محسن خانعلی - مصطفی داننده:اصلاح طلبان با ریاست جمهوری به سراغ فتح سنگر به سنگر رفتند و مجلس وشورای شهر را یکی بعد از دیگری فتح کردند، اصول گرایان از شورای شهر فتح سنگر به سنگر را آغاز کردند. یکی از کسانی که در زیر چتر اصول گرایی و در غالب «آبادگران» وارد فضای سیاسی ایران بعد از دوران اصلاحات شد، « حسن بیادی» عضو سابق شورای شهر تهران است.

او در صبح یکی از روزهای اردیبهشت در دفتر کار خود در مرکز شهر، میزبان ما بود. بیادی در گفت‌وگو  با نامه؛ سکوت طولانی مدت خود در مورد فضای سیاسی کشور، نحوه ورودش به سیاست و دوستی‌اش با محمود احمدی نژاد را شکست و بسیاری از ناگفته‌هایش را برای ما بازگو کرد. بیادی که با دهان روزه پاسخ گوی سوالات ما بود، سعی کرد از اسم‌ها و نام‌ها بگذرد و گفت شاید ده سال دیگر، از آنها نیز سخن به میان بیاورد.

حسن بیادی، معلم اخلاق هیئت سعید حدادیان در هیئت رزمندگان غرب تهران، در این گفت‌وگو به نکات جالب توجهی اشاره کرد. او در بخش اول این گفت‌وگو که در هفته گذشته منتشر شد به نحوه ظهور احمدی نژاد و نقش خود در رسیدن احمدی نژاد به ریاست جمهوری پرداخت.در بخش دوم این گفت‌وگو  به ماجرای اختلاف با شورای هماهنگی، فاصله گرفتن از احمدی نژاد، انتخابات سال 88 و آینده محسن رضایی اشاره می‌شود.

بخش اول این گفت‌وگو  را در زیر بخوانید.

*روسا و مداحان بسیاری از هیئت ها برعلیه شورا حرف زدند. حتی به دلیل ضعف اعتقادی و مطالعاتی این شوراها را به شورای سقیفه تشبیه می‌نمودند.

*احمدی نژاد وام دار شورا بود. ما از میان 60 نفر ایشان را به خاطر تحقق یافتن اهدافمان انتخاب کردیم.

*آقایان توکلی، بوربور، سعیدی کیا، دانش جعفری، دکتر نوریان، احمدی نژاد، محمد نژاد، ترکان، غرضی جز نامزدهای شهرداری تهران بودند.

*اگر دکتر نوریان، انصراف نمی‌داد، احمدی نژاد شهردار نمی‌شد

*یک سال مانده به انتخایات با هم برنامه ریزی کردیم. ما اعتقاد داشتم که احمدی نژاد رای می‌آورد. تصمیم گرفتیم ایشان بشود رئیس جمهور.

*پیش یکی از ائمه جمعه‌ها رفتم، در گوش من گفت، این احمدی نژاد را رها نکنید و به او رای بدهید. احمدی نژاد واقعا نفوذ پیدا کرده بود.

*مشایی، آن دوره که در شهرداری بودند متدین و معتقد بودند.

در زیر می‌توانید بخش دوم این گفت‌وگو را بخوانید:

 احمدی نژاد را مطرح کردید و مطمئن بودید رای هم می‌آورد و این اتفاق هم افتاد.
مصیبت از همین جا شروع شد. متاسفانه بعد از انتخاب آقای احمدی نژاد، گروه‌های زیادی که مخالف بودند ورود پیدا کردند و به جریان فکری احمدی‌نژاد غالب شدند لذا، او هنوز از طریق رهبری تنفیذ نشده بود که بنده و چند نفر دیگر از او جدا شدیم.


 شما و چه کسانی؟

من، آقای نادر شریعتمداری و خادم از ایشان جدا شدیم.


چرا جدا شدید؟ چه دیدید؟ آقای کاشانی که جدا نشدند؟
نه، او هم پیش احمدی نژاد پست نگرفت. ما با احمدی نژاد بد نبودیم. منتها روش رئیس جمهور با ما فرق داشت. ما یک مسیری را انتخاب کردیم که برای آن برنامه داشتیم، اما آقای احمدی نژاد افرادی را انتخاب کردند که آنها از جای دیگری به او تحمیل شده بود. ما در حد هزار نفر از مسئولین رده اول را از طریق ارگان‌های مختلف بررسی کرده بودیم و برای هر شغل و پستی 3 نفر را انتخاب کرده بودیم.


