مسلمانی ما و نامسلمانی آنها!

یوسف شعبانی، گروه سیاسی الف،   4031026020 ۸۴ نظر، ۵ در صف انتشار و ۳۱ تکراری یا غیرقابل انتشار
مسلمانی ما و نامسلمانی آنها!

اتفاقات یک سال اخیر منطقه و مواجهه شدید اسرائیل با ملتهای مسلمان منطقه، دل انسانهای وارسته و اخلاقمدار را در همه نقاط دنیا به درد آورده تا حدی که حتی دادگاه بین المللی لاهه نیز علیه سردمداران اسرائیل حکم محکومیت صادر کرده است.

اما چگونه شد که اینگونه شد؟ چگونه شد که اسرائیل هر کاری دلش خواست انجام داد؟ هر کسی را که اراده کرد از زنان و کودکان و پیر و جوان و مردم عادی تا فرماندهان بلندپایه مقاومت قتل عام کرد. هر نوع تسلیحاتی که خواست استفاده کرد از بمبهای چند تنی در مناطق مسکونی تا بمبهای شیمیایی فسفر سفید تا بمب های خوشه ای و بمب های سنگرشکن و بمب های اتمی ضعیف شده و غیره.

اسرائیل آزادانه هر آنچه خواست کرد. جواب این سوال این است: «هرچقدر ما مسلمانی کردیم، آنها نامسلمانی کردند». خیلی جاها بود که ملاحظات اسلامی و انسانی ما مسلمانان نگذاشت که هرآنچه می توانیم علیه دشمنان خونخوار خود انجام دهیم. مثلا محور مقاومت اگر اراده می کرد براحتی میتوانست با استفاده از تسلیحات شیمیایی علیه مساحت کوچک اسرائیل، چنان رعب و وحشتی را در بین صهیونیست ها منتشر کند که جنگ در همان هفته های اول و بلکه همان روزهای اول متوقف شود. تنها چند راکت یا پهپاد مجهز به مواد شیمیایی که در همان کارگاه های زیرزمینی محور مقاومت قابل تولید بود می توانست این ماموریت را براحتی انجام دهند. ولی این کار را نکردند چون ملاحظات مسلمانی داشتند. ایران می توانست از 20 سال قبل خود را مجهز به تسلیحات اتمی کند و برای همیشه از گزند تهدیدات دشمنان و تعدی به محور مقاومت جلوگیری کند. ولی این کار را نکرد چون ملاحظات مسلمانی داشت. ایران می توانست با افزایش برد موشک های خود به بیش از دو هزار کیلومتر، مستقیما اروپا و آمریکا را تهدید کند تا در موضوعات خاورمیانه کمتر دخالت کنند، ولی این کار را نکرد چون ملاحظات مسلمانی داشت. حماس می توانست با مشاهده قتل عام روزانه زنان و کودکان در غزه، با قربانی کردن زمان بندی شده قربانیان در مقابل دوربین، فشار روانی سنگینی علیه اسرائیل برای توقف جنگ ایجاد کند. ولی این کار را نکردند چون ملاحظات مسلمانی داشتند. ایران هم که همیشه به عنوان مهمترین حامی مقاومت مطرح بوده، کارهای مختلفی می توانست انجام دهد ولی به واسطه ملاحظات اسلامی و انسانی انجام نداد. 

واقعا در شرایط ناگوار و حیرت آور امروز که بیش از 50 هزار انسان بیگناه در حدود یک سال اخیر در جلوی چشم جهانیان توسط اسرائیل قتل عام شدند، وقت آن نرسیده است که کمی در ملاحظات مسلمانی خود تجدید نظر کنیم؟ آیا به نظر نمی رسد که در این ملاحظات و خویشتنداری ها، افراط کرده ایم به گونه ای که تاوان آن را زنان و کودکان بی گناه دادند؟ آیا به نظر نمی رسد که تحریم هایی که ما خودمان علیه خودمان وضع کردیم، خیلی بیش از تحریم های غربیها علیه ایران بوده است؟ آیا ملاطفت و مهربانی با مار زهرآگین، سنخیتی با آموزه های دینی دارد؟ آیا این ملاحظات بی انتها و خویشتنداری های بی حد و مرز، امروز موجب جری تر شدن و گستاخ تر شدن اسرائیل برای رجزخوانی های مکرر علیه ایران و رهبر ایران نشده است؟ چه چیزی باعث سقوط زودهنگام نظام سوریه و فروپاشی ارتش سوریه شد؟ جواب آن فقط ترسیدن از جنایات بیمهابا و وحشیانه اسرائیل بود که طبیعتا دل هر انسانی را به رعب و وحشت میانداخت. سوریها وقتی دیدند اسرائیل هر آنچه که خواست در غزه و لبنان انجام داد و هیچ کسی نتوانست از آنها جلوگیری کند، طبیعتا روحیه خود را باختند و خود را قربانی این راه دیدند. وقتی بشار اسد دید که تک تک فرماندهان حماس و حزب الله به شهادت رسیدند و حتی رهبر ایران هم تهدید به ترور شد و به خاک ایران هم مستقیما حمله شد، جان خود را نیز مسلما در خطر دید و ترجیح داد که حکومت را رها کند. ایران همیشه پشتوانه محکم محور مقاومت بوده است ولی باید در نظر داشت که سقف، بواسطه ستون است که پابرجا مانده است. اگر سقف، احساس ترک و سستی در ستون کند، خودبخود فرومیریزد. اجزای محور مقاومت، انسانهایی وارسته هستند که همانند هر انسان دیگری نیازمند پشتوانه روحی هستند. 

حال، امروز در جایگاهی هستیم که باید یکی از دو انتخاب سرنوشت ساز را انجام دهیم: 1-ادامه ملاحظات مسلمانی ما و نامسلمانی آنها و در نتیجه، ادامه شرایط فعلی 2-مقابله به مثل با دشمن از هر نوع و هر شرایطی و در نتیجه، تحول اساسی در شرایط فعلی منطقه. خوشبختانه وحشی گریهای صهیونیست ها به حدی زیاد شده که دنیا در صورت مقابله به مثل محور مقاومت، حق را به مقاومت خواهد داد. وقتی اسرائیل از تسلیحات ممنوعه استفاده می کند باید منتظر تسلیحات ممنوعه باشد. وقتی از تسلیحات شیمیایی فسفر سفید استفاده می کند باید منتظر تسلیحات شیمیایی باشد.

اتفاقا به واسطه مساحت بسیار کوچک اسرائیل و انگشت شمار بودن شهرهای آن، تسلیحات شیمیایی، پاشنه آشیل یک رژیم کودک کش جنایتکار است که آنها را هراسان و وحشتزده از سرزمین اشغال شده فراری خواهد داد.