به گزارش تسنیم، روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ" در مطلبی به ضعف دفاع هوایی در اروپا پرداخته و نوشت: لیتوانیایی ها از این شرایط می ترسند و بر این عقیده‌اند که اروپا باید از حریم هوایی خود به درستی محافظت کند.

«وریناس کاسیوناس»، وزیر دفاع لیتوانی خواستار یک بازنگری در این باره است. وی که از اواسط ماه مارس این مسئولیت را در کشورش بر عهده گرفته است به عنوان میهمان در موسسه هادسون، اندیشکده محافظه کار در واشنگتن دی سی ناتو را به وجدان خود رجوع داده و خواستار بستن نشتی پدافند هوایی ائتلاف دفاعی ناتو شد. وی اراده فرضی ولادیمیر پوتین و توانایی روسیه برای حمله موشکی به ناتو را یادآور شد. نیوزویک به نقل از او نوشت که دفاع هوایی این ائتلاف بزرگترین نقطه ضعف آن است.

کشورهای بالکان هم از این شرایط هراسان هستند. در واقع دانشمندان بین 5 تا 8 سال به ناتو فرصت می دهند تا شرایطی را فراهم کند که بتواند در برابر روسیه از خود دفاع کند. فابیان هافمن از دانشگاه اسلو بزرگترین بدبین در میان تحلیلگران است: این کارشناس علوم سیاسی انتظار دارد روسیه ظرف دو تا سه سال پس از پایان جنگ در اوکراین به ناتو حمله کند. به اعتقاد وی از آنجایی که ارتش ولادیمیر پوتین به طور متعارف از غرب پایین تر است، تنها گزینه او حمله موشکی از منطقه کالینینگراد علیه بخش هایی از بالتیک است. به گفته هافمن ناتو باید برای این سناریو آماده شود. البته به اعتقاد وزیر دفاع جدید لیتوانی به نظر می رسد این مسئله تا کنون مورد غفلت قرار گرفته است.

برخی تحلیلگران و کارشناسان دیگر هم نظر مشابهی دارند. لیدیا واکس از بنیاد علم و سیاست برلین این طور تحلیل می‌کند که پدافند هوایی و دفاع موشکی زمینی در اروپا در حال حاضر "بسیار ناکافی" است. این دانشمند در واقع این دفاع توخالی را انگیزه ای برای پوتین می داند تا حوزه قدرت خود را از نظر سیاسی گسترش دهد . به گفته وی ضعف اتحادیه اروپا آن را در برابر باج گیری آسیب پذیر می کند. به نظر می رسد احساس تهدید از طرف بالتیک موجه باشد. واکس گفت: با برخی حملات متعارف پوتین می‌تواند ناتو را مجبور به درگیری کند، واکس گفت: این مسئله می‌تواند با هدف ارعاب غرب و بی‌ثبات کردن سیاسی ناتو باشد. تهدید ناشی از تسلیحات دقیق روسیه خطرش بیشتر از استفاده از آن ها علیه ناتو است.

به گفته این تحلیلگر، پتانسیل نظامی روسیه معیار تعیین کننده ای برای تعهد ضروری ناتو در قبال "پتانسیل باج خواهی است که مسکو با آن می تواند انسجام ناتو را تضعیف کند و بی ثباتی اجتماعی و سیاسی ایجاد کند." با طرح سپر آسمان اروپا (ESSI)، بخش‌هایی از ناتو می‌خواهند حریم هوایی خود را در برابر تهدیدات مسدود کنند. واکس گفت: اما این پروژه مشترک یک دشمن درون و مهم و آن هم فرانسه را دارد. در نوامبر سال گذشته، توماس گاسیلود، رئیس کمیته دفاعی مجلس ملی فرانسه تردید خود را در مورد این پروژه به روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ آلمان ابراز کرد. وی هدفی شبیه به هدف "گنبد آهنین" اسرائیل را برای اروپا توهم آمیز دانست.

