‌داند!»
 
 اعتراض بی‌فایده بود 
خانم وفامنش نیز همین مشکل را بازگو می‌کند: «من ۹ سال بود که به عنوان نیروی خرید خدمات کار می‌کردم. قرار بود حکم استخدامم را از فروردین امسال بزنند، اما این کار تا مهر ۱۴۰۲ طول کشید، برای همین قانون رتبه‌بندی شامل حال من نشده و همین باعث شده است تا حقوق کمتری بگیرم.» او ادامه می‌دهد: «در حال حاضر من فاقد رتبه هستم و با اینکه اعتراض زده‌ام، هیچ رتبه‌ای به من تعلق نگرفته است، البته این موضوع فقط مربوط به من نیست، همه کسانی که از اول مهر ۱۴۰۲ حکم‌شان خورده است، فاقد رتبه اعلام شده‌اند. در صورتی که بسیاری از معلمان از استان‌های مختلف که معلم خرید خدمات بودند و توانستند حکم استخدامی‌شان را پیش از ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ بگیرند، مشمول رتبه‌بندی شده‌اند. این کم‌کاری‌ها را از چشم آموزش‌و‌پرورش استان و بعد از آن وزارتخانه می‌بینم.» خانم وفامنش با ناراحتی می‌گوید: «بی‌مهری به ما برای رتبه‌بندی به قدری زیاد شده است که خیلی از ما قید رتبه‌بندی را زده‌ایم و بی‌توجه به آن به کارمان ادامه می‌دهیم، اما واقعاً دل‌مان از وزارت آموزش‌و‌پرورش گرفته است.»
خانم میثمی نیز در این رابطه می‌گوید: «من ورودی سال ۱۳۹۸ دانشگاه فرهنگیان هستم و امسال سال اول تدریسم است. در واقع از گروه نومعلمان محسوب می‌شوم. با وجود گذشت پنج ماه از سال تحصیلی، اما رتبه‌بندی، حکمی برای من و سایر معلمان جدید صادر نشده است. وقتی به ادارات و اداره کل آموزش‌و‌پرورش هم مراجعه می‌کنیم، می‌گویند فعلاً خبری از رتبه‌بندی نیست. واقعاً نمی‌دانم که باید چه کار کنم؟»
آقای علوی که در استان خوزستان معلم است نیز از این موضوع گلایه می‌کند و می‌گوید: «مهرماه سال ۱۴۰۱ با شرکت در آزمون اختصاصی فرزندان جانبازان و شهدا در سازمان آموزش‌و‌پرورش به عنوان معلم وارد شدم. همانطور که می‌دانید برای رتبه‌بندی کلی بحث بوده است. حالا این مشکلات به حرف و حدیث‌های مربوط به رتبه‌بندی دامن زده است. با اینکه بیش از یک سال سابقه تدریس دارم و حتی در دوره‌های ضمن خدمت و وبینار‌های مختلف شرکت و مدرک جمع کرده‌ام، اما همچنان فاقد رتبه هستم. کاش مسئولان آموزش‌و‌پرورش صدای ما را بشنوند و چاره‌ای برای این مشکل بیندیشند.»
 
 رتبه‌بندی نومعلمان شاید وقتی دیگر!
آنطور که سخنگوی وزارت آموزش‌و‌پرورش درباره رتبه‌بندی این معلمان جدید‌الورود می‌گوید، آیین‌نامه رتبه‌بندی، وضعیت رتبه‌بندی را مشخص کرده است و نومعلمان نیز بر اساس همین آیین‌نامه حائز رتبه خواهند شد، اما چرا هنوز آن‌ها فاقد رتبه هستند؟ 
علی فرهادی درباره نحوه دریافت رتبه برای معلمان جدید می‌گوید: «قبل از هر چیزی باید حکم کارگزینی این دسته از معلمان که امسال وارد وزارت آموزش‌و‌پرورش شده‌اند، صادر و ابلاغ مصوب آن‌ها مشخص شود. ممکن است یک معلمی شرایطش طوری باشد که بتواند سریعاً ارتقا بگیرد و شاید یک معلم نتواند.»
او در پاسخ به این سؤال که آیا امکان تغییر نحوه اعطای رتبه وجود دارد یا خیر تصریح می‌کند: «ان‌شاءالله به‌زودی آیین‌نامه رتبه‌بندی اصلاح خواهد شد و تمامی مواردی که به اعطا و ارتقای رتبه منجر خواهد شد، به فرهنگیان اعلام می‌شود.» آنطور که این مقام مسئول اعلام کرده است، رتبه‌بندی معلمان جدیدالورود انجام می‌شود، اما وقتی دیگر! وقتی دیگر که زمان آن هنوز به معلمان چشم‌انتظار رتبه‌بندی اعلام نشده است!
 