 این تیم از شورای شهر بود؟
فعالیت‌ها اصلا ربطی به شورای شهر نداشت. یک ساعت از شورای شهر کم نگذاشتیم. ما این را حرام می‌دانستم.
شهادت می‌دهم من و آقای چمران، یک دقیقه از وقت شورا را صرف انتخابات نکردیم. حتی تا جائی که سخنرانی برای مجموعه شهرداری کردیم و گفتیم که این کار حرام است و راضی نیستیم که کسی برای انتخابات در شهرداری هزینه کند.

برای هر پست سه نفر متناسب به دور از مسائل جناحی سیاسی و آدم های لایق را معرفی کردیم. که سابقه‌ قابل قبولی داشتند و می‌توانستند به دولت کمک کنند. ایشان بالای 90 درصد آنها را کنار گذاشت. خیلی‌ها در ستاد و در تیم فکری و در ستاد ایشان بودند و یک ماه مانده به انتخابات به ستاد قالیباف پیوستند. با این عنوان که نظر آقا این است که قالیباف انتخاب شود.


این مسئله در آن زمان مطرح بود؟ 
بله، اعتقاد ما این است که شورای محترم نگهبان در حد توان خود و براساس قانون موظف است افراد اصلح را به مردم معرفی کند و هر گروه و حزب و یا مردم مختارند هر کسی را که می‌خواهند به دلخواه خود انتخاب کنند و طبق قانون به این نوع انتخاب نباید شرعا و عرفا هیچ تعرضی وجود داشته باشد.


شما خیلی جسور بودید. برخی می خواستند القا کنند نظر رهبری بر قالیباف است، شما می‌گفتید : نه!
خب آنها حدس می‌زدند. حدس زدن هم که حکم نیست، اینکه کسی بگوید رهبری به چه کسی رای می‌دهد، این حکم است؟ این حرف‌ها از عدالت به دور است و دوستانمان نباید خواسته‌ها و امیال خود را به حریم رهبری تحمیل کنند.


رفتن برخی افراد به ستاد آقای قالیباف در روزهای آخر زمینه ساز این حرف‌ها شد.
رهبری مختص یک گروه خاص نیست. این مقوله ایجاد انحراف می‌کند.رهبری متعلق به همه جهان اسلام است. ما نباید آقا را محدود ‌کنیم به یک گروه خاص. این حدس‌ها غلط است. رهبری در زمان انتخابات شورا، به سیستان رفتند، یعنی آقا با شورا مخالف است؟ ایشان رضایت علنی خود را از شورا اعلام کردند. رایحه خوش خدمت در مورد کدام گروه گفته شد؟ همین شورای دوم. درست است؟

آقا را جناحی نکنید. این خطر بزرگی است. این سواستفاده است. این جناح‌هایی که یک شبه ایجاد می‌شوند و زود از بین می‌روند عامل این قبیل مشکل‌ها هستند. حرکت‌های افراطی از سوی همین آقایان است.
آنها برای خود سهم قائل هستند. من اعتقاد دارم شورای نگهبان فردی را تایید کرد، حق نداریم بگوییم او آمریکایی است. این توهین به شورای نگهبان است. این اختیار من است دوست ندارم به این آقا رای بدهم. هر کسی که به کسی رای داد این رای طبق قانون یک حریم دارد و حق نداریم به او توهین کنیم و یا متعرض آن شویم.

آنهایی اینکار را می‌کنند را افراطی می‌دانید؟
بله، خود را طوری جلوه می‌دهند که فقط ما طرفدار آقا هستیم. در صورتی که آقا متعلق به همه است. رهبرمعظم انقلاب متعلق به تمام اقشار است. نمی‌تواند برای همه نباشد. در مکه و در مسجد الحرام یک نیجریه‌ای کاملا سیاه‌پوست، به من گفت که دست از ولایت برندارید. می‌گفت هوای آقای خامنه‌ای را داشته باشید. نشان می‌دهد ایشان متعلق به همه است. مختص کردن رهبری به یک جناج ظلم به رهبری است. همین کارها باعث شد در 88 ضریه بخوریم. اینها تفکرات آدم های افراطی است که من آنها را اصول‌گرا و اصلاح‌طلب نمی‌دانم.