ESSI به ابتکار آلمان در دستور کار قرار گرفته است. توربن آرنولد و سون آرنولد از کارشناسان بنیاد علم و سیاست برلین بر این باورند که فرانسه و ایتالیا از این پروژه عقب‌نشینی می‌کنند - و این بدان معناست که پروژه دو ستون ضروری را از دست داده است. به نظر این کارشناسان این پروژه در سطوح مختلف مشکلاتی دارد.

اساسا، ESSI قصد دارد سیستم آلمانی IRIS-T SLM (سیستم تصویربرداری مادون قرمز Tail Surface Launched Medium Range) را بیشتر توسعه دهد. سپس مراحل بعدی دنبال خواهد شد. وزارت دفاع آلمان اعلام کرده است: از آنجایی که اولین نتایج باید به سرعت به دست آیند، در ابتدا تمرکز بر روی سیستم هایی است که در بازار موجود هستند یا قبلاً توسعه یافته‌اند. بنابراین، برای مثال، پاتریوت اولین انتخاب برای خریدهای فعلی است. با این حال، به گفته توربن و سون آرنولد، برای مثال، فرانسه منافع اقتصادی خود را در نتیجه این پروژه کنار گذاشته می‌بیند. به گفته این دو کارشناس فرانسه و ایتالیا سیستم دفاع هوایی SAMP/T (Surface-to-Air Missile Platform/Terrain) را که با همکاری هم تولید کرده اند، ترجیح می دهند.

لهستان نیز در ابتدا در برابر پیوستن به ESSI مقاومت کرد و می خواست تنها به سیستم های آمریکایی و بریتانیایی تکیه کند. همانطور که مجله دیفنس نیوز گزارش می دهد، لهستان البته اخیراً اعلام کرده است که می خواهد زیر این چتر محافظتی قرار گیرد. آرنولد معضل این همکاری را بر اساس منافع ملی مختلف و ارتباطات چند ملیتی مختلف این طور توصیف می کند: ESSI خارج از اتحادیه اروپا و ناتو قرار دارد، اما در نظر گرفته شده است تا از همه اروپایی‌ها محافظت کند و با سیستم‌ها و رویه‌های ناتو سازگار باشد. همه اینها در زمان صلح در اروپای غربی اتفاق می افتد . نیوزویک می نویسد، لوریناس کاسیوناس، وزیر دفاع لیتوانی فشار کاملا متفاوتی را برای تصمیم گیری در اوکراین مشاهده می کند. برای او امری بدیهی است که زمان به ویژه برای کشورهای بالتیک در حال اتمام است. وی همچنین سرنوشت مردم خود را با نتیجه جنگ اوکراین در هم آمیخته می بیند.

لیدیا واکس از موسسه علم و سیاست برلین می نویسد: «راه حل مشابه برای دفاع در برابر تسلیحات دوربرد مختلف روسیه، توهمی است. وی خواستار یک "معماری یکپارچه دفاع هوایی" است، یعنی ترکیبی استراتژیک توسعه یافته از ابزارهای مختلف عمل که امنیت را در زمین، دریا، هوا و همچنین در فضای سایبری و فضا ایجاد می کند.

به اعتقاد دانشمندان موسسه علم و سیاست برلین این همچنین مسیر مناسبی خواهد بود. توربن و سون آرنولد از این موسسه شکایت دارند که نه پاتریوت و نه پیکان-3 در اروپا ساخته نشدند و بسیار گران قیمت هستند، بنابراین سپر دفاعی هوایی ،امنیت اروپا را تقویت می کند و در عین حال پایگاه صنعتی آن را تضعیف می کند. آرنولد تاکید کرد: از این رو انتخاب سیستم‌ها بسیار مهم است و پیامدهای بلندمدتی برای پایگاه دفاعی صنعتی و فناوری اروپا خواهد داشت. به گفته وی در اینجا مسئله حفظ یا کاهش مشاغل و مهارت ها و همچنین کم و بیش وابستگی ها در زمینه های مهم و کلیدی نیز مطرح است.