یک ارزیابی ساده از ریخت شناسی و رفتار شناسی یکی از شش چهره ی انتخاباتی اخیر (که به نظر می رسد با کمی ، مداقه می توان به نکات خوبی به آن دست یافت) می تواند رفتاری مثبت گرا ارزیابی و تلقی شود. ( فارغ از همه جوانب ).
ما همواره در سالهای اخیر ، شاهد جان فدا شدن «اخلاق » در حیطه ی سیاست بوده ایم و آنچه توان و رمق و باور های اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده همین رویکرد هست .
بازیگری‌ِ سیاست، هنر است.سیاست ورزی، یک دانش و فن است و سیاستمدار بودن داشتن یک فهم و خرد است.
رفتارهای اخیر انتخاباتی که قصد وارد شدن به آن نیست چندان چنگی به دل نمی زنند. چرا که بعضا بر مدار خرد و اخلاق نمی چرخد و خویشتن داری خردورزانه بر آن حاکم نیست.
اما یک تغییر، چنان وضوح دارد که مرا بر آن داشت تا درباره آن بنویسم.
من به هیچ وجه به «محمدباقر قالیباف» در هیچ دوره زندگی ام رای نداده و نخواهم داد. اما آنچه که اخیرا در رفتارهایش از خود بروز داد ، نشان داد سیاستمدار اهل مشورت و تغییر است و اگر در مسند قدرت بالاتر قرار بگیرد سر بزنگاهها حتما نظر دیگران را جویا خواهد شد.
خیلی محکم و باصلابت ( زبان بدنش می گوید؛ من قوی ام )
پشت میز مناظره ها نشسته نه دستش را خیلی بالا می برد نه فراز و فرود تُنِ صدا دارد، نه لبخندها و طعنه های کنایه ای .
به هر صورت در قیاس با سایرین حتی در قیاس با رفتار های سابقش ، این بار بسیار پخته تر ظاهر شده است.
این برداشت، گذشته از محتوای برنامه ها و اهداف و راهبردهایش برای ریاست جمهوری ارزیابی شده است که بحث و تحلیل آن فعلا مدنظر نیست .
به نظر می رسد او درسِ تخریب ها را ( سیسمونی گیت) خوب فرا گرفته و به سبک فلاسفه با بکار گیری سیاست های ترجیحی عمل میکند و با سکوت و عبور از برخی ماجراها، رفتاری پخته و خردمندانه از خودش بروز می دهد .
پاسخ هر گعده و حرفی را نمی دهد ، نه که نداند بلکه نمی خواهد تنشی و چالشی رفتار کند . این یک نقطه قوت تلقی می شود .
حالا البته سیاست در ایران همانند هندوانه در بسته عمل کرده ، شاید به قدرت رسید رفتار دیگری داشته باشد که این ، یک امایی هم دارد ..!
نمونه رفتار او ( سکوت ترجیحی) در برخورد های پاجوش ها در انتخابات مجلس را می توان معیار این تغییر در نظر گرفت. اما احتمال دارد در صورت دستیابی به پاستور یا وارد معامله بشود، ( که برای اهل سیاست نکته بدی نیست ) یا وارد ادامه فضای سیاست سکوت..!
اما رفتار سومی «تا اینجا» نمی توان از قالیباف متصور شد.
چون او قرار است در دوره ای در صورت پیروزی به پاستور برود که تسهیل گر بسیاری از مسایل بالاتر هم باشد( بطور مثال مذاکرات با غرب و برخی چالش های داخلی ) که نیاز به فعالیت بدون تنش و وقت گیر دارد و شاید همین روند سیاست ترجیحی سکوت را پیش بگیرد .
نکته دیگر اینکه گرچه قالیباف در مقام اجرایی توانمند عمل کرده است ( اجرای پل صدر ولو گران تر ، اما کار ، بر زمین نمانده تا مشمول مرور زمان بشود بهرصورت اجرا شده است ) لذا همه می دانند او توان اجرایی بالایی دارد و هیچ کس منکر کارنامه نسبتا قابل اعتنای او در ناجا و شهرداری نیست .
در مقابل البته ضعف هایی هم حتما دارد ، ( بکارگیری نزدیکان و همشهری ها در پست ها ، عدم ارتباط و پاسخگو بودن با رسانه ها ) چون بنظر می رسد قالیباف، باوجود حتی مخالفت های همفکران سیاسی خود همیشه پشتش جمیع حمایت و سفارش را داشته است .
حال باید دید چقدر حمایت این جریانات،از او به منظور رفتن به پاستور ، همچنان جاری است و ادامه می یابد. موضوعی که به ادامه رفتار او به سیاق فعلی بستگی دارد ...!
باید منتظر ماند و دید