وضعیت ذخیره آب در سد لتیان

  4031227051 ۶ نظر، ۹ در صف انتشار و ۲ تکراری یا غیرقابل انتشار

موجودی آب سدهای لتیان ۱۱ درصد سد، ماملو ۱۲ درصد و سد لار در بدترین وضعیت ممکن یک درصد و سد کرج که همیشه پر آب بوده به هفت درصد رسیده است.

تماشا کنید

دیدگاه کاربران

ک1404۳۸۲۸۳۶۵۱۸:۴۴:۰۹ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
برای مقابله با کاهش شدید ذخایر آب تهران در شرایط اضطراری، نیاز به اقدامات فوری و هماهنگی بین نهادهای دولتی، مشارکت شهروندان و استفاده از تمام ظرفیت های موجود است. در ادامه راهکارهای اضطراری زیر پیشنهاد میشود: ۱. اجرای سختگیرانه‌ی سهمیه‌بندی آب - قطع آب مشترکان پرمصرف: شناسایی و قطع موقت آب خانوارها، صنایع و واحدهای تجاری که بیش از سقف تعین شده مصرف میکنند (با استفاده از کنتورهای هوشمند) - زمانبندی قطع آب در مناطق مختلف: اعمال قطعی آب به صورت چرخشی در ساعات مشخص (مثلاً شبها) برای کاهش فشار بر شبکه ۲. ممنوعیت مصرف آب برای مصارف غیرضروری - تعطیلی استخرها، کارواشها و مراکز تفریحی پرآب: تا زمان بهبود وضعیت ذخایر - ممنوعیت آبیاری فضای سبز شهری و پارکها با آب شرب: جایگزینی با آبهای غیرشرب (مانند پساب تصفیه شده ۳. توزیع آب به صورت بشکه ای/تانکری در مناطق بحرانی - استقرار تانکرهای آبرسانی: در محله‌هایی که با کمبود شدید مواجهند (به ویژه مناطق جنوب و غرب تهران) - ایستگاه‌های توزیع آب بطری : برای تأمین آب شرب ضروری ۴. بهبود سریع مدیریت شبکه آب - تعمیر فوری خطوط فرسوده و نشت‌های آب: بسیج تیم‌های فنی برای کاهش هدررفت ۲۰-۳۰٪ درصدی آب در شبکه - نصب کنتورهای هوشمند فشارقوی: برای شناسایی و قطع سریع مصارف غیرمجاز ۵. استفاده از منابع آب جایگزین - بهره‌گیری از پساب تصفیه شده: استفاده از فاضلاب تصفیه شده شهر برای آبیاری فضای سبز و صنایع - حفر چاه‌های اضطراری در دشت‌های مجاز: با رعایت ملاحظات زیست‌محیطی و نظارت دقیق - *گانتقال موقت آب از سدهای همجوار: مانند سدهای طالقان (با اولویتبندی مصارف شرب) ۶. آگاهی‌رسانی گسترده و بسیج عمومی - اخطارهای لحظه‌ای از طریق رسانه و پیامک: اطلاع‌رسانی درباره وضعیت بحرانی و الزامات کاهش مصرف - تشکیل پویش‌های مردمی: مانند «هر خانواده یک منبع آب ذخیره کند» یا «هر شهروند ۵۰ لیتر صرفه‌جویی روزانه» ۷. کنترل مهاجرت به تهران - محدودیت صدور مجوزهای جدید ساخت وساز: کاهش فشار جمعیت بر منابع آب - تشویق موقت ساکنان به ترک تهران: با ارائه تسهیلات به افرادی که امکان کار از راه دور یا سکونت در شهرهای دیگر را دارندو بازگرداندن حجم عظیم اتباع بیگانه به کشورشان که در استان تهران بسیار زیادند و دولت افغانستان حتی حق آبه ما را نمی‌دهد ۸.استفاده از فناوری‌های فوری - پوشش مخازن آب با سایه بان‌های موقت: کاهش تبخیر آب در مخازن سدهای تهران مانند لار و لتیان - استفاده از دستگاه‌های نمک‌زدایی سیار: در صورت دسترسی به منابع آب شور ۹. همکاری با استان‌های همجوار - درخواست کمک اضطراری از استان‌های پرآب: مانند مازندران یا گیلان برای انتقال آب با تانکر یا خطوط موقت - کمک‌های بین‌المللی: درخواست تجهیزات نمک‌زدایی یا تصفیه‌خانه‌های سیار از کشورهای دوست ۱۰. تشکیل ستاد بحران آب - ادغام