 آیین‌نامه اشکال دارد.
اما اشکال کار کجاست؟ حمید رفیعی، پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت در این رابطه به «جوان» می‌گوید: «مسئله اصلی در رتبه‌بندی، تفاوت‌ها و چالش‌های آیین‌نامه آن است، یعنی آیین‌نامه رتبه‌بندی معلمان به رغم اینکه به نحوی تنظیم شده است که بتواند همه معلمان را شامل شود، اما در چند مورد ایراداتی دارد. یکی از ایراد‌ها مربوط به بخش «تجربه» است. در بخش تجربه باید سوابق و حضور معلمان در کلاس درس مورد ارزیابی قرار گیرد، حتی در سایر بخش‌های سنجش برای رتبه‌بندی نیز ارزیابی‌ها بر اساس «حضور» است، بنابراین باید گفت که متأسفانه در شیوه‌نامه رتبه‌بندی توجهی به معلمان جدید نشد و دقت نظری صورت نگرفت، به همین دلیل معلمان زیادی فاقد رتبه مانده‌اند و مشکلاتی برای‌شان ایجاد شده است.»
او ادامه می‌دهد: «آموزش‌و‌پرورش باید دانشجومعلمان فارغ‌التحصیل دانشگاه فرهنگیان را ارزیابی می‌کرد و آن‌ها را بر اساس امتیازی که تا آن موقع کسب کرده بودند، مورد ارزیابی قرار می‌داد تا در رتبه‌های یک تا ۳ جانمایی شوند. همچنین باید داوطلبان پذیرفته‌شده در آزمون استخدامی را نیز به همین صورت در رتبه‌های یک تا ۳ جانمایی می‌کرد و به آن‌ها فرصت مثلاً دو ساله می‌داد در سنجش مجددی که برای‌شان در نظر می‌گرفت، فرایند رتبه‌بندی آن‌ها را اصلاح می‌کرد.»
 
 قانونی که به درستی اجرا نشد
رفیعی به پیش‌بینی‌نکردن اعتبارات نیز اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: «غالباً آموزش‌وپرورش اعلام می‌کرد تعدادی از معلمان جدیدالاستخدام هستند و رتبه‌بندی آن‌ها در بودجه سنواتی پیش‌بینی نشده است، بنابراین سازمان برنامه‌وبودجه این کار را رقم نمی‌زند، بنابراین ضرورت دارد سازمان برنامه و بودجه در این موضوع اهتمام ویژه داشته باشد و پیگیری‌های لازمه را انجام دهد چراکه بر اساس قانون، حق جامعه معلمان است که از بدو ورود به کلاس درس مشمول رتبه‌بندی شوند و قانون این اجازه را داده است که اگر فردی، فاقد رتبه اعلام شود نیز می‌تواند تا یک سال از مزایای رتبه‌بندی استفاده کند.»
پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت با بیان اینکه آیین‌نامه ایراد دارد، می‌گوید: «متأسفانه در آیین‌نامه مرحله ارتقا دیده نشده است تا نیرو‌های جدید که وارد می‌شوند بر اساس آن رتبه بگیرند. مثلاً در حوزه ارزشیابی، میانگین دو ساله دیده شده، این در حالی است که برخی از افراد، یک سال سابقه دارند، بنابراین این را آموزش‌و‌پرورش باید در قالب لایحه به دولت ارائه کند تا اشکالات برطرف شود.»
متأسفانه اجرای بد قانون رتبه‌بندی سبب شده است معلمان دل خوشی از این قانون نداشته باشند. آن‌ها که با هزار امید و آرزو منظر مانده بودند تا این قانون قدیمی به مرحله اجرا برسد و شرایط آن‌ها را بهبود ببخشد، اما حالا کم‌و‌کاستی‌های پیش‌آمده سبب شده است گلایه‌مند باشند و ناچار از اینکه اعتراضات‌شان به نتیجه نمی‌رسد، به رسانه‌ها پناه بیاورند. این معلمان فقط یک چیز می‌خواهند؛ اینکه مسئولان صدای آن‌ها را بشنوند و قانونی را که به نفع آن‌ها وجود دارد به درستی اجرا کنند. امید است وزارت آموزش‌و‌پرورش با جدیت بیشتری این مشکلات را پیگیری و حل کند.