حال كه تب و تاب جام جهاني كمي فروكش كرده و از شدت باران پيامك هاي كذايي تا حدود زيادي كاسته شده است، بحث ماندن و رفتن مربي تيم ملي كارلوس كيروش موضوع گرم محافل ورزشي و حتي سياسي اين روزها شده است.

از نظر بعضي از كارشناسان فوتبال دو باخت و يك مساوي تيم ملي كار شگفت انگيزي بوده به اين سبب هم بايد به بازيكنان تيم پاداش داد و هم بايد به هر قيمتي كه شده كارلوس فقيد را حفظ كرد.

كارلوس هم با مناسب ديدن فضايي كه متاسفانه بعضي ازما به ويژه مجيزگويان ورزشي برايش بوجود آورد ه اند سه ميليون دلار را تبديل به چهار ميليون دلار كر ده است.

گويي خودش هم باورش شده كه با كسب يك امتياز و بدست آوردن رده چهارمي جدول كار سنگيني براي ما انجام داده است.

ماهم چون موج مكزيكي بدون هيچ تفكري معمولا جوگير ماجراهاي مختلف مي شويم، اگر تريبون داران و رسانه هاي ورزشي از دور موج راه بيندازند كه همراهيم و اگر هم كه سر جاي خود بنشينند بي خيال، بدون آنكه بدانيم و بپرسيم و حداقل كمي با خود خلوت كنيم.

دنباله روي چنان در كالبد جانمان نهادينه شده كه كلا تفكر و تعقل را پاك به فراموشي سپرده ايم.

چند روز پيش يكي از مطبوعاتي هاي جوگير شده ورزشي پيشنهاد داده بود كه مردم خود دست بكار شوند و دستمزد كيروش را از قسمتي از يارانه هاي خود پرداخت كنند.

ايشان در اين تخيل بود كه گويي دولت هزينه هاي اين مربي را از جيب خودش پرداخت مي كرده نه كيسه بيت المال.

به هر حال واقعيت اين است كه هر كشوري بر اساس استعدادهاي دروني خود و تقويت آن مي تواند در بخشي از رشته هاي ورزشي موفقتر باشد و در بعضي از آن ضعيفتر، شما هزينه ها و سرمايه گذاري هاي انجام شده براي تيم هاي واليبال و فوتبال را با هم مقايسه كنيد آنگاه نتيجه مي گيريد كه فاكتور سرمايه، صرفا نمي تواند ملاك موفقيت تلقي شود.

به نظر من با توجه به شرايط بغرنج اقتصادي كشور و نتايج ضعيفي كه تيم ملي كشورمان در اين دوره كسب كرده است، سرمايه گذاري ماهيانه يك ميليارد تومان تنها بابت يك مربي خارجي كار عاقلانه اي به نظر نمي رسد.

بهتر است اگر قرار بر هزينه كردن اين ارقام نجومي است اين پول ها درساير رشته هاي ورزشي مانند واليبال، كشتي و ديگر رشته هايي كه از پتانسيل بيشتري براي قهرماني برخوردارند، هزينه شود.

با نگاهي اجمالي و مقايسه دستمزدهاي مربيان تيم هاي مختلف با نتايج كسب شده به وضوح مي توان به اين واقعيت تلخ رسيد كه لزوما پرداخت هزينه هاي سنگين و دستمزد هاي آنچناني نمي تواند تضمين كننده پيروزي هاي يك تيم تلقي شود، "روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» آنلاین در گزارشی به پردرآمد‌ترین سرمربیان تیم‌های فوتبال در رقابت‌های جام جهانی امسال می‌پردازد. ۹ نفر از این سرمربیان که تیمشان را در تصاحب بزرگ‌ترین جایزه رقابت‌های جهانی این ورزش سرپرستی می‌کنند، دستمزدی بیشتر از دو میلیون یورو به خانه می‌برند. سایت «رفرنس» بلژیک نیز در این مورد نوشته در میان ۳۲ تیم ملی حاضر در رقابت های جام جهانی سال جاری، فابیو کاپلوی ایتالیایی، سرمربی جدید تیم ملی روسیه با دستمزد سالانه ۸ میلیون و ۳۶۰ هزار یورو پردرآمد‌ترین مربی و در مقام دوم، روی هاجسون، سرمربی تیم ملی انگلستان با چهار میلیون و ۳۷۱ هزار یورو قرار دارد"

بر اساس این فهرست، سزار پرداندلی ایتالیایی با سه میلیون و ۲۱۶ هزار یورو و لوییس فیلیپ اسکولاری سرمربی برزیل با دو میلیون و ۹۵۷ هزار یورو مقام سوم و چهارم را دارند. مربی تیم سوئیس با دو میلیون و ۷۸۶ هزار یورو در رده پنجم، کمی پر درآمد‌تر از یوآخیم لوو همتای آلمانی سرمربی تیم ملی کشورش با دو میلیون و ۶۸۰ هزار یورو است.

مقام هفتم این فهرست به وینست دلبوسکه سرمربی تیم اسپانیا با دو میلیون و ۵۱۹ هزار یورو دستمزد سالانه تعلق گرفته است. در این میان کارلوس کی‌روش پرتغالی، سرمربی تیم ملی كشورمان با دستمزد سالانه یک میلیون و ۵۶۱ هزار یورو در رتبه سیزدهم قرار گرفته است.

تيم هايي كه اكثر بر خلاف انتظار با حذف در مرحله مقدماتي با سر افكندگي راهي خانه شدند.

پس نتيجه مي گيريم كه تنها هزينه كردن صرف نمي تواند مشكل گشاي فوتبال ما باشد، از طرف ديگر نام چند كشورديگر هم در ديلي ميل آنلاين آمده است تيم هايي كه عليرغم كمترين هزينه و دستمزد براي مربيان خود توانستند نتايج خوب و افتخارآميزي را براي كشور خود كسب نمايند.

می‌گل هره‌را، سرمربی تیم ملی مکزیک در ازای دریافت دستمزد سالانه ۱۵۶ هزار یورو و در مقام بالا‌تر از او در قعر جدول، مربی تیم غنا، و بالا‌تر از آن مربیان تیم‌های کرواسی، بوسنی و نیجریه قرار دارند. بله تيم بوسني كه با پاسهاي پي در پي، رمق بازيكنان دونده ما را ربوده بود.

به هرحال با ارزيابي بيلان عملكرد تيم هاي مختلف جهان مي توان به اين واقعيت تلخ رسيد كه لزوما پرداخت دستمزدها و هزينه هاي نجومي به مربيان خارجي نمي تواند منجر به پيروزي يك تيم شود، چراكه اساسا براي دستيابي به موفقيت فاكتورهاي مهم تري نقش دارند.

الف