اکثر مردم مخصوصا جوانان آقا را مانند پدر قبول دارند. ما بچه‌های رهبری هستم. ما نباید افراط و تفریط داشته باشیم. این افراط و تفریط است که کشور را به خطر انداخته است. مردم آقا را قبول دارند و این نگاه حزبی ما کار را خراب می‌کند. ظلم بزرگی به رهبری می‌کنیم با این نگاه، همه باید بدانیم که آقا فراتر از این حرف‌هاست و ایشان متعلق به همه جهان اسلام و حتی غیر جهان اسلام است و مریدان زیادی در کل جهان اعم از مسیحی و غیر مسیحی دارد. اینهایی که می‌گویند نظر رهبری فلان فرد است، افراطی هستند و مردم بدانند که اینها دلسوز نیستند و شاید بعید نباشد که قلیلی از آنها از جای دیگر هدایت شوند.


خب به صحبت‌های قبلی شما برگردیم، احمدی نژاد افراد مورد نظر شما را کنار زد و بعد شما چه کار کردید؟
من از ایشان خداحافظی کردم. یک صحبت بیست دقیقه ای با ایشان کردم و گفتم با من امری ندارید؟ خداحافظ. من از شما هیچ طلب و انتظاری هم ندارم ولی به شما نقد دارم. در ضمن رفاقت ما همچنان باقی خواهد ماند و هنوز هم رفاقت داریم. دو سه هفته پیش هم برای احوال‌پرسی به من زنگ زدند و در مجلس تحریم و چهلمین روز درگذشت پدر بزرگوار شهید کاوه هم ایشان را ملاقات کردم.

آقای احمدی نژاد؟
بله


فکر می‌کنید الان که رئیس جمهور نیستند و سمتی ندارند دوباره یاد رفقای قدیم کرده‌اند؟
نخیر، زمان ریاست جمهوری هم زنگ می‌زدند و من می‌رفتم ایشان را می‌دیدم. هیچ وقت ارتباط با من را قطع نکردند.


یک سری می‌گفتند چون به شما پست نداده است، کنار کشیدید؟
نه، اعتقاد شورای دوم، بر این بود که اگر کسی پست بگیرد و برود آقای تاج زاده جایش را می‌گیرد. بنابراین مجموعه تصمیم گرفت هیچکس نرود.


آقای تاج زاده نفر شانزدهم شورا بود؟
بله، نظرات مختلف بود، نظر جمع این بود که نباید تاج زاده به شورا بیاید. نظر شخصی من این نبود. دکتر شریعتمداری هم چنین نظری نداشت. بعد ما پست مهمی داشتیم. من نایب رئیس شورای شهر بودم. کار من کمتر از یک مسئول طراز اول نبود. کاری را که مجموعه اعضا محترم شورا انجام می‌دادند و می‌دهند به نفع دولت‌هاست.

احمدی نژاد نگفت شما جدا نشوید و بمانید برای ادامه کار؟
چرا، دلایل را پرسید که الان نمی‌توانم به شما بگویم. مسالمت آمیز از ایشان جدا شدیم. اولین مصاحبه انتقادی به ایشان را من با روزنامه همشهری انجام دادم. با همه این انتقادها، اولین هیئت دولت که در حرم امام رضا تشکیل شد، به من زنگ زدند و گفتند چون خودت پیشنهاد دهنده این کار بودی در این جلسه شرکت کن.

رفتید؟
بله، چون پای امام رضا وسط بود، رفتم. از اول سفر من همراه ایشان بودم. در حرم، در ماشین و هواپیما من کنار ایشان بودم. با اینکه پست نداشتم. اما در نزد ایشان یک جایگاه رفاقتی داشتم.

به شما ارادت داشتند پس؟
ارادات ما به یکدیگر، بحث دین و اخلاق است. من به خاطر پست به کسی احترام نمی‌گذارم.