نهادهای مسئول (وزارت نیرو، شهرداری، استانداری): تصمیم‌گیری متمرکز و اجرای سریع دستورات -دستپر به نیروهای نظامی و انتظامی در جهت جلوگیری از استفاده نامعقول از آب در شهر و پلیس آب - استقرار نیروهای امنیتی برای جلوگیری از نا آرامی : نظارت بر توزیع عادلانه آب و مقابله با احتکار - این اقدامات باید موقتو همراه با برنامه‌ریزی برای راهکارهای بلندمدت (مانند اصلاح الگوی کشت، انتقال صنایع آب‌بَر از تهران و توسعه منابع پایدار) باشد - هرگونه اقدام اضطراری باید با شفافیت اطلاع‌رسانی شود تا اعتماد عمومی جلب گردد. - پرهیز از پروژه‌های غیرکارشناسی (مثل حفر چاه‌های عمیق جدید) که بحران را تشدید می‌کند تهران در آستانه یک فاجعه انسانی-زیستمحیطی قرار دارد و نجات آن نیازمند اقدام جسورانه، فوری و فرابخشی است. بدون مشارکت شهروندان و اراده سیاسی قوی، حتی راهکارهای اضطراری نیز کارآمد نخواهند بود .
ک1404۳۸۲۸۳۶۶۱۸:۴۵:۱۴ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
راهکار کوتاه مدت اضطراری برای بحران آب تهران و کرج برای جبران کوتاه مدت کم آبی تهران، نیاز به اقدامات سریع، عملیاتی و مشارکتی است که در بازه زمانی چند هفته تا چند ماه نتیجه بخش باشند. راهکارهای زیر میتوانند بحران آب تهران را تا حدی مهار کنند: ۱. کاهش فوری مصرف آب شرب - اجرای سهمیه بندی آب بر اساس کنتورهای هوشمند: قطع آب مشترکان پُرمصرف (خانگی، تجاری و صنعتی) که بیش از سقف تعیین شده مصرف میکنند. - قطع آب شبانه در مناطق پرجمعیت: مثلاً قطع آب از ساعت ۲۲ تا ۴ صبح به صورت چرخشی در مناطق مختلف تهران. - نصب محدودکننده های جریان آب (فلوساز): کاهش فشار آب در شبکه برای جلوگیری از مصرف بیرویه ۲. ممنوعیت مصارف غیرضروری - تعطیلی موقت استخرها، کارواشها و مراکز آبی تفریحی - ممنوعیت آبیاری فضای سبز با آب شرب: استفاده از آبهای غیرشرب (پساب تصفیه شده یا آبهای سطحی) برای پارکها و میدانها - جایگزینی آبنماها با المانهای خشک یا بازیافت آب آنها ۳. بهینه سازی شبکه توزیع آب - تعمیرات اضطراری خطوط فرسوده و نشتگیری: بسیج تیمهای فنی برای کاهش ۳۰٪ هدررفت آب در شبکه تهران - استفاده از ردیابهای هوشمند نشت: شناسایی سریع نشتی ها با فناوریهای مبتنی بر امواج صوتی یا ماهوارهای ۴. تأمین آب از منابع جایگزین - افزایش برداشت از چاه های اضطراری با نظارت زیست محیطی: در دشتهای مجاز اطراف تهران (با رعایت حقابه های زیرزمینی) - استفاده از پساب تصفیه خانه های جنوب تهران: برای آبیاری فضای سبز، شستشوی معابر و مصارف صنعتی - انتقال آب با تانکر از سدهای همجوار: مانند سدهای طالقان بهصورت موقت ۵. بسیج عمومی و مشارکت شهروندان - پویش «هر خانواده، یک منبع ذخیره آب»: تشویق مردم به ذخیره آب در مخازن کوچک خانگی برای روزهای بحرانی - جایزه های مالی برای صرفه جویی: ارائه تخفیف قبض به مشترکانی که مصرف را ۲۰-۳۰٪ کاهش دهند - آموزش فوری روشهای صرفه جویی: مانند استفاده از سردوش های کم مصرف، جمعآوری آب سرد قبل از حمام و بازچرخانی آب خاکستری ۶. استفاده از فناوریهای سریعالنتیجه - پوشش مخازن سدها با سایه بانهای موقت: مانند پنلهای خورشیدی شناور یا توپهای پلاستیکی برای کاهش تبخیر - استقرار دستگاههای نمکزدایی سیار: در