1- ريختشناسي ادواري اپوزيسيون در ايران اسلامي نشان ميدهد، لايههاي سخت و نرم دارد. روي هر يك از اين لايهها سرويسهاي موساد ، سيا و برخي كشورهاي اروپايي بهويژه فرانسه و انگليس سوار هستند.
لايههاي سخت آن منافقين، سلطنتطلبها، جريان نفوذي بهائيت و... از زمان بنيصدر ملعون مراحلي را گذراندند. اكنون اين جماعت بيريختترين وضع ممكن را دارند. لايههاي نرم آنکه دستاندركار استحاله نظام و پروژه سكولاريزاسيون بودند رسواترين روزگار خود را طي ميكنند.
يكي از عناصر ضدانقلاب اخيرا در جمعبندي مخالفتهاي 40 ساله اين جماعتها كه نقش براندازي را پذيرا بودند دو كلمه ميگويد ؛ « ما قمپوزسيون هستيم نه اپوزيسيون ما فقط بلديم قمپوز در كنيم.»
قمپوز در فرهنگ دهخدا يعني دعواي بيدليل، فخر و مباهات بيمورد ، باليدن نابجا.
قمپوز يك نوع توپ جنگي بوده كه فقط صداي وحشتناك دارد اثر تخريبي ندارد در گذشته براي ايجاد رعب و هراس در جنگها به كار ميرفته است!
اپوزيسيون پس از 45 سال مبارزه عليه ملت به ايستگاه قمپوزسيون و قمپوز در كردن رسيده است.
2- جمهوري اسلامي طي سالهاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي در نبرد با ضدانقلاب و پشتيبانان خارجي آنها موفق بوده است. ملت ايران با ايمان به اسلام و نظام و امامين انقلاب در رساندن «اپوزيسيون» به وادي «قمپوزسيون» حرف اول را زده و ميزند و خواهد زد.
ملت ايران در هر مرحلهاي كه پيش ميرود سطح هوشياري خود را افزايش ميدهد همين رويكرد و روحيه متضمن حفظ نظام و انقلاب اسلامي است.
3- رئيسجمهور محترم اولين مصاحبه باز، داخلي و خارجي خود را برگزار كرد.
پاسخهاي او در برابر سؤالات خبرنگاران قابل تأمل است.
او سه ساعت در اين نشست خبري حرف زد به 15 سؤال سياسي، 12 سؤال اقتصادي و 4 سؤال فرهنگي واجتماعي پاسخ داد.
اين پاسخها بايد در معاونت سياسي رياست جمهوري بهعنوان اولين تجربه خبري و ديپلماسي عمومي مورد ارزيابي قرار گيرد.
برخي محافل كه از بيرون به اين پاسخها نگاه ميكردند ارزيابيشان آن است كه پاسخها ضعيف و برخي پاسخها را قابلقبول و برخي هم معتقدند پاسخها خوب و در چارچوب گفتمان وفاق و وحدت ملي بايد ارزيابي شود.
4- تكرار پاسخهاي رئيسجمهور در مناظرات و ايام تبليغات به سؤالات به نظر میرسد فرصت بهروزرساني در تيم رسانهاي دولت پيدا نكرده است. اين نقص به تيم رسانهاي رئيسجمهور برميگردد كه بايد برطرف شود.
5- از ميان سؤالات خبرنگاران سؤال خبرنگار كيهان كه ناظر به سياست داخلي و امنيت ملي بود بايد يك سؤال جدي تلقي شود. رئيسجمهور در پاسخ به دلايلي كه خود فقط ميداند طفره رفت.اين نگراني در جامعه وجود دارد ، كساني كه با انقلاب زاويه دارند با نفوذ در لايههاي مياني دولت، چوب لاي چرخ حركت دولت بگذارند و نگذارند رئيسجمهور به قانون اساسي و اجراي سياستهاي كلي رهبري و برنامه هفتم دقيق عمل كند.
اين دغدغه در نطق پيش از دستور رياست محترم مجلس هم بهنوعی ظهور كرد كه گفت :«نمايندگان مجلس موفقيت دولت را موفقيت نظام و مردم ميدانند... اما در راستاي تعامل صحيح دولت و مجلس ضروري است انتصابات ردههاي مياني هيئت دولت نيز در چارچوبهاي اصولي كه رئيسجمهور محترم تحت عنوان وفاق ذكر كردهاند، صورت گيرد.»
مسئله فتنهگري و فتنه سياسي در سالهاي 78، 88، 98 و 1401 يك مسئله جدي است. كساني كه در اين فتنهها گفتند :«انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است.» و در سربازگيري دشمن عليه نظام نقشآفريني كردند. آنها نبايد بهانه وحدت ملي و وفاق ملي به پستهاي حكومتي برگردند و ساز «قمپوزسيون» را از درون دولت كوك كنند.
اين رويكرد سرعت دولت در پاسخگويي به مشكلات مردم و حركت در مسير كارآمدي را كند ميكند.
هشدار رهبري معظم انقلاب كه بارها خطر فتنه و فتنهگران را متذكر شدند بايد جزء سياستهاي كلي رهبري دانست . ايشان بارها فرمودند :«مسئله فتنه و فتنهگران از مسائل مهم و از خطوط قرمز است.»
رئيسجمهور نبايد فرصت «قمپوز» در كردن را هم به اپوزيسيون بدهد.
نبايد عدهاي در درون دولت طمع كنند و صدق گفتار سوگند رئيسجمهوري را هدف قرار دهند.
البته بايد انصاف داشت مجموعه پاسخ به سؤالات خبرنگاران توسط رئيسجمهور ، اپوزيسيون و دشمن را در وادي قمپوزسيون زمینگیر كرده است. اين را از بازتاب اين نشست خبري در محافل دشمن بهخوبی ميشود فهميد.