قربانعلی طاهرفر در گفت و گو با ایرنا درباره بحث قهرمان‌سازی و قهرمان‌پروری در سینمای ایران و جهان گفت: هالیوود و سینمای جهان از فقدان قهرمان‌های واقعی رنج می‌برد، این که چقدر قهرمان و چقدر ابرقهرمان در هالیوود داریم، مهم است. اینها، تاریخ و تمدنی قهرمانانه ندارند و قهرمان‌های امروزه آنها شاید در چند فرمانده و تفنگدار خلاصه می‌شود که نوعی تحریف تاریخی است.
طاهرفر گفت: هر جایی ظلمی واقع شده سرباز آمریکایی حضور داشته است؛ از جنگ ویتنام گرفته تا عراق و دیگر جاها و از حضورشان پشیمان هستند و نمی‌شود از آنها قهرمان ساخت.
هر جایی ظلمی واقع شده سرباز آمریکایی حضور داشته است؛ از جنگ ویتنام گرفته تا عراق و دیگر جاها و از حضورشان پشیمان هستند و نمی‌شود از آنها قهرمان ساخت
این کارگردان سینما افزود: اینها قهرمانان پوشالی هستند در حالی که تاریخ و تمدن ما سرشار از قهرمان‌های واقعی است؛ از تنگستانی تا میرزا کوچک‌خان و که همگی از دل مردم برخاسته‌اند؛ قهرمانانی که در برابر استبداد و استعمار از دل روحانیت و مردم برخاسته و قیام کردند و رویدادها و اتفاق‌های تاریخی را رقم زدند مخصوصا منطقه آذربایجان که سرشار از این قهرمان‌هاست.
وی گفت: برای همین است که ما همچنان با قله آرمانی قهرمان‌پروری فاصله داریم و امیدواریم که وقتی از دل مردم است به دل مردم هم می‌شیند و آپاراتچی یکی از نمونه‌هایی بود که ما از این بازخوردها آن رسیدیم.
طاهرفر همچنین درباره کار جدید خود برای حضور در جشنواره فیلم فجر خاطرنشان کرد: امسال در مرحله نگارش هستم و خیلی بعید است که به جشنواره چهل و سوم برسیم. این کار، دفاع مقدسی نیست. سعی‌مان و تلاش ما این است که همچنان قهرمان‌های داستان، مابه‌ازای بیرونی داشته باشند و قهرمان زائیده ذهن نویسنده نباشد. چون آنچه در مورد قهرمان‌های قصه‌های ایرانی ضرورت دارد، این است که واقعی، ملموس و از دل خود مردم باشند.
به مفاخر ملی باید در آثار سینمایی پرداخته شود
طاهرفر تاکید کرد: به مفاخر ملی ما باید در آثار سینمایی پرداخته شود. بخشی، نخبه‌گرایی، مشاهیر و مفاخر هستند و بخشی هم قهرمانان مردمی که از جنس خود مردمند و جشنواره فیلم عمار در بخش «ملت قهرمان» رسالت خود را آغاز کرده و دوست دارم در چنین جایگاهی قدم بردارم.
وی همچنین درباره اکران فیلم‌ها در مساجد گفت: در اکران مردمی جشنواره عمار این کار را از خیلی سال پیش شروع کردند و یکی از اهدافشان بازگشت به دوران طلایی اجراهای فرهنگی در مساجد بود. از همان دوره‌های نخست عمار اکران‌ها در مساجد و اقصی نقاط ایران آغاز شد و اکران مردمی یک نوع عدالت نمایش آثار هنری در همه جای ایران بود که از حیث نرم‌افزاری و سخت‌افزاری شاید فاقد این امکانات بودند. بخشی از این به ساختار قصه برمی‌گردد که عمار این کار را شروع کرد.
مساجد جزو ارکان اصلی شاید در دوره‌ای، نظامی، فرهنگی، هنری و اجتماعی بودند که در طی مسیر چهار دهه گذشته با فراز و نشیب‌های مختلفی مواجه شدند
طاهرفر اظهار داشت: یک بخش قصه هم خواسته یا ناخواسته، این است که مساجد جزو ارکان اصلی شاید در دوره‌ای، نظامی، فرهنگی، هنری و اجتماعی بودند که در طی مسیر چهار دهه گذشته با فراز و نشیب‌های مختلفی مواجه شدند و اینها باعث شد که گاهی وقت‌ها از رسالت اصلی مسجد و مکتب بچه‌های غافل شویم.
وی خاطرنشان کرد: اکران‌های مردمی در مدارس، مساجد و پایگاه‌های فرهنگی و هنری اتفاق مبارکی است. چرا که همچنان در خوشبینانه‌ترین حالت اکران‌های سینمایی، ۱۵ درصد مردم قشرو سینمارو ما هستند و همچنان ۸۵ درصد رابطه لازم فرهنگی را با سینما برقرار نکرده‌اند و جنبش ۸۵ درصدی لازم داریم که شاید بهترین حرکت از مساجد و مدارس باشد تا سبد فرهنگی را ایجاد کنم و فیلم در این سبد جا بگیرد.
دلم می‌خواهد پاسخ آرگو و شیندلر و پیانیست را بدهم
کارگردان آپارتچی اظهار داشت: با دیدن فیلم آرگو که بن افلک آن را برای گروگان‌های آمریکایی ساخته بود خیلی اذیت شدم؛ حتی خودشان هم منتقد به فیلم بودند و اذعان داشتند که چقدر غلو و اغراق و دروغ‌پردازی شده است. اگر قرار باشد روزی به یکی از فیلم‌های هالیوودی که علیه ایران ساخته شده پاسخ دهم، همین فیلم آرگو است.
وی گفت: باید درباره بحث هولوکاست و مظلومیت کذایی یهودی‌ها در جنگ جهانی دوم از جمله فهرست شیندلر و پیانیست پاسخ درستی داد؛ لابی بزرگی در هالیوود وجود دارد که هدفش دروغ‌پردازی در مورد هولوکاست است؛ آرزوی قلبی من این است که در پاسخ به تمام دروغپردازیهای تاریخی و جهانی برای جلب ترحم مردم نسبت به هولوکاست، فیلم بسازم.