فرزندِ آیة الله مصباح یزدی مصاحبه کرده اند و به نحوه زاده شدن والدشان گریزی زده اند.عین عبارت مصاحبه شونده به شرح زیر است :

" زمانی که مادر حاج آقا به ایشون حامله بودند خواب می بینند که وضع حمل کردند و قرآن متولد شده " !

بنا را بر این می گذارم که دروغ نگفته اند و از توالی فاسد مترتّبِ بر کذبِ یک عالمِ دینی آگاهند. در این صورت باید سبب چنین توهّم ستُرگی را از آن عالِمِ محترم جویا شد که در فلسفه دستی دارند ، امّا از تخصّصِ خود تخطّی کرده اند. یعنی فرض را بر این می گذارم که مجموعه منسوبینِ آن عالمِ محترم دروغ نمی گویند ، امّا به علّتی که غیر فلسفی و غیر علمی ست (فی المثل برای تمهید ذهن جامعه برای قبول ولایتِ عام یا مرجعیتِ آن عالِمِ محترم )، به چنین استنتاجی دست یازیده اند.

کسی که به عالمِ مثالِ منفصل پا می گذارد ، توان ارتباط الکترومغناطیسی با بخشی از عالَم نامرئی(عالَمِ غیب) را می یابد. یعنی از آنچه قرار است در قوسِ نزولِ هستی بر جهان مادّی نازل شود (= قضا و قَدرِ الهی ) خبر می گیرد . به زبان علم امروز، از یک سر دیاگرامِ مینکوفسکی به سر دیگر آن، یا از یک سوی دالان شوارتس شیلد ( پل انیشتین- روزن ) به رأسِ زمانمند دیگری کوچ می کند. بسیاری از اولیاء الله از این توانایی استفاده کرده و آینده را دیده اند.

امّا این تنها یک روی ماجراست. من فیلسوفم و در عین اذعان به عالمِ مثالِ منفصل ( عالم واسطه مجرّد و مادّی)، از رهزنیِ نفس (منشاءِ عالَمِ مثالِ متّصل) آگاهم. به تعبیر اکابرِ عرفاء، این نوع از کشف نوعی استدراج در حقِ کاشف محسوب می شود و حال مُبعَدین از حق که آن را وسیله کسبِ مال و جاه قرار داده اند به شمار می آید.

در این مورد خاص هم گویا چنین است و راوی محترم داستان رَه به توهّم برده اند.چه از آن جهت که به هم ریختن تعادل انرژی ساطع از امواجِ جاری از نورونها ، قادر به ایجاد تصاویرِ نفس ساخته و خیالی (برگرفته از تجارب ذخیره شده در نواحیِ هیپوکامپِ مغز) است،آنچه را حاصل فعالیت فیزیکوشیمیایی نورونهاست با حقایقِ جاری در عالَمِ مثالِ منفصل جا به جا گرفته اند.

به تعبیر اکابر عرفاء کشف صوریِ مثالی از طریق حواس پنجگانه صورت می گیرد و چنین مکاشفاتِ باطلِ "صوری" یا "مثالی" در بین ساده اندیشان و افراد تلقین پذیر بسیار است. و شاید به همین دلیل است که این دسته از مکاشفات خیالی را مرتبه دونِ معنویت دانسته اند و میانِ مکاشفاتِ معنویِ مجرّد از صدا و تصویر، با مکاشفات مثالی فرق گذاشته اند. البته روشن است که مورد نقل شده راوی از قبیلِ بیماریهایی از قبیل اسکیزوفرنی و صرعِ لوبِ گیجگاهی یا به علّت مصرف دارویی خاص نیست و احیانآ از بساطتِ طبع و تلقین پذیریِ وی(اگر نگوئیم انغمار در نفس و میل به شهرت) سرچشمه می گیرد.

الف