هجوم يكباره مردم تشنه به سفر ؛ پس از يكماه روزه داري چيز عجيبي نبود ؛ چراكه پيش از اين هم، در ايام تعطيلات اين چنيني كم و بيش مشاهده مي شد.
ترافيك در مسير رفت و همچنين برگشت ؛ عملا دو روز از سه روز سفر خانواده ها را در جاده تلف کرد ؛ هر چند كه استفاده از طبيعت و زیبایی راه ؛ جزئي از سفر تلقي مي شود، اما سر در گمي و كلافگي ماحصل ازدحام خودروها ؛ اين حسن را هم به بلای جان مسافران تبديل کرد.
در تعطيلات اخير شاهد ثبت ركوردهاي جديدي هم بوديم ، مثلا صرف زمان ۲۰ ساعته براي يك مسير پنج ساعته و يا طي كردن يكي دو ساعت براي عبور از تونل ۱۸۸۳ متري كندوان ؛ كه البته مشكلات تنفسي هم براي بعضي از مسافران در پي آورده بود.
هر چند هنوز نتوانسته ام جوابي براي چرايي تمايل مردم به اينگونه سفرها ؛ كه جز شلوغي ؛ استرس و ترافيك حاصلي برايشان ندارد ؛ پيدا كنم ؛ ناچارا به چند پيشنهاد بسنده مي كنم .
اولا با توجه به تجربه سفر هاي قبلي براي تعطيلات آتي مي توان موضوع طرح زوج و فرد تردد در بعضي ازايام خاص و مسيرها را مورد مطالعه جدي تري قرار داد .
در ثانی مي شود با ايجاد تسهيلاتي؛ با بسيج و بكار گيري ناوگان عمومي تا حدودي ازاستفاده خودروهای شخصي كاست؛ هر چند مردم عموما علاقه اي به اين كار ندارند ؛ اما ميتوان با ايجاد تورهاي مسافرتي ويژه و طرحهاي تشويقي اين مهم را تا حدودی پیش برد.
از طرف دیگر شهرداري هاي تهران و ساير شهرها هم مي توانند با امكانات ايجاد شده در مركز كنترل ترافيك جاده اي با نصب تابلوهاي تلويزيوني درمبادي خروجي شهر ها تصاوير زنده مسيرهاي پيش رو را به اطلاع مردم برسانند؛ تا مسافرين با آگاهي بيشتري نسبت به انتخاب مسيرهاي جايگزين و يا حتي تمايل به ادامه سفر؛ تصميم گيري نمايند.
به هر حال آنچه مهم است؛ هدف از سفر است كه براي دوري از استرس و فرار از زندگي پر مشغله شهري تدارك ديده مي شود؛ سفري كه با اين ازدحام و ترافيك براي مسافرين توفيق زيادي در پي نخواهد داشت؛ اميد است با تدبيري صحيح آثار و صدمات ناشي از ترافيك جاده اي به گونه اي راهبري شود؛ كه كاهنده استرس هاي روحي و رواني مسافران باشد نه تشدید کننده آن، البته نقش همراهي مردم و توجه آنان به مقوله مديرت سفر را هم نمي توان کتمان کرد.
