پس از شهادت شهید سید مرتضی آوینی در روز بیستم فروردین سال 1372، این روز به عنوان «روز هنر انقلاب اسلامی» نام گذاری شد.انتظار می رفت در سی سال گذشته تا به امروز، رونق چشمگیری در احیا و گسترش این روز ارزشمند رخ میداد، اما فقط، بسنده شد به چند مراسم رسمی و گذرا و ارایه آمارهایی که بیشتر برای موقعیت ها مناسب بود! نمیتوان فعالیت دلسوزانه فردی اهالی هنرمند این عرصه و یا برخی تشکلها را نادیده گرفت اما تفسیر ها و نگرش ها و انتظاراتی که بیشتر متوهم، غیر واقعی و گاه غیر عقلانی است بخصوص در شرایط فعلی ،روند تولید این گونه آثار را به بن بست رسانده و یا متوقف کرده است.
آثار فعلی تبدیل به تولیداتی شده که خیلی سطحی ، شعاری ، غیر باور و غیر جذاب برای تماشاگر حتی برای تماشاگری است که با این تفکر به آثار خلق شده توجه میکند! اگر معتقدند پیرو آیین و روشی هستند که شهید آوینی آغازگر آن با آثار ی همچون روایت فتح بود باید دیدگاه و نظر خود را بازیابی و بازسازی کنند چون منش شهید آوینی، تولید آثار درخشان تاثیر گذار در قلوب همه انسانها با گرایش و سلایق مختلف بود، بخصوص آنانکه به ظاهر از این مسیر دور هستند و اعتقادی به "هنر انقلاب اسلامی" ندارند. آمار اندک مخاطبین تلویزیون- فارغ از کاهش طبیعی - بخصوص در این ماه مبارک رمضان که دلها بیشتر به آثار دینی و مذهبی که پایه و اساس هنر انقلاب اسلامی است گرایش دارد ،بالاخص در زمینه تولیدات سریالهای داستانی ،نشان از ضعف کارآمدی مدیران و سیاستگذارانی داردکه معتقدند با اندیشه و تفکرات شهید آوینی بلوغ یافتند و در این مسیر گام برداشتند و یا در عرصه سینما هم ، اگر فیلم های خنده دار و سرگرم کننده سطحی فعلی را که فعلا تماشاگر ،در کمبود رونق و تنوع فیلم، مجبور به انتخاب است ، کنار بگذاریم ، فیلم قابل اعتنایی در مسیر هنر انقلاب اسلامی ارایه نشده که بتوان به آن ببالید و افتخار کرد .
" هنر انقلاب اسلامی " یک پدیده و ویژگی خاص است که باید نشانه های آن در آثار تولید شده عینی و مشهود باشد وگرنه به طور طبیعی، تولید آثار هنری توسط هنرمندان و یا بخش خصوصی مثل همه تولیدات اجتماعی و رفاهی موردنیاز مخاطب، با رعایت قوانین،و البته با قدری نظارت درست، برآورده میکند. بنابراین دیگرنیاز به این همه هزینه و بودجه کلان و نهاد ها و ارگانها ی انقلابی و وزیر و مدیر ارزشی نیست مگر آنکه برای برآورده کردن اهدافی به میدان آمده باشند..