 این ارادات شما به یکدیگر کم شد؟
بالاخره ایشان رئیس جمهور بود، اگرچه من به ایشان نقد داشتم.


در دوره‌ای که شما عضو شورای شهر بودید آقای مشایی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری بود. آن زمان مشکلی با ایشان نداشتید؟
خیر، در آن زمان آقای مشایی فردی متدین و خوش فکر، و پرکار بود. اگرچه نقدهایی هم به عملکرد ایشان از سوی اعضای شورای شهر وجود داشت.

اما خیلی‌ها حالا نسبت به اعتقادات و افکار ایشان تشکیک دارند.
آن دوره که در شهرداری بودند متدین و معتقد بودند. بعد از شهرداری ارزیابی شخصیت ایشان با من نیست و نمی‌دانم چه مسیری را طی کرده. اما زمان شهردای فردی پرکار و متدین بود. همانطور که گفتم شاید نقدهایی هم به عملکرد و همکاران ایشان بود.

آن زمان هم اینقدر نزدیک بود؟
نه، احمدی نژاد به چند نفر زیاد احترام می‌گذاشت. مثلا آقای مشایی و صلاحی و آقای هاشمی ثمره.

 شما می‌گویید که نمی دانم مشایی چه مسیری را رفته است؟
مسیری بوده که تعیین شده و اگر من هم بودم شاید، اینگونه می‌شد. ما یک ایرادی داریم در کشور که کسی حاضر نیست به آن فکر کند و آنهم نبود ساختارهای درست اجرایی کشور است. به همین دلیل است که مدیریت ها جزیره‌ای است. نه مدیریت واحد وجود دارد و نه مدیریت یکپارچه. معلوم نیست مدیریت اجرایی ما چه سبکی است. چرا که هر کس به قدرت می‌رسد با حسن می‌آید و با عیب می‌رود و نفر بعد می‌گوید من مخروبه تحویل گرفته‌ام.

 احمدی نژاد بعد از ریاست جمهوری دیگر هم مشی شما نبود؟
بله، ما اولین کاری که باید می‌کردیم انتخاب شهردار بود لذا سه ماه سرپرست داشتیم که آقای سعیدلو بود. حتی ما راضی شدیم سعیدلو شهردار شود؛ اما بلافاصله احمدی نژاد به او پست داد. راضی شدیم آقای محمد زاده بشود، به ایشان هم پست داد و...


به علی آبادی راضی نشدید؟
نه، در صورتی که علی آبادی از همه اینها بیشتر با من رفیق بوده و هست، ما واقعا به خاطر رضای خدا رفاقت را در کارمان اثر ندادیم. احمدی نژاد می‌گفت زمین به آسمان بیاید و آسمان به زمین بیاید، علی آبادی باید شهردار شود. دهقان «وزیر دفاع روحانی» رئیس بنیاد شهید وقت را قرار بود تعویض کند و قرار بود کسی جایگزین شود، ما دهقان را شهردار کردیم، رای هم آورد. احمدی نژاد شب براش حکم زد. احمدی نژاد با شورای شهر بازی می کرد. ما بعد از این ماجراها، قالیباف را انتخاب کردیم. آقای مظاهری را هم قبول نکردند.

طهماسب مظاهری؟
بله، طرفداران احمدی نژاد در شورا ایشان را پیشنهاد کردند و حتی یک رای هم به او ندادند. حدود هفت نفر از 15 نفر شورا، صددرصد نظرشان علی آبادی بود. اینها برای اینکه شکاف ایجاد کنند گفتند آقای مظاهری هم هست. گفتیم ایشان را قبول دارید؟ گفتند بله، ما گفتیم از ایشان برنامه نمی‌خواهیم. شما دو نفرتان بگویید به ایشان رای می‌دهید، ما هشت نفر به ایشان رای میدهیم. یکی از اینها به مظاهری رای ندادند. خود آن هفت نفر یک رای به ایشان ندادند.

ما قالیباف را هم با اینکه رقیب انتخاباتی بودیم ولی فردی توانمند بود علی رغم انتقادهای جدی، که هنوز هم دارم، انتخابش کردیم و خوب هم حمایتش کردیم و حتی زمانی هم من بدترین انتقادها را می‌کردم اما او از افراد لایق اجرائی است و توانمندی‌هایش به اثبات رسیده است و وضعیت مناسب کنونی شهر تهران دال بر این مدعاست که ما با انتخاب این دو شهردار مخصوصا آقای دکتر قالیباف به بیراهه نرفته‌ایم.