صورت دسترسی به منابع آب شور در اطراف تهران - استفاده از مهپاشی در فضای سبز: کاهش مصرف آب در پارکها با سیستمهای رطوبت ساز ۷. محدودیت های اداری و قانونی - تعلیق موقت پروژههای ساختمانی پرمصرف: مانند مجتمع های تجاری، هتلها یا استخرهای جدید - ممنوعیت فروش آب به شهرهای دیگر که توسط کارخانه های آب معدنی انجام میشود : تا زمان بهبود ذخایر سدها - تشکیل ستاد ویژه آب تهران با اختیارات فرابخشی: برای هماهنگی بین وزارت نیرو، شهرداری و استانداری ۸. مدیریت بحران در بخش کشاورزی حومه تهران - ممنوعیت کشت محصولات آببر (مانند برنج و ذرت): در دشتهای ورامین، شهریار و اسلامشهر - پرداخت غرامت به کشاورزان برای تعطیلی موقت چاهها: جبران خسارت از محل صرفه جویی آب شرب #گ۹. آگاهی بخشی فوری - اطلاع رسانی لحظهای از طریق پیامک، اپلیکیشنها و رسانه ها: اعلام وضعیت قرمز و آموزش روشهای صرفهجویی - استفاده از ظرفیت مساجد، مدارس و شبکههای اجتماعی: برای جلب مشارکت عمومی ۱۰. همکاری با استانهای همجوار - درخواست کمک اضطراری از استانهای مازندران، گیلان : برای انتقال آب با تانکر یا خطوط لوله موقت - خرید آب از بخش خصوصی (با نظارت دولت): در صورت وجود منابع قابل استحصال هشدارهای مهم - این راهکارها موقت هستند و بدون برنامه ریزی بلندمدت (مانند اصلاح الگوی کشت، انتقال صنایع آببر چ)، بحران تکرار خواهد شد - هر اقدام باید با شفافیت کامل به مردم اطلاع رسانی شود تا از اعتمادسازی و همکاری عمومی اطمینان حاصل گردد تهران در آستانه یکبحران انسانیقرار دارد و نجات آن نیازمند همکاری همهجانبه مردم، دولت و نهادهای مدنیاست. اجرای این راهکارها میتواند فرصتی برای طراحی زیرساختهای پایدارتر فراهم کند.
ک1404۳۸۲۸۳۶۸۱۸:۴۶:۲۶ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
«قل سیروا فی الارض فانظروا کیف بدأ الخلق ثم لله ینشئ النشاة الاخرة ان الله علی کل شیء قدیر» قابل توجه جراحان مسعول ، نظر به آنکه ۸۰ درصد آب در بخش کشاورزی ما کارآمد مصرف و عمدتا فاقد بهره وری هدر میرود ، کشورهای کم آب برای بهبود بخش کشاورزی خود از راهبردهای متنوعی استفاده کرده اند که ترکیبی از فناوریهای پیشرفته، مدیریت منابع آب، و تغییر الگوهای کشت است. برخی از این اقدامات عبارتند از: ۱. استفاده از سیستمهای آبیاری کارآمد - آبیاری قطره ای : کشورهایی مانند فلسطین اشغالی و اردن از این سیستم برای کاهش هدررفت آب و افزایش بهره وری استفاده میکنند. این روش تا ۹۰٪ بازدهی آب را بهبود میبخشد. - آبیاری زیرسطحی: در این روش آب مستقیماً به ریشه گیاه میرسد و تبخیر کاهش مییابد. ۲. بازیافت و استفاده مجدد از آب - استفاده از فاضلاب تصفیه شده: فلسطین اشغالی بیش از ۸۵٪ فاضلاب شهری را تصفیه و برای کشاورزی استفاده میکند. سنگاپور نیز با پروژه NEWater آب بازیافتی را به بخش کشاورزی تزریق میکند. ۳. کشت محصولات مقاوم به خشکی - جایگزینی محصولات پرآب (مانند برنج) با گونه های کم آب (مانند ارزن، سورگوم، یا گیاهان بومی). مثلاً در مصر، کشت گندم و جو به جای برنج افزایش یافته است. ۴. بهینه سازی مدیریت خاک - مالچپاشی (پوشاندن خاک با مواد آلی) و کشاورزی بدون شخم (No-Till) برای حفظ رطوبت خاک. - کشت گلخانه ای عمودی هیدروپونیک