داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

۴

با حزب ما باش و هرچه خواهی کن؟!

بخش تعاملی الف - سجاد خادم

می گفت لیوان اگه به پای داداش بزرگم بخوره عصبانی میشه و داد میزنه که؛ مگه جای لیوان وسط خونه است.

همون لیوان و اگه خودش وسط خونه گذاشته باشه و یکی دیگه پاش بهش بخوره بازم عصبانی میشه و داد میزنه که؛ مگه کوری؟!

حکایت این روزهای ما هم شده مثل همین ماجرا. یعنی از منظر بعضی ها "غلط" کاری ست که دیگران انجام میدهند. ظاهرا میزان را خودشان می دانند.

سر تیتر خبرهای هفته ی گذشته ماجرای هفت تیر کشی محافظ یکی از اعضای خاندان هاشمی بود. اتفاقی که با سکوت رسانه هایی همراه شد که ۲ سال قبل با ولعی خاص به اتفاقی مشابه همین ماجرا که برای یک مداح معروف رخ داده بود، پرداخته و فریاد واسلاما سر دادند. این رسانه ها نه تنها نسبت به این ماجرا واکنش نشان ندادند بلکه اقدام به ماستمالیزاسیون نموده و معترض شدند که چرا باید یک تصادف ساده! رسانه ای شود. کانه هفت تیر کشی روی شهروندان عادی و ایجاد رعب و وحشت "غلط" است مگر وقتی که از طیف خاصی سر بزند!

یا اینکه مکرر دولتمردان فعلی و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام از فسادهای گسترده در دولت قبل می گویند و مردم را با آب و تاب نسبت به خیانت هایی که بیت المال صورت گرفته آگاه می کنند. استنادشان هم به زندان رفتن معاون اول دولت قبل است، کاری هم ندارند - یا نمی خواهند داشته باشند- به این که پرونده به مسئول بودنش در دولت ربط دارد یانه، چنان اعلام برائت می کنند انگار همین آدم در دولت های قبل هیچ سمتی نداشته. یا استناد می کنند به فلان آدم که هنوز دادگاهی نشده!

اما از کنار پرونده ی نفتی – اسمش را نبر- به راحتی می گذرند و به شما هم اجازه نمی دهند بپرسی چرا؟!

اگر اتهام خیانت به بیت المال در دادگاه اثبات شد، نشانه ی خیانت است؟ که هست. و بر اساس منطق آقایان جرم یک یا چند عضو یک دولت نشانه ی فساد آن است. پس تکلیف دولت های اصلاحات و سازندگی که از دلشان پرونده ی نفتی – اسمش را نبر- بیرون می آید چه می شود؟!

یا جرم خیانت در بیت المال مهدی هاشمی که در دادگاه ثابت و مجرم شناخته شد، اما با دعای پدر و تاییدات وی راهی زندان شد! چطور می شود دادگاهی که مهدی هاشمی را مجرم شناخته سیاسی بوده- به نظر مادرش "پدر سوخته بازی"- اما دادگاهی که معاون اول دولت قبل را محاکمه کرده صالحه بوده؟!

یعنی دزدی و خیانت در بیت المال بد است، اما استثناء دارد؟!

انتسابات فامیلی یکی از نقدهای وارد و پر حاشیه ی دولت قبل بود. جناب روحانی ضمن گلایه در این مورد می گوید" در اینجا پسرخاله و پسرعمه نداریم" ، یعنی انتظار می رود که دولت یازدهم عاری از انتسابات فامیلی باشد. انگار که کسی خبر ندارد این دولت هیچ کدام از اعضای خانواده – برادر و برادر زاده و خواهر زاده و ..- را در دولت بکار نگرفته است. گویی فرزندان جناب هاشمی صرفا بر اساس صلاحیت در دانشگاه آزاد مشغول به فعالیت هستند!

نتیجه می گیریم انتساب فامیلی خوب است. مگر اینکه در خط سیاسی ما نباشد!

یکی از محورهای مورد نقد رئیس دولت یازدهم تورم بالای ۴۰ درصد در دولت قبل بود. این نقد به دولت قبل وارد است اما دولت فعلی نیز با ایجاد شرایط رکود توانسته تورم را مهار کند، و در این خصوص اقدام موثری صورت نداده است. بر اساس نظر سنجی ها و اصول ابتدایی اقتصادی، اقتصاد پویای تورمی شرافت دارد به اقتصاد راکد دچار رکود. جناب هاشمی هم در حالی به تورم بالای ۴۰ اعتراض می کند که در کارنامه ی دولت سازندگی تورم بالای ۴۰ درصد به چشم می خورد!

این چه رویه ی ناصوابی است که در جامعه القاء کنیم "غلط" کاری است که خارج از طیف سیاسی ما انجام شود!