چه کسی آقای قالیباف را برای شهرداری پیشنهاد داد
نمی‌توانم بگویم. باید بگذارید داستان انتخاب قالیباف را زمان دیگری بگویم.

پس به انتخابات ریاست جمهوری برگردیم. رفتار تیم آقای احمدی نژاد از همان اول جسورانه بود.
برای شورای شهر هم همینگونه بود. چراغ خاموش رفتیم و یک دفعه روکردیم.



به ویژه اینکه رقیب شما آقای هاشمی بود.
آنها اشتباه کردند. یکی از کسانی که باعث شد آقای هاشمی رای نیاورد، آقای حداد عادل بود. آقای حداد از آقا تقاضا کرد، که معین و مهرعلیزاده را شورای نگهبان تایید کند. و رهبری هم با نظر مساعد قبول کردند، و آقای مهرعلیزاده در  چهار استان رای آورد و رای هاشمی را شکست. او و معین رایی که می‌توانست به سمت هاشمی برود، به سمت خود بردند.

آقای کروبی 150 هزار رای کمتر از احمدی نژاد آورد و آنهم در تهران بود. یعنی احمدی نژاد بیشترین رای را در تهران آورد.


آقای بیادی، سال 88 شما حامی محسن رضایی شدید؟
بله، برنامه ها و انتصاب‌های احمدی نژاد را بدون برنامه می‌دانستم.در این هشت سال ما بی برنامه ترین و پرکارترین دولت را داشتیم. برنامه ها قائم به شخص بود و ضعیف ترین مجلس را داشتیم. در حقیقت نهادی که ضربه مهلکی به آقای احمدی نژاد زد، که این سیستم بدون برنامه حاکم شد، مجلس هفتم بود.

منظورتان آقای حدادعادل است؟
کل مجلس، که مدیریت را هم شامل می‌شود. بروید تحقیق کنید که چرا مجلس با آن دولت اینچنین همکاری می‌نمود بطوری که رئیس دولت اصلا مجلس را به حساب نمی‌آورد و بیشترین تخلف دیوان محاسباتی در آن زمان ثبت شده است.

آقای حداد گفتند که به علت به قدرت نرسیدن اصلاح طلب‌ها از احمدی نژاد حمایت کردند.
مجلس هفتم، مهلک‌ترین ضربه را به کشور و احمدی‎‌نژاد زد. همکاری غیرمنصفانه و یک طرفه بود. هم این دنیا و هم فردای قیامت باید جواب پاسخگو باشند.


آقای احمدی نژاد زنگ نزد که چرا رفتید پیش آقای رضایی؟
نه، پیغام دادند که بیا ولی من نرفتم

چه کسی پیغام را داد؟
از دوستان بودند.

آقای کاشانی؟
از دوستانمان بودند.

در تماس های که با احمدی‌نژاد داشتید، گپ های دوستانه وجود داشت؟ می گفتید اشتباه می کنید؟
هر بار رفتم، انتقادهای منصفانه و پیشنهاد کارشناسانه ارائه می‌کردم. من فقط انتقاد نمی‌کنم. اگر چیزی را می‌گویم، جایگزینش را هم می‌گویم،. باید اینگونه بود.


احمدی نژاد چگونه برخورد می‌کرد؟
مودبانه با هم برخورد می‌کردیم. اگرچه حرف ها را تند می‌زدم.

برخورد مودبانه داشت ولی به حرف هایتان عمل نکرد؟
شاید بعضی جاها عمل کرذه باشد. مثلا در چند مورد در انتصاب‌ها. 

کجا؟
اسامی افراد را نمی گویم. دنبال اسم ها نباشید.



قرار بود ایشان چمران را به عنوان معاون اول انتخاب کنند؟
بله، یکی از مسائلی که باعث شد، از ایشان فاصله بگیریم همین مسئله بود. قرار ما بر این بود که احمدی نژاد به محض انتخاب، دو نفر را قبل از هر تصمیمی انتخاب کند یکی آقای چمران به عنوان معاون اول و دیگری آقای خادم به عنوان رئیس تربیت بدنی. ایشان خلف وعده ای کردند و یکی از اعتراض های جدی ما همین بود. و ما هم از ایشان جدا شدیم.

سال 88 به ستاد آقای محسن رضایی رفتید ، فکر می‌کردید رای می‌آورد؟
نمی توانستم بی تفاوت بمانم. دیدم آقای رضایی بهتر از بقیه است. با برنامه ترین کاندیدهای ریاست جمهوری بوده که تاکنون در این چند ساله دیده‌ام.
ایشان ستون خیمه مدیریتش بالاست، هیچ موقع جناحی کار نکرده و همین الان هم در مجمع از گروه‌های مختلف استفاده می‌کند. از شنیدن نظر مخالف ترس ندارد و بلکه استقبال کرده است.
بالاخره رضایی از اسطوره‌های انقلاب است، و نمی شود او را رد کرد. همیشه کنار امام و رهبری بوده است. تاثیرگذار بوده و هست و خواهد بود.

قبول دارید تاثیرگذاریش کم شده است؟
نه

استراتژی ایشان برای حضور در انتخابات را چگونه تحلیل می‌کنید؟ ایشان از یک نامزد جدی، تبدیل به نامزدی شده است که دیگر کسی او را جدی نمی‌گیرد.
خود من هم  به این معنا اعتقاد دارم. ایشان باید رئیس جمهور ساز باشد. ایشان یک فرد تئورسین است. استراتژی جهانی دارد برای مدیریت کشور. خیلی آدم بزرگی است.

توصیه کردید که در انتخابات شرکت نکنند؟
گفتم ولی آمد. و بعد هم کمکش کردم. شورای مرکزی آبادگران بدون تاثیر گذاری من تصمیم گرفتند که به آقای رضایی رای بدهند.


بعد از اعلام نتایج انتخابات در سال 88 آقای رضایی، ابتدا شکایت داشتند اما بلافاصله از ماجرا کنار کشید و نظر شورای نگهبان را پذیرفت.
همه اینطوری بودند. او احساس تخلف داشت و نه تقلب. در انتخابات 88 تقلب نشد.

 صداوسیما هم نقش زیادی در اعتراض آقای رضایی داشت؟
بله، صداوسیما کار خیلی بدی کرد. و این نشان می‌داد که صداوسیما عدد سازی می‌کند. تلویزیون اشتباه بزرگی کرد. توهم تقلب را صداوسیما ایجاد کرد

شما با آقای رضایی بعد از اعتراضشان به نتایج انتخابات صحبت کردید؟
تیم را جمع کرد. ما سر هر صندوق نفر داشتیم. خیلی جاها تخلف می‌کردند و این تحلفات را شورای نگهبان رسیدگی کرد ولی دیگر اثر گذار نبود. گفتن تقلب، ظلم به نظام بود.

فکر می‌کردید احمدی نژاد دوباره رای بیاورد؟
بله، حتی به دور دوم هم می‌کشید باز احمدی نژاد رای می‌آورد. تیم رقیب در انتخابات اشتباه زیاد داشت.  آنها حرفشان درست بود ولی روش غلطی داشتند. آنها می‌توانستند قانونی پیگیری کنند، بعد از تنفیذ هم می‌توانستند قانونی پیگری کنند.

شاید فکر می‌کردن به جایی نمی رسد.
از این حرکت‌ها بهتر بود که. منافق‌ها، سلطنت طلب ها با اینها هم زبان شوند. شخص موسوی پشت پرده نداشت ولی پشت پرده جریان فتنه خارجی‌ها بودند. فیلم قلاده‌های طلا تقریبا این حادثه را بخوبی تحلیل کرد و باید به این فیلم سیمرغ بلورین می‌دادند.

باید بدانیم که فتنه را شخص رهبری جمع کرد و عده‌ ای از بسیجی‌های مخلص نه همه ‎آنها. تدبیر حضرت آقا و یکسری از معتقدین به ایشان در دستگاه‌های امنیتی و نظامی باعث شد تا این حادثه جمع شود. اگر تدبیر آقا نبود الان غائله سوریه در ایران اجرا می‌شد.

شما به سخنرانی احمدی نژاد در میدان ولیعصر و ماجرای خس و خاشاک هم اعتراض کردید؟
اولین نفر من در این مورد صحبت کردم. تو صحن علنی شورا هم گفتم.


به شما هم حمله کردند بعد از این سخنرانی، به خصوص آقای جوانفکر.
من برای رضای خدا حرف می‌زنم. من نماینده مردم بودم، نماینده مردم بودن هزینه دارد، حتی به قیمت انتخاب نشدن و فحش و تهمت هم شنیدن. اما کسانیکه بر آتش فتنه به جای آب بنزین ریختند و به جمع زیادی از جوانان ما آسیب رساندند و آنان را از انقلاب دور کردند عاقبت به خیر نخواهند شد.
 برگردیم به آن صبح اعلام نتایج، آقای رضایی شما را جمع کرد و چه گفت؟
از ما سوال کرد که چه کنیم؟ ما هم گفتیم باید طبق قانون برویم و اعتراض خودمان را به شورای نگهبان بگوییم.

چه کسانی در این جلسه بودند؟
من بودم، دانش جعفری، روح الامین و آقای امیری و دوستی که اسمش یادم رفته است.

گفتید که، تندی نکنید؟
بله، ایشان هم قبول کرد.

در جلسه‌ای که شما و اعضای ستادهای نامزدهای انتخابات سال 88 خدمت رهبری بودید، آقایان راحت حرف‌های خود را زدند؟
راحت، همه حرف ها را زدند و مقام معظم رهبری با حوصله کامل تمام حرف‌ها را شنیدند و رهنمودهایی را هم دادند. اگر چه بعضی از حضار با عصبانیت و خشن حرف می‌زدند اما ایشان با بعضی از آنها به صورت عاطفی برخورد کردند و با بیان خاطرات از آنها تعریف نمودند.

شما با آقای میرحسین موسوی صحبت کردید؟
یک سال قبل از انتخابات.

با کروبی چه؟
خیر.

نامه هم ندادید؟
نه، من از روش آنها مطلع بودم و جلساتی را هم با دوستانشان داشتم لذا با سیاست‌های آنها مخالف بودم چنانچه آنها در کنار رهبری و در راستای حفظ خط قرمزهای انقلاب حرکت می‌کردند مسلما آنها را یاری می‌نمودم.

شما از بچه های جنگ بودید؟ نظرتان نسبت به مهندس موسوی چه بود؟
زیاد دخالت نمی‌کردیم؛ ما به دنبال کار جنگ بودیم چه در پشت جبهه و چه در خط مقدم به دنبال تحقق فرمایشات امام بودیم. انتقادها زیاد جدی نبود و درگیری‌ها بیشتر در سطح بالا بود. مردم تبعیت از امام داشتند و صحبت های امام فصل الخطاب بود. دولت هم با دست خالی کار می‌کرد و مورد تایید امام هم بود.

اگر محسن رضایی در انتخابات 88 نبود، بین موسوی و احمدی نژاد کدام را انتخاب می‌کردید؟
هیچکدام.

 یعنی موسوی را هم قبل از انتخابات هم قبول نداشتید؟
بحث قبول داشتن نیست. بحث من در مورد روش‌ها و رفتارها و تشکیلات‌ انتخابی است. قبل از انتخابات بیش از دوساعت با ستاد ایشان جلسه داشتم و به آنان گفتم که روش ورود آنها به انتخابات غلط است. مثلا افراد پرحاشیه‌ای را برای ستاد خود انتخاب کرده بودند که ساز سیاسی خود را می‌زدند و ماموریت خودشان را ایفا می‌کردند و کاری به سیاست‌های موسوی نداشتند.

شما یکی از رفقای قبل از ریاست جمهوری احمدی نژاد بودید. فکر می‌کنید دلیل 11 روز قهر احمدی نژاد چه بود؟
قبل از شروع دولت یکی از چیزهایی که پیش بینی کرده بودم همین ماجرا بود. که به هر دلیلی متاسفانه اتفاق افتاد.

