الف - برای معصومی نژاد - نسخه قابل چاپ

اوايل اسفند سال جاري براي برگزاري يك نمايشگاه از آثار نقاشي معاصر ايران در رم به ايتاليا سفر كردم. روز افتتاح نمايشگاه خبرنگار محبوب ايرانيان در رم آقاي معصومي نژاد را به راحتي نشناختم . خيلي فعال و ژر تحرك بود. خيلي صميمي و با نشاط بود. دست درگردنش انداختم و از دوستم خواستم عكس ما را بگيرد تا براي همسرم بفرستم. آخر من و همسرم هميشه به لحن حرف زدن ايشان در گزارش هايش علاقه داشتيم . ميدانيد كه يك جوري حرف ميزند كه انگار جمله اش تمام نشده . وقتي داشتم همين را به خودش ميگفتم وسط حرف پريد با خنده گفت ميدونم ! آخر گزارش با فاصله ميگم رُم!

با هم كلي خنديديم. گفت همين الان از ميلان رسيدم و باس چند جاي ديگه هم برم. چهارشنبه كه شنديم معصومي نژاد رو گرفتن! هم خندم گرفت و خيلي ناراحت شدم. آخه انقده ورجه وورجه كرد تا ....اللهم فك كل اسير... بگذريم. اين چندتا عكسو گفتم در اختيار بذارم براي اينك دوستان وهموطنان ببينن و قضاوت كنن واقعا سخته تو بلاد غريب تنهايي گزارش گرفتن و رسوندن به آنتن.انشاالله با حمايت و تلاش دستگاه ديپلماسي ايشون به سرعت آزاد بشن و ازشون به نحو شايسته اي عذرخواهي و قدر داني بشه و مهم تر اينكه گزارشاي قشنگشو از ايتاليا ببينيم و لذت ببريم. ان شاالله