بیژن مقدم، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسیی درباره استعفای ظریف در گفت‌وگو با هم‌میهن تاکید می‌کند که جامعه ما به شدت نیازمند امیدآفرینی است و یکی از مسائل مهم در حوزه‌های مختلف امیدوار یا ناامید بودن مردم است:«دلیل ناامیدی مردم به مسائلی مانند اصلاح نشدن امور، ناکارآمدی دستگاه‌ها و... باز می‌گردد.»
او انتخابات را فرصتی برای بازسازی امید اجتماعی می‌داند:«مردم به فردی که انتخاب می‌کنند، شعارها، وعده‌ها، شخصیت و تفکر او امید می‌بندند که کاری انجام دهد. هم تبلیغاتی که برای تحریم انتخابات انجام شده بود و هم رایی که مردم دادند نشان‌دهنده آن بود که مردم خواسته‌ها و امیدهایی دارند و به همین دلیل هم به آقای پزشکیان رای داده‌اند تا رئیس‌جمهور شود. حرکتی که به سمت ایجاد امید بود.»
مدیرمسئول پایگاه خبری«الف» همچنین اضافه می‌کند:«پزشکیان تغییر خاصی نکرده است مگر اینکه یا ما شناخت ناقصی از او داشته‌ایم که من اعتراف می‌کنم که چنین بوده یا اینکه جریان اصلاح‌طلب شناخت کاملی از پزشکیان نداشتند که از او حمایت کامل کردند. در حال حاضر یا باید بگوییم که او در حال حاضر دست به اقداماتی زده است که قبلا به آنها اعتقاد نداشته یا اینکه نه، او همان فرد سابق است اما ما دقیق نمی‌شناختیمش.»
مقدم معتقد است که هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا شناخت دقیقی از پزشکیان نداشته‌اند:«اما مردم به او امید بسته‌اند و امیدواریم که هر دولتی بر سر کار می‌آید به نحوی به وعده‌هایش عمل کند که نشان‌دهنده کارآمدی آن باشد و باعث افزایش امید مردم شود. اما در این بین هر فردی که این امید را از بین ببرد در جهت کمک به رئیس‌جمهور و منافع ملی اقدام نکرده است.»
او متن کناره‌گیری ظریف را دستمایه قضاوت رفتار او می‌داند:«کاری به توضیحات بعدی او ندارم. نوشته آقای ظریف در حقیقت هم خلاف حرف‌‌های قبلی او بود و هم اینکه به ناامیدی مردم کمک کرده و رئیس‌جمهور راهم تضعیف می‌کند. ظریف در اظهارات گذشته خود تاکید کرده که کمیته‌هایی که برای انتخاب وزرا برقرار شده جنبه مشورتی دارند و در انتها این رئیس‌جمهور است که وزرا را انتخاب می‌کند اما در حال حاضر اظهارات او به نحوی است که اینگونه برداشت می‌شود که چرا رئیس‌جمهور به نتایج کمیته‌ها بی‌اعتنایی کرده؟ و دست به انتخاب دیگری زده یا چرا به اولویت کمیته‌ها توجه نکرده است؟»
مقدم می‌گوید:«رفتار ظریف را به این دلیل نمی‌پسندم که منجر به ناامیدی می‌شود، اگر می‌خواهیم به رئیس‌جمهور کمک کنیم این راهش نیست. متن این نوشته تلویحاً حاوی استعفا، گلایه بسیار شدید و کناره‌گیری از کل دولت و برگشت به دانشگاه است. این متن حتی خطاب به رئیس‌جمهور هم نبوده و اعلام عمومی شده است. این رفتارها معنا دارد و افرادی که فعالیت‌های دیپلماتیک داشته‌اند، به‌خوبی می‌دانند که در عرصه دیپلماسی هر حرکت فرد و اصولاً زبان بدن او دارای معنی است. بنابراین حتماً کلمات هم معنی دارند.»
او اضافه می‌کند:«ظریف دیپلمات کارکشته و باسابقه‌ای است و ما رفتار او را نه براساس توضیحات بعدی که براساس متنی که منتشر کرده قضاوت می‌کنیم. به‌هرحال من این اقدام را در ابتدای دولت درست نمی‌دانم. رئیس‌جمهور باید مردان خودش را انتخاب کند؛ با لحاظ کردن ملاحظات. او نمی‌تواند چشمانش را به همه واقعیت‌های بیرونی و میدانی ببندد. جریان اصلاحات، حاکمیت، افرادی که برای رئیس‌جمهور شدن پزشکیان زحمت کشیدند و حتی شخص ظریف بخشی از واقعیت هستند که همه آنها باید مورد توجه رئیس‌جمهور قرار گیرند. او به همه موارد نمی‌تواند پاسخ دهد و باید به او حق داد.»
مقدم تاکید می‌کند که پزشکیان در موقعیت خاصی قرار دارد و باید به او کمک کرد؛ به‌ویژه از سوی افرادی مانند ظریف.»