و اکواپونیک : کنترل دقیق دما و رطوبت در کشورهایی مانند امارات متحده عربی** و **عربستان سعودی ۵. استفاده از فناوریهای نوین - نمکزدایی آب دریا: فلسطین اشغالی و عربستان سعودی از این روش برای تأمین آب شیرین کشاورزی استفاده میکنند - سنسورهای رطوبت خاک و هوشمندسازی آبیاری: نظارت لحظه ای بر نیاز آبی گیاهان با کمک فناوری IoT - کشاورزی عمودی (Vertical Farming) هیدروپونیک ،ایروپونیک و اکواپونیک : صرفه جویی در آب و فضای کشت، مانند پروژه های در حال اجرا در دبی ۶. ذخیره سازی آب باران - ساخت سدهای زیرزمینی، حوضچه های جمع آوری آب باران و چاههای آبخوان در کشورهایی مانند هند و نیجر ۷. سیاستهای دولتی و آموزش کشاورزان - تعرفه گذاری آب بر اساس مصرف (مثلاً در استرالیا) - آموزش کشاورزان برای استفاده از روشهای کم آب و ارائه یارانه برای فناوری های نوین (مانند برنامه های مراکش) ۸. همکاری های بین المللی و تحقیق و توسعه - مشارکت در پروژه های بین المللی مانند سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) برای توسعه روشهای پایدار - سرمایه گذاری در پژوهش برای توسعه بذرهای مقاوم به خشکی (مثال: مراکش و اتیوپی) ۹. تغییر الگوی اقتصادی - کاهش وابستگی به کشاورزی آببَر و انتقال به صنایع کممصرف (مانند قطر که بخشی از نیاز غذایی خود را از طریق واردات تأمین میکند). مثالهای موفق: - فلسطین اشغالی : بیشترین بکارگیری فن آوری در مدیریت آب با ترکیبی از آبیاری قطرهای، نمکزدایی، و بازیافت آب - هند: پروژههای جمع آوری آب باران در ایالت راجستان که کشاورزی را در مناطق خشک زنده نگه داشته است - امارات متحده عربی: استفاده از فناوری کشاورزی هیدروپونیک و مه پاشی در مزارع. این راهبردها نشان میدهد که ترکیب مدیریت شایسته سالاری ،فناوری، سیاستگذاری هوشمند، و مشارکت جامعه میتواند امنیت غذایی را حتی در مناطق کم آب تضمین کند.
ک1404۳۸۲۸۳۶۹۱۸:۴۷:۲۴ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
ایران به دلیل قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه خشک جهان، با چالشهای جدی کم آبی مواجه است. برای مقابله با این بحران، ترکیبی از راهکارهای فنی، مدیریتی، فرهنگی و سیاستی ضروری است. در ادامه بهترین روشهای مبارزه با کم آبی در ایران پیشنهاد میشوند: ۱. بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی (۸۵-۹۰% مصرف آب ایران) - توسعه آبیاری قطره ای و زیرسطحی: جایگزینی روشهای سنتی (غرقابی) با سیستم های نوین آبیاری که تا ۶۰% در مصرف آب صرفه جویی میکنند. - مثال: پروژهه ای موفق در استانهای خراسان، فارس و اصفهان - کشت گلخانه ای: کاهش مصرف آب تا ۱۰ برابر نسبت به کشت باز (مثال: گلخانه های مدرن در یزد و کرمان). - انتخاب محصولات کم آب: جایگزینی برنج و محصولات آب بر با گونه های مقاوم به خشکی مانند زعفران، پسته، انار و گیاهان دارویی ۲. احیا و مدیریت منابع آب - احیای قناتها و آبخوانها: بازسازی قنات های تاریخی (مثل قنات گناباد) و جلوگیری از برداشت بی رویه از سفره های زیرزمینی - ساخت سدهای زیرزمینی: ذخیره آب باران در مناطق خشک (مثال: استانهای سیستان و بلوچستان و کرمان) - پروژههای آبخیزداری: کاشت گیاهان بومی و احداث بندهای خاکی برای کاهش