الف - ائتلاف به چه قیمتی؟

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

بگذاریم کمی برگردیم به پیش تر ، رقابت های انتخاباتی سال ۱۳۸۴ ، هشت سال انزوای نسبی جریان اصولگرایی در بدنه اجرایی کشور و تجربه ناکامی دو دوره انتخابات قبلی سال ۱۳۷۶ و ۱۳۸۰ ، به اندازه ای برای جریان اصول گرایی گران آمد که آنان را مجبور ساخت بر سر گزینه حداقلی همچون احمدی نژاد به اجماع برسند و به دفاع تمام قد از او بپردازند . البته هر منتقد منصفی از همان آغاز می دانست که احمدی نژاد با بدنه اصولگرایی اگر نگوییم به شدت به طرز کاملا محسوسی زاویه دارد. ادبیات گفتاری احمدی نژاد ، نحوه برخورد با رقبا ، به هیچ وجه با بدنه جریان اصول گرایی سر سازگاری نداشت . البته نقاط مشترکی هم در آغاز داشتند .

ولی هدف شکست اصلاح طلبان بود . اما به چه قیمتی ؟؟؟ اجماع اصولگرایان بر روی احمدی نژاد ، اما بعد ها برایشان گران تمام شد. موقعی هم که خواستند حساب خودشان را از هم سوا کنند دیگر کار از کار گذشته بود . که صد البته این مورد دوم آسیب بیشتری به بدنه اصول گرایی زد . صبر و تحمل بیش از حد و ادامه حمایت حتی با شدت گرفتن زاویه . حالا کارنامه ۸ ساله آقای احمدی نژاد با همه نقاط مثبت و منفیش در کارنامه اصولگرایان ثبت شده است و مفری از آن نیست . و صد البته دلیل شکست آنان را در انتخابات ۹۲ هموار کرد. البته دنیا به آخر نرسیده . جریان اصولگرا می تواند با تجدید نظر جدی در مواضع خود در فرصت چهار سال پیش رو جریان اعتماد سازی را شروع کند و با حمایت ها و انتقادات و موضع گیری های شایسته خود آب رفته را به جوی باز گرداند.

و اما سخنی با اصلاح طلبان

به نظر شما تا این جای کار تقریبا" آن کردید که جریان اصول گرایی در ۸ سال پیش . ائتلاف با گزینه حداقلی با وجود برخی زوایا به دلیل بازگشت به قدرت (صد البته به نیت خدمت) . البته منظور مقایسه آقای احمدی نژاد و آقای روحانی نیست که تفاوت بنیادین این دو فرد بر هیچ کس پوشیده نیست . مراد ائتلاف با جریان غیر اصلاح طلب و رساندن او به ریاست جمهوریست . اما به چه قیمتی ؟؟ خواسته یا نا خواسته کارنامه دولت جناب آقای روحانی پای شماست . شاید ائتلاف برای بازگشت نسبی شما به قدرت و نقش آفرینی هر چند کم رنگ تر شما در مقایسه با دوران آقای خاتمی ضروری می نمود . اما این امر نباید دلیلی باشد که شما به جای حمایت اصولی و نقد سازنده دولت منتخب به حمایت بی چون و چرای آن بپردازید . که تاریخ دوباره تکرار خواهد شد . آش نخورده و دهان سوخته !