۱۰ آبان ۹۴ خبری مبنی بر افتتاح اولین نمایندگی کی اف سی در ایران در تهران منتشر شد. دو روز بعد یعنی ۱۲ آبان ۹۴ خبر پلمب شدن کی اف سی بسیاری را سردرگم کرد. اخبار منتشره ی پس از آن نیز ماجرا را پیچیده تر می نمود ولی داستان به شرح زیر است:

یکی ار فعالان عرصه ی رسانه به نام عباس پازوکی که سردبیر اسبق روزنامه ی مردم سالاری و نیز اولین مدیر مسئول پایگاه خبری-تحلیلی شفاف (۸۷ تا ۹۰) بوده است، در سال گذشته مجوزی را از اتاق اصناف تهران با امضاء‌ علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف برای تاسیس کی اف سی (حلال)‌ دریافت می کند و آبان ۹۴ آن را افتتاح می کند و دو روز بعد رستورانش پلمب می شود.

پس از انتشار خبر پلمب شدن، در رسانه های آمریکایی و انگلیسی اخباری مبنی بر غیرآمریکایی بودن این رستوران منتشر می شود و مسئولان کی اف سی آمریکا ادعا می کنند که با این سوء استفاده ی از نام تجاری کی اف سی برخورد خواهند کرد.

عباس پازوکی هم با تسنیم مصاحبه می کند که این ها یک سوء‌ تفاهم بوده و کی اف سی (حلال) مربوط به ترکیه است نه آمریکا.

این رستوران شعبه ی رسمی كي اف سي آمريكا نيست ولي حضورش در ايران مصداق بي تفاوتي در مقابل مظاهر نفوذ و رخنه ي فرهنگي است. چرا که عملا با نام همان شرکت آمریکایی و فقط با یک پسوند حلال اصل صورت مساله پاک نمی شود. صورت مساله این است که آیا کی اف سی چه با پسوند حلال و چه بدون پسوند، تبلیغ رسمی یک شرکت معروف آمریکایی هست یا خیر؟
پاسخ روشن است؛‌ تبلیغ است و موجب وهن چرا که این اقدام تقارن عامدانه ی زمانی دارد با امضاء برجام و در نتیجه این دست اقدامات می توانند در افکار عمومی این دروغ را نهادینه کنند که ایران نسبت به آمریکا دچار وادادگی فرهنگی شده و علی رغم دستور اکید رهبر انقلاب و تاکیدات موکد ایشان مبنی بر حساسیت و عدم تحقق هرگونه رخنه یا نفوذ فرهنگی و اجازه ندادن به ورود هرگونه کالا و شرکت آمریکایی به ایران، باز هم بسیاری از مسئولان نسبت به این دستورات بی تفاوتند و مرگ بر آمریکا هم یک شعار است به مناسبت ۱۳ آبان و بس.

این که در کنار نام کی اف سی تصویر کلنل هرلند سندرز هست یا نه فرع ماجراست و اصل ماجرا اعلام نیاز است به دنیا و مخصوصا آمریکا که این از نتایج برجام است که حالا می توان رسما در ایران رستورانی را تاسیس کرد که در آمریکا معروف ترین پس از مک دونالد است.

این یعنی کاسبی پسابرجامی و یعنی به سخره گرفتن وجاهت استکبارستیزانه ی جمهوری اسلامی ایران و نیز بی توجهی به تصمیم نظام مبنی بر ممنوعیت ورود محصولات آمریکایی.

این نکته هم به موارد قبل اضافه شود که این آفت ها به نحوی دارد رخ می دهد که مصداق دزدی نام تجاری نیز محسوب می شود و به زبان ساده تر یعنی ایران برای آمریکایی کردن بخشی از فضای ایران تا آن جا که ممکن است (مثلا در حد تاسیس چند رستوران شبه آمریکایی)‌ حاضر است دست به سرقت نام تجاری رستوران های آمریکایی هم بزند و این یعنی هم اوج ذلت داخلی و هم اوج بی آبرویی بین المللی.
 
 این بند آخر نامه ي رهبر انقلاب است به رئيس جمهور درباره ي الزامات اجراي برجام که یادآوری آن ضروری به نظر می رسد:

"در خاتمه همان‌طور که در جلسات متعدّد به آن‌جناب و دیگر مسئولان دولتی یادآور شده و در جلسات عمومی به مردم عزیزمان گوشزد کرده‌ام، رفع تحریمها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملّت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدّی گرفتن و پیگیری همه‌‌جانبه‌ی اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شـد. امید است که مراقبت شود که این مقصود با جدّیّت تمام دنبال شود و بخصوص به تقویت تولید ملّی توجّه ویژه صورت گیرد و نیز مراقبت فرمایید که وضعیّت پس از برداشته شدن تحریمها، به واردات بی‌رویّه نینجامد، و بخصوص از وارد کردن هرگونه مواد مصرفی از آمریکا جدّاً پرهیز شود. "

اگر بنا نیست تا فضای پسابرجامی باعث پررونق شدن کاسبان برجام شود و به انحاء مختلف و با رندی و ظرافت مسیر ورود کالاهای آمریکایی و نفوذ فرهنگی و رخنه در سبک زندگی بیش از آن چه تا کنون رخ داده، ادامه یابد، می طلبد تا اتاق اصناف و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در صدور مجوز و تایید اسامی فروشگاه ها و رستوران ها، نهادهای مسئول به شمار می روند، نه تنها اجازه ی باز شدن پلمب رستورانی با نام کی اف سی را صادر نکنند بلکه هر رستورانی که با این نام در تهران و سراسر ایران مشغول به کار است را مبتنی بر قوانین موجود، وادار به تغییر اسم کنند.

الف