فرسایش و افزایش نفوذ آب به زمین ۳. فناوریهای نوین و بازیافت آب - نمک زدایی آب دریا: توسعه نیروگاههای نمکزدایی در استانهای جنوبی (مانند بوشهر و هرمزگان) - استفاده از فاضلاب تصفیه شده: تصفیه پسابهای شهری و صنعتی برای آبیاری فضای سبز و کشاورزی (مثال: تصفیه خانه های تهران و اصفهان) - **سامانههای هوشمند نظارت بر آب: نصب سنسورهای رطوبت خاک و سیستمهای کنترل هوشمند آبیاری با کمک فناوری IoT ۴. اصلاح الگوی کشت و سیاست گذاری - تعیین الگوی کشت منطقه ای: ممنوعیت کشت محصولات پرآب در مناطق خشک (مانند برنج در اصفهان و یزد) - تعرفه گذاری پلکانی آب: افزایش قیمت آب برای مصرفکنندگان پرمصرف و حمایت از کشاورزان با الگوی کشت کم آب - حمایت از کشاورزی قراردادی: تضمین خرید محصولات کم آب توسط دولت برای تشویق کشاورزان. ۵. فرهنگ سازی و آموزش - آموزش کشاورزان: برگزاری کارگاههای آموزشی برای استفاده از روشهای آبیاری نوین و مدیریت خاک (مثال: طرحهای جهاد کشاورزی در استانها). - آگاهی بخشی عمومی: استفاده از رسانه ها برای کاهش مصرف آب شرب و ترویج الگوی مصرف پایدار ۶. مقابله با چالشهای محیط زیستی - جلوگیری از حفر چاههای غیرمجاز: تقویت نظارتها و جریمه های سنگین برای متخلفان - کاهش تبخیر آب: پوشش مخازن آب با سایبان و استفاده از مالچ در زمینهای کشاورزی - مبارزه با ریزگردها: کاشت گیاهان مقاوم در مناطق بیابانی برای تثبیت خاک و حفظ رطوبت ۷. پروژه های کلان و همکاریهای بین المللی - انتقال آب بین حوضهای با احتیاط و مطالعات دقیق کارشناسانه نه دیمی : اجتناب از پروژه های مخرب زیست محیطی (مانند انتقال آب خزر) و اولویت بندی روشهای پایدار - همکاری با سازمانهای بین المللی: استفاده از تجربیات کشورهایی مانند فلسطین اشغالی و سنگاپور در مدیریت آب ۸. توسعه صنایع کم مصرف و جایگزین - کاهش وابستگی به کشاورزی: توسعه صنایع تبدیلی و گردشگری در مناطق خشک (مثال: اکوتوریسم در کویر مرکزی) - تولید محصولات با ارزش افزوده بالا: تمرکز بر صادرات محصولات کم آب اما سودآور مانند پسته و زعفران نه داشتن بالاترین صادرات هندوانه به خلیج فارس و ترکیه که خود بیشترین منابع آب را دارد نمونههای موفق در ایران - استان یزد: استفاده از کشت گلخانه ای و آبیاری قطره ای برای تولید سبزیجات - استان خراسان جنوبی: احیای قناتها و توسعه کشت زعفران به جای گندم - استان اصفهان: پروژه های آبخیزداری در زاینده رود برای بهبود نفوذپذیری خاک جمعبندی: مبارزه با کم آبی در ایران نیازمند برنامه ریزی یکپارچه، مشارکت مردم، اصلاح قوانین و سرمایه گذاری در فناوریهای نوین است. بدون تغییر نگرش از «مدیریت بحران» به «مدیریت پیشگیرانه»، بحران آب به یک فاجعه زیست محیطی و اجتماعی تبدیل خواهد شدو شده است
ناشناس۳۸۲۸۴۲۲۲۰:۰۹:۵۶ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
خبرگزاری فارس میفرماد که هیچ مشکلی نیست
تشنه لب۳۸۲۸۵۱۰۲۲:۰۴:۱۹ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
تا ۴ میلیون اتباع بیگانه افغانی در استان تهران آب و نان را مثل ماشین مصرف بالا می‌بلعند انتظار تراز انرژی‌های حامل و نان را نداشته باشید

نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.

yektanetتریبون

آخرین عناوین