الف - فضاسازی های گسترده برای تخریب جبهه مقاومت و نجات تروریست ها از حلب

فضاسازی های گسترده برای تخریب جبهه مقاومت و نجات تروریست ها از حلب

بعد از گذشت حدود شش سال از آغاز جنگ سوریه، پیروزی راهبردی جبهه مقاومت و روسیه در حلب و پاکسازی این شهر از گروه های تروریست را باید به عنوان مهمترین اتفاق به حساب آورد. حلب با عنوان بزرگ ترین شهر سوریه و پایتخت اقتصادی – تجاری این کشور از ابتدا به عنوان مهمترین مقر تروریست ها انتخاب شد و عملیات آزادسازی این شهر به شدیدترین و خونین ترین نبرد از زمان آغاز درگیری ها (سال 2011) میان ارتش سوریه و تکفیری های مسلح تبدیل شد. به همین دلیل بود که تروریست ها به هرقیمتی و با چنگ و دندان در پی حفظ قسمت شرقی حلب بودند و تلاش داشتند تا بااستفاده از سپرانسانی آزادسازی آن را به تاخیر بیندازند و یا کلا از بین ببرند.

اما با پیروزی جبهه مقاومت در حلب، مدافعان و حامیان تروریست ها که متحمل شکستی سخت شده بودند طبق سنت همیشگی تلاش کردند از حربه حقوق بشر استفاده کنند تا با فضاسازی گسترده بتوانند باقیمانده تروریست ها را از حلب سالم بیرون ببرند تا آنها را دوباره بازسازی و به میدان جنگ بازگردانند. در این راستا رسانه های غربی- عربی از در نوع دوستی و عواطف انسانی وارد شدند و سعی کردند تا سوریه، ایران و روسیه را به عنوان جنایتکاران جنگی و ناقضان حقوق بشر معرفی کنند.

این در حالی است که هیچ شک و شبهه ای وجود ندارد گروه هایی که در حلب حضور داشتند همگی گروه های تروریستی بودند که از زیرشاخه های القاعده بودند. تروریست هایی که در طول چند سالی که از جنگ سوریه و عراق می گذرد شنیع ترین جنایت ها را مرتکب شدند و در سر بریدن، تجاوز و قتل عام به شیعه، سنی، مسیحی، آشوری و ... رحم نکردند. گروه های تروریستی که آبشخور فکری همگی آنها عربستان سعودی و تفکرات وهابیت می باشد به گونه ای که حتی خود آمریکایی ها نیز با تصویب قانون جاستا بر دست داشتن مقامات سعودی در انفجارهای 11 سپتامبر مهر تائید زدند.

به همین دلیل بود که رابرت فیسک، نویسنده ایندیپندنت در این باره نوشته بود: مگر نه حمام خون 11 سپتامبر از سوی القاعده به راه افتاد و القاعده در سوریه نامش را در ابتدا به جبهه النصره و بعد به فتح الشام تغییر داد و اینها کسانی هستند که علیه سوریه در شرق حلب می‌جنگیدند.

همچنین باید از مدافعان و سینه چاکان حقوق بشر که اکنون برای تروریست ها اشک تمساح می ریزند پرسید چرا تا کنون درباره جنگ یمن وحمله عربستان که منجر به کشتار و قتل عام مردم این کشور شده صحبت، بیانیه و اعتراضی نکرده اند و چرا دبیرکل سازمان ملل با وجود شواهد فراوان و اعترافات اولیه تلاش کرد بر این جنایت ها سرپوش بگذارد و چه کشورهایی هستند که رژیم عقب مانده و قبیله ای عربستان را به انواع سلاح و تجهیزات مسلح کردند تا شب و روز مردم بی گناه را بمباران کند.

باید از مدافعان حقوق بشر پرسید چرا بعد از گذشت چند سال از محاصره شهرک های فوعه و کفریا صدایی از شما برای محکومیت بلند نشد و ساکنان شیعه این دو شهرک در مرام حقوق بشری شما چه جایگاهی دارند.

همچنین دولت های غربی- عربی و رسانه های وابسته به آنها کجا بودند وقتی تروریست ها با انواع و اقسام روش ها در عراق و سوریه جنایت می کردند و انسان ها را سلاخی می کردند و اصولاً ائتلاف کذایی ایجاد شده علیه داعش به سردمداری آمریکا تا به حال به چه توفیقاتی نائل شده و آیا به جز حمله به سربازان سوریه در دیرالزور و همزمان با آن پیشروی داعش ثمری داشته یا خیر؟

به راستی چه شده که اکنون همگی نگران جان تروریست های احرار الشام، جبهه النصره، نورالدین زنکی و ... شده اند و انگلیس، فرانسه، آلمان، ترکیه، آمریکا و هلند تمام هم و غم خود را بر خروج سالم تکفیری ها از حلب قرار داده اند و در این راه مثل همیشه از زنان و کودکان سوء استفاه رسانه ای می کنند.

اما باید گفت آنها که با ادعای دلسوزی برای جان غیر نظامیان جنجال براه انداخته اند، همان هایی هستند که در طول 5 سال بحران منطقه، پول، سلاح و نیرو برای گروه های تروریستی مانند داعش، النصره و سایر گروه های تروریستی فرستاده اند و اینک از زمین گیر شدن تروریست ها اجاره ای عصبانی شده اند.

کشورهایی که از ابتدای راه اندازی بحران سوریه گمان می کردند می توانند در عرض چند هفته یا چند ماه حکومت این کشور را با استفاده ازگروه های ترویستی و تکفیری سرنگون کنند اینک با فتح حلب قافیه را باخته اند و تمام تلاش خود را بر نجات جان تروریست ها و بازسازی آنها گذاشته اند و در این راه از هر حربه و ترفندی استفاده می کنند.