الف - حاکمان محترم؛ لطفا خودتان را با این کلام "متر" کنید

حاکمان محترم؛ لطفا خودتان را با این کلام "متر" کنید

هنگامیکه امیرمومنان علیه السلام به سمت بصره حرکت کردند، در یکی از روستاهای مدینه بنام "ربذه" فرود آمدند. ربذه روستایی بین مکه و مدینه است که پذیرای مزار جناب ابوذر غفاری است. این روستا در محل عبور حاجیان بود و دور خیمۀ ایشان جمع شدند تا سخنان امیرالمومنین را بشنوند. ابن عباس می گوید:
نزد علی علیه السلام آمدم. دیدم کفش هایش را وصله می کند. عرض کردم: نیاز ما به تو برای اصلاح امور، بیش از آن چیزی است که انجام می دهی.
سخنی نگفت تا وصله کردن کفش تمام شد. آن را کنار کفش دیگر گذاشتند و به من فرمودند: "آنها را قیمت بگذار". گفتم ارزشی ندارد. "فرمودند هر چقدر می ارزد!". گفتم نیم درهم. فرمود:

" به خدا سوگند! این کفش ها برایم دوست داشتنی تر است از فرمانروایی بر شما، مگر آن که حقی را به پا دارم یا باطلی را بزدایم".

خدا را شاهد بگیریم بر نفس مان؛ خودمان، زیر دستان و زبر دستانمان، و حتی حاکمان مان چه نسبتی با این کلام مولا داریم؟ می شود خودمان و خودتان را با این کلام "متر" کنید لطفا؟!