الف - برخورد دوگانه زيبنده دولت تدبير نيست

در بيست و پنجم فروردين ۱۳۹۲، آقاي دكتر مسعود نيلي كه آن روز مسووليت دولتي نداشتند، با حضور در برنامه تلويزيوني پايش، ضمن مقايسه تعداد شاغلان در گزارش‌هاي نيروي كار طي سرشماری های سال‌هاي ۸۵ و ۹۰ نتيجه گرفتند در طول ۵ سال از عملكرد دولت سابق، حدود ۷۱ هزار شغل ايجاد شده يعني سالي حدود ۱۴۲۰۰ شغل.

اين آمار كه با ادعاهاي اشتغالزايي دولت سابق به شدت در تناقض بود، در رسانه‌هاي مخالف دولت قبل با استقبال شديدي روبرو شد و برخي با هيجان تيتر زدند كه «دروغگويي دولت در ايجاد اشتغال اثبات شد»

مسوولان سابق، اين محاسبه را خطا دانستند و با ارايه شواهدي از جمله تعداد بیمه شدگان، ادعا مي‌كردند كه هر سال چقدر شغل جديد ايجاد كرده‌اند... ولي رسانه‌هاي مخالف دولت قبل و نيز شخص دكتر نيلي و همفكرانش پاسخ مي‌دادند آمار ايجاد ۱۴۲۰۰ شغل در هر سال، بر اساس يك محاسبه ساده از آمارهاي رسمي انجام شده و كاملاً صحيح است.

اين ماجرا گذشت تا اينكه ۵شنبه گذشته (۱۷مهر۹۳) مركز آمار ايران نتايج طرح آمارگيري نيروي كار در تابستان۹۳ را منتشر كرد كه نشان مي‌‌داد تعداد شاغلان كشور نسبت به تابستان ۹۲ حدود ۶۷۰ هزار نفر كمتر شده است.

واكنش دولتمردان فعلي به اين محاسبه، متاسفانه كاملاً شبيه واكنش مسوولان دولت سابق است: تخطئه محاسبه انجام شده و ارايه شواهدي درباره ايجاد شغل‌هاي جديد براساس همان آمارهای بیمه شدگان!

همكاران عزيز! برخورد دوگانه؛ زيبنده دولت تدبير و اميد نيست. يك نگاه به مطبوعات ۲۶ و ۲۷ فروردين ۹۲ بيندازيد و ببينيد رفتارتان چقدر شبيه مسوولان دولت سابق و چاپلوسان آن دولت شده است... .

بجاي هو كردن محاسبه انجام شده و خطا خواندن محاسبه‌اي كه خودتان در فروردين ۹۲ علمي و مستدل مي‌دانستيد، بهتر نيست صادقانه و خيرخواهانه بررسي كنيد كه چرا از تابستان ۹۲ تا تابستان ۹۳ تعداد شاغلان اين قدر كم شده است؟ شايد واقعاً مشكلي وجود داشته باشد كه بتوان در آرامش و با همفكري و تدبير، آنرا برطرف كرد.