 الان دولت را چگونه می‌بینید؟
عملکرد روحانی برخلاف موارد معدودی خیلی خوب بوده است. آرامش به جامعه برگشته و دولت حساسیت‌های ارزی را کم کرده است .شاید مسائل اقتصادی به دلیل تحریم‌ها بدتر شده باشد ولی اینکه احساس نابسامانی را از مردم بگیرید مهم است که دولت روحانی در این زمینه موفق بوده است. زمان جنگ، ما نابسامانی داشتم ولی مردم همدل بودند. نقش و مشارکت مردم یکی از پارامترهای مهم هر دولتی برای پیشبرد اهدافشان است.

در دولت قبل سیب زمینی گران می‌شد، موبایل گران می‌شد. این‌ها چه ربطی به هم دارد. الان برای اولین بار می بینید بنزین گران شد هیچ حسایتی به وجود نیامد. نه کنترلش نظامی بود، نه دولتی بود، کنترلش تقاعدی بود یعنی مردم را متقاعد کردند. برخی مردم به بیشتر از این را هم احتمال می‌دادند.

نظرتان در مورد سیاست خارجی دولت چیست؟
در این زمینه هم به نظرم دولت بسیار موفق بوده است. دولت در سیاست خارجی هماهنگ با رهبری است. سبد کالا بزرگترین ضربه را به روحانی زد. در نوع تبلیغ برای نگرفتن یارانه‌ها هم اشتباه کردند. من زمان احمدی نژاد نگرفتم الان هم نگرفتم مگه آن زمان در این مورد تبلیغ شده بود. این خیلی بد بود که بسیاری از مسئولین و نمایندگان مجلس گفتند که از گرفتن یارانه انصراف دادیم. یعنی قبلش یارانه می‌گرفتید؟ این نوع تبلیغ به ضدش تبدیل شد. اگر اینها تبلیغ نمی کردند خیلی ها ثبت نام نمی‌کردند. این کار هم مدبیریتش یکپارچه نبود و جزیره‌ای بود. صداوسیما طوری عمل کرد و رسانه‌های دیگر به طریق دیگر و مردم تحریک شدند که ثبت نام کنند. یکی از بزرگترین اشتباه دولت این بود.

برای مجلس می‌آیید؟
تصمیم نگرفتم.

محسن رضایی برای انتخابات مجلس برنامه دارد؟
خبر ندارم

شما مشاورش هستید
واقعا خبر ندارم. دنبال این نیست که خودش وارد مجلس شود و می‌خواهد و کما فی‌السابق به دنبال کمک و فرستادن افراد شایسته به مجلس است.

 دوست ندارند رئیس مجلس شوند؟
بستگی به حضور ایشان دارد. اگرچه من ایشان را مناسب می‌دانم برای مجلس. آقای رضایی می‌تواند در مجلس یک فرد موثر و توانمند باشند.

از رای دادن به احمدی نژاد پشیمان هستید؟
نه، آنها که ادامه دهنده اش بودند باید جواب بدهند. آن چیزی که ما انتخاب کردیم درست بود، ولی این را بدانید ما در کشور یک دولت نداریم. تنها بحث دولت نیست، نهادهای موازی زیاد داریم و باید این را حل کرد و برای ساختار اجرائی کشور باید بطور جدی تصمیم‌گیری عاقلانه شود.

کدام مجلس ایران را ضعیف می دانید؟
مجلس هفتم. به خاطر  عدم نظارت در برابر تخلفات دولت و محقق نکردن احکام دیوان محاسبات و کمیسیون اصل نود. حتی مجلس ششم علیرغم اینکه در آتش نفاق می‌سوخت اما مدیریت عاقلانه کروبی نسبتا بهتر از بی‌خاصیتی مجلس هفتم بود و حاصل و نتیجه‌اش فتنه 88 بود.

بهترین مجلس؟
مجلس پنجم و مدیریت استثنایی آقای ناطق نوری.

مجلس ششم چی؟
از هفتم بهتر بود،اگر چه ششم باعث شد هفتم بوجود بیاید.

شما خیلی در برابر خیلی از سوال‌های ما گفتید برای این موضوع 10 سال دیگر حرف می‌زنید. منتظر ده سال دیگر هستیم که با شما گفت و گو کنیم.
آن زمان پسرتان را که انشالله بزرگ شده، برای عکاسی بیاورید.