به گزارش ایسنا، طبق گزارش اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA)، میانگین دمای جهانی برای ۱۰ ماه اول سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۹۴ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین ۱۷۵ سال گذشته بوده است، در حالی که میانگین دمای جهانی سطح دریا ۰.۹۹ درجه سانتیگراد بالاتر از حد معمول بود. این ماه‌ها از نظر دمای سطح زمین و دریا به عنوان گرم ترین دوره ژانویه تا اکتبر ثبت شده است.
پروفسور «لیزا لوین»، یکی از اعضای هیئت علمی موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، در نشست آب و هوایی سازمان ملل (کاپ۲۹) در «باکو» آذربایجان، نتایج مطالعات خود در مورد اثرات گرمایش اقیانوس ها را به اشتراک گذاشت و ارایه کرد.
وی با اشاره به اینکه گرمایش زمین به مرز بحرانی ۱.۵ درجه سانتیگراد نزدیک شده است، تاکید کرد که بشریت مسئولیت تغییر مسیر خود را دارد.
لوین توضیح داد که در طول سال های درگیر پدیده اقلیمی «ال نینو»، اثرات گرمایش جهانی از جمله افزایش گرمایش اقیانوس ها تشدید می شود. با این حال، به رغم انتظارات مبنی بر کاهش این اثرات با انتقال به فاز پدیده اقلیمی «لا نینا»، این کاهش هنوز در بسیاری از مناطق رخ نداده است.
لوین توضیح داد که افزایش امواج گرما در خشکی و دریا پیامدهای قابل توجهی برای اکوسیستم های دریایی خواهد داشت. افزایش دما و گرم شدن اقیانوس‌ها باعث انبساط آب و بالا آمدن سطح دریا می شود . بالا آمدن سطح دریاها نیز در واقع باعث از بین رفتن زیستگاه های ساحلی می شود.
او همچنین خاطرنشان کرد که بسیاری از گونه‌های دریایی قادر به سازگاری با گرم شدن اقیانوس‌ها نیستند و اگر این روند ادامه یابد، این موجودات یا از بین می‌روند یا نیاز به مهاجرت به مناطق دیگر دارند.
به گزارش آناتولی، لوین همچنین خاطرنشان کرد که گرم شدن اقیانوس ها کاهش سطح اکسیژن را تشدید می کند که منجر به از بین رفتن زیستگاه بسیاری از گونه های آبی می شود و آنها را مجبور به مهاجرت به آب های کم عمق می کند.
وی هشدار داد که پیامدهای این مهاجرت ها در اکوسیستم اقیانوسی می تواند وخیم باشد و در توضیح بیشتر گفت: مهاجرت موجودات اقیانوسی بر سایر گونه های اطراف آنها تأثیر می گذارد و بنابراین ما شاهد یک اکوسیستم تغییر شکل یافته هستیم. گروه های جدیدی از اکوسیستم ها در حال شکل گیری هستند. مطالعه ای وجود داشت که نشان می داد خرچنگ ها به قطب جنوب نقل مکان کرده اند. قبلا خیلی سرد بود و الان گرمتر شده است. آنها در حال ایجاد تغییرات عظیم در اکوسیستم های بستر دریا هستند. آب گرمتر اکسیژن کمتری را در خود نگه می دارد. بنابراین، فضای داخلی اقیانوس در حال از دست دادن اکسیژن است و این در واقع از دست دادن زیستگاه برای بسیاری از حیوانات است. آنها نمی توانند در آنجا زندگی کنند، بنابراین به آب های کم عمق تر یا جای دیگری مهاجرت می کنند. ما آن را اکسیژن زدایی اقیانوس می نامیم و این وضعیت مستقیماً با از دست دادن تنوع زیستی مرتبط است. حیواناتی که در محیط‌هایی زندگی می‌کنند که معمولاً متغیر نیستند، نمی‌توانند به راحتی سازگار شوند. با این حال، برخی از حیوانات هستند که در اکوسیستم های بسیار متغیر زندگی می کنند که ممکن است دامنه تحمل بیشتری داشته باشند و شاید بتوانند سازگار شوند.
در همین حال، لوین از عدم تاکید اعضای کاپ بر مبحث و موضوع گرم شدن اقیانوس ها در اجلاس ۲۹ انتقاد کرد، جایی که تمرکز اصلی بر تامین مالی تغییرات اقلیمی بود. او ابراز امیدواری کرد که اجلاس اقلیمی «کاپ۳۰» که در برزیل برگزار می شود، توجه بیشتری به این موضوع داشته باشد.
گفتنی است، اقیانوس‌ها ۹۰ درصد گرمای اضافی زمین را که بر اثر فعالیت‌های انسانی در دوران صنعتی ایجاد می‌شود، جذب می‌کنند و با تجمع گازهای گلخانه‌ای در جو، این انباشت انرژی همچنان افزایش پیدا می‌کند.
دانشمندان مدت‌هاست هشدار داده‌اند که تغییرات آب و هوایی ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای که عمدتا خود ناشی از سوختن سوخت‌های فسیلی است، توالی موج‌های گرما را بیشتر ، شدید و کشنده‌تر می‌کند. این دانشمندان سال‌هاست که می‌گویند دولت‌ها باید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای اقدامات جدی انجام دهند.
بر اساس توافق تازه در کاپ ۲۹ تا سال ۲۰۳۵ سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار در اختیار کشورهای درحال توسعه قرار می‌گیرد. این درحالی است که کشورهای فقیرتر خواستار یک تریلیون و ۳۰۰ میلیارد دلار کمک برای مقابله با تغییر اقلیم شده بودند.
این توافق در پی دو هفته مذاکرات سخت که یک ماراتن توصیف می‌شود به